سلام و احترام
یکی از نکاتی که در متن سوالتان به آن اشاره کردید این است که مشاوران به شما توصیه داشتند که هدفی را برای خود ترسیم کنید سپس بیان داشتید پیرامون شغلها تحقیق کردید ولی علاقهمند به شغل خاصی ظاهرا نشدید منتها باید به این نکته توجه داشته باشید که شغل بخش کوچکی از هدف است و هدف میتواند تحت تاثیر عوامل متعدد منجمله وضعیت درسی شما، سلایق شما، تیپ شخصیتی و حالاتی مثل برونگرا یا درونگرا بودن شما و خیلی موارد دیگر باشد.
یکبار ممکن است یک فرد علاقه به خیلی از رشتهها داشته باشد و یا علاقه به هیچ رشتهای نداشته باشد اما در هر صورت یقینا نمیتواند به همه کارها بپردازد و یا کلّا بیکار بماند، که شما نیز از این قاعده مستثنی نیستید.
لذا مهم این است که ببینید در چه کاری می توانید موفقتر عمل کنید و آن را وسیلهای برای رفاه مادی و یا معنوی و یا هم مادی و هم معنوی خود قرار دهید، حتی اگر علاقه زیادی هم به آن نداشته باشید!
بلکه اگر واقعا به هیچ کاری علاقه خاصی ندارید کافیست ببینید با کدام یک میتوانید راحتتر ارتباط برقرار کنید و با آن کنار بیآیید چون فرض بر این است که از نظر علاقه داشتن یا نداشتن همه برای شما در یک سطح هستند، پس کافیست ببینید با کدام میتوانید بر اساس روحیهای که دارید بیشتر کنار بیائید.
البته برای انتخاب رشته باید به خیلی از عوامل توجه کرد که علاوه بر آنچه آمد، وضعیت درسی و میزان قبولی افراد در آن رشته و بازار کار آن نیز دور از اهمیت نمیباشد.
باتوجه به اینکه ما نه از تیپ شخصیتی شما و نه وضعیت درسیتان و نه حتی جنسیت شما و همچنین وضعیت فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی خانوادهتان هیچ اطلاعی نداریم طبیعتا نمیتوانیم راهنمایی جامعی را داشته باشیم که در صورت تمایل میتوانید توضیحات بیشتری را ارسال نمایید تا امکان ارائه راهنمایی جامعتر فراهم شود.
موفق باشید.
سلام مجدد
خواهش میکنم، خوشحال خواهیم بود اگر بتوانیم کمکی داشته باشیم.
چنانکه قبلا گفته شد نباید در بازی و تعاملات کودکتان با سایر کودکان تا آنجا که ممکن است وارد شوید، و اگر قرار باشد هر دفعه وسیلهای از او گرفته میشود انتظار داشته باشد که شما ورود کرده و به اصطلاح از حق او دفاع کنید و شما نیز چنین کنید بر چسبندگی او به خود در نزاعهای کودکانهاش خواهید افزود و ناخواسته این رویه را در فرزندتان عادت خواهید ساخت که یقینا مطلوب نیست.
لذا در اینگونه موارد در درجه اول کاملاً بیتفاوت خود را نشان داده و به آرامی به او تفهیم کنید که آنها دارند با تو بازی میکنند و اگر باز هم به بیتابی ادامه داد کاملا خونسرد و در قالب یک بازی، با سایر کودکان وارد شده و برنامهای که در پاسخ قبلی گفته شد را انجام دهید.
تاکید میشود مطلقا فرزندتان نباید احساس کند در بازیهای کودکانهاش هر وقت چیزی مورد دلخواهش نبود میتواند با گریه شما را وادار به همدستی با خود کند و شما را وسیلهای قرار دهد برای رسیدن به خواستههایش، بلکه در کنار اینکه باید از شما محبت را دریافت کند باید متوجه شود لازم است خودش قدم برداشته و با دیگران به درستی بازی کردن را تمرین کند.
البته نباید فراموش کرد که قسمت قابل توجهی از رفتارهای فرزندتان به خاطر سنّش است که کم کم و در مرور زمان مشروط به تعامل خوبی که خواهید داشت رویهاش انشاءالله بهبود پیدا خواهد کرد.
امیدواریم فرزندتان سالم، صالح و عاقبتبخیر باشند.
موفق باشید.
سلام و احترام
برای موفقیت هنگام صحبت کردن در جلسات، اولین امری که باید به آن توجه داشته باشید این است که لازم میباشد معلومات خود را پیرامون آنچه میخواهید درباره آن صحبت کنید کاملاً افزایش دهید و مسلط به آنچه که میخواهید آن را ارائه دهید باشید.
طبیعی است اگر انسان ضعفی را در خود مشاهده کند و یا تسلط کافی به مباحث نداشته باشد نمیتواند اعتماد به نفس خود را بالابرده و جلسه سخنرانی را مدیریت کند.
همچنین معاشرت با کسانی که به شما بهاء میدهند و برای شما احترام قائلاند میتواند شما را در مسیر افزایش اعتماد به نفس و موفقیتهای اجتماعی کمک کند و بالعکس نشست و برخاست با کسانی که مدام خواسته یا ناخواسته اسباب تحقیر شما را فراهم میآورند میتواند برای شما آسیبزا محسوب شود.
اما پیرامون اینکه پرسیدید چگونه میتوانید تمرکز خود را بالا ببرید، عبارت تا حدودی مبهم است و مشخص نکردید تمرکز در چه امری را موردنظر دارید.
اما اگر احیانا منظورتان تمرکز در هنگام صحبت کردن است میتوانید در جلسه، خود را متوجه افرادی کنید که با آنها راحت هستید و حس خوبی از آنها دریافت میکنید، همچنین نوشتن تیتر نکاتی که میخواهید پیرامون آن صحبت کنید از قبل و همراه داشتن آن هنگام صحبت میتواند کمک کننده باشد تا از آشفتگی ذهن، شما را دور کرده و تمرکزتان روی مباحثی که میخواهید ارائه دهید را افزایش دهد.
در پایان سفارش میکنیم این دو مطلب را نیز مطالعه بفرمایید:
https://btid.org/fa/news/106451
https://btid.org/fa/news/68580
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام و احترام
هرچند از سن خود و همسرتان و اینکه آیا فرزند دیگری هم دارید یا خیر به صورت مشخص چیزی بیان نکردید اما اجمالا از شما میخواهیم به این نکته توجه داشته باشید که بیتابی و ناراحتی کودکان خردسال هنگام ورود به منزل بعد از یک مهمانی و یا تفریح کاملا طبیعی است و بار منفیای برای آن نمیتوان در نظر گرفت.
بهترین راه مواجه شدن با این حالت کودکان، در درجه اول عدم سرزنش و همچنین دوری از صحبت با لحن تند شما و همسرتان با کودک میباشد.
همچنین درست کردن محیطی آرام و دوست داشتنی در منزل نیز میتواند کمککننده باشد به طوری که کودک احساس کند بعد از آمدن به محیط خانه نهتنها قرار نیست از شادیها و لذتها دور شود بلکه میتواند به شادی و لذتی جایگزین نیز دست پیدا کند.
میتوانید به او وعده دهید بعد از رفتن به خانه، بازیای که دوست دارد با او انجام خواهید داد و مثلا شکلاتی که در اتاقش مخفی کردهاید را قرار است با هم بروید و پیدا کنید که علاوه بر سرگرم شدن کودک جذابیت خاصی هم برای او خواهد داشت و در موارد مشابه دیدهایم که کودکان با این شیوه نهتنها از آمدن به خانه دیگر ناراحت نخواهند بود بلکه مشتاقانه پذیرای محیط خانه نیز میشوند.
البته طبیعی است که این رفتارها و ایجاد لذتها باید در حد متعادلی باشد و به گونهای نشود که دیگر برای ترک مهمانی و رفتن به خانه بیتابی کند.
در مورد نحوه بازی فرزندتان با بچههای فامیل، حساسیت کودکتان تقریباً طبیعی است خصوصا اگر تک فرزند باشد.
کودکان در این سنین معمولا وسایل خود را منحصرا برای خود میبینند و مطلقا دوست ندارند دیگران به وسایلشان دست بزنند.
توصیه ما به والدین این است که در بازیهای کودکان تا حد ممکن ورود پیدا نکنند تا کودکان به اصطلاح، خود گلیمشان را از آب بیرون بکشند.
نهایتا اگه بیتابی شدید فرزندتان را شاهد بودید توصیه میکنیم بدون اینکه بچههای فامیل را سرزنش کنید و یا ناراحتی فرزندتان را تایید کنید، مهربانانه و در قالب یک بازی سعی کنید بچهها را با وسیله و فعالیت دیگری مشغول کنید و یا با حالتی بازیگونه وسیله را از آنها گرفته و در اختیار فرزندتان قرار دهید به طوری که کودک احساس کند تمامی آنچه اتفاق افتاده یک بازی بوده و شما نقش حمایتگری خاص از او را نداشتهاید.
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام و احترام
سوال شما از جهات متعددی دارای ابهام است که برای رسیدن به یک راهکار لازم میباشد آنها روشن شوند.
اولین آنها اینکه مشخص نکردید همسرتان چند سال دارند و میزان تحصیلاتشان چقدر است و همچنین شما چه مدت است که مشغول به تحصیل در دروس دینی هستید و همسرتان چه مدت است که برخوردشان تند شده، چون فرمودید به تازگی بد دهن شدهاند!
البته باید توجه داشت که معمولاً تمامی زوجین با یکدیگر اختلاف نظرهایی دارند و اینطور نیست که تمامی زن و شوهرها صددرصد و در تمامی ابعاد فکری، تمایلاتی و... مانند هم باشند منتها بحث این است که دقیقا از چه زمانی اختلافات شما با همسرتان افزایش پیدا کرده و موضوعات اختلافی حاد بین شما چیست.
بیان فرمودید همسرتان برای غریبهها خوب است و این شما هستید که در مکان زندگیتان انگشتنما شدهاید، با توجه به اینکه ما دسترسی به همسرتان نداریم و از نظرات ایشان مطلع نیستیم یقیناً اِشراف کاملی نسبت به آنچه بین شما و ایشان اتفاق افتاده نمیتوانیم داشته باشیم و به صورت یک طرفه نیز نمیتوان آنچه هست را تحلیل کرده و راهکار داد، اما حداقل از شما میخواهیم زمینههایی که باعث میشود همسرتان واکنشهای نامطلوبی نسبت به شما داشته باشند را مورد بررسی قرار داده و آنها را به خوبی مدیریت کنید.
در هر حال آنچه به نظر میرسد این است که همسرتان شما را دوست دارد و وقتی حتی چندبار به خانه پدرتان ظاهرا از باب قهر رفتهاید(که البته این رفتار جای تأمل دارد) ایشان بازهم به دنبال شما آمدهاند، پس به نظر میرسد که اگر شما بتوانید مدیریت رفتاری خوبی را نسبت به همسرتان به کار بگیرید شاهد رفتارهای مناسبی از ایشان باشید.
آنچه بیان کردیم وعدهای است که خداوند متعال بیان فرموده:
«وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ [فصلت/ ۳۴] هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛ بدی را با نیکی دفع کن، ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است!»
البته با توجه به ابهامات سوال و عدم شناخت نسبت به تیپ شخصیتی شما و همسرتان، توصیه داریم برای بهبود کامل مسئله به صورت مشترک حتما به مشاور مراجعه حضوری داشته باشید، منتها در کنار این توصیه از شما میخواهیم باور داشته باشید با تغییر سبک رفتاری و تعاملاتی خودتان نیز شاهد بهبود رفتار همسرتان حتما میتوانید باشید.
اگر احیانا دسترسی به مشاوری آگاه و امین ندارید در صورت صلاحدید میتوانید توضیحات بیشتری را در همینجا ارسال بفرمایید تا امکان بررسی بهتر مسئله فراهم شود.
برای شما آرزوی خوشبختی و موفقیت را داریم.
سلام و احترام
واکنشهای انسانها ممکن است تحت تأثیر عوامل متعددی باشد، از قبیل اتفاقهایی که پیش از شنیدن خبر برای آنها پیش آمده است و یا شنیدههایی که در گذشته ذهن آنها را مشغول کرده بود و در مرور زمان به صورت ناهشیار درآمده اما بعد از شنیدن خبر جدید آن حرف و حدیثها زنده شده و برداشتهای ناصحیح را به دنبال خواهد داشت.
همچنین لحن سخن گفتن گوینده و شرایط محیطی نیز در واکنشها تاثیر زیادی دارد.
اینها را از این بابت گفتیم که بدانید شاید لزوماً به خاطر اصل محتوای گفتاری شما (مبنی بر ادامه تحصیل یا اشتغال) ایشان ناراحت نشده باشد بلکه در ناراحتی پیش آمده عوامل متعدد دیگری نیز ممکن است نقش ایفا کرده باشد.
منتها این که میفرمایید با ایشان بحثتان شد عبارتی بسیار کلی و مبهم است که کار را برای ما در راستای ارائه راهنمایی سخت میکند چون نمیدانیم در آن بحث چه چیزهایی دقیقا بین شما و ایشان رد و بدل شده و به اصطلاح گرهای که میشد با دست باز کرد آیا الان باید به زحمت باز کنیم یا خیر، تا مناسب با همان راهنمایی ارائه شود.
اما در هر صورت تا زمانی که توضیحات بیشتری را ارسال بفرمایید از شما میخواهیم به این نکته توجه کنید که هیچگاه به خواستههایتان با بحث و جدل نخواهید رسید!
آنچه شما را میتواند به خواستهتان نزدیک کند این است که حاکم بر قلب فرد مقابلتان شوید و سپس او را به آن سمتی که میخواهید بُرده و به مطلوبتان برسید.
پیرامون درس و اشتغال غالباً قبل از عقد دختر و پسر باهم صحبت کرده و قرارهای خود را میگذارند و ما نمیدانیم این مساله آیا برای شما نیز اتفاق افتاده یا خیر و اگر اتفاق افتاده به چه نتیجهای رسیده بودید، اما از شما میخواهیم به این نکته توجه داشته باشید که تا وقتی همسر و فرزندان آیندهتان از خطوط قرمز رد نشدهاند و میتوان با مدیریت صحیح آنها و مسیری که انتخاب میکنند را سمت و سوی مثبت بخشید، نباید با تصورات به ظاهر غیرتورزانه، مانع آنها شوید چراکه آسیبهای متعددی میتواند داشته باشد چنان که امیرالمومنین علی(علیهالسلام) میفرماید:
«إِيَّاكَ وَ اَلتَّغَايُرَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِ غَيْرَةٍ؛ فَإِنَّ ذَلِكَ يَدْعُو اَلصَّحِيحَةَ إِلَى اَلسَّقَمِ، وَ اَلْبَرِيئَةَ إِلَى اَلرِّيَبِ؛ از غيرت ورزيدن بيجا بپرهيز كه اين كار، زن سالم را به بيمارى مىكشانَد و پاك دامن را به گناه» [نهج البلاغه، نامه ۳۱]
همچنین بیانها و فرضهایی مثل این که "اگر یک روزی، احساس کنم، تحصیل و شغلت داره به نقش مادری و همسری شما آسیب میزنه بگم دیگه ادامه نده..." و اینکه بخواهید به نوعی محوریت بررسی یک فرضیه را که اصلا شاید تحقق پیدا نکند به فهم و تشخیص فردی خودتان منوط کنید، طبیعی است که ناراحتی فرد مقابلتان را به دنبال خواهد داشت و از جهات متعدد اصل طرح سوال با ایرادات متعددی مواجه خواهد شد.
البته چنان که آمد ما از محتوای کامل مباحثه پیش آمده بین شما و ایشان و همچنین پیشینه ذهنیای که ایشان داشته است و قول و قرارهای احتمالی پیش از عقد که بین شما و همسرتان رد و بدل شده کاملا بیاطلاع هستیم لذا امکان راهنمایی جامع وجود ندارد، اما از شما میخواهیم به تکتک نکاتی که آمد دقت کرده و بحث پیش آمده را به اصطلاح ادامه ندهید، بلکه با مدیریت عاطفی و گفتن جملاتی مانند اینکه مطمئن هستید حس وظیفهشناسی قویای خواهند داشت و با کمک گرفتن از بزرگترها و مشاور و همفکری، بهترین تصمیم را میدانید که خواهند گرفت، ایشان را با خود همراه سازید.
امیدواریم موفق باشید.
سلام و احترام مجدد.
خواهش میکنیم خوشحال هستیم اگر بتوانیم کمکی داشته باشیم.
اما در پاسخ به سوال اخیرتان در درجه اول از شما میخواهیم وضعیت تصمیمگیری خود را منحصر در یک کار خاص نکنید، یعنی برای آرامش خودتان هم که شده زیباسازی زندگیتان را فقط در رفتن از آن خانه فعلیتان ندانید، نه اینکه به دنبال رفتن نباشید خیر، منتها چیزی که ما از شما میخواهیم این است که دقت داشته باشید فکر خود را منحصر در یک کار که رفتن باشد نکنید.
وقتی انسان سعادت و راحتی خودش را منحصر در یک چیز خاص کند اگر به آن نرسد احساس میکند همه چیز را از دست داده اما اگر فرضیههای مختلفی را در ذهن خود پرورش دهد که هم رفتن و هم نرفتن را شامل شود، بر فرض ماندن نیز بنبستی برای خود قائل نبوده و سعی میکند اتفاقهای بهتری را برای خود پیش بیآورد.
لذا از شما میخواهیم برای آرامش خودتان و زندگیتان، راحتی خود را منحصر در رفتن از خانه مادرشوهرتان ندانید.
همچنین باید بدانید برای رسیدن به وضعیت رفتن از آن خانه، از شما میخواهیم با اصرار و تاکید زیاد این مطلب را از همسرتان مطالبه نکنید، بلکه به صورت غیر مستقیم و ادبیاتی مثل این که من دوست دارم عشق به مادر و خانواده همسرم در قلبم همیشه زنده باشد و احساس میکنم دور بودن از آنها میتواند اسباب زنده بودن این عشق را فراهم سازد ایشان را با خود همراه سازید.
در این راستا لحن و موقعیتسنجی شما نقش فوقالعاده زیادی را برای رساندنتان به خواستهای که دارید خواهد داشت.
طبیعتا در موقعیتی که همسرتان خسته است یا مشکلات مالی دارد و یا با لحنی که تهدید آمیز یا تحقیر آمیز باشد، گفتن خواستهتان شما را به مقصودی که دارید نخواهد رساند.
از صمیم قلب آرزو میکنیم که شما به خواستهتان برسید و زندگی خوبی را در کنار همسرتان و در خانهای مستقل داشته باشید، اما تا آن زمان از شما میخواهیم موقعیت فعلیتان را برای خود زیبا کنید و به نکات مثبتی که در حال حاضر دارید منجمله توجه به این مطلب که بسیاری از انسانها آرزوی داشتن یک سقف بالای سر خود را دارند بیشتر توجه کرده و از داشتههایتان لذت ببرید.
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام و احترام مجدد. خواهش میکنیم، خوشحال هستیم اگر بتوانیم کمکی داشته باشیم.
این که سوال مطرح کردید آیا ضعف در فنّ صحبت کردن نیز تحتتاثیر مواردی است که سابقا بیان داشتیم یا خیر، باید بگوییم بله این مساله نیز تحتتاثیر همان نکاتی است که آوردیم.
بیشک فن بیان انسان تا حد زیادی مرتبط با قوای روحی و جسمانی او است، از همینرو اگر شخصی از نظر جسمانی در حد مناسبی قرار داشته باشد و همچنین از نظر جایگاه اجتماعی و عزت نفس و البته معلومات نیز در وضعیت نسبتا قابل قبولی باشد و خود را به اصطلاح باور داشته باشد، راحت در مقابل دیگران صحبت خواهد کرد.
لذا اگر شما بتوانید بر اساس نکاتی که آمد رفتار کرده و وضعیت خود را از آنچه که هستید ارتقاء دهید، مطمئن باشید این مسئله نیز برطرف خواهد شد.
البته به صورت خاصتر نکتهای را که سابقا نیز بیان شده بود را تاکید میکنیم و آن توجه و عمل به این روایت شریف امیرالمومنین علی(علیه السلام) است که حضرت میفرماید:
«إذا هِبتَ أمراً فَقَع فیهِ فإنَّ شِدَّةَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ؛ هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز، زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.» [نهج البلاغه ص ۵۰۱، ح ۱۷۵]
پس به دور از ترسهایی از این جنس که چه خواهد شد و آیا خوب صحبت خواهم کرد یا خیر، سعی بفرمایید با تمرین و آمادگی نسبتا مناسب، خود را در این گونه میدانها وارد کرده و در مرور زمان این امر را برای خود عادی سازید.
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام و احترام
از موقعیت خانوادگی، تحصیلات و همچنین خصوصیات ظاهریای که شما دارید کاملا بیاطلاع هستیم و اینکه اهمیت اصل ازدواج برای شما چقدر است و پیرامون اینکه با مسئله پای شخص موردنظرتان نیز چقدر میتوانید کنار بیایید برای ما خیلی روشن نیست و همین امر ارائه راهنمایی را سخت میکند.
همچنین یکی از نکات قابل توجه در متن سوال شما این است که هر آنچه ذکر کردید تقریباً نقلقول بود و ظاهراً خودتان به صورت مستقیم از متخصصین پیگیری و سوال نکردید که وضعیت ایشان چگونه است و آیا واقعا بهبود پیدا خواهند کرد یا خیر.
در هر حال ترمیم وضعیت پا برای فرد دارای مشکل معمولا مسئله کوچکی نیست که به راحتی بتواند او را به اصطلاح پشت گوش انداخته و به سختی زندگی کرده و در جامعه سالها حضور پیدا کند لذا برای هر فردی ایجاد سوال میشود که اگر واقعاً این کار شدنی است چرا از دوران خردسالی تا به امروز اقدامی برای آن صورت نگرفته و چقدر میتوان احتمال داد که این کار بعد از ازدواج صورت بگیرد!
با توجه به ابهامات متعدد موجود چیزی که مورد توصیه ما خواهد بود این است که خودتان مستقیماً به همراه پروندههای پزشکی ایشان به متخصص مراجعه کرده و ممکن بودن یا نبودن اصلاح و ترمیم وضعیت پای ایشان را خودتان پیگیر شوید تا با چشم باز و آگاهی کامل بتوانید تصمیم صحیحی بگیرید.
در صورت صلاحدید منتظر توضیحات بیشتر و نتیجه تحقیقاتی که انجام خواهید داد هستیم.
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام و احترام
در سوال شما مشخص نبود دقیقاً این کم حوصلگی و ضعف از چه زمانی به وجود آمده اما با توجه به نکاتی که در متن سوالتان آمده میتوان بخش قابل توجهی از حالات روحی امروز شما را متوجه وضعیت جسمانیتان دانست.
در این رابطه توصیه اصلی ما به شما این است که حتماً به پزشک مراجعه کرده و بعد از یک آزمایش کلی حتماً با رژیم غذایی مناسب و استفاده از ویتامینها و احتمالاً آهن و منیزیم اندازه که زیر نظر متخصص باید صورت بگیرد وضعیت جسمانی خود را بهبود ببخشید چراکه بیشک وضعیت جسمانی تاثیر مستقیم و زیادی بر وضعیت روحی خواهد داشت.
البته آثار مثبت رسیدگی به امور جسمانی فقط معطوف به شخص شما نخواهد بود بلکه برای فرشته کوچکی که به تازگی خداوند نصیبتان کرده نیز میتواند تاثیرات متعددی را به همراه داشته باشد پس حتما آن را جدّی بگیرید.
نکته دیگری که از شما میخواهیم به آن توجه داشته باشید این است که شیطنتها و رفتارهای پسر خردسالتان را منحصر به فرد و مخصوص او ندانید بلکه به این نکته توجه داشته باشید که معمولاً تمامی پسرها در این سنین رفتارهای خاص و پر هیجان و حتی جسورانهای را از خود بروز میدهند که ممکن است خیلی مطلوب والدین نباشد. اگر شما رفتار فرزندتان را عادی در نظر بگیرید مواجهه شما و مدیریت رفتارهای او برایتان بسیار راحتتر خواهد شد و صرفا سعی بفرمایید دورادور بر آن رفتارها نظارت داشته و غیر مستقیم نکات را به او گوشزد کنید و تا زمانی که از خطوط قرمز و خطرناک عبور نکرده با او برخورد مستقیم نداشته باشید.
هرچند از سطح تعامل شما و همسرتان اطلاع دقیقی نداریم منتها از شما میخواهیم به این نکته نیز توجه داشته باشید که یک زن میتواند با جذابیتها و هنرهای زنانهای که دارد آرامش را بر ذهن و رفتار همسر و فرزندانش حاکم کند، لذا از شما میخواهیم نقش خود را در وضعیت خانوادهتان پررنگتر ببینید و مطمئن باشید با تلاش مناسب میتوانید وضعیت خوبی را برای زندگیتان بسازید.
در کنار تمامی آنچه آمد از شما میخواهیم خود را با یاد خداوند بیش از پیش مأنوس کرده و مطمئن باشید با یاد خدا میتوانید به آرامش برسید چراکه این وعده خداوند متعال است که:
«أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ [رعد/ ۲۸] آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش مییابد!»
موفق باشید.
صفحهها