نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ (حجر/49) بندگانم را آگاه كن كه من بخشنده مهربانم!
آب هر چه الوده باشه حتی اگر لجن و و به فاظلاب تبدیل شده باشه اگر به دریا برگرده صاف و زلال و پاک می شه یادمون باشه که خدا دریای رحمت و ما چون آب الوده شده که اگر به آغوش رحمت خدا بازگردیم کار تمام می شه و پاک پاک می شیم
مژده های خدا به گنهکاران
1- رحمت الهى، بزرگترين و بهترين پيام است. «نبىء» «نبأ» به خبر مهم گفته مىشود)
2- گنهكاران نيز بنده خدا هستند. «عِبادِي»
3- در لطف او شك و ترديدى به خود راه ندهيد. «أَنِّي أَنَا»
4- بخشندگى او همراه با لطف و مهربانى است، نه تنها مىبخشد لطف هم مىكند. «الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
5- بخشش و لطف الهى، عميق وپىدرپى است. «الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (قالب غفور و رحيم، نشانهى عمق و تكرار است)
6- لطف و رحمت الهى بر غضبش مقدّم است. «أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ وَ أَنَّ عَذابِي»
7- به رحمت الهى مغرور نشويم، چرا كه عذابش دردناك است. «الْغَفُورُ الرَّحِيمُ- الْعَذابُ الْأَلِيمُ»
قرائتى، محسن، تفسير نور، 10جلد، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن - ايران - تهران، چاپ: 1، 1388 ه.ش، ج4، ص464.