از شنیدن قضیه شوهرتون متاثر شدیم. خدا روحش رو شاد و شادتر بگرداند و ملاقات با امام حسین علیه السلام را که شهید راه امر به معروف بودن، روزی روز افزون ایشون قرار بدهد.
ان شاء الله ایشون از درجه ممتاز شهادت برخودارند. شهادت منحصر به جبهه جنگ نیست. هر کسی در راه خدا و تلاش برای نشر دین اسلام تلاش کند و در این راه اجلش سراید شهید محسوب میشه هر چند در دنیای ما آدما بهش شهید گفته نشه.
قطعا اجر ایشون بر عهده خداست. همانطور که خدا در کتابش قران می فرماید:
وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً ۚ وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ؛ و هر کس در راه خدا (از وطن خویش) هجرت کند در زمین برای آسایش و گشایش امورش جایگاه بسیار خواهد یافت، و هر گاه کسی از خانه خویش برای هجرت به سوی خدا و رسول بیرون آید و در سفر، مرگ وی فرا رسد اجر و ثواب چنین کسی بر خداست و خدا پیوسته آمرزنده و مهربان است.
روح ایشون بر عالم ماده احاطه دارند. یعنی اینطور نیست که داخل قبر مادی و فیزیکی باشند. اما صحبتهای شما رو می شنوند و شما می توانید ارتباط قلبی با ایشون برقرار کنید.
همین سوال رو یکی از یاران امام صادق علیه السلام میپرسند.
محمد بن مسلم می گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا خوب است مردگان را زیارت کنیم؟ آن‌حضرت فرمود: «آرى»، گفتم:
وقتى نزد ایشان می‌رویم آنان متوجه ما می‌شوند؟ فرمود: «آرى به خدا قسم، ایشان متوجّه آمدن شما می‌شوند و از عمل شما خوشحال می‌گردند و به شما انس می‌گیرند و از تنهایى بیرون می‌آیند». گفتم: هنگامى که نزد آنان می‌رویم چه بگوئیم؟ فرمود: این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَیْکَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْکَ رِضْوَاناً وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»؛[1] یعنى: «خدایا! زمین را از پهلوهایشان دور ساز (کنایه از آن‌که فشار قبر را از ایشان بگردان و جایگاهشان را وسعت ده)، و ارواح آنان را به سوى خود بالا بر، و خشنودى مخصوص خود را به ایشان ارزانى دار، و از رحمت خویش چنان رحمتى به سوى آنان گسیل دار که با ارتباط برقرار کردن با آنان ایشان را از تنهایى نجات داده، و مونس وحشت و احساس تنهایی‌شان گردى، براستى که تو بر هر چیز توانایى».
جزو آداب زیارت قبور این است که در هنگام نزدیک شدن به قبر، از قسمت پای مرحوم وارد بر میت بشید (نه از قسمت سر) اما موقع دعا و قران خوندن بهتر است رو به قبله باشید و قبر روبروی شما باشد
خداوند ارواح همه مومنین و مومنات رو بالاخص روح مکرم شوهرتون غریق رحمتش قرار بدهد
در مورد سوال اول اگر قرار باشد اصلاحی در تعبیر سوالتون اتفاق بیفتد (البته اونطور که ما متوجه شدیم) باید بفرمایید تاثیر دعا بر قضا و قدر است و نه بالعکس. دعا کردن یکی از عواملی است که سرنوشت یک شخص تعیین می شود. این قضا و قدر الهی است که بوسیله عواملی چون دعا تعیین و تثبیت می شود و نه اینکه قضا و قدر الهی بر دعا کردن ما مؤثر باشد. در قالب مثال اگر بخوام بگم این آجرها هستند که یک ساختمان رو تشکیل و تثبیت می کنند و نه اینکه این ساختمان است که آجرها رو تشکیل می دهد.
پس این دعاست که به عنوان عاملی برای تعیین سرنوشت و قضا و قدر الهی مطرح هستش. و برای این قضیه ما آیاتی داریم که دعا در زندگی فردی و اجتماعی بشر مؤثر است.
1- در آیه 77 سوره فرقان می خوانیم: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ»؛ (بگو پروردگار من براى شما أرجى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد)
2- امام صادق(علیه السلام) مي فرمايد: «الدُّعَاءُ يَرُدُّ الْقَضَاءَ بَعْدَ مَا أُبْرِمَ إِبْرَاماً فَأَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ فَإِنَّهُ مِفْتَاحُ كُلِّ رَحْمَةٍ وَ نَجَاحُ كُلِّ حَاجَةٍ»(1)؛ (دعا، قضاي الهي را بر مي گرداند، اگر چه قضاي الهي محكم شده باشد. از اين رو زياد دعا كن كه كليد هر رحمت و بر آوردن هر حاجت است).
3- آیه 39 سوره نجم که می فرماید: «لَيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» سرنوشت انسان جز با تلاش و سعی انسان محقق نمی شود و یکی از این تلاشها جنبه دعا کردن و خواستن از خداست
4- در آيه 11 سوره رعد نیز می خوانیم: «إِنَ اللَّهَ لَايُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»؛ (خداوند سرنوشت قومى را تغيير نمى دهد مگر آنكه آنان آنچه را در خودشان است تغيير دهند) و یکی از عوامل تغییر، جنبه استعانت از خداوند و خداخواهی امتهاست.
اما اینکه چطور دعا کنیم:
دعا کردن مراحلی دارد که اگر قرار باشد کسی دعای کامل و تمامی انجام دهد باید این مراحل را طی کند. این مراحل در روایات ما بیان شده و اینکه نوع دعاهایی که از ائمه ما صادر شده این مراحل رو دارند و ادعیه ای که از ائمه به ما رسیده ضمن اینکه خودشون در جایگاه بندگی این دعاها رو در درگاه الهی بیان می کردند به حسب خود به ما یاد می داده اند که چگونه دعا کنیم.
این مراحل رو شخص می تونه به زبان مادری هم بگوید اما بهتر این هست که از الفاظی که ائمه بیان کرده اند مشروط به توجه به معنا و مفهوم انها گفته شد که خود از برکت ویژه ای برخوردار است.
این مراحل رو به نقل از حجت الاسلام قرائتی خدمت شما عرض می کنم.
ایشون بر گرفته از روایات هفت شرط برای امر دعا برشمرد و گفت: اول: بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم بگوییم. دوم: از خدا تجلیل کنیم و ذکرش را بگوییم. سوم: نعمت‌های خدا را بشماریم. چهارم: شکر نعمت‌ها را به جا بیاوریم. پنجم: صلوات بفرستیم. ششم: عیب‌ها و ایرادات خود را به آرامی بگوییم. هفتم: بابت این عیب‌ها و گناهان از خدا عذر‌خواهی کنیم.
و در اخر هم شخص دعای خودش رو عرضه می دارد. هر کدام از این مراحل خود در بردارنده یک آموزه تربیتی است که شخص با عملی کردن آن در تاثیر فزاینده دعا برای خود تدارک دیده است.
عرض تبریک داریم خدمت شما بابت این رزق و روزی که خدا به شما عنایت فرموده که امیدوارم خداوند و اهل بیت هم در کنار تلاشی که در تربیت صحیح فرزندان دارید لطفشون رو در این زمینه تمام بفرمایند.
همونطور که می دونید محبت فرزند به مادر یک امر طبیعی و ثابتی است که خدا در دل کودک قرار داده است. پس به هیچ وجه از گفته فرزندتون نگران نباشید، به قول معروف گفتن اینکه «دوستت ندارم» آسونه اما عمل کردن کودک بهش در مواقع چالشی سخته. یعنی میشه گفت صرفا یک لقلقه زبانی است که کودک هیچ توجهی به معنا مفهومش نداره.
در واقع این گفته توسط کودک یک ابزار محسوب میشه و حقیقتی پشتش نخوابیده.
برای توضیح بیشتر حول این مطلب بخاطر تشابه سوال شما با سوال یکی از کاربران به لینک زیر مراجعه بفرمایید.
حتی گریه کردن کودک هم گاهی ابزاری برای عمل کردن والدین به خواسته های کودک هستش. در این مواقع به هیچ وجه نباید منفعل بشید بلکه باید بی اعتنا بود. و الا اگر به گریه های کودک واکنش نشون بدید این آموزه برای کودک شما تقویت میشه که هر وقت خواستم به خواسته ام برسم باید گریه کنم. البته این خاموشی و عدم واکنش شما باید بعد از شناخت دهی و دلیل آوردن برای ممانعت شما باشه. یعنی توضیح بدید به زبان ساده که دلیل مخالفت شما چیه. بعد از این به هیچ وجه با مقاومت کودکتون واکنش نشون ندید. (مثل اینک اصلا چیزی نشنیدید و چیزی ندیدید )
گاهی زودرنجی کودک ناشی از عدم اعتماد به نفس اوست. اینجا لازم هست این اعتماد به نفس رو در کودکتون تقویت کنید. بازی کردن با کودک یک مجموعه ای از عناصر تربیتی است که یکیش کسب اعتماد به نفس هستش.
در خصوص مساله یادگیری کودک شما از فضای پارک هم، در وهله اول از خودتون واکنش نشون بدید. انزجار لفظی و شکلی (صورت در هم کشیده و اخم کرده) به حرفهای زشتی که یاد میگیره و بکار میگیره.
دو نوع واکنش در این مواقع نشون بدید.
1- از بکار بردن این گونه الفاظ در خلال حرفهای خودش تنبیه بشه. (تنبیه از جنس محرومیت از چیزی که مورد علاقه کودک هستش)
2- تعیین جایزه: به کودک خودتون بگید که اگر در پارک به کسی که چنین حرفهایی میزنه تذکر بده که" این حرفت زشته و اگر ادامه بدی من دیگه دوستت نیستم"، پیش شما جایزه داره. به گزارشی هم که به شما می ده اعتماد کنید.
تسلیت ما رو بخاطر از دست دادن عزیزتون پذیرا باشید. ان شاء الله خداوند ایشون رو تحت رحمت و مغفرت خودش قرار بده و با اولیاءش محشور کنه
دلنگرانی شما رو متوجه شدم. دلنگرانی شما از این ناشی میشه که شرایط فعلی خودتون رو با همون اوائل فوت ایشون دارید مقایسه می کنید. زمانی که خواب ایشون رو می دیدید و بعضا از توجهات و راهنمایی های ایشون بهره می بردید.
اما این واقعیت رو باید پذیرفت که اولین قاعده در خواب، عدم تکیه کردن به اون هستش. یعنی اینطور نباشه که حالا که خواب ایشون رو نمی بینید حتما اتفاقی از جانب ایشون یا شما افتاده که باید در صدد رفعش باشید. اینکه قبلا خواب ایشون رو می دیدید چه بسا امر طبیعی بوده، طبعا شما با فوت ایشون شوکه شدید و این درد جدایی باعث فراگیر شدن فکر و ذهن شما شده و طبعا میبایست هم خواب ایشون رو میدیدید. و الان که با دوری و عزیمت ایشون به دار باقی تا حدودی خو گرفته اید باز هم کمتر خواب دیدن ایشون امر طبیعی است چون کمتر از قبل درگیری ذهنی اتفاق افتاده و به این وضع عادت کرده اید.
به هیچ وجه قصد نداریم ارزش خوابهایی که میدید رو کم کنیم. اما از اون طرف هم نباید منکر واقعیت شد. به هیچ وجه نباید شما کل پیکره زندگی تون رو به خواب دیدن و ندیدن گره بزنید. قطعا خیرات و دعای خیر شما به ایشون می رسه چون خدا بهترین امانتدار خواهد بود. و کتاب خدا و ائمه طاهرین بهترین هادیان برای شما به سوی قرب الهی خواهند بود که می تونن شما رو هدایت کنن و همان ارتباط قلبی و معنوی که با خدا دارید و این ارتباط که با تلاش و مجاهده نصیب شما شده باعث میشه که خدا قلب شما رو هدایت کنه همانطور که خود خدا در کتابش فرموده :
«وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ[1] و كسانى كه در راه ما كوشيده‌اند، به يقين راه‌هاى خود را بر آنان مى‌نماييم و در حقيقت، خدا با نيكوكاران است.»
پایبندی شما به امور معنوی که هر کسی توفیق اون رو نداره بسیار ستودنی است که امیدوارم خداوند بر معرفت عبادی شما بیفزاید و ما رو از دعای خیرتون محروم نفرمایید
راجع به سوال شما باید عرض کنم که همه این مواردی که فرمودید رنگ و بوی معنوی خودش رو داره. اساسا در اولویت بندی امور معنوی ملاک آن چیزی است که خود شما دوست دارید و به قول معروف بیشتر ببینید با کدومی ک بیشتر سازگارید و لذت معنوی می برید.
هم راجع به خود نماز شب فضائل بسیاری نقل شده که و هم خواندن قران در وقت سحر که یکی از اوقات فضیلت هست، هم سلام دادن به ائمه که حاکی از حضور قلب و بیداری و عدم غفلت شخص هستش. و هم دعای سحر و راز و نیاز به خدا که در قران ذکر شده است.
پس قاعده اولی در مستحبات این هست که ببینید بیشتر به کدامیک ارتباط معنوی و قلبی نائل میشید. و همون رو در اولویت قرار بدید. و اگر از همه بهره میبرید سعی کنید این قضیه رو مدیریت زمانی کنید که به همه برسید.
اما اگر فارغ از اینکه به کدامیک علقه و ارتباط می گیرید از ما نظر بخواهید به چند مورد اشاره میشه
1- قبل از نماز شب مناجات و دعا قرار بدید به نحوی که حتی المقدور به معنای اون هم توجه دارید. با این کار دل و قلب شما آمادگی برای همصحبتی با خدا رو پیدا خواهد کرد و به قول معروف قلب شما نرم تر خواهد شد تا بتونید با یک حالت فقر و ابراز ناز و نیاز با خدای خودتون صحبت کنید و نماز شب بخونید. پس دعا و مناجات در وهله اول و بعد نماز شب
2- قرائت قران رو برای بعد از نماز صبح قرار بدید که یکی از اوقات فضیلت قرائت بین الطلوعین هستش. که البته سعی کنید با توجه با معنا و مفهوم آیه قرائت بفرمایید و به هیچ وجه به دنبال کمیت و تمام کردن صفحه یا سوره نباشید. قرائت بهمراه توجه، روح رو پالایش و بزرگ می کنه.
3- سلام به ائمه و شهدا رو بعد از هر نماز انجام بدید و این مورد رو منحصر در وقت سحر ندونید.
سلام مجدد خدمت شما
ضمن سپاس از ارتباط مجدد شما
از شنیدن قضیه شوهرتون متاثر شدیم. خدا روحش رو شاد و شادتر بگرداند و ملاقات با امام حسین علیه السلام را که شهید راه امر به معروف بودن، روزی روز افزون ایشون قرار بدهد.
ان شاء الله ایشون از درجه ممتاز شهادت برخودارند. شهادت منحصر به جبهه جنگ نیست. هر کسی در راه خدا و تلاش برای نشر دین اسلام تلاش کند و در این راه اجلش سراید شهید محسوب میشه هر چند در دنیای ما آدما بهش شهید گفته نشه.
قطعا اجر ایشون بر عهده خداست. همانطور که خدا در کتابش قران می فرماید:
وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً ۚ وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ؛ و هر کس در راه خدا (از وطن خویش) هجرت کند در زمین برای آسایش و گشایش امورش جایگاه بسیار خواهد یافت، و هر گاه کسی از خانه خویش برای هجرت به سوی خدا و رسول بیرون آید و در سفر، مرگ وی فرا رسد اجر و ثواب چنین کسی بر خداست و خدا پیوسته آمرزنده و مهربان است.
روح ایشون بر عالم ماده احاطه دارند. یعنی اینطور نیست که داخل قبر مادی و فیزیکی باشند. اما صحبتهای شما رو می شنوند و شما می توانید ارتباط قلبی با ایشون برقرار کنید.
همین سوال رو یکی از یاران امام صادق علیه السلام میپرسند.
محمد بن مسلم می گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا خوب است مردگان را زیارت کنیم؟ آن‌حضرت فرمود: «آرى»، گفتم:
وقتى نزد ایشان می‌رویم آنان متوجه ما می‌شوند؟ فرمود: «آرى به خدا قسم، ایشان متوجّه آمدن شما می‌شوند و از عمل شما خوشحال می‌گردند و به شما انس می‌گیرند و از تنهایى بیرون می‌آیند». گفتم: هنگامى که نزد آنان می‌رویم چه بگوئیم؟ فرمود: این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَیْکَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْکَ رِضْوَاناً وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»؛[1] یعنى: «خدایا! زمین را از پهلوهایشان دور ساز (کنایه از آن‌که فشار قبر را از ایشان بگردان و جایگاهشان را وسعت ده)، و ارواح آنان را به سوى خود بالا بر، و خشنودى مخصوص خود را به ایشان ارزانى دار، و از رحمت خویش چنان رحمتى به سوى آنان گسیل دار که با ارتباط برقرار کردن با آنان ایشان را از تنهایى نجات داده، و مونس وحشت و احساس تنهایی‌شان گردى، براستى که تو بر هر چیز توانایى».
جزو آداب زیارت قبور این است که در هنگام نزدیک شدن به قبر، از قسمت پای مرحوم وارد بر میت بشید (نه از قسمت سر) اما موقع دعا و قران خوندن بهتر است رو به قبله باشید و قبر روبروی شما باشد
خداوند ارواح همه مومنین و مومنات رو بالاخص روح مکرم شوهرتون غریق رحمتش قرار بدهد
التماس دعا
پی نوشت:
1- شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 228
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
در مورد سوال اول اگر قرار باشد اصلاحی در تعبیر سوالتون اتفاق بیفتد (البته اونطور که ما متوجه شدیم) باید بفرمایید تاثیر دعا بر قضا و قدر است و نه بالعکس. دعا کردن یکی از عواملی است که سرنوشت یک شخص تعیین می شود. این قضا و قدر الهی است که بوسیله عواملی چون دعا تعیین و تثبیت می شود و نه اینکه قضا و قدر الهی بر دعا کردن ما مؤثر باشد. در قالب مثال اگر بخوام بگم این آجرها هستند که یک ساختمان رو تشکیل و تثبیت می کنند و نه اینکه این ساختمان است که آجرها رو تشکیل می دهد.
پس این دعاست که به عنوان عاملی برای تعیین سرنوشت و قضا و قدر الهی مطرح هستش. و برای این قضیه ما آیاتی داریم که دعا در زندگی فردی و اجتماعی بشر مؤثر است.
1- در آیه 77 سوره فرقان می خوانیم: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ»؛ (بگو پروردگار من براى شما أرجى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد)
2- امام صادق(علیه السلام) مي فرمايد: «الدُّعَاءُ يَرُدُّ الْقَضَاءَ بَعْدَ مَا أُبْرِمَ إِبْرَاماً فَأَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ فَإِنَّهُ مِفْتَاحُ كُلِّ رَحْمَةٍ وَ نَجَاحُ كُلِّ حَاجَةٍ»(1)؛ (دعا، قضاي الهي را بر مي گرداند، اگر چه قضاي الهي محكم شده باشد. از اين رو زياد دعا كن كه كليد هر رحمت و بر آوردن هر حاجت است).
3- آیه 39 سوره نجم که می فرماید: «لَيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» سرنوشت انسان جز با تلاش و سعی انسان محقق نمی شود و یکی از این تلاشها جنبه دعا کردن و خواستن از خداست
4- در آيه 11 سوره رعد نیز می خوانیم: «إِنَ اللَّهَ لَايُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»؛ (خداوند سرنوشت قومى را تغيير نمى دهد مگر آنكه آنان آنچه را در خودشان است تغيير دهند) و یکی از عوامل تغییر، جنبه استعانت از خداوند و خداخواهی امتهاست.
اما اینکه چطور دعا کنیم:
دعا کردن مراحلی دارد که اگر قرار باشد کسی دعای کامل و تمامی انجام دهد باید این مراحل را طی کند. این مراحل در روایات ما بیان شده و اینکه نوع دعاهایی که از ائمه ما صادر شده این مراحل رو دارند و ادعیه ای که از ائمه به ما رسیده ضمن اینکه خودشون در جایگاه بندگی این دعاها رو در درگاه الهی بیان می کردند به حسب خود به ما یاد می داده اند که چگونه دعا کنیم.
این مراحل رو شخص می تونه به زبان مادری هم بگوید اما بهتر این هست که از الفاظی که ائمه بیان کرده اند مشروط به توجه به معنا و مفهوم انها گفته شد که خود از برکت ویژه ای برخوردار است.
این مراحل رو به نقل از حجت الاسلام قرائتی خدمت شما عرض می کنم.
ایشون بر گرفته از روایات هفت شرط برای امر دعا برشمرد و گفت: اول: بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم بگوییم. دوم: از خدا تجلیل کنیم و ذکرش را بگوییم. سوم: نعمت‌های خدا را بشماریم. چهارم: شکر نعمت‌ها را به جا بیاوریم. پنجم: صلوات بفرستیم. ششم: عیب‌ها و ایرادات خود را به آرامی بگوییم. هفتم: بابت این عیب‌ها و گناهان از خدا عذر‌خواهی کنیم.
و در اخر هم شخص دعای خودش رو عرضه می دارد. هر کدام از این مراحل خود در بردارنده یک آموزه تربیتی است که شخص با عملی کردن آن در تاثیر فزاینده دعا برای خود تدارک دیده است.
موفق باشید
پی نوشت:
1- الكافي،ج 2، ص 470.
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
عرض تبریک داریم خدمت شما بابت این رزق و روزی که خدا به شما عنایت فرموده که امیدوارم خداوند و اهل بیت هم در کنار تلاشی که در تربیت صحیح فرزندان دارید لطفشون رو در این زمینه تمام بفرمایند.
همونطور که می دونید محبت فرزند به مادر یک امر طبیعی و ثابتی است که خدا در دل کودک قرار داده است. پس به هیچ وجه از گفته فرزندتون نگران نباشید، به قول معروف گفتن اینکه «دوستت ندارم» آسونه اما عمل کردن کودک بهش در مواقع چالشی سخته. یعنی میشه گفت صرفا یک لقلقه زبانی است که کودک هیچ توجهی به معنا مفهومش نداره.
در واقع این گفته توسط کودک یک ابزار محسوب میشه و حقیقتی پشتش نخوابیده.
برای توضیح بیشتر حول این مطلب بخاطر تشابه سوال شما با سوال یکی از کاربران به لینک زیر مراجعه بفرمایید.
http://btid.org/node/203617
حتی گریه کردن کودک هم گاهی ابزاری برای عمل کردن والدین به خواسته های کودک هستش. در این مواقع به هیچ وجه نباید منفعل بشید بلکه باید بی اعتنا بود. و الا اگر به گریه های کودک واکنش نشون بدید این آموزه برای کودک شما تقویت میشه که هر وقت خواستم به خواسته ام برسم باید گریه کنم. البته این خاموشی و عدم واکنش شما باید بعد از شناخت دهی و دلیل آوردن برای ممانعت شما باشه. یعنی توضیح بدید به زبان ساده که دلیل مخالفت شما چیه. بعد از این به هیچ وجه با مقاومت کودکتون واکنش نشون ندید. (مثل اینک اصلا چیزی نشنیدید و چیزی ندیدید )
گاهی زودرنجی کودک ناشی از عدم اعتماد به نفس اوست. اینجا لازم هست این اعتماد به نفس رو در کودکتون تقویت کنید. بازی کردن با کودک یک مجموعه ای از عناصر تربیتی است که یکیش کسب اعتماد به نفس هستش.
در خصوص مساله یادگیری کودک شما از فضای پارک هم، در وهله اول از خودتون واکنش نشون بدید. انزجار لفظی و شکلی (صورت در هم کشیده و اخم کرده) به حرفهای زشتی که یاد میگیره و بکار میگیره.
دو نوع واکنش در این مواقع نشون بدید.
1- از بکار بردن این گونه الفاظ در خلال حرفهای خودش تنبیه بشه. (تنبیه از جنس محرومیت از چیزی که مورد علاقه کودک هستش)
2- تعیین جایزه: به کودک خودتون بگید که اگر در پارک به کسی که چنین حرفهایی میزنه تذکر بده که" این حرفت زشته و اگر ادامه بدی من دیگه دوستت نیستم"، پیش شما جایزه داره. به گزارشی هم که به شما می ده اعتماد کنید.
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
تسلیت ما رو بخاطر از دست دادن عزیزتون پذیرا باشید. ان شاء الله خداوند ایشون رو تحت رحمت و مغفرت خودش قرار بده و با اولیاءش محشور کنه
دلنگرانی شما رو متوجه شدم. دلنگرانی شما از این ناشی میشه که شرایط فعلی خودتون رو با همون اوائل فوت ایشون دارید مقایسه می کنید. زمانی که خواب ایشون رو می دیدید و بعضا از توجهات و راهنمایی های ایشون بهره می بردید.
اما این واقعیت رو باید پذیرفت که اولین قاعده در خواب، عدم تکیه کردن به اون هستش. یعنی اینطور نباشه که حالا که خواب ایشون رو نمی بینید حتما اتفاقی از جانب ایشون یا شما افتاده که باید در صدد رفعش باشید. اینکه قبلا خواب ایشون رو می دیدید چه بسا امر طبیعی بوده، طبعا شما با فوت ایشون شوکه شدید و این درد جدایی باعث فراگیر شدن فکر و ذهن شما شده و طبعا میبایست هم خواب ایشون رو میدیدید. و الان که با دوری و عزیمت ایشون به دار باقی تا حدودی خو گرفته اید باز هم کمتر خواب دیدن ایشون امر طبیعی است چون کمتر از قبل درگیری ذهنی اتفاق افتاده و به این وضع عادت کرده اید.
به هیچ وجه قصد نداریم ارزش خوابهایی که میدید رو کم کنیم. اما از اون طرف هم نباید منکر واقعیت شد. به هیچ وجه نباید شما کل پیکره زندگی تون رو به خواب دیدن و ندیدن گره بزنید. قطعا خیرات و دعای خیر شما به ایشون می رسه چون خدا بهترین امانتدار خواهد بود. و کتاب خدا و ائمه طاهرین بهترین هادیان برای شما به سوی قرب الهی خواهند بود که می تونن شما رو هدایت کنن و همان ارتباط قلبی و معنوی که با خدا دارید و این ارتباط که با تلاش و مجاهده نصیب شما شده باعث میشه که خدا قلب شما رو هدایت کنه همانطور که خود خدا در کتابش فرموده :
«وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ[1] و كسانى كه در راه ما كوشيده‌اند، به يقين راه‌هاى خود را بر آنان مى‌نماييم و در حقيقت، خدا با نيكوكاران است.»
جهت شادی اون مرحوم سوره حمدی قرائت می کنیم
موفق و پاینده باشید
پی نوشت:
1-عنکبوت، ایه 69
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
پایبندی شما به امور معنوی که هر کسی توفیق اون رو نداره بسیار ستودنی است که امیدوارم خداوند بر معرفت عبادی شما بیفزاید و ما رو از دعای خیرتون محروم نفرمایید
راجع به سوال شما باید عرض کنم که همه این مواردی که فرمودید رنگ و بوی معنوی خودش رو داره. اساسا در اولویت بندی امور معنوی ملاک آن چیزی است که خود شما دوست دارید و به قول معروف بیشتر ببینید با کدومی ک بیشتر سازگارید و لذت معنوی می برید.
هم راجع به خود نماز شب فضائل بسیاری نقل شده که و هم خواندن قران در وقت سحر که یکی از اوقات فضیلت هست، هم سلام دادن به ائمه که حاکی از حضور قلب و بیداری و عدم غفلت شخص هستش. و هم دعای سحر و راز و نیاز به خدا که در قران ذکر شده است.
پس قاعده اولی در مستحبات این هست که ببینید بیشتر به کدامیک ارتباط معنوی و قلبی نائل میشید. و همون رو در اولویت قرار بدید. و اگر از همه بهره میبرید سعی کنید این قضیه رو مدیریت زمانی کنید که به همه برسید.
اما اگر فارغ از اینکه به کدامیک علقه و ارتباط می گیرید از ما نظر بخواهید به چند مورد اشاره میشه
1- قبل از نماز شب مناجات و دعا قرار بدید به نحوی که حتی المقدور به معنای اون هم توجه دارید. با این کار دل و قلب شما آمادگی برای همصحبتی با خدا رو پیدا خواهد کرد و به قول معروف قلب شما نرم تر خواهد شد تا بتونید با یک حالت فقر و ابراز ناز و نیاز با خدای خودتون صحبت کنید و نماز شب بخونید. پس دعا و مناجات در وهله اول و بعد نماز شب
2- قرائت قران رو برای بعد از نماز صبح قرار بدید که یکی از اوقات فضیلت قرائت بین الطلوعین هستش. که البته سعی کنید با توجه با معنا و مفهوم آیه قرائت بفرمایید و به هیچ وجه به دنبال کمیت و تمام کردن صفحه یا سوره نباشید. قرائت بهمراه توجه، روح رو پالایش و بزرگ می کنه.
3- سلام به ائمه و شهدا رو بعد از هر نماز انجام بدید و این مورد رو منحصر در وقت سحر ندونید.
موفق و پاینده باشید
صفحه‌ها