- آن کس که بزرگى و کرامت نفس خود را باور داشته باشد آن را با گناه و خطا پست و ذلیل نخواهد کرد
دوستم محمد با هیجان زیاد از اتفاقی که دیروز برای گوشی مدلبالایش افتاده بود صحبت میکرد:
بچهها چشمتان روز بد نبیند، دیروز وقتی از جوی جلو خانه رد میشدم یک لحظه حواسم از گوشیام پرت شد و گوشی از دستم افتاد. به نظرتان کجا افتاده باشد خوب است؟
افتاد توی جوی آب پر از لجن. نمیدانید در یک لحظه چهقدر استرس و فشار به من وارد شد. مثل یک ناجی غریق وسط جوی آب کثیف پریدم و گوشی را بیرون کشیدم و سریع با پیراهنم آن را تمیز و خشک کردم، خدا را شکر اتفاق بدی برایش نیفتاده بود و مثل ساعت کار میکرد. بچهها گفتند آفرین محمد! هرکس دیگری هم جای تو بود و گوشی به این ارزشمندی داشت همین کاررا میکرد. بچههای عزیزم خداوند متعال ما را آفرید و از روح خودش در وجود ما دمید و به ما ارزش داد، کاش قدر اینهمه قیمت و ارزش خدادادی را بدانیم و این گنج بزرگ را با کثافت گناه آلوده نکنیم و اگر حواسمان پرت شد و ناگهان آلوده شد هرچه زودتر با توبه تمیزش کنیم. امیرمؤمنان علی (ع) فرمود: « مَن كَرُمَت عَلَيهِ نَفسُهُ، لَم يُهِنها بِالمَعصِيَةِ؛ آن کس که بزرگى و کرامت نفس خود را باور داشته باشد آن را با گناه و خطا پست و ذلیل نخواهد کرد»
مستدرک الوسائل،ج 11، ص 339