دغدغه شما به عنوان یک مادر برای تربیت فرزندتون بسیار بجا و ستودنی است. این دغدغه باعث شده که ما افتخار پیدا کنیم در خدمت شما باشیم و دانسته های خودمون رو با ما شما به اشتراک بزاریم.
در مورد چالشی که باهاش مواجه شدید گویا ایرادی که به شما وارد هست بیش از حد دختر خودتون رو تحت کنترل قرار می دید، این کنترل شدید فاصله شما با دخترتون رو زیاد می کنه، عاطفه ای که باید به طور ویژه از جانب شما تامین بشه کمتر اتفاق می افته. دختر شما با امر و نهی های مکرر و متراکم شما که احیانا با حال اخم و عصبانیت هم اتفاق می افته باعث میشه ذهنیت منفی نسبت به شما پیدا کنه. و دختر شما برای دادخواهی رفتارهای شما رو به این و اون گزارش بده. برای رهایی مجبور هست به باباش پناه بیاره. بخصوص اینکه برای باباش چون در خونه کمتر حضور داره، مجال کمتری برای این گونه برخوردها داشته باشه.
نکته ای که احتمالا از اون غافل شدید این هست که بنا به روایات تربیتی دینی، کودک باید تا 7 سالگی امیر و سرور شما باشه، بهش اجازه بازی بدید، اجازه بدید با جرأتی که در مورد پدیدهای مختلف داره به کشفیات تازه برسه. اصلا تعمدا مجالی برای اشتباه بهش بدید. اگر اینگونه عمل کردید در راستای رشد شناختی او گام برداشتید. خیلی از مامان و باباها هستن که اجازه نمیدن کودکشون دست به سیاه و سفید بزنه. این کنشگری والدین باعث میشه که کودک اعتماد به نفسی که در خلال این امور حاصل میشه رو از تحصیل نکنه. و این در بزرگسالی معضلی خواهد شد.
کثیف کردن جایی هیچ ایراد نداره، بلکه کثیف ماندن همان جا یک ایراد هستش. خواهشا از زاویه دید خودتون به کودکتون نگاه نکنید. کودک باید بچگی کنه تا رشد کنه. به هیچ وجه انتظار یک بزرگسال رو ازش نداشته باشید.
مچاله کردن مقنعه یک تجربه است که کودک شما دوست داره روی اشیاء اثر گذار باشه. شما بجای اینکه جلوی مچاله کردن مقنعه رو بگیرید در تجربه ای که کسب کرده باهاش همراهی کنید. مثلا بهش بگید «چه کار جالبی کردی، اما به نظرم این کار باعث میشه مقنعه از ریخت و قیافه و زیباییش بیفته»
کنترل شدید شما به همین جا ختم نمیشه، چه بسا دختر شما به نشانه اعتراض بعدها اقدام به پرخاشگری کنه، با خواهر یا برادرش دعوا کنه و رفتارهای فرافکنانه انجام بده.
در کنار موارد گفته شده شما باید عاطفه دخترتون رو تامین کنید، نوازش کنید، بهش مسئولیتهای کوچیک بدید، حس کنه براش ارزش قائل هستید. نه اینکه طوری رفتار کنید که خودش رو رقیب شما بدونه. باهاش بازی کنید تا این فاصله تنگاتنگ بشه، متوجه بشه که به علاقه مندیهاش اهمیت میدید و حتی حاضرید که از کار خودتون بگذرید و بهش توجه کنید.
تغییر ذهنیت فعلی فرزند، مقداری زمانبر هست. و این صبر و حوصله شما رو می طلبه
بهتر بود که دقیقا می فرمودید پسر شما در چه مقطع سنی هستن، چون تربیت جنسی و مراعات نکاتی که ممکن است عدم رعایت آنها در تربیت ناصحیح جنسی مؤثر باشد حتی در سنین کودکی هم مطرح هستش.
بر فرض اینکه پسر شما در آستانه سن نوجوانی است (10-13 سال) مطالبی رو خدمت شما عرض خواهم کرد.
1- چون فرزند شما پسر هست بهتر است که پدر خانواده در این مسائل در یک فضای صمیمی به طور کلی مسائل جنسی رو با پسر خودش مطرح کنه. یعنی این پدر هست که کلید این گفتگو رو میزنه. محتوای گفتگو هم درباره تغییراتی است که در فیزیولوژیک بدن نوجوان اتفاق می افته، مثل رشد بعضی هورمونها، تغییر و رشد در بعضی اندامها، تغییر در صدا و ... و تصریح کند که این تغییرات بسیار طبیعی است و برای هر کسی رخ میدهد. و خدا طبق حکمت خودش بشر رو اینطور آفریده. همانطور که سایر موجودات زنده برای رشد خود دچار تغییراتی می شوند.
این مساله رو بازگو کنه که بعد از مدتی ممکنه در خواب آبی از بدنش خارج بشه و به اصطلاح جُنب بشه. که در این صورت واجبه هر مسلمانی غسل کنه. این آب اگر به طور طبیعی از انسان خارج بشه باعث سلامتی شخص خواهد بود و اگر خود شخص این کار رو بکنه باعث بیماری جسمی و روحی میشه!
بازگو کردن پیش هنگام پدر در وهله اول باعث میشه که اولا نوجوان شما با مواجهه با این تغییرات شوکه نشه، دچار خودخوری و انزوا نشه و اینکه در مراحل بعد با حس امنیت سوالاتی که براش پیش میاد رو مطرح کنه. و این رو باید بازگو کنید که در این زمینه سوالی که براش پیش میاد با ما در جریان بذار.
لازم هم نیست پدر در وهله اول در مسائل ریز جنسی ورود کنه، بلکه صرف بازگو کردن موارد کلی کفایت میکنه. فضای مدرسه و جو خارج از خانه به طور طبیعی متاسفانه یا خوشبختانه از این مباحث شنیده میشه. برای اینکه جلوی کنجکاوی فرزندتون رو بگیرید بهشون اطمینان خاطر بدید که هر سوالی رو با شما در جریان بذاره.
در مورد مساله ارضاء شدن، خود نوجوان در سنین نوجوانی با جُنب شدن در خواب ارضا میشه. پس اینطور نیست که ارضا شدن صرفا در قالب ازدواج باشه. لزومی نداره که شما بگید این ارضاء شدن باید حین ازدواج انجام بشه، چون این ارضا شدن در سنین نوجوانی هم اتفاق می افته، با این تعارضی که بهمراه جنب شدن براش پیش میاد احساس گناه میکنه. پس شما اصلا حرفی از ارضاء شدن نباید به میون بیارید. ارضاء شدن به طور طبیعی اتفاق می افته.
چیزی که باید به فرزند گفته بشه همون احکام شرعی هستش که موقع خواب ممکنه شخص جُنب بشه و لازم هست که غسل کنه. و این که این خروج آب از بدن باید به طور طبیعی اتفاق بیفته. و الا موجب بیماری میشه. حتی نباید مقدمات این مطلب هم فراهم بیاد. مثلا باید مواظب چشم خود بود(بنا به توصیه مشاورین تا سن 18 سالگی گوشی لمسی ممنوعه و باید از گوشی والدین برای کارهای روزمره استفاده بشه یا گوشی ساده برای تماس)، در حمام حتی المقدور با لباس زیر استحمام گرفته بشه. لباس تنگ پوشیده نشه. در جمع کسانی که از این گونه حرفها میزنن حاضر نشه. برای ورود به اتاق والدین در بزنه و اجازه بگیره و ...
این چالش رو وقتی می تونید حل کنید که انگیزه پسرها رو برای اومدن به ماشین تقویت کنید.
با پسرها قرار بر مسابقه بزارید، که به ترتیب هر کسی زودتر اومد 5 ستاره، نفر دوم 4 ستاره و تا نفر اخر اختصاص بدید. این امتیازات رو در دفتری یادداشت کنید و لزومی نداره چیزی بهشون بدید و از این بابت براش وقت بزارید و هزینه کنید.
قرار بزارید هر کسی در یک ماه مجموعه امتیازاتش بیشتر بود جایزه ای بدید. این قضیه رو با خانواده ها در جریان بزارید،تا جایزه رو و لو کم تقبل کنند.
اما دو نکته:
1- بچه ها باید جایزه رو از طرف شما بدونن نه خانواده هاشون
2- اصلا هم لو ندید که این جایزه واسه اینه که مشکل خودتون حل بشه، و زودتر به کارتون برسید. صرفا مسابقه است و امتیاز بیشتر واسه کسیه که زودتر بیاد.
یا اصلا می تونید ذهن پسرا رو به چیز دیگری منصرف کنید که لازمه اش زود رسیدن باشه. مثلا هنگام رساندن به مدرسه بهشون کارتهایی رو به منزله امانت بدید که روش اسامیشون نوشته، بعد بگید که هر کسی زودتر امانتم رو بهم برسونه امتیاز کذایی داره.
خلاصه با این کار هیجان بچه ها اگر قبلا در قالب بدو بدو بود، الان به این طرف میاد که زودتر به ماشین برسن
سوال شما حاکی از دقت نظر شماست که امیدوارم ذهن پریشگر بهمراه تحقیق رو برای همیشه برای خودتون داشته باشید.
در رابطه با سوال شما باید عرض کنم که در مواجهه با آموزه های دینی نباید یک جانبه برخورد کرد و نتیجه گرفت و از دیگر آموزه های دینی غافل موند. مثلا در آموزه های دینی هست که گفته شده «صوموا تصحوا؛ روزه بگیرید تا سالم بمانید» ایا واقعا میشه فقط همین یک روایت (هر چند درست) رو دید و عمل کرد و بعد از اینکه برای بعضی ها که روزه براشون مضر هست به این روایت خرده گرفت؟ خیر. چون این روایت مربوط به همه نیست. و عوامل و شرایط دیگری رو هم باید در نظر گرفت.
یا مثلا در محاورات خودمون هم می گوییم که «درس بخوان تا موفق بشی» آیا واقعا هر کسی درس خواند موفق شد؟ خیر. درس خواندن بخشی از پدیده موفقیت است نه همه آن. هر چند بدون آن هم کسی موفق نخواهد شد. همانطور که روزه گرفتن بخشی از سلامتی است که بستگی به شخص روزه دار دارد. و الا همین روزه ممکن است برای بعضی مضر سلامتی هم باشد.
پس حقیقت این است که باید نگاه جامعی به آموزه های دینی داشت.
درست است که ازدواج یکی از عوامل رزق محسوب شده و هم در منابع تاریخی ازدواج باعث شده که روز به روز زندگی شخص روبراه شده، مثل اون شخص فقیری که از نداری به حضرت رسول ص شکایت می کرد و حضرت اون فقیر رو تشویق به ازدواج کرد، فقیر، در عین تعجب اعتماد کرد و ازدواج کرد و رزق و روزیش افزون شد. اگر شما نمونه هایی رو در سوال خود فرمودید ما هم از اون طرف نمونه هایی سراغ داریم که بعد از ازدواج هم صاحب شغل شدند و هم صاحب خونه و ماشین. چه بسا خود ما هم اینگونه اییم. که هر چند سختی کشیدیم اما این سختی ها در چالشهای زندگی به زودی با رزق و روزی های غیر منتظره حل میشد شکر خدا.
درسته که ازدواج مایه رزق هستش، اما از اون طرف هم گناه مایه مسدود شدن رزق خواهد شد. همانطور که در دعای کمیل می خونیم که (اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل النقم) یا (تغیر النعم) یا (تنزل البلاء) پس بعضی مواقع این گناهان ما هستند که مانع رزق و نعمت میشن. و از اون طرف تقوا مایه نزول نعمت هستش کما اینکه قران صراحتا بهش اشاره کرده. (96 اعراف)
بعضی مواقع ممکنه ما رزقمون رو در اثر اقدامات خودسرانه و بدون مشورت از دست بدیم. گاهی تنبلی ما مانع از کسب روزی میشه. همه اینها در آموزه های دینی هست و نباید از اونها غافل موند.
پس در مجموع به چند نکته باید اشاره کرد
1- ازدواج یکی از عوامل رزق هستش و نه تمام اون
2- بعضی عوامل دیگه هست که در تقابل با نزول رزق هست. مثل خونه ای که نماز خوان نداشته باشه یا ارتکاب بعضی گناهان
3- کسب روزی بعد از ازدواج به معنای سختی ندیدن نیست. گاهی رزق در چالشهای زندگی به آدم میرسه. پس نباید مقطعی و منحصرا در یک برهه زمانی به قضیه نگاه کرد.
4- رزق هم الزاما مادی نیست. گاهی ازدواجی که نتیجه اعتماد به خدا باشه موجب این میشه که همسری رزق و نصیب آدم بشه که سرنوشت آدمی رو عاقبت به خوبی کنه
در این زمینه اگر باز هم سوالی یا ابهامی بود در ادامه بفرمایید
در خصوص سوال شما
بله، گاهی وسوسه های شیطان معلوم هست (مثلا وسوسه اینکه دزدی کن تا راه هزار ساله رو یک شبه طی کنی) اما گاهی وسوسه های شیطان خیلی باریک میشه. و این حالتهای متفاوت بسته به سطح معرفتی خود شخص متفاوت خواهد بود. هر چه معرفت بالاتر، نوع توطئه و وسوسه شیطان باریکتر خواهد شد. حتما شنیدید که گاهی شیطان از راه دین، آدم رو وسوسه می کنه. یا بخاطر عُجب یا به بهانه احساس وظیفه.
اما راه حل برون رفت از این قضیه «تذکار» هست. یعنی شخص هنگام وسوسه متوجه نفس مطمئنه خودش میشه که یک رهبر درونی هستش و در همان لحظه مستبصر میشه که البته شرط این تذکار، ملکه تقواست. به هر اندازه که تقوا بیشتر باشه سرعت تذکار هم بیشتر خواهد بود. قران در این زمینه می فرماید :
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ؛ پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به خودشان می آیند و متذکر می شوند؛ و (در پرتو یاد خدا، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌گردند.
گاهی اشراف به احکام شرعی شخص رو از وسوسه ها (حتی باریک) نجات می دهد، و گاهی اشراف به آیات قران و سیره معصومین شخص رو از وسوسه ها نجات می دهد و حتی اگر قضیه در ظاهر خوب باشد، این امور (تقوا، فقه، سیره معصومین و...) حق و باطل رو برای شخص قابل تمییز قرار خواهد داد.
در ادامه هم می تونید به لینک زیر برای ارائه مطالب بیشتر مراجعه بفرمایید
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
دغدغه شما به عنوان یک مادر برای تربیت فرزندتون بسیار بجا و ستودنی است. این دغدغه باعث شده که ما افتخار پیدا کنیم در خدمت شما باشیم و دانسته های خودمون رو با ما شما به اشتراک بزاریم.
در مورد چالشی که باهاش مواجه شدید گویا ایرادی که به شما وارد هست بیش از حد دختر خودتون رو تحت کنترل قرار می دید، این کنترل شدید فاصله شما با دخترتون رو زیاد می کنه، عاطفه ای که باید به طور ویژه از جانب شما تامین بشه کمتر اتفاق می افته. دختر شما با امر و نهی های مکرر و متراکم شما که احیانا با حال اخم و عصبانیت هم اتفاق می افته باعث میشه ذهنیت منفی نسبت به شما پیدا کنه. و دختر شما برای دادخواهی رفتارهای شما رو به این و اون گزارش بده. برای رهایی مجبور هست به باباش پناه بیاره. بخصوص اینکه برای باباش چون در خونه کمتر حضور داره، مجال کمتری برای این گونه برخوردها داشته باشه.
نکته ای که احتمالا از اون غافل شدید این هست که بنا به روایات تربیتی دینی، کودک باید تا 7 سالگی امیر و سرور شما باشه، بهش اجازه بازی بدید، اجازه بدید با جرأتی که در مورد پدیدهای مختلف داره به کشفیات تازه برسه. اصلا تعمدا مجالی برای اشتباه بهش بدید. اگر اینگونه عمل کردید در راستای رشد شناختی او گام برداشتید. خیلی از مامان و باباها هستن که اجازه نمیدن کودکشون دست به سیاه و سفید بزنه. این کنشگری والدین باعث میشه که کودک اعتماد به نفسی که در خلال این امور حاصل میشه رو از تحصیل نکنه. و این در بزرگسالی معضلی خواهد شد.
کثیف کردن جایی هیچ ایراد نداره، بلکه کثیف ماندن همان جا یک ایراد هستش. خواهشا از زاویه دید خودتون به کودکتون نگاه نکنید. کودک باید بچگی کنه تا رشد کنه. به هیچ وجه انتظار یک بزرگسال رو ازش نداشته باشید.
مچاله کردن مقنعه یک تجربه است که کودک شما دوست داره روی اشیاء اثر گذار باشه. شما بجای اینکه جلوی مچاله کردن مقنعه رو بگیرید در تجربه ای که کسب کرده باهاش همراهی کنید. مثلا بهش بگید «چه کار جالبی کردی، اما به نظرم این کار باعث میشه مقنعه از ریخت و قیافه و زیباییش بیفته»
کنترل شدید شما به همین جا ختم نمیشه، چه بسا دختر شما به نشانه اعتراض بعدها اقدام به پرخاشگری کنه، با خواهر یا برادرش دعوا کنه و رفتارهای فرافکنانه انجام بده.
در کنار موارد گفته شده شما باید عاطفه دخترتون رو تامین کنید، نوازش کنید، بهش مسئولیتهای کوچیک بدید، حس کنه براش ارزش قائل هستید. نه اینکه طوری رفتار کنید که خودش رو رقیب شما بدونه. باهاش بازی کنید تا این فاصله تنگاتنگ بشه، متوجه بشه که به علاقه مندیهاش اهمیت میدید و حتی حاضرید که از کار خودتون بگذرید و بهش توجه کنید.
تغییر ذهنیت فعلی فرزند، مقداری زمانبر هست. و این صبر و حوصله شما رو می طلبه
شاید این مطلب برای شما مفید باشه
http://btid.org/node/241865
موفق و پاینده باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
بهتر بود که دقیقا می فرمودید پسر شما در چه مقطع سنی هستن، چون تربیت جنسی و مراعات نکاتی که ممکن است عدم رعایت آنها در تربیت ناصحیح جنسی مؤثر باشد حتی در سنین کودکی هم مطرح هستش.
بر فرض اینکه پسر شما در آستانه سن نوجوانی است (10-13 سال) مطالبی رو خدمت شما عرض خواهم کرد.
1- چون فرزند شما پسر هست بهتر است که پدر خانواده در این مسائل در یک فضای صمیمی به طور کلی مسائل جنسی رو با پسر خودش مطرح کنه. یعنی این پدر هست که کلید این گفتگو رو میزنه. محتوای گفتگو هم درباره تغییراتی است که در فیزیولوژیک بدن نوجوان اتفاق می افته، مثل رشد بعضی هورمونها، تغییر و رشد در بعضی اندامها، تغییر در صدا و ... و تصریح کند که این تغییرات بسیار طبیعی است و برای هر کسی رخ میدهد. و خدا طبق حکمت خودش بشر رو اینطور آفریده. همانطور که سایر موجودات زنده برای رشد خود دچار تغییراتی می شوند.
این مساله رو بازگو کنه که بعد از مدتی ممکنه در خواب آبی از بدنش خارج بشه و به اصطلاح جُنب بشه. که در این صورت واجبه هر مسلمانی غسل کنه. این آب اگر به طور طبیعی از انسان خارج بشه باعث سلامتی شخص خواهد بود و اگر خود شخص این کار رو بکنه باعث بیماری جسمی و روحی میشه!
بازگو کردن پیش هنگام پدر در وهله اول باعث میشه که اولا نوجوان شما با مواجهه با این تغییرات شوکه نشه، دچار خودخوری و انزوا نشه و اینکه در مراحل بعد با حس امنیت سوالاتی که براش پیش میاد رو مطرح کنه. و این رو باید بازگو کنید که در این زمینه سوالی که براش پیش میاد با ما در جریان بذار.
لازم هم نیست پدر در وهله اول در مسائل ریز جنسی ورود کنه، بلکه صرف بازگو کردن موارد کلی کفایت میکنه. فضای مدرسه و جو خارج از خانه به طور طبیعی متاسفانه یا خوشبختانه از این مباحث شنیده میشه. برای اینکه جلوی کنجکاوی فرزندتون رو بگیرید بهشون اطمینان خاطر بدید که هر سوالی رو با شما در جریان بذاره.
در مورد مساله ارضاء شدن، خود نوجوان در سنین نوجوانی با جُنب شدن در خواب ارضا میشه. پس اینطور نیست که ارضا شدن صرفا در قالب ازدواج باشه. لزومی نداره که شما بگید این ارضاء شدن باید حین ازدواج انجام بشه، چون این ارضا شدن در سنین نوجوانی هم اتفاق می افته، با این تعارضی که بهمراه جنب شدن براش پیش میاد احساس گناه میکنه. پس شما اصلا حرفی از ارضاء شدن نباید به میون بیارید. ارضاء شدن به طور طبیعی اتفاق می افته.
چیزی که باید به فرزند گفته بشه همون احکام شرعی هستش که موقع خواب ممکنه شخص جُنب بشه و لازم هست که غسل کنه. و این که این خروج آب از بدن باید به طور طبیعی اتفاق بیفته. و الا موجب بیماری میشه. حتی نباید مقدمات این مطلب هم فراهم بیاد. مثلا باید مواظب چشم خود بود(بنا به توصیه مشاورین تا سن 18 سالگی گوشی لمسی ممنوعه و باید از گوشی والدین برای کارهای روزمره استفاده بشه یا گوشی ساده برای تماس)، در حمام حتی المقدور با لباس زیر استحمام گرفته بشه. لباس تنگ پوشیده نشه. در جمع کسانی که از این گونه حرفها میزنن حاضر نشه. برای ورود به اتاق والدین در بزنه و اجازه بگیره و ...
مطالب گفته شده اجمالی بود. در صورت لزوم برای توضیح بیشتر در ادامه سوال بفرمایید.
مطالب زیر ممکن است برای شما مفید باشد
https://btid.org/fa/news/190321
https://btid.org/fa/news/208406
موفق باشید
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
این چالش رو وقتی می تونید حل کنید که انگیزه پسرها رو برای اومدن به ماشین تقویت کنید.
با پسرها قرار بر مسابقه بزارید، که به ترتیب هر کسی زودتر اومد 5 ستاره، نفر دوم 4 ستاره و تا نفر اخر اختصاص بدید. این امتیازات رو در دفتری یادداشت کنید و لزومی نداره چیزی بهشون بدید و از این بابت براش وقت بزارید و هزینه کنید.
قرار بزارید هر کسی در یک ماه مجموعه امتیازاتش بیشتر بود جایزه ای بدید. این قضیه رو با خانواده ها در جریان بزارید،تا جایزه رو و لو کم تقبل کنند.
اما دو نکته:
1- بچه ها باید جایزه رو از طرف شما بدونن نه خانواده هاشون
2- اصلا هم لو ندید که این جایزه واسه اینه که مشکل خودتون حل بشه، و زودتر به کارتون برسید. صرفا مسابقه است و امتیاز بیشتر واسه کسیه که زودتر بیاد.
یا اصلا می تونید ذهن پسرا رو به چیز دیگری منصرف کنید که لازمه اش زود رسیدن باشه. مثلا هنگام رساندن به مدرسه بهشون کارتهایی رو به منزله امانت بدید که روش اسامیشون نوشته، بعد بگید که هر کسی زودتر امانتم رو بهم برسونه امتیاز کذایی داره.
خلاصه با این کار هیجان بچه ها اگر قبلا در قالب بدو بدو بود، الان به این طرف میاد که زودتر به ماشین برسن
موفق باشید
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما
سوال شما حاکی از دقت نظر شماست که امیدوارم ذهن پریشگر بهمراه تحقیق رو برای همیشه برای خودتون داشته باشید.
در رابطه با سوال شما باید عرض کنم که در مواجهه با آموزه های دینی نباید یک جانبه برخورد کرد و نتیجه گرفت و از دیگر آموزه های دینی غافل موند. مثلا در آموزه های دینی هست که گفته شده «صوموا تصحوا؛ روزه بگیرید تا سالم بمانید» ایا واقعا میشه فقط همین یک روایت (هر چند درست) رو دید و عمل کرد و بعد از اینکه برای بعضی ها که روزه براشون مضر هست به این روایت خرده گرفت؟ خیر. چون این روایت مربوط به همه نیست. و عوامل و شرایط دیگری رو هم باید در نظر گرفت.
یا مثلا در محاورات خودمون هم می گوییم که «درس بخوان تا موفق بشی» آیا واقعا هر کسی درس خواند موفق شد؟ خیر. درس خواندن بخشی از پدیده موفقیت است نه همه آن. هر چند بدون آن هم کسی موفق نخواهد شد. همانطور که روزه گرفتن بخشی از سلامتی است که بستگی به شخص روزه دار دارد. و الا همین روزه ممکن است برای بعضی مضر سلامتی هم باشد.
پس حقیقت این است که باید نگاه جامعی به آموزه های دینی داشت.
درست است که ازدواج یکی از عوامل رزق محسوب شده و هم در منابع تاریخی ازدواج باعث شده که روز به روز زندگی شخص روبراه شده، مثل اون شخص فقیری که از نداری به حضرت رسول ص شکایت می کرد و حضرت اون فقیر رو تشویق به ازدواج کرد، فقیر، در عین تعجب اعتماد کرد و ازدواج کرد و رزق و روزیش افزون شد. اگر شما نمونه هایی رو در سوال خود فرمودید ما هم از اون طرف نمونه هایی سراغ داریم که بعد از ازدواج هم صاحب شغل شدند و هم صاحب خونه و ماشین. چه بسا خود ما هم اینگونه اییم. که هر چند سختی کشیدیم اما این سختی ها در چالشهای زندگی به زودی با رزق و روزی های غیر منتظره حل میشد شکر خدا.
درسته که ازدواج مایه رزق هستش، اما از اون طرف هم گناه مایه مسدود شدن رزق خواهد شد. همانطور که در دعای کمیل می خونیم که (اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل النقم) یا (تغیر النعم) یا (تنزل البلاء) پس بعضی مواقع این گناهان ما هستند که مانع رزق و نعمت میشن. و از اون طرف تقوا مایه نزول نعمت هستش کما اینکه قران صراحتا بهش اشاره کرده. (96 اعراف)
بعضی مواقع ممکنه ما رزقمون رو در اثر اقدامات خودسرانه و بدون مشورت از دست بدیم. گاهی تنبلی ما مانع از کسب روزی میشه. همه اینها در آموزه های دینی هست و نباید از اونها غافل موند.
پس در مجموع به چند نکته باید اشاره کرد
1- ازدواج یکی از عوامل رزق هستش و نه تمام اون
2- بعضی عوامل دیگه هست که در تقابل با نزول رزق هست. مثل خونه ای که نماز خوان نداشته باشه یا ارتکاب بعضی گناهان
3- کسب روزی بعد از ازدواج به معنای سختی ندیدن نیست. گاهی رزق در چالشهای زندگی به آدم میرسه. پس نباید مقطعی و منحصرا در یک برهه زمانی به قضیه نگاه کرد.
4- رزق هم الزاما مادی نیست. گاهی ازدواجی که نتیجه اعتماد به خدا باشه موجب این میشه که همسری رزق و نصیب آدم بشه که سرنوشت آدمی رو عاقبت به خوبی کنه
در این زمینه اگر باز هم سوالی یا ابهامی بود در ادامه بفرمایید
موفق باشید
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر
در خصوص سوال شما
بله، گاهی وسوسه های شیطان معلوم هست (مثلا وسوسه اینکه دزدی کن تا راه هزار ساله رو یک شبه طی کنی) اما گاهی وسوسه های شیطان خیلی باریک میشه. و این حالتهای متفاوت بسته به سطح معرفتی خود شخص متفاوت خواهد بود. هر چه معرفت بالاتر، نوع توطئه و وسوسه شیطان باریکتر خواهد شد. حتما شنیدید که گاهی شیطان از راه دین، آدم رو وسوسه می کنه. یا بخاطر عُجب یا به بهانه احساس وظیفه.
اما راه حل برون رفت از این قضیه «تذکار» هست. یعنی شخص هنگام وسوسه متوجه نفس مطمئنه خودش میشه که یک رهبر درونی هستش و در همان لحظه مستبصر میشه که البته شرط این تذکار، ملکه تقواست. به هر اندازه که تقوا بیشتر باشه سرعت تذکار هم بیشتر خواهد بود. قران در این زمینه می فرماید :
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ؛ پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به خودشان می آیند و متذکر می شوند؛ و (در پرتو یاد خدا، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌گردند.
گاهی اشراف به احکام شرعی شخص رو از وسوسه ها (حتی باریک) نجات می دهد، و گاهی اشراف به آیات قران و سیره معصومین شخص رو از وسوسه ها نجات می دهد و حتی اگر قضیه در ظاهر خوب باشد، این امور (تقوا، فقه، سیره معصومین و...) حق و باطل رو برای شخص قابل تمییز قرار خواهد داد.
در ادامه هم می تونید به لینک زیر برای ارائه مطالب بیشتر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/176514
موفق باشید
صفحه‌ها