میدونم واقعا حرفتون خیلی منطقیه هر انسانی که درس خونده دلیل بر این نمیشه که ادم باشعوری باشه انسانایی هستن که درس نخوندن اما از لحاظ درک و منطقو و... خیلی بالاتر از ماهایی که چند سالی وقتمونو تو دانشگاه گذروندیم هستن ولی خیلی میترسم چون من از ایندم که خبر ندارم اومدیمو من خدایی نکرده تو زندگیم به مشکل برخوردم و وسط دعوا هم که حلوا پخش نمیکنن بی منطق شدمو یه حرفی که نباید میزدم و زدم.بعدشم معمولا میگن اگه مرد از هر لحاظی (به غیر از زیبایی) از خانم بالاتر باشه(قد،سن،تحصیلات و ...)بهتره و مرد احساس سر افکندگی نمیکنه
این بستگی به منطقی بودن خانوادت داره اگه واقعا خانوادت منطقی باشن با صحبت کردن باهاشون و گفتن تک تک دلایلت واسه مخالف بودنت با این وصلت کوتاه میان. مگر این که خلاف این باشه که در اون صورت هر جوری که باهاشون صحبت کنی بازم حرف خودشونو مییزنن و از دستت ناراحت میشن و حتی ممکنه بگن ما بیشتر از تو میدونیمو و... اگه یه نمونه تو خانواده هم با این مشخصات(ازدواج فامیلی)البته اگه خدایی نکرده این مشکلا رو دارن وجود داره رو واسشون مثال بزن تا حرفت منطقی تر باشه و تاثیرش بیشتر باشه. راه سختی رو در پیش داری امیدوارم اونجوری که میخوای و به صلاحته به نتیجه برسی ولی سعی کن اروم ومنطقی حرف بزنی چون این برخودت تو زندگی ایندت چه با اون خانم چه با کس دیگه خیلی تاثیر داره ممکنه مادر و پدرت حساس بشنو تو زندگی ایندت بعدا به مشکل بر بخوری.
من دوست دارم همسر ایندم هم از لحاظ تحصیلات یا بالاتر یا هم سطحم باشه هم از لحاظ شغلی،شغلش دولتی باشه. خیلیا بهم میگن معیارات اشتباهه به نطرتون دارم خیلی بلند پردازی میکنم؟اخه چند روز پیشم یه خواستگار داشتم که فوق دیپلم برق داشت و توی عینک فروشی کار میکرد.من جواب منفی دادم (البته این مورد رو که نه گفتم ،بیشتر به خاطر تحصیلاتش بود چون من دارم لیسانس میگیرم و ایشون فوق دیپلم داشتن وکسی که بره دنبال کار کمتر میاد سراغ درس خوندن و نمی تونستم بهش بگم ادامه تحصیل بده!!!!!!!) خیلی میترسم که تو زندگی به خاطر این چیزای ساده زندگیمون دچار لغزش بشه بعد ار طرفی هم میترسم باز خواستگار با این شرایط داشته باشم و نه بدم بعدا پشیمون بشم.چیکار کنم ؟حرفام منطقیه؟اگه نیست با دلیل لطفا جوابمو بدید.
به نظر من ازدواج فامیلی درسته از یه لحاظایی خوبه مثلا این که خانواده ها از هم اطلاعات کافی دارن و این که هم دیگه رو میشناسن اما معایبش خیلی بیشتر از محاسنشه به عنوان مثال 1.اگه خدایی نکرده حتی اگه زن و وشوهر هم مشکلی نداشته باشن خانواده ها اینقدر تو زندگی این دو جوون دخالت میکنن تا اخر زندگیشون از هم بپاشه2.بچه دار شدن تو ازدواجای فامیلی خیلی ریسکش بالاش3. حرف زندگیشون در صورت مشکل تو کل فامیل میپیچه و این واسه زندگیشون زهره.اینایی که گفتم واقعا از خودم نگفتم اینارو تو زندگی فامیلای درجه یک به صورت صریح و واضح دیدم . با چشم باز انتخاب کن چون واقعا راه خیلی سختی رو نسبت به اونایی که غریبه هستنو باهم ازدواج میکنن داری!یه کاری نکن که بعدا پشیمون شی!!!! شاید الان پیش خودت بگی اونایی که غریبگی ازدواج میکنن شاید خیلی وضعشون بدتر باشه اما من خودم به شخصه حاضرم با یه غریبه ازدواج کنم اما با فامیل وصلت نکنم چون درسته که شایداز هم هیچ اشنایی قبلی نداشته باشن اما بازم نسبت به ازدواج فامیل امتیازای دیگه ای داشته باشن.بازم واسه اطلاعات بیشتر خودت به سیدی های ازدواج دکتر فرهنگ مراجعه کن در این باره کامل توضیح داده.
به نظر من فاصله سنی 5 تا 7 سال منطقیه دو طرف میتونن بیشتر همو درک کنن.اخه دخترا معمولا 5سال زودتر از پسرا به سن تکلیف و بلوغ میرسن و اینجوری تو زتدگی بیشتر موفقند و حرف همو بیشتر میفهمند.
Pages