درجه ي رشد عاطفي فقط به سن شناسنامه اي بستگي ندارد، بلكه سن رواني، اجتماعي و عاطفي و سن جسماني، همه از عوامل موثر در پختگي و بلوغ است. اگر اين عوامل منتفي باشد، بهترين سن براي ازدواج، بيست و پنج سالگي براي مرد و بيست و دو سالگي براي زن است. شخصي با رشد عاطفي در مورد همسر، فرزند، دوستان و مشكلات زندگي، نظريه ي واقع بينانه اي دارد. او داراي فلسفه ي زندگي معيني است كه بر اساس آن ميتواند از بحرانهاي دايمي زندگي جلوگيري كند. او به پيشرفتهاي فعلي خود متكي است و زياد به گذشته ي خود، هرچند هم باشكوه بوده باشد، اتكا ندارد. در ضمن، به مطالبي از قبيل امور جنسي،عشق، ازدواج و تربيت كودك با روشنفكري مي نگرد. چنين شخصي، قدرت كنترل احساسات و عواطف خود را دارد
همین که شما می فرمایید این ارزیابی در حین ازدواج مخصوصا افرادی که در سن پایین ازدواج میکنن باید بیشتر توسط بزرگترها صورت بگیره که تجربه بیشتر در این زمینه دارن.
نشون میده چون در این سن فکر فرد نمی تونه تحلیل کننده این قضیه باشه و عواطف فرد بیشتر به سمت کسی میره که جذابیت ظاهری بیشتری داشته باشه معمولا نمی تونه ابعاد شخصیتی و معیاربندی رو شامل بشه،پس بهتره این انتخاب در دورانی صورت بگیره که فرد خودش بتونه با سبک و سنگین کردن ویژگی های طرف مقابل انتخاب درستی رو داشته باشه.
با توجه به اینکه دوره نوجوانی (12 تا 18 سالگی)دوره شدت عواطف و عدم ثبات عاطفی است این نگرانی به ویژه برای خانم ها وجود دارد که تصمیمشان برای ازدواج از روی عواطف و احساسات صرف باشد و کمتر جنبه عقلانی داشته باشد،توصیه می شود ازدواج در این دوره انجام نشود،مگر اینکه اطمینان یابند تصمیمشان عقلانی و بدون حکومت عواطف است.
سلام.
درجه ي رشد عاطفي فقط به سن شناسنامه اي بستگي ندارد، بلكه سن رواني، اجتماعي و عاطفي و سن جسماني، همه از عوامل موثر در پختگي و بلوغ است.
اگر اين عوامل منتفي باشد، بهترين سن براي ازدواج، بيست و پنج سالگي براي مرد و بيست و دو سالگي براي زن است.
شخصي با رشد عاطفي در مورد همسر، فرزند، دوستان و مشكلات زندگي، نظريه ي واقع بينانه اي دارد. او داراي فلسفه ي
زندگي معيني است كه بر اساس آن ميتواند از بحرانهاي دايمي زندگي جلوگيري كند. او به پيشرفتهاي فعلي خود متكي است و زياد به گذشته ي خود، هرچند هم باشكوه بوده باشد، اتكا ندارد. در ضمن، به مطالبي از قبيل امور جنسي،عشق، ازدواج و تربيت كودك با روشنفكري مي نگرد. چنين شخصي، قدرت كنترل احساسات و عواطف خود را دارد
همین که شما می فرمایید این ارزیابی در حین ازدواج مخصوصا افرادی که در سن پایین ازدواج میکنن باید بیشتر توسط بزرگترها صورت بگیره که تجربه بیشتر در این زمینه دارن.
نشون میده چون در این سن فکر فرد نمی تونه تحلیل کننده این قضیه باشه و عواطف فرد بیشتر به سمت کسی میره که جذابیت ظاهری بیشتری داشته باشه معمولا نمی تونه ابعاد شخصیتی و معیاربندی رو شامل بشه،پس بهتره این انتخاب در دورانی صورت بگیره که فرد خودش بتونه با سبک و سنگین کردن ویژگی های طرف مقابل انتخاب درستی رو داشته باشه.
به نظر من ادم هر وقت احساس نیاز کرد باید بره سراغش ولی باید بدونه که یه حداقل شرایطی رو برای شروع داشته باشه.
و نمیشه سن خاصی رو عنوان کرد.
ولی اگه بخوایم کلی نظر بدیم 21-25 برای خانوما و 23-30 فکر می کنم برای آقایون مناسب باشه.
به نظر منم صبر کنید تا بعد از سربازی با خیال راحتری در این مورد اقدام کنید.
با توجه به اینکه دوره نوجوانی (12 تا 18 سالگی)دوره شدت عواطف و عدم ثبات عاطفی است این نگرانی به ویژه برای خانم ها وجود دارد که تصمیمشان برای ازدواج از روی عواطف و احساسات صرف باشد و کمتر جنبه عقلانی داشته باشد،توصیه می شود ازدواج در این دوره انجام نشود،مگر اینکه اطمینان یابند تصمیمشان عقلانی و بدون حکومت عواطف است.
قابل توجه آقایون محتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرم
Páginas