17:07 - 1395/11/05
با سلام؛ بعضا در برخی از آیات و روایات دیده می شود که در مورد برخی از افراد که قبل از اسلام زندگی می کردند و قبل از اسلام هم از دنیا رفته اند گفته می شود که آنها مسلمان بودند! منظور از این مسلمانیّت چیست؟
-------------------------------------
کاربران محترم توجه داشته باشند که ادامه‌ی ارتباط با کارشناسان سایت و درج نظرات جدید برای رسیدن به پاسخ نهایی و جامع، تنها با عـضویـت در سایت ممکن خواهد بود؛ برای عضویت در سایت به آدرس مقابل مراجعه فرمائید: www.btid.org/fa/user/register
بعد از عضویت می‌توانید در مباحث دیگر انجمن نیز شرکت داشته باشید: http://www.btid.org/fa/forums
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/104166
با سلام و احترام خدمت شما پرسشگر گرامی
لازم به ذکر است که در زبان و منطق قرآن کریم مسلمان به معنای تسلیم شدن در برابر فرمان خدای متعال و توحید خالص و دوری از هر گونه شرک است. کما اینکه خدای متعال در قرآن کریم نیز حضرت ابراهیم(علیه السلام) را با این صفت معرفی می فرماید:«ما كانَ إِبْراهِيمُ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِين[ال عمران/67]ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى بلكه موحّدى خالص و مسلمان بود و هرگز از مشركان نبود.»
علامه طباطبایی در المیزان در ذیل این آیه شریف این چنین بیان می دارد:«او همچون عرب جاهليت مشرك نبود بلكه پيرو دينى بود كه مرضى نزد خدا است و آن اسلام است يعنى تسليم خدا بودن.»[1]
محققان تفسیر نمونه نیز در ذیل این آیه شریف این چنین بیان داشته اند: «"مسلم" در اصطلاح قرآن به معنى خصوص پيروان پيامبر اسلام(صلی الله علیه و اله) نيست بلكه اسلام به معنى وسيع كلمه، همان تسليم در برابر فرمان حق و توحيد كامل و خالى از هر گونه شرك و بت پرستى است، كه ابراهيم(علیه السلام) پرچمدار آن بود.»[2]
پی نوشت ها:
[1]. ترجمه الميزان،وسوى همدانى سيد محمد باقر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسين حوزه علميه قم،سال چاپ: 1374 ش، ج3، ص400.
[2]. تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ناشر: دارالکتب الاسلامیه، سال چاپ: 1374 ش، ج2، ص606.