عیبی نداره شاید من خیلی عجله دارم!
شاید هنوز بچه ام!
شاید باید صبر کنم!
ولی امیدوارم مجبور نباشم یه روزی فقط برای رفع نیازهام با کسی ازدواج کنم و به بقیه اش فکر نکنم.
جناب مظهر آرامش فکر می کنید من تا حالا خواستگاری داشتم که ویژگی هایی که شما گفتید رو داشته باشه؟
اگر بوده و من رد کردم باید بگم احمق بودم!
ولی نبوده!
همین.
ممنونم
آقای محمد مهدی اصلا من دیگه دنبال یه فرد ایده ال نیستم!
ایا این حق یک انسان هست که با فردی هم فکر و اعتقادات خودش ازدواج کنه؟
ایا خود شما اگر بخواید ازدواج کنید البته اگر مجردید دنبال دختری می رید که همفکرتون باشه یا باشما فرق داشته باشه؟
بله واقعا من جو گیر شدم!
اما من چیکار کنم که اطرافم اداماش با من فرق دارن؟
یعنی من خودمو تغییر بدم؟بشم مثل اونا؟نماز بخونم حجابم نداشته باشم؟!
به نظر شما من دنبال ایده الم ولی یه ادم معمولیم پیدا نمی کنم!
خب واقعا نظر همه تون اینه که من ایده ال گرام؟
اگر این طوریه از عردا بشم عین مردم اطرافم!
سلام به همه دوستانی که زحمت کشیدند و نظراتشون رو گفتند.
نمی دونم ولی ولی صحبت هاتون بنده رو بیشتر گیج کرد!
من نگفتم فقط طلبه باشه کافیه!قرارم نیست به صرف طلبه بودن با فردی ازدواج کنم .
بله واقعا باید بگم جو گیر شدم!!!!!!
جایی که من زندگی می کنم اگر بگی می خوای با یه طلبه ازدواج کنی همه فکر می کنن چوب تو سرت خورده!
اینجا مردمی آزاد داره !و بعضی اوقات فکر می کنم امثال من تو اقلیت هستیم.نهایتا کسانی مثل خودمو تو مسجد محل پیدا می کنم !که البته به اوناهم بگی فکر می کنن قاطی داری!
اینجا همه دنبال اینن که ماشیناشون چی باشه !خونهاشون چه قدر رفته روش!
گاهی فکر می کنم باید از اینجا فرار کرد!از این شهر!
یه جا یه خانمی محله شونو توصیف کرده بود محله ای که توش یا سکوته یا صدای نوحه میاد یا قران...
راستش باورم نشد این محله تو تهرانه
محله ای که من هستم صدای قران بیاد یعنی یکی مرده البته این مال قبل بودا!الان فقط صدای آهنگ و این جور چیزا از خونه ها بلند می شه!و کسی بمیره خونش ساکته!
وقتی چند روز از اینجا دور می شم آرزو دارم دیگه بر نگردم ولی چه کنم که خانوادم اینجان!و من مجبورم اینجا زندگی کنم!
بهم حق بدید نگران باشم!بهم حق بدید نتونم اعتماد کنم!
چیزایی من می بینم که حالمو بهم می زنه!
پسری که اینجا زندگی می کنه باید خیلی پاک باشه که این جور چیزارو ببینه و به گناه نیافته !
البته چنین پسرایی هستن من انکار نمی کنم ولی من تا حالا باهاشون برخورد نداشتم همه رو وصفشونو شنیدم!
فامیلمم که داغون!اصلا طرف من نمیان!خودشون می دونن .می شناسن منو!همه open
حالا من باید چیکار کنم !؟
سلام.ممنونم.با صحبت هاتون کاملا موافقم.من فکر نمی کنم قدیس ان.من فقط می خوام آدمی باشه که حداقل با دینش آشناس .انتظار دیگه ای ازش ندارم.بلاخره اونهاهم انسانن.ممکنه عصبانی بشن مثل هر کس دیگه و شاید کاری بکنن که باعث ناراحتی بشه .اما حداقل می دونم چون خدا تو زندگیش هست از هر نظر می شه بهش اعتماد کرد.باز هم ممنون.
Pages