بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
ضمن تشکر از ارتباط با مرکز تخصصی اندیشه برتر
اولین نکته این است که انسان، پس از مرگ و تا روز قیامت، در مکانی به نام «برزخ» قرار خواهد گرفت و البته ما نسبت به جزئیات عالم برزخ علم نداریم، مگر مقداری که اهل بیت علیهم السلام بیان فرموده باشند. از این رو بسیاری از مطالب را به صورت کلی و برگرفته از روایات بیان می شود.
نکته دوم اینکه حال و روز مومنان در برزخ با یکدیگر متفاوت است؛ برخی مومنان درجه بالاتری از کمال دارند و طبیعی است که نعمت ها و برکاتی که شامل حالشان شود، با بقیه متفاوت باشد.
باید توجه داشت وقتی مومنین در بهشت برزخی باشند و نعمت های پروردگار شامل ایشان شود، مسلم است که یکی از بهترین پاداش ها، ملاقات با اهل بیت علیهم السلام است. از این رو دیدار با اهل بیت علیهم السلام ممکن است و چه بسا مومنان دیدارهایی با اهل بیت علیهم السلام داشته باشند، ولی کیفیت و کمیت این دیدارها برای ما مشخص نیست و این سوال شما که آیا همیشه با اهل بیت علیهم السلام هستند، نیز همینگونه است و باید گفت کمیت این دیدارها و کیفیتش ازدسترس ما خارج است.
موفق و موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام مجدد
من نگفتم ایشان دچار تخیل هستند، عرض کردم چنین اموری در تخیل انسان ممکن است. آنچه ایشان به عینه می بینند، شما که ندیده اید!!! بلکه ایشان برای شما توصیف نموده اند و این توصفات در مورد عالم و جهانی غیرمادی است. اگر مادی بود که شما هم می توانستید ببینید. حالا که مادی و در عالم ماده نیست، پس در دنیای ذهنی است. کیفیت آن را هم من و شما دسترسی نداریم. ازاین رو کار بیشتری نمی توانیم کنیم.
این مطلب که خواهر شما همزمان در دو دنیا زندگی می کنند، مبهم است. در پیام قبل عرض کردم که اگر عوارضی ندارد، مساله ای نیست. حال که می فرمایید برایشان مشکل ایجاد نموده است، بهتر است حتما با یک روان شناس در مرحله اول مشورت کنید.
میتوانید بپرسید ببینید دقیقا چه می بینند و کدام بخش از دیدن هایشان برایشان دردآور است.
موفق و موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
ضمن تشکر از ارتباط با مرکز اندیشه برتر
اولین نکته اینکه دنیای خیال و تخیلات را هر کسی می تواند داشته باشد و به خیال پردازی مشغول شود. در دنیای خیال انسان می تواند جهانی را تخیل کند و بسازد که بسیاری از آسیب ها و ناملایمات این دنیا را نداشته باشد. البته باید به این مساله توجه کرد که انسان با سیروسلوک می تواند به مراتب و مراحلی از آن برسد. همانند بسیاری از عرفا و بزرگان که سیروسلوک داشته و به مقامات بالایی رسیده اند.
این حالتی که خواهرتان دارد تا زمانی که پیامدهای خطرناک عملی و نشانه هایی مانند کسی که اختلال روانی دارد، نداشته باشد، نگران کننده نیست. در واقع قضیه وقتی مشکل دار می شود که زندگی ایشان دچار مشکل شود و به کارها و امورات شان نرسند.
تشخیص علت این حالت و منشا آن کار سختی است و اگر باز هم تکرار شد و احساس نگرانی کردید، می توانید به روان شناس یا حتی روان پزشک متدین و متعهد مراجعه کنید تا با انجام برخی آزمایش ها به نکاتی دست بیابند.
یکی از کارهایی که لازم است، همراهی و تنها نگذاردن ایشان است و البته توجه به معنویات و دستورات شرعی نیز در کاستن پیامدهای منفی و بهتر شدن حال ایشان موثر است.
موفق و موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
نکات زیادی را در مورد این مساله ای که مطرح نمودید، می توان تذکر داد. اولین نکته این است که باید در درمان این حالات روحی روانی به متخصص مراجعه کنید. متخصص یعنی روان شناس حاذق و متدین. چنین شخصی می تواند با بررسی این پدیده ها و علت یابی مشکل شما به شما کمک کند.
هر گونه مراجعه به افرادی که اطمینان به سلامت شغلی آنها نداریم، نادرست است. چنین فردی که شما گفته اید، با توجه به توصیف شما مشکوک است. بهتر است که در مورد این شخص تحقیق کنید. مجالس روضه زیاد برگزار می شود و گزارش نشده اجنه به کسی آسیب رسانده باشند. البته اصل صدقه دادن به طور کلی کاری خوب است، ولی صدقه دادن به خاطر اجنه ای که در هیئت ما رو آزار می دهد، منطقی نیست.
ممکن است این صدقه جمع کردن، نوعی درآمد برای برگزارکنندگان این جلسات باشد. اجنبه کاری به انسان ها ندارند و در دنیای خودشان زندگی می کنند، از این رو نباید به این حرف ها توجه نمود.
نکته آخر اینکه برای رفع این مشکلات بهترین دارو، در کنار مراجعه به متخصص متدین، بازگشت به سوی خدا و انس با قرآن و عبادات است. عبادت و توسل تاثیر بسیاری زیادی در حال خوب انسان دارد.
موفق و موید باشید
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
ضمن تشکر از ارتباط با مرکز علمی اندیشه برتر
در مورد ترسی که در مورد روز قیامت اشاره کردید، باید عرض کنم به واقع با توجه به توصیفاتی که از رخدادهای روز قیامت رسیده، باید انسان مراقب باشد و اعمال مناسب کسب کند. عذاب الهى به اندازه اى شدید است که در قرآن توصیف شده مادران، فرزندان خود را فراموش کرده، بارداران سقط جنین مى کنند و مردم گیج و مست به نظر مى رسند، در حالى که مست نیستند، ولى عذاب خداوند شدید است؛ «یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَة عَمّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْل حَمْلَها وَ تَرَى النّاسَ سُکارى وَ ما هُمْ بِسُکارى وَ لکِنَّ عَذاب اللّهِ شَدِیْدٌ».[1]
این ترس برای همه نیست و در مورد کسانی که ترس دارند، نیز به یک اندازه و مقدار نیست. گنهکاران شرایط اسف باری دارند و به حدی گرفتار ترس و وحشت مى شوند که دوست دارند هر چه در جهان است بدهند و از عذاب الهى نجات یابند: «یَوَدُّ الْمجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذ بِبَنِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِیهِ وَ فَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ یُنْجِیهِ کَلاّ إِنَّها لَظى»؛[2] «مجرم آرزو مى کند براى نجات از عذاب آن روز، فرزندانش را بدهد و همسر و برادر و خویشاوندانش را که در مشکلات پناهگاه او بودند و تمام کسانى را که در روى زمین هستند فدا کند تا از عذاب الهى رهائى یابد، اما فایده اى ندارد، آتش برافروخته جهنم است که در انتظاراوست».
ترس از آن روز نیز متفاوت است. برخی مانند اهل بیت علیهم السلام و مومنان واقعی در اوج آرامش هستند و گنهکاران نیز با توجه به اعمالشان انواع ترس و اضطراب را دارند.
در دنیا نیز چنین است. وقتی خبر بدهند فردا قرار است پرونده یکماه اخیر مثلا فلان مجموعه را بررسی کنند . کسانی که به وظیفه خود عمل کرده، هیچ اضطرابی ندارند؛ اما دیگرانی که خطاکار باشند، هنوز فردا نیامده، اندوه و ترس وجود آنان را فرا می گیرد.
موفق و موید باشید.
پی نوشت:
[1]. سوره حج، آیه 2.
[2]. سوره معارج، آیات 11 تا 15.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
ضمن تشکر از ارتباط با مرکز اندیشه برتر
در بررسی سوال شما می توان به پاسخ رسید. خداوند اراده دارد، انسان نیز اختیار دارد. در نتیجه اگر خداوند جلوی اختیار انسان را بگیرد، اختیار انسان نفی شده و کارایی ندارد و به تعبیر دقیق تر انسان اختیار ندارد.
اراده الهی به امور قبیح تعلق نمی گیرد، سخنی درست است. نکته کلام این است که وقتی انسان گناه می کند، اراده انسان به گناه تعلق گرفته است، نه اراده خدا.
راز این مطلب در متن خودتان نیز آمده است: «انسان با اختیار خودش گناه می کند». پس گناه متوجه اوست، نه خداوند، تا بگوییم چرا اراده خداوند به گناهان تعلق گرفته است.
در واقع خداوند خواسته و اراده نموده که انسان با اختیار خود به کمال برسد؛ از این رو انسان می تواند راه بندگی خدا را در پیش بگیرد و یا در گناهان غوطه ور شود. در هر دو صورت، انسان مسئول اعمال خویش است. اگر انسان بخواهد گناه کند و اراده خدا جلوی او را بگیرد و گناه صورت نگیرد، کمالی برای انسان محقق نیافته و انسان نمی تواند به این گناه نکردن افتخار کند؛ چراکه نتوانسته گناه کند. در واقع اختیار گناه کردن از او سلب شده است.
پس خدا دارای اراده و انسان دارای اختیار و گناهان نسبت به انسان است که معنا می یابند، نه خدا.
موفق و موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و تشکر از ارتباط با مرکز اندیشه برتر
در مورد این سوال باید عرض کنم چنین چیزی در اسلام به این شکلی که بیان شده نیست. اسلام عزیز توصیه نکرده که ای مسلمانان نماز نخوانید و به جایش پول بدهید. نگفته واجبات رو انجام ندید و به جایش، پول بپردازید.
نماز در اسلام یکی از فروعات بسیار مهم است که سرشار از برکات دنیوی و به ویژه اخروی است که هر کسی نیز با رسیدن به سن بلوغ، باید آن را انجام بدهد. اسلام به کسی که نمازش را نخوانده، وعید و وعده عذاب و ... داده است و البته بنابر مصالحی در مورد نماز بحث قضای آن را نیز مطرح نموده است که مثلا اگر کسی نمازش را نخواند، بر فرزندش بزرگش واجب است که نماز قضای او را پیگیری کند که این نکته هم آزمایشی برای فرزند است و هم به نوعی اهمیت پدر ومادر و نیز نماز را می رساند.
در مورد همه واجبات هم چنین دستورهایی نداریم و این ادعای کلی که واجبات را می شود با پول انجام داد، نادرست است. این نکته را هم باید در نظر داشت که برکاتی که به میت از طریق نماز او از سوی دیگران می رسد، قابل مقایسه با وقتی که خودش انجام می داد، نیست.
نکته دیگر اینکه برکات و فیض بسیار زیادی در انجام واجبات وجود دارد که کسی که انجام ندهد، از این برکات بهره نمی برد. آرامشی که نماز در حال حیات به انسان می دهد، با قضای نماز توسط دیگران بعد از مرگ از دست رفته است.
قسمت آخر سوالتون نیز این نکته مهم است که اگر کسی پول نداشته باشد، اینطور نیست که به تعبیر شما بدبخت باشد، اتفاقا بخشش و استغفار خداوند هم ممکن است در این موارد شامل حال شخص شود و مورد بخشش قرار گیرد.
موفق و موید باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
تشکر از اینکه سایت ما را برای پاسخ به پرسش خود انتخاب نمودید.
ابتدا به بررسی منظور از توفیق الهی و توفیق داشتن یا نداشتن بپردازیم. نکته اول در مورد توفیق اینکه، خداوند این چنین نیست که بی دلیل به فرد الف توفیق رفتن به حرم بدهد و به فرد ب ندهد. در واقع اگر اینگونه باشد خلاف عدالت و حکمت خداست.
نکته دوم اینکه اختیار و اراده ما در توفیق داشتن موثر است. در واقع ما هستیم که سرنوشت خود را رقم می زنیم؛ خوب یا بد. توفیق داشتن یا نداشتن نیز مرتبط با رفتارهای اختیاری ماست.
توفیق به معنای عنایت خدا نسبت به کسی است که لیاقت دارد. پس«توفیق» یعنی اینکه خداوند مقدمات رسیدن به مقصود را برای بنده اش فراهم کند و این فراهم آوردن و اعانت به میزان رفتارهای درست اوست. به زبان ساده می توان توفیق را توجه خدا به بنده اش دانست، البته توجهی که تاثیرگذار است. انسان ها با اعمال و رفتار خود زمینه را برای کسب یا سلب توفیق الهی فراهم می کنند. کسی که رفتار و اختیارش خوب باشد، خداوند کار را برای او آسان می گرداند تا کار خوب را ادامه دهد و به تعبیری توفیق انجام آن را از طریق ایجاد زمینه اش فراهم می کند. در مقابل اگر کسی بندگی خدا نکند و راه معصیت در پیش گیرد، او توفیق کارهای خوب را از دست می دهد.
در مورد سوال دوم باید عرض کنم که احتمالا منظورتان این بوده که خداوند برای مرد مسلمان، چند همسری را نپسندیده است، زیرا اگر منظورتان چند همسری برای زن مسلمان باشد، نادرست است، زیرا هر زن مسلمان وقتی همسر یک مرد است، همزمان نمی تواند همسر مرد دیگری نیز باشد. پس منظورتان چند همسری برای مردان است.
در روایتی مشاهده نشد که خداوند چند همسری را برای مرد نپسندیده باشد؛ چراکه خودش حکم چند همسری را در قرآن بیان فرموده است و معنا ندارد که حکم خودش را نپسندد. البته باید به این نکته توجه کنید که جایز بودن چند همسری، به معنای اینکه باید حتما بیش از یک همسر گرفت، نیست، بلکه چند همسری جایز است؛ چراکه ممکن است بنابر مصالحی، ازدواج دوم یا سوم لازم باشد، از این رو شریعت بن بستی قرار نداده و چند همسری را به عنوان راهی منطقی تجویز نموده است.
در مورد حضرت علی علیه السلام نیز باید توجه کنید که ایشان وقتی حضرت فاطمه سلام الله علیها زنده بود، فقط ایشان همسرشان بودند و بعد از شهادت و به سفارش ایشان با زن دیگری ازدواج کردند.
در مورد حکم تعدد همسران به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://btid.org/fa/news/181412
موفق و موید باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم
علیکم السلام و رحمه الله
ضمن تشکر از ارتباط با مرکز اندیشه برتر
در مورد سوال شما باید عرض کنم نعمت ها، پاداش ها و لذت های زیادی برای بهشتیان وارد شده که لذت هایی که اشاره کردید، نمونه ای از آنهاست. در بهشت حوریان بهشتى وجود دارند که بهشتیان می توانند از وجود آنها بهره ببرند. البته زنان دنیایی که اهل بهشت باشند نیز با زیبایى و شکوهى برتر از حوریان در بهشت حضور دارند و اگر همسرشان بهشتی باشد و مایل باشند، می توانند به شوهران خویش بپیوندند. پس اینگونه نیست که حوری، مانع ارتباط با همسران شود.
تعبیر ازدواج نیز تعبیر دقیقی نیست؛ چراکه احکامی مانند ازدواج در دنیا هست و در آخرت بهره مندی مطرح است و تکلیفی در بهشت وجود ندارد. در واقع نعمت ها و لذت ها به رایگان در اختیار بهشتیان است. این لذت ها فقط برای مردان نیست و زنان نیز چنین لذت هایی دارند.
خلاصه اینکه بهشتی ها در بهشت قرار است از لذت های زیادی بهره مند شوند و روشن است که قرار نیست آنجا ناراحتی و منعی باشد. پس اگر کسی خواست با همسر خویش باشد، مانعی ندارد.
موفق و موید باشید
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر شما کاربر محترم و ارتباط با مرکز تخصصی اندیشه برتر
همانطور که خودتان هم اشاره کنید، ممکن است علاقه مندی شما به شستن میت، به خاطر همین اثر تربیتی یعنی یادآوری مرگ و معاد باشد. البته چه بسا علل دیگری و یا اتفاق هایی در گذشته نیز در این حسی که شما دارید تاثیر داشته باشد.
بله درست شنیده اید. غسل دادن میت از کارهایی است که خداوند بدان رضایت داشته و پاداش می دهد. از این رو در روایتی داریم که: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هیچ مؤمنی نیست که میّتی را غسل دهد، مگر اینکه حرارت آتش از او دور شود و خداوند مسیر عبور او از پُل صراط به مقداری که صدایش می‌رسد را وسعت بخشد و نوری به او می‌دهند که با آن به بهشت رسد».[1]
از این رو این علاقه ای که دارید، علاقه منفی نیست و بسیار خوب است که این حستون نسبت به معاد و قیامت را حفظ کنید و نگه دارید. البته این نکته را نیز عرض کنم که غسل دادن میت در صورتی که هیچ کس نباشد او را غسل دهد، واجب است که قضیه اش متفاوت بود.
موفق و موید باشید.
پی نوشت:
[1]. شیخ مفید، الاختصاص، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، قم، چاپ اول، ص 40.
صفحه‌ها