مطالب دوستان امیرپیمان

این پاسخ به نظرمن منطبق با واقعیات جامعه فعلی ماست...نه حب و بغض در اون دیده میشه،نه چیز غیرواقعی درش نشون داده شده، و نه نوک پیکان خطاها رو مثل بعضی که روحیه زن ستیزی در خونشون هست به سمت شما نشانه رفته. خطای شما و عواقب احتمالی هر رویداد رو به خوبی براتون مشخص کرده... دوست عزیز از همین کامنت، راه درست که مشاور گفتن رو پیش بگیرین و حالام که خداروشکر براتون خواستگار اومده، چنانچه مورد مناسبه ازدواج کنین...این شخص رو فراموش کنین که بقول معروف بلیطش سوخته است و سهم شما نیست..اگرچه که ایشونم تعدی کرده و به شما نزدیک شده..حالا چه با حرف چه با شعر و چه با محبت که فقط و فقط برای نیاز خودش بوده، شمارو همراه کرده در حالی که زندگی خودش سرجاش بوده... به خودت بیا دوست عزیز...هنوزم دیرنشده.من مطمئنم موفق میشی

دوست عزیز کی همچین حرفی زده؟اتفاقا اگه از این آشنایی برای شناخت استفاده کرده باشین، بهتون کمکم میکنه...

سلام. مطلب شمارو چند بار خوندم. به نظرم یاشما کامل توضیح ندادین ماجراتونو و یا اینکه قدری بچگانه رفتار کردین. من اصلا متوجه دلیل قهر و دعوای شما نشدم...مخصوصا متوجه اون جمله "منو بازی دادی" نیز نشدم. این کم حرفی نیست که شما به ایشون زدین.آیا واقعا همچین اتفاقی افتاده یا شما همینطوری این حرفو زدین؟یه مقدار عاقلانه تر و پخته تر رفتار کنین. اگه اشتباه کردین بپذیرین و درصدد جبران باشین(البته کاملا عاقلانه و نه شتاب زده).  امیدوارم موفق بشین

توی خط اول تایپک که اینو نوشتن "تن به ازدواج نمی دهم"...البته در هر دو صورت پاسخ یکیست...دیگران هم خوب کاری میکنن به ایشان که کار ندارن دختر نمیدهند. همه زندگی رو همینطوری شوخی میگیرن که بعد جدی جدی به مشکل برمیخورن.