ازدواج در نوجوانی و راضی کردن خانواده

با سلام به شما کاربر محترم

پاسخ اجمالی:

هرکسی (خواه نوجوان باشد یا جوان) باید برای ازدواج به این نکات توجه داشته باشد:

1- نباید تمام علت و انگیزه ازدواج، ارضای میل جنسی باشد.
2- فرد بداند که با ازدواج، مسئولیت یک زندگی را باید به عهده بگیرد و وظایفی در برابر شخص دیگر و زندگی مشترک دارد.
3- بداند که می‌تواند مسئولیت زندگی مشترک را قبول کند.
4- بپذیرد که باید مهارت‌های زندگی خود را برای زندگی مشترک افزایش دهد و از دیگران؛ مانند والدین، صاحبان تجربه، مشاوران در جهت ارتقاء این مهارت مشورت بگیرد.

پر واضح است که مطرح کردن این موضوع آن هم برای اولین بار با والدین، به صورت مستقیم سخت است، پس بهتر است از یک فرد قابل اعتماد و شما با او احساس راحتی می‌کنید و می‌تواند به خوبی نظرتان را به والدین انعکاس دهد، در میان بگذارید؛ مانند خواهر، برادر، پدربزرگ، مادربزرگ، خاله، عمه و یا اینکه خودتان رودرو با پدر و مادرتان صحبت کنید و به صورت ساده و به دور از پیچدگی درباره نیازتان به ازدواج با انها گفتگو کنید. به طور مسلم اگر والدین شما نیاز شما را درک کنند، به کمک شما خواهند شتافت، البته اگر شرایط و امکانات مالی و ... هم برایشان مهیا نباشد، باز هم می‌توانند به شما کمک کنند. حداقل اینکه در آینده نه چندان دور سعی خواهند کرد که شرایط و امکانات ازدواج شما را فراهم کنند.

پاسخ تفصیلی:

نمی‌توان بهترین سن ازدواج را به طور مطلق بیان کرد. امّا به طور کلی کارشناسان، ازدواج را در دوره جوانی توصیه می‌کنند. البته وقت ازدواج به افراد و شرایط آنان نیز بستگی دارد. اما بهترین زمان برای ازدواج براساس آموزه‌های دینی، زمانی است که فرد نیاز به ازدواج را در خود احساس کند، به طوریکه با عدم ازدواج، او ممکن است به انحراف کشیده شود. خواه نوجوان باشد یا جوان. البته برای ازدواج باید به این نکات نیز توجه داشت:
1- نباید تمام علت و انگیزه ازدواج، ارضای میل جنسی باشد.
2- فرد بداند که با ازدواج، مسئولیت یک زندگی را باید به عهده بگیرد و وظایفی در برابر شخص دیگر و زندگی مشترک دارد.
3- بداند که می‌تواند مسئولیت زندگی مشترک را قبول کند.
4- بپذیرد که باید مهارت‌های زندگی خود را برای زندگی مشترک افزایش دهد و از دیگران؛ مانند والدین، صاحبان تجربه، مشاوران در جهت ارتقاء این مهارت مشورت بگیرد.

البته ازدواج در دوران نوجوان و جوانی باید با حمایتهای معنوی و مادی خانواده‌ها صورت بگیرد. منظور از حمایتهای معنوی این است که خانواده‌ها حمایت عاطفی، آگاهی بخشی و مهارتی از نوجوان بکنند؛ زیرا نوجوان به دلیل حساسیت این دوران، نیاز به توجه بیشتری دارد؛ ازجمله به دلیل نداشتن مهارتهای زندگی ممکن است در روابطش و مسائل مختلف دچار مشکل شود که خانواده‌ها می‌توانند با آموزش دادن و دادن مسئولیت‌های زندگی قبل، حین و بعد از ازدواج و بکارگیری تجربه خود و دیگران، مهارتهای زندگی نوجوان را افزایش دهند.

قطعا داشتن مهارتهای زندگی به یک نوجوان و جوان، توانایی حل مسئله، مهارتهای ارتباطی، مهارت در تصمیم گیری، مهارت در همسرداری و ... در زندگی می‌دهد. بنابراین علیرغم حمایتهای مادی که خانواده‌ها در انجام ازدواج نوجوان می‌کنند، باید روی مهارتهای زندگی نوجوان، قبل، حین و بعد از ازدواج  کار کنند.

امّا اگر نوجوان در کسب مهارتهای زندگی همکاری نکند یا خانواده‌ها در این زمینه سهل انگاری کنند، در آن صورت نوجوان با چالش‌های بسیار جدی در زندگی مشترک روبه رو می‌شود که می‌تواند به او و زندگی‌اش آسیب بزند.

اگر شما کاربر محترم، شرایط چهارگانه فوق را دارید، در واقع قدم اول را برای ازدواج برداشته‌اید. قدم بعدی، کسب رضایت خانواده است و باید خود را برای آن‌ها ثابت کنید که توانایی مسئولیت پذیری یک زندگی را دارید. برهمین اساس بهتر است این توانایی را عملی کنید و در محیط خانه، مسئولیت پذیر باشید تا اطمینان کافی برای والدین نسبت به توانمندی‌ها شما ایجاد شود.

البته ناگفته نماند باتوجه به سن کمی که دارید، برای ازدواج، با مشکلات مالی نیز مواجه خواهید شد. امّا آیا برای ازدواج، خانواده شما حاضر هستند به شما کمک کنند؟ اگر خانواده بتواند پشتوانه مالی و معنوی برای شما در ازدواج باشد، بالطبع میزان موفقیت شما در انتخاب و شروع زندگی مشترک افزایش پیدا می‌کند.

امّا چگونه این مسئله را با خانواده خود در میان بگذارید؟

پر واضح است که مطرح کردن این موضوع آن هم برای اولین بار با والدین، به صورت مستقیم سخت است، پس بهتر است از یک فرد قابل اعتماد و شما با او احساس راحتی می‌کنید و می‌تواند به خوبی نظرتان را به والدین انعکاس دهد، در میان بگذارید؛ مانند خواهر، برادر، پدربزرگ، مادربزرگ، خاله، عمه و یا اینکه خودتان رودرو با پدر و مادرتان صحبت کنید و به صورت ساده و به دور از پیچدگی درباره نیازتان به ازدواج با انها گفتگو کنید. به طور مسلم اگر والدین شما نیاز شما را درک کنند، به کمک شما خواهند شتافت، البته اگر شرایط و امکانات مالی و ... هم برایشان مهیا نباشد، باز هم می‌توانند به شما کمک کنند. حداقل اینکه در آینده نه چندان دور سعی خواهند کرد که شرایط و امکانات ازدواج شما را فراهم کنند.

در کنار موافقت و حمایت خانواده، باید به دنبال خانواده‌ای برای ازدواج باشید که ازدواج در سن کم را قبول داشته باشد. البته چنین مواردی در جامعه فعلی بسیار کم است. برهمین اساس توصیه می‌کنم موردی برای ازدواج انتخاب کنید که از جهات اعتقادی، اخلاقی، فکری، فرهنگی، رفتاری و خانوادگی به شما نزدیکتر باشد تا درصورت پیشنهاد ازدواج به ایشان، احتمال موافقتشان بالا باشد.

درباره پیدا کردن مورد نیز بهتر است این مسئله را به خانواده، افردی که نقش واسطه در امور خیر را بازی می‌کنند و اطرافیان و دوستان قابل اطمینان واگذار کنید.

موفق باشید.