سوال اخلاقی: با همسر دین گریز که نماز نمیخونه چه کنم..؟؟

11:28 - 1401/05/29

سلام و عرض ادب
باهمسر دین گریز که نماز نمیخونه و شعائر دینی رو قبول نداره اما دهه اول محرم توی هیات فعالیت میکنه کار میکنه و ماه رمضون روزه میگیره و نماز میخونه چطوری رفتار کنم ؟؟ خودم طلبه هستم و دختر ۲۰ ساله طلبه دارم که از این موضوع خیلی ناراحته دختر ۶ ساله ام بعضی وقتا میگه مامان چرا بابا نماز نمیخونه ؟
هر وقت باهاش در مورد دین صحبت کنم ربطش میده به دولت و گرونی و ...

 

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/217927
تصویر روئین تن مهدی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی

ضمن تشکر از شما بابت اعتماد و حسن نظری که به مجموعه داشتید

احساس شما رو درک می کنم. از اینکه دوست داشتید شوهر و همدم شما، همراه و هم سیره شما باشه دغدغه بجایی است بخصوص اینکه نماز نخواندن شوهر شما ممکنه به طور نامحسوس بر فرزندان هم اثر بگذاره و قدمش اولش همین سوال و شبهه ای هستش که دخترتون از شما درباره نماز نخواندن باباش کرده

دو خط قرمز:
1- به هیچ وجه شوهرتون رو نه با خودتون مقایسه کنید و توقع نداشته باشید در جنبه های عبادی مثل شما باشه، و نه با دیگران مقایسه کنید.
2- به هیچ وجه روال زندگی طبیعی خودتون رو (چه شوهر داری، چه فرزند آوری و مسوولیت پذیری و ....) به یک عبادت فردی گره نزنید.

البته این به معنای این نیست که به شوهرتون توصیه به نماز نکنید، برای اون هم برنامه داریم. منتهی شما زندگی خودتون رو داشته باشید در عین حال تلاشتون هم در جهت پایبندی شوهرتون به نماز داشته باشید. بخصوص اینکه می فرمایید نمازهاش تق و لقه،  و بالکل کنار نذاشته، و این یک نقطه امیدواری است.

اما راه دعوت شوهر به نماز:

نکته: دقت داشته باشید که تمامی مطالبی که ارائه میشه در فضایی صمیمی و بدور از تحکم و اجبار باید صورت بگیره. (شما وظیفه ندارید شوهرتون رو نمازخوان کنید بلکه وظیفه دارید فقط شوهرتون رو به نماز دعوت کنید) شما در همین فضا به وظیفه خود که «تواصوا بالحق» و «و امر اهلک باصلاه» هست عمل کنید. و ملاحظه نتیجه را نکنید. شما رسالتی بالاتر از رسالت پیامبر ندارید. پیامبر فقط مامور به ابلاغ بودند. اگر شوهر شما توصیه های خیرخواهانه شما رو پذیرفت که چه بهتر، و الا تکلیفی ندارید و شوهرتون رو با همین ویژگی که داره «بپذیرید». خوبیهای دیگر شوهرتون رو فراموش نکنید، محسنات و زحمتهایی که شوهرتون برای شما و خانواده می کشند رو به هیچ وجه تحت الشعاع "نماز نخوندنش" قرار ندید. و این رو بدانید کسی که نماز نمی خواند الزاما بد ذات نیست، کافر نیست، فقط کارش خطاست. یک مسلمانی است که در عبادتش کوتاهی میکنه

آنچه برای روی آوردن شوهرتون به نماز دخیل هستش، «انگیزه» است.

اموری که انگیزه رو کم می کند.

1- ممکن است شوهر شما به لحاظ عقیدتی و جهان بینی دچار غفلت شدن. و قیامت و اخرت رو فراموش کردن، بخاطر همین انگیزه ایشون کم شده.

در اینجا برای اینکه شوهرتون رو به امر معاد  متذکر کنید فقط کافی است چند سوال ساده از ایشون بکنید که :

* عزیزم، فکر می کنی 200 سال دیگه من کجام و چه حالی دارم؟ بعد از جواب، همین سوال رو در مورد خودشون بکنید. تا چشم اندازی نویی از آینده خود در ماوراء این دنیا داشته باشه. اگر هم در بحث معاد تشکیک کردن، بهشون بگید حداقل احتمالش هست یا نه؟ یا اینکه آفریدن، برای بار دوم برا خدا از بار اول آسانتر هست. و از این جور ادله.
یا اینگونه بحث کنید که به طور مقدمه بپرسید عدل علی ع رو قبول داری؟ قبول داری کسی که در این دنیا عدالت داشته باشه باید روی سر حلوا حلواش کرد؟ بعد از اینکه جوابهای مثبت ایشون رو شنیدید، بگید حالا که قبول داری عدالت چیز خوبیه و رعایت اون رو برای مخلوقات پسندیده می دونی و حضرت علی ع رو بخاطر عدالتش تمجید می کنی، همین عدالت برای آفریننده علی علیه السلام چطوره؟ آیا ممکنه مخلوق عادل باشه اما خالق نه؟  بعد بحث بهشت و جهنم رو پیش بکشید و اینکه عدالت خدا اقتضا می کنه که خوبیها و بدیهای ما آدما رو به یک منوال پاسخ نده! و اینکه مرگ نباید پایان زندگی خوبان و بدان باشه. بلکه دنیای دیگری نیز باید در کار باشه.

1- جّو جامعه و کثرت افرادی که اهل نماز نیستند، بخصوص دوستان و همکارانی که شوهر شما با اونها حشر و نشر داره، انگیزه آدمی رو برای پایبندی به نماز و شرعیات کم خواهد کرد.

به همین خاطر شما باید طرز نگاه شوهرتون رو عوض کنید که الزاما کثرت آدما نسبت به یک رویکرد و رایج بودن یک چیز،  به منزله خوب بودن و «درست بودن» آن نیست.برای این تغییر نگرش باید با شوهرتون وارد گفتگو شوید. به عنوان مثال:

مثلا از شوهرتون بپرسید : دزدی خوب هست یا بد؟ طبعا جواب منفی خواهید شنید.
بعد ازشون سوال کنید حالا اگر کل جامعه دزد باشند، دزدی خوب هست یا بد؟ و آیا رواج یک کار بد، اون کار رو از «بد بودن» خارج خواهد کرد؟

حالا از ایشون سوال کنید «آرامش» چیز خوبیه یا بد؟ (طبعا خوب) بعد بپرسید نمازی که مایه آرامشه و من و خیلیهای دیگه تجربه اش کردیم خوبه یا بد؟هر چند کل جامعه عقیده ای بهش نداشته باشن. یا اینکه تشکر از خدمات یکی که که خیلی بهت نعمت داده و هواتو داشته امر پسندیده اییه یا نه؟ بعد 10 تا نعمتی که خدا به شوهرتون داده و دیگران به خاطر نداشتنش به گرفتاری و دردسر و هزینه های هنگفت افتادن ذکر کنید . تا قدر شناسی و روحیه تشکری ایشون در قالب نماز زنده بشه

یا اینکه حق خوری و ضایع کردن حق دیگران امر خوبیه یا بد؟ طبعا بد. اگر کسی حق شما رو بخوری شما مجازی برای جبران حق کس دیگری رو بخوری؟ خیر. خب حالا بنظر شما بهانه هایی مثل گرونی و اختلاس و بیکاری و ... میتونه بهانه ای باشه که شما از حق مسلم خدا بزنی ؟ ایشون رو متقاعد کنید که دچار این خلط شده.

2- گاهی نماز نخواندن ناشی از عدم اعتقاد به وجود خداست. باز هم گفتگوی ساده، به عنوان مقدمه برای اینکه باب گفتگو رو باز کنید بحث شجره نامه شوهرتون رو با آب و تاب طرح کنید که چند نسل قبل از خودشو می شناسه. زندگی اون زمانها چطور بوده. و اینکه جمعیت در اول تاریخ بشر چند نفر بوده. بعد به همین منوال گفتگو رو به حضرت آدم برسونید. از ایشون سوال کنید "آدم" رو کی خلق کرده. از ایشون حداقل یک احتمال رو اعتراف بگیرید که خدا اون روآفریده . و چون احتمال داره خدایی در کار باشه، پس عقل حکم می کنه جانب احتیاط رو باید کرد. و تنها کسی ضرر خواهد کرد که جانب احتیاط رو رعایت نکرده نه کسی که اهل احتیاط بوده. چون زندگی یک بار بیشتر نیست و برگشتی در کار نیست تا کسی بخواد جبران کنه.

اما بعضی امور باعث تقویت انگیزه برای نماز می شود.

1- به قول معروف «رگ خواب» شوهرتون رو پیدا کنید و برای ایجاد انگیزه به نماز ازش استفاده کنید.
اگر شوهرتون عاطفی است و رابطه صمیمانه ای بین شما و ایشون جاری است این طور ورود کنید و بگید:

عزیزم خدا تو رو به عنوان یک نعمت به من داده، و از اینکه توی این دنیا باهاتم خیلی راضی ام چون خوبیهای زیادی داری، برام زحمت می کشی و رزق حلال میاری و ....!

بعد از خیلی تعریف و  تمجید در ادامه می گید که دوست دارم توی اون دنیا هم با هم باشیم. به احساسم جواب مثبت میدی؟

 بعد، آیه 8 سوره غافر رو نشونش بدید و ازشون بخواهید که ترجمه آیه رو بخونه. (این توصیه عملی رو دقیقا انجام بدید که اثر بخش خواهد بود ان شاء الله)
رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِى وَعَدتَّهُمْ وَمَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏

ترجمه
پروردگارا! و آنان را با هر کس از پدران و همسران و فرزندانشان که صلاحیّت دارند به باغ ‏هاى اقامتى که به ایشان وعده داده ‏اى وارد کن؛ همانا تو همان خداى عزیز و حکیمى.

در این آیه آمده است که همسران و فرزندان دنیا اگر صلاحیت داشته باشند می تونن در بهشت پیش هم باشند. و یکی از مجوزهای بهشتی شدن، خواندن نماز است. پس اگر دوست داری به آرزوم برسم خواهشا این شرط رو عمل کن.

2- اگر روحیه شوهرتون، موعظه پذیرو ضابطه مند است (و لجوج نیستند)

از همسرتون بخواهید ترجمه آیات 35 تا 45 سوره مدثر رو بخونه. که در خلال این ایات به اثر ترک نماز اشاره شده است.

3- اگر صمیمیت بین خودتون رو تقویت کنید این راهکارهایی که ارائه شد مؤثرتر خواهد بود . بخصوص اینکه خودتون به عنوان یک فرد نمازگزار، رفتار نیکوی خودتون نشون بدید و این می تونید این اخلاقیات و آرامشی که دارید رو ناشی از نماز خوندنتون بهش حکایت کنید.

در این راه حتما و حتما به فرموده قران باید صبر داشته باشید. تاکید می کنم وظیفه شما فقط توصیه است و تحمیل نکنید.

امیدوارم در این عملیات خدا پسندانه موفق شوید.

یا علی