با سلام و احترام حضور شما سرور گرامی!
برای قسمت اول سوالتان که درباره علم جفر و یادگیری آن است می توانید به این لینک در سایت ما مراجعه فرمایید: https://btid.org/fa/news/43659
|اما قسمت دوم سوال حق با شماست اگر میشد علم جفر را که به آن علم حروف هم گفته می شود به همین راحتی آن هم از طریق فضای مجازی آموخت الان همه عالم به علم جفر بودند و حال آنکه این طور نیست؛ از این رو برخی از بزرگان، این علم را علم اولیاء الهی دانسته اند واذعان کرده اند که هرکسی توان یادگیری آن را ندارد. از طرفی چون در این علم سخن از حروف و اعداد و محاسبات خاص است مقدماتی چون علم حساب و ریاضیات و مانند آن ضروت دارد. علاوه بر مقدمات علمی برای نتیجه گیری درست و صحیح باید شرایط و مقدمات معنوی هم فراهم شود شیخ بهایی برای نتیجه گیری درست از محاسبات این علم ،شروط چندی ذکرمی کند که خلاصه آن چنین است. 1) قصد قربت و رضای خدا 2) یقین کامل 3) تطهیر بطن از حرام به وسیله روزه 4) توبه کامل از جمیع گناهان 5) دائم الوضو بودن 6) داشتن خلوت 7) رو به قبله بودن 8)انقطاع الی الله 9) غرضش حتماً باید امور واجب یا مستحبّ یا حدّاقل مباح باشد. 10) قصد ایذاء غیر در کار نباشد و ...[1] بنابراین به هیچ وجه نباید به تبلیغات فضای مجازی در این زمینه اعتماد کرد.
پی نوشت:
[1] السّر المستتر ، شیخ بهایی ، ص 7
موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و احترام حضور شما
دعا برای سلامتی فرزند بر دختر یا پسر بودن او اولویت دارد؛ در روایتی وارد شده است: «كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِذَا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ يَسْأَلْ أَ ذَكَرٌ هُوَ أَمْ أُنْثَى حَتَّى يَقُولَ أَ سَوِيٌّ فَإِذَا كَانَ سَوِيّاً قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَخْلُقْ مِنِّي خَلْقاً مُشَوَّها [1] هرگاه به امام سجاد عليه السلام مژده مى دادند كه داراى فرزند شده است، پيش از آنكه بپرسند پسر است يا دختر، مى پرسيدند! آيا سالم است؟ و هنگامى كه مى فهميدند سالم است، مى فرمودند: سپاس از آنِ خدايى است كه از من آفريده اى ناسالم نيافريده است.» پس دعای اول شما سلامتی نوه ی عزیزتان باشد.
در اولویت بعدی می توانید از خدا بخواهید به شما فرزند پسر عنایت فرماید.دعا هم یعنی طلب کردن و خواستن حاجتی ازخداوند است بنابراین شما می توانید بعد از هر نماز با زبان خودتان از خداوند بخواهید که اگر مصلحت است به دخترشما فرزند پسر عطا فرماید. البته در روایات روش خاصی برای پسر شدن فرزند آمده است امام صادق علیه السلام می فرماید: ««إِذَا كَانَ بِامْرَأَةِ أَحَدِكُمْ حَبَلٌ ، فَأَتى عَلَيْهَا أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ ، فَلْيَسْتَقْبِلْ بِهَا الْقِبْلَةَ، وَ لْيَقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ، وَ لْيَضْرِبْ عَلى جَنْبِهَا، وَ لْيَقُلِ: اللَّهُمَ إِنِّي قَدْ سَمَّيْتُهُ مُحَمَّداً؛ فَإِنَّهُ يَجْعَلُهُ غُلَاماً، فَإِنْ وَفى بِالِاسْمِ بَارَكَ اللَّهُ لَهُ فِيهِ، وَ إِنْ رَجَعَ عَنِ الِاسْمِ كَانَ لِلَّهِ فِيهِ الْخِيَارُ، إِنْ شَاءَ أَخَذَهُ، وَ إِنْ شَاءَ تَرَكَه؛[2] اگر چهار ماه از بارداری زنی بگذرد او را به سمت قبله کن و آیه الکرسی بخوان و دست بر پهلوی او بزن و بگو: اَللهمَّ اِنّی قَد سَمَّیته مُحمدا ، یعنی : خدایا من او را محمد نام کردم ؛ اگر چنین کند خدا آن فرزند را پسر می گرداند . پس اگر اسم او را محمد گذاشت مبارک باشد و اگر نامش را محمد نگذارد اگر خدا خواهد از او بگیرد و اگر خواهد به او ببخشد». با این روش اگر مصلحت باشد ان شالله خداوند پسری را به شما عنایت می کند.
پی نوشت:
[1] شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، ج21، ص 412.
[2] الكافي (ط - دارالحديث) ؛ ج11 ؛ ص350
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام حضور شما سرورگرامی!
در بخش اول سوال شما که سخن از جلب رضایت مخلوق به جای جلب رضایت خدا باید گفت:
منظور شما از کسانی معتقد نیستند کافران و کسانی است که اصلا به خدا اعتقادی ندارند، این سوال به این صورت درباره آن ها مطرح نیست بلکه باید گفت: آیا کافرانی که برای بدست آوردن رضایت عده ای از مردم به دیگران ظلم می کنند نتیجه کارشان را می بینند؟ درپاسخ باید گفت: یقینا می بینند. اما اگر مرادتان کسانی است ایمان دارند ولی در ایمان ضعیف هستند باید گفت: آنچه از آموزه های دینی به دست می آید این است که در همه حال باید در کسب رضای خداوند تلاش نمود و اگر کسی برای رضایت مخلوق خدا را فراموش کند و کاری را که خداومد دوست ندارد انجام دهد عواقب بدی در انتظار او خواهد بود. امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: مَنْ طَلَبَ رِضَی الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ الْخالِقِ، سَلَّطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیهِ ذلِک الْمَخْلُوقَ؛[1] آنکه رضایت مخلوق را با چیزی که موجب غضب خالق می شود، تحصیل کند، خداوند متعال آن مخلوق را بر وی مسلط می نماید.»
پاسخ بخش دوم :
به هیچ وجه سرزنش روش تربیتی صحیحی نیست؛ زیرا سرزنش یعنی خطاب و عتاب مستقیم درباره خطایی که از کسی سرزده است. هیچ کس دوست ندارد درباره اشتباهش به صورت مستقیم سرزنش شود. برای همین انسان های سرزنش کننده در بین مردم محبوب نیستند. بنابراین اگر به قصد تربیت کسی را سرزنش کنیم نتیجه عکس خواهیم گرفت.
پاسخ بخش سوم:
هیچ وقت هدف وسیله را توجیه نمی کند. درست است که هدف شما تربیت صحیح است که هدف خوب و درستی است اما برای رسیدن به این هدف نمی توانید از هر راهی پیش بروید. غیبت از گناهان کبیره است و جز در موارد خاصی که در شرع مضبوط است (مثل داد خواهی) نمی توان غیبت کرد. در این مورد هم شما نمی توانید غیبت از دیگران را وسیله ای برای تربیت قرار دهید.
پی نوشت:
[1] بحارالأنوار، ج 77، ص 156
شما را تحسین می کنم که با این همه مشکلاتی که دارید دغدغه ذهنی اتان حفظ ایمان است و می خواهید بنده ای باشید که خدای متعال از شما راضی باشد و این یعنی شما پله اول بندگی خدا را بالا رفته اید و به همین اندازه بنده خدا هستید، اما در ادامه تلاش بیشتری لازم دارید. راه بندگی خدا راهی است با رنج و سختی همراه است و برای پیمودن این راه «صبر» لازم است. خداوند در قرآن می فرماید:« اى انسان، تو در راه پروردگارت رنج فراوان مى‌كشى؛ پس پاداش آن را خواهى ديد.» پس باید صبر و تحمل تان را تقویت کنید.
در پایان چند توصیه را لازم می دانم:
اول: برای اینکه به آرامش برسید و صبرو تحمل شما زیاد شود ساعتی از شبانه روز را با خدا خلوت کنید و با او به زبان خودتان مناجات کنید چرا که بایاد خدا دل ها آرام می گیرد.[2]
دوم: تا می توانید از مرور خاطرات گذشته و اتفاقاتی که در زندگی برایتان پیش آمده اجتناب کنید و در دوران خودتان زندگی کنید.
سوم: رجوع به یک مشاور خوب و مطمئن برای برخی از مشکلات پیش آمده کارساز است.
با سلام و احترام
اهداى ثواب اعمال واجب به ديگران به اميد وصول به آنان، مانعى ندارد.
لطفا به این لینک ها مراجعه کنید:
https://b2n.ir/k71957
https://b2n.ir/g01336
https://b2n.ir/a91745
موفق باشید.
با سلام و احترام حضور شما سرور گرامی!
برای قسمت اول سوالتان که درباره علم جفر و یادگیری آن است می توانید به این لینک در سایت ما مراجعه فرمایید:
https://btid.org/fa/news/43659
|اما قسمت دوم سوال حق با شماست اگر میشد علم جفر را که به آن علم حروف هم گفته می شود به همین راحتی آن هم از طریق فضای مجازی آموخت الان همه عالم به علم جفر بودند و حال آنکه این طور نیست؛ از این رو برخی از بزرگان، این علم را علم اولیاء الهی دانسته اند واذعان کرده اند که هرکسی توان یادگیری آن را ندارد. از طرفی چون در این علم سخن از حروف و اعداد و محاسبات خاص است مقدماتی چون علم حساب و ریاضیات و مانند آن ضروت دارد. علاوه بر مقدمات علمی برای نتیجه گیری درست و صحیح باید شرایط و مقدمات معنوی هم فراهم شود شیخ بهایی برای نتیجه گیری درست از محاسبات این علم ،شروط چندی ذکرمی کند که خلاصه آن چنین است. 1) قصد قربت و رضای خدا 2) یقین کامل 3) تطهیر بطن از حرام به وسیله روزه 4) توبه کامل از جمیع گناهان 5) دائم الوضو بودن 6) داشتن خلوت 7) رو به قبله بودن 8)انقطاع الی الله 9) غرضش حتماً باید امور واجب یا مستحبّ یا حدّاقل مباح باشد. 10) قصد ایذاء غیر در کار نباشد و ...[1] بنابراین به هیچ وجه نباید به تبلیغات فضای مجازی در این زمینه اعتماد کرد.
پی نوشت:
[1] السّر المستتر ، شیخ بهایی ، ص 7
موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و احترام حضور شما
دعا برای سلامتی فرزند بر دختر یا پسر بودن او اولویت دارد؛ در روایتی وارد شده است: «كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِذَا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ يَسْأَلْ أَ ذَكَرٌ هُوَ أَمْ أُنْثَى حَتَّى يَقُولَ أَ سَوِيٌّ فَإِذَا كَانَ سَوِيّاً قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَخْلُقْ مِنِّي خَلْقاً مُشَوَّها [1] هرگاه به امام سجاد عليه السلام مژده مى دادند كه داراى فرزند شده است، پيش از آنكه بپرسند پسر است يا دختر، مى پرسيدند! آيا سالم است؟ و هنگامى كه مى فهميدند سالم است، مى فرمودند: سپاس از آنِ خدايى است كه از من آفريده اى ناسالم نيافريده است.» پس دعای اول شما سلامتی نوه ی عزیزتان باشد.
در اولویت بعدی می توانید از خدا بخواهید به شما فرزند پسر عنایت فرماید.دعا هم یعنی طلب کردن و خواستن حاجتی ازخداوند است بنابراین شما می توانید بعد از هر نماز با زبان خودتان از خداوند بخواهید که اگر مصلحت است به دخترشما فرزند پسر عطا فرماید. البته در روایات روش خاصی برای پسر شدن فرزند آمده است امام صادق علیه السلام می فرماید: ««إِذَا كَانَ بِامْرَأَةِ أَحَدِكُمْ حَبَلٌ ، فَأَتى عَلَيْهَا أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ ، فَلْيَسْتَقْبِلْ بِهَا الْقِبْلَةَ، وَ لْيَقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ، وَ لْيَضْرِبْ عَلى جَنْبِهَا، وَ لْيَقُلِ: اللَّهُمَ إِنِّي قَدْ سَمَّيْتُهُ مُحَمَّداً؛ فَإِنَّهُ يَجْعَلُهُ غُلَاماً، فَإِنْ وَفى بِالِاسْمِ بَارَكَ اللَّهُ لَهُ فِيهِ، وَ إِنْ رَجَعَ عَنِ الِاسْمِ كَانَ لِلَّهِ فِيهِ الْخِيَارُ، إِنْ شَاءَ أَخَذَهُ، وَ إِنْ شَاءَ تَرَكَه؛[2] اگر چهار ماه از بارداری زنی بگذرد او را به سمت قبله کن و آیه الکرسی بخوان و دست بر پهلوی او بزن و بگو: اَللهمَّ اِنّی قَد سَمَّیته مُحمدا ، یعنی : خدایا من او را محمد نام کردم ؛ اگر چنین کند خدا آن فرزند را پسر می گرداند . پس اگر اسم او را محمد گذاشت مبارک باشد و اگر نامش را محمد نگذارد اگر خدا خواهد از او بگیرد و اگر خواهد به او ببخشد». با این روش اگر مصلحت باشد ان شالله خداوند پسری را به شما عنایت می کند.
پی نوشت:
[1] شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، ج21، ص 412.
[2] الكافي (ط - دارالحديث) ؛ ج11 ؛ ص350
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام حضور شما سرورگرامی!
در بخش اول سوال شما که سخن از جلب رضایت مخلوق به جای جلب رضایت خدا باید گفت:
منظور شما از کسانی معتقد نیستند کافران و کسانی است که اصلا به خدا اعتقادی ندارند، این سوال به این صورت درباره آن ها مطرح نیست بلکه باید گفت: آیا کافرانی که برای بدست آوردن رضایت عده ای از مردم به دیگران ظلم می کنند نتیجه کارشان را می بینند؟ درپاسخ باید گفت: یقینا می بینند. اما اگر مرادتان کسانی است ایمان دارند ولی در ایمان ضعیف هستند باید گفت: آنچه از آموزه های دینی به دست می آید این است که در همه حال باید در کسب رضای خداوند تلاش نمود و اگر کسی برای رضایت مخلوق خدا را فراموش کند و کاری را که خداومد دوست ندارد انجام دهد عواقب بدی در انتظار او خواهد بود. امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: مَنْ طَلَبَ رِضَی الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ الْخالِقِ، سَلَّطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیهِ ذلِک الْمَخْلُوقَ؛[1] آنکه رضایت مخلوق را با چیزی که موجب غضب خالق می شود، تحصیل کند، خداوند متعال آن مخلوق را بر وی مسلط می نماید.»
پاسخ بخش دوم :
به هیچ وجه سرزنش روش تربیتی صحیحی نیست؛ زیرا سرزنش یعنی خطاب و عتاب مستقیم درباره خطایی که از کسی سرزده است. هیچ کس دوست ندارد درباره اشتباهش به صورت مستقیم سرزنش شود. برای همین انسان های سرزنش کننده در بین مردم محبوب نیستند. بنابراین اگر به قصد تربیت کسی را سرزنش کنیم نتیجه عکس خواهیم گرفت.
پاسخ بخش سوم:
هیچ وقت هدف وسیله را توجیه نمی کند. درست است که هدف شما تربیت صحیح است که هدف خوب و درستی است اما برای رسیدن به این هدف نمی توانید از هر راهی پیش بروید. غیبت از گناهان کبیره است و جز در موارد خاصی که در شرع مضبوط است (مثل داد خواهی) نمی توان غیبت کرد. در این مورد هم شما نمی توانید غیبت از دیگران را وسیله ای برای تربیت قرار دهید.
پی نوشت:
[1] بحارالأنوار، ج 77، ص 156
سلام و احترام خدمت شما
شما را تحسین می کنم که با این همه مشکلاتی که دارید دغدغه ذهنی اتان حفظ ایمان است و می خواهید بنده ای باشید که خدای متعال از شما راضی باشد و این یعنی شما پله اول بندگی خدا را بالا رفته اید و به همین اندازه بنده خدا هستید، اما در ادامه تلاش بیشتری لازم دارید. راه بندگی خدا راهی است با رنج و سختی همراه است و برای پیمودن این راه «صبر» لازم است. خداوند در قرآن می فرماید:« اى انسان، تو در راه پروردگارت رنج فراوان مى‌كشى؛ پس پاداش آن را خواهى ديد.» پس باید صبر و تحمل تان را تقویت کنید.
در پایان چند توصیه را لازم می دانم:
اول: برای اینکه به آرامش برسید و صبرو تحمل شما زیاد شود ساعتی از شبانه روز را با خدا خلوت کنید و با او به زبان خودتان مناجات کنید چرا که بایاد خدا دل ها آرام می گیرد.[2]
دوم: تا می توانید از مرور خاطرات گذشته و اتفاقاتی که در زندگی برایتان پیش آمده اجتناب کنید و در دوران خودتان زندگی کنید.
سوم: رجوع به یک مشاور خوب و مطمئن برای برخی از مشکلات پیش آمده کارساز است.
موفق باشید.
پی نوشت:
[1]سوره انشقاق،آِیه6
[2] سوره رعد، آیه 28
صفحه‌ها