اگر شما سعی کنید همزمان با داشتن تخصص عالی رفتار مناسب و اخلاق خوبی رو از خودتون نشون بدین آدمها ناخودآگاه به سمت مثل شما شدن پیش میرن. یعنی یه جورایی الگوشون میشین.
اینچیزی که میگم رو من خودم تجربه کردم. من توی دانشگاه با اینکه تو یک محیط پسرونه هستیم به عنوان یکی از موفقترین افراد شناخته شده هستم. چادری نیستم ولی همیشه سعی میکنم حجابم طوری باشه که اولا راحت بتونم تو کارایی که اکثرا مردونه هم هست موفق باشم دوما همیشه حدود اسلامی رو رعایت کنم. همین موضوع باعث شد چندتا از دوستام که از خودم بزرگتر بودند ولی حجابشون کامل نبود بدون اینکه من ازشون بخوام بعد از یک مدت مثل من لباس بپوشن و حتی چند بار هم از این نحوه پوشش احساس رضایت کردن و خیلی خوششون اومده بود.
مطمئنن شما به عنوان یه آدم موفق میتونید الگوی مناسبی برای اطرافیانتون باشید.
من و اون آقا از اون موقع تقریبا ارتباطمون رو قطع کردیم و خیلی کم و جزیی با هم در ارتباط بودیم و الان هم یک ماهی میشه که کاملا قطع کردیم و دیگه هم نمیخوام باهاشون در ارتباط باشم چون حس میکنم این رابطه آینده ای برای من و ایشون نداره و خب الان چون پیشنهاد ازدواج هم وسط بوده نمیتونیم مثل دو تا همکار معمولی با هم برخورد کنیم. برای همینم ترجیح دادم کاملا این رابطه رو قطع کنم. اما الان دچار تردید شدم و چند روزی هست که همش به ایشون فکر میکنم البته دوس ندارم دوباره این رابطه رو شروع کنم ولی خیلی وسوسه میشم که مثلا پیام بدم بهشون و بعد هم بگم اشتباه شده!
خودم میدونم اینکارم بچگونه هست و مقتضی سن من و ایشون نیست ولی نمیدونم چرا در موردش خیلی وسوسه میشم.
لطفا راهنمایی کنید میخوام بدونم چطور میتونم این افکارمو کنار بذارم. به علاوه اینکه با وجود اینکه ایشون تو مدت یکسالی که با هم بودیم هیچگونه حرفی یا عملی مبنی بر سو استفاده نداشتن ولی من همش فکر میکنم که ایشون از من به عنوان یه وسیله برای گذروندن دوره خدمت سربازیشون استفاده کردن و بعد از اون دیگه بهم احتیاج نداشتن و کنار گذاشته شدم! خیلی این فکر اذیتم میکنه و دوست دارم تلافی کنم اینکارشونو ولی میدونم که این فقط یک احساس نا خوشاینده چطور میتونم باهاش کنار بیام به نظرتون؟
سلام و خسته نباشید.
به نظر من لازم نیست شما مستقیما به کسی بگین.
اگر شما سعی کنید همزمان با داشتن تخصص عالی رفتار مناسب و اخلاق خوبی رو از خودتون نشون بدین آدمها ناخودآگاه به سمت مثل شما شدن پیش میرن. یعنی یه جورایی الگوشون میشین.
اینچیزی که میگم رو من خودم تجربه کردم. من توی دانشگاه با اینکه تو یک محیط پسرونه هستیم به عنوان یکی از موفقترین افراد شناخته شده هستم. چادری نیستم ولی همیشه سعی میکنم حجابم طوری باشه که اولا راحت بتونم تو کارایی که اکثرا مردونه هم هست موفق باشم دوما همیشه حدود اسلامی رو رعایت کنم. همین موضوع باعث شد چندتا از دوستام که از خودم بزرگتر بودند ولی حجابشون کامل نبود بدون اینکه من ازشون بخوام بعد از یک مدت مثل من لباس بپوشن و حتی چند بار هم از این نحوه پوشش احساس رضایت کردن و خیلی خوششون اومده بود.
مطمئنن شما به عنوان یه آدم موفق میتونید الگوی مناسبی برای اطرافیانتون باشید.
امیدوارم همیشه شاد و موفق باشید.
سلام خسته نباشید
من و اون آقا از اون موقع تقریبا ارتباطمون رو قطع کردیم و خیلی کم و جزیی با هم در ارتباط بودیم و الان هم یک ماهی میشه که کاملا قطع کردیم و دیگه هم نمیخوام باهاشون در ارتباط باشم چون حس میکنم این رابطه آینده ای برای من و ایشون نداره و خب الان چون پیشنهاد ازدواج هم وسط بوده نمیتونیم مثل دو تا همکار معمولی با هم برخورد کنیم. برای همینم ترجیح دادم کاملا این رابطه رو قطع کنم. اما الان دچار تردید شدم و چند روزی هست که همش به ایشون فکر میکنم البته دوس ندارم دوباره این رابطه رو شروع کنم ولی خیلی وسوسه میشم که مثلا پیام بدم بهشون و بعد هم بگم اشتباه شده!
خودم میدونم اینکارم بچگونه هست و مقتضی سن من و ایشون نیست ولی نمیدونم چرا در موردش خیلی وسوسه میشم.
لطفا راهنمایی کنید میخوام بدونم چطور میتونم این افکارمو کنار بذارم. به علاوه اینکه با وجود اینکه ایشون تو مدت یکسالی که با هم بودیم هیچگونه حرفی یا عملی مبنی بر سو استفاده نداشتن ولی من همش فکر میکنم که ایشون از من به عنوان یه وسیله برای گذروندن دوره خدمت سربازیشون استفاده کردن و بعد از اون دیگه بهم احتیاج نداشتن و کنار گذاشته شدم! خیلی این فکر اذیتم میکنه و دوست دارم تلافی کنم اینکارشونو ولی میدونم که این فقط یک احساس نا خوشاینده چطور میتونم باهاش کنار بیام به نظرتون؟
ممنون میشم جواب بدین
سلام باران جان. ممنون از لطفت عزیزم. لازم نیست عزیزم جورش میکنم :) مرسی از لطفتون...
سلام آقا حمید.
چون حق التدریسی هستم حقوقمو با یه ترم تاخیر میدن.
من تابستون هم خوابگاه بودم و حقوق ترمای پیشم تقریبا ته کشیده. حقوق ترم آخریم که درس دادمو هنوز ندادن بهم شاید آبان بدن. :(
سلام دوستان ممنون از نظراتتون.
راستش خیلی دلم گرفته. بازم بی پولی درد سر ساز شده برام! الان دو روزه که از خوابگاه بیرونمون کردن ولی من هیچی ندارم که بخوام خوابگاه خودگردان برم :(
صفحه‌ها