با سلام و عرض ادب به شما کاربر محترم
در ابتدا بابت اعتمادی که به ما کردید و سوال خود را با ما به اشتراک گذاشتید، تشکر می‌کنم. اینکه نسبت به روابط فرزندانتان اهمیت می‌دهید و دنبال حل مسئله هستید، نشان از هوشمندی، دغدغه‌مندی و درایت شما دارد که در جای خودش ارزشمند است.
درباره دوست‌یابی و ارتباطات بچه‌ها باید توجه داشت که عوامل مختلفی می‌تواند در این زمینه دخالت مستقیم و غیرمستقیم داشته باشد که منجر به شکل گیری روابط مستحکم یا متزلزل بین بچه‌ها با دوستانشان می‌شوند. از این رو 1- شیوه فرزندپروری والدین در خانه 2- محیط فیزیکی و فضای پیرامونی بچه‌ها، 3- شخصیت و میزان جذابیت بچه‌ها 4- نداشتن مهارت ارتباطی
این‌ها از عمده عواملی است که می‌تواند در روابط بچه‌ها تاثیر مثبت یا منفی بگذارد. تصور کنید که اگر شیوه فرزندپروری شما از نوع سختگیرانه باشد، می‌تواند میزان اعتماد به نفس بچه‌ها را در ارتباط گیری به شدت کاهش دهد و احساس کهتری (خوب نبودن) و بی ارزشی نسبت به خودشان داشته باشند. لذا در روابطشان با دیگران حس خوبی پیدا نمی‌کنند یا مثلاً فرض بگیرید بچه‌ها در مجتمع یا آپارتمانی زندگی می‌کنند که کمتر در معرض ارتباط با دیگران و بچه‌های همسن و سال خود قرار می‌گیرند و در هیچ کلاس و فضای آموزشی و مهارتی غیر از مدرسه حضور ندارند، خودبه خود این موضوع هم باعث کاهش ارتباطات و دوستی آنها می‌شود یا مثلاً شخصیت بچه‌ها از نوع درون گرایی شدید باشد که میل به ارتباط با دیگران و حضور در جمع در آنها کم است یا مهارت کافی در ارتباط گیری با دیگران را بلد نیستند و نمی‌توانند دوستی‌هایشان را محکم کنند.
بنابراین ریشه یابی مسئله، خیلی کمک می‌کند تا بفهمید که مشکل بچه‌ها از چه نوعی است و چه کاری باید انجام داد. احتمال اینکه مجموعه‌ای از عوامل در این زمینه دخالت داشته باشد نیز وجود دارد. به هرحال نگاه همه جانبه در این زمینه داشته باشید تا چیزی از قلم نیفتد. در این زمینه بررسی کنید و به ما بازخورد بدهید.
اما راهکارهای پیشنهادی موقت برای حل مسئله:
1- قطعاً در بین فامیل و دوست و آشنا، کسانی را می‌شناسید که بچه‌های همسن و سال شما را دارند، خب خود شما می‌توانید زمینه روابط فامیلی را بیشتر کنید تا بچه‌ها بیشتر در معرض ارتباط قرار بگیرند. شما می‌توانید با هماهنگی و توجه به علاقه مندی‌های بچه‌ها آنها را باهمدیگر به پارک، بازی و فضای تفریحی و سرگرم کننده ببرید. این موارد می‌تواند شروع خوبی برای ارتباط گیری و دوستی باشد.
2- مهارت ارتباطی بچه‌ها را تقویت کنید.
شما می‌توانید به عنوان یک والد از ویژگی‌های مثبت بچه‌های خودتان تعریف کنید و به آنها بازخورد مثبت بدهید؛ مثلاً به دخترتان می‌توانید بگویید چقدر دست خط قشنگی داری! یا به پسرتان بگویید چقدر خوش سلیقه است! یا ... وقتی بازخورد مثبت به بچه‌ها می‌دهید، هم حس خوبی پیدا می‌کنند که در ادامه اعتماد به نفسشان بهتر و هم روابطتان صمیمی‌تر می‌شود. شما با 1- بازخوردهای مثبتی که به بچه‌ها می‌دهید. 2- پرهیز از دست گذاشتن روی حساسیت‌هایشان 3- صحبت کردن درباره موضوعات مورد علاقه‌شان 4- بازی کردن به آنها 5- یادآوری خاطرات و رویدادهای قشنگ و زیبا 6- همدلی و خیرخواهی با آنها یاد می‌دهید که چگونه در دل یک نفر نفوذ کنند و چگونه روابط و دوستی‌شان را محکم‌تر کنند. این خوب است که درباره این مسئله با هم شفاف صحبت کنید.
موفق باشید.
سلام و احترام
لطفاً بفرمایید این وضعیت از چه زمانی شروع شده و میزان تحصیلات‌تان و فعالیت‌ها و تعاملات شما در محیط مدارس و دانشگاه با اساتید و سایر همکلاسی‌هایتان به چه صورت بوده است. همچنین بفرمایید اینکه نوشتید بسیاری از مواقع حال حرف زدن ندارید آیا به این معنا است که هیچ چیزی نمی‌گویید یا علی‌رغم حال نداشتن اقدام به صحبت می‌کنید، تا امکان بررسی بهتر مسئله فراهم شود.
اما در هر صورت از شما می‌خواهیم به این نکته توجه داشته باشید راه تعدیل این حالت این است که در هر زمانی که می‌توانید حتی اگر حال حرف زدن هم نداشتید، باز هم ابراز نظر کرده و خواسته‌های خود را به دیگران انتقال دهید.
با تکرار این کار یقینا کنترل این حالت برای شما به مراتب راحت‌تر خواهد شد.
علاوه بر آنچه آمد از شما می‌خواهیم حتماً جهت یک آزمایش کلی به پزشک مراجعه کرده و خود را در معرض یک بررسی کامل آزمایشگاهی و پزشکی قرار دهید.
چراکه گاهی اوقات کمبود برخی از ویتامین‌ها یا متعادل نبودن وضعیت آهن و مانند آن در بدن، حالات نامطلوبی را به دنبال دارد که با استفاده از داروهای مربوطه زیر نظر پزشک و تصحیح رژیم غذایی می‌توان آن را مدیریت کرد.
امیدواریم با رعایت نکات مطرح شده به مقصودتان نزدیک شوید. البته در صورت صلاحدید می‌توانید توضیحات بیشتری را ارسال نمایید تا امکان بررسی بهتر مسئله فراهم شود.
موفق باشید.
سلام و احترام
از شما می‌خواهیم نقش خودتان را در زندگیتان پررنگ ببینید و بدانید می‌توانید با مدیریت خوب، زندگیتان را از این که هست به مراتب زیباتر کنید و به مطلوبتان نزدیک شوید.
در پیام جدیدتان نکاتی قابل توجه است منجمله اینکه بیان داشتید خواسته‌های‌تان را به زبان نمی‌آوردید، در این مورد چنانکه در پیام قبلی نیز آمد از شما می‌خواهیم این رویه را کامل کنار گذاشته و خواسته‌های‌تان را در اوج مهربانیت و با زبانی نرم و توأم با هنرهای زنانه به همسرتان انتقال دهید.
این که همسرتان حاضر شده‌اند به خاطر شما علی‌رغم اینکه در حال حاضر همه چیز درباره خانه، برای‌شان به ظاهر خوب است، وضعیت را تغییر داده و خود را تا حدودی به زحمت بیندازند، نشان دهنده علاقه ایشان به شما است.
از شما می‌خواهیم مطلقا از صحبت‌هایی با انرژی منفی و تعبیر جدایی استفاده نکرده و همچنین هیچگاه در محبت کردن منتظر این نباشید که همسرتان پیشقدم شود بلکه با هنرهای زنانه، خود را به همسرتان نزدیک کرده و به او عشق بورزید. مطمئن باشید تنها از این طریق می‌توانید همسرتان را به هر سمتی که بخواهید با خود همراه کرده و حاکم بر روح و فکر او بشوید.
بدانید رفتارهای امروز شما با همسرتان، آینده فرزندتان را تشکیل خواهد داد پس نهایت دقت را هم برای خود و هم برای فردای کودک‌تان به کار بگیرید.
برایتان آرزوی موفقیت و خوشبختی را داریم.
سلام و احترام
متاسفانه از سن خود و اینکه این مسئله از چه زمانی به وجود آمده چیزی بیان نکردید همچنین برای بررسی بهتر سوال لازم است پیشینه تعاملاتی شما مورد بررسی قرار بگیرد منجمله اینکه در دوران تحصیل خود در دبیرستان و دبستان و نوع برخورد معلمان‌تان و همچنین نوع برخورد والدین‌تان با شما چگونه بوده است تا علت اصلی حالات شما کشف و درصد اصلاح بالا برود.
اما در هر صورت از شما می‌خواهیم به این نکته توجه داشته باشید که گاهی اوقات برخی از کمبودهای تغذیه‌ای و نقایص احتمالی در میزان ویتامین‌ها، منیزیم، آهن و مواردی از این دست می‌تواند سبب تحقق حالات فعلی شما باشد.
لذا پیشنهاد می‌دهیم حتماً از طریق یک پزشک عمومی و انجام آزمایش کامل، وضعیت بدن‌تان را مورد بررسی دقیق قرار دهید و همچنین با کمک متخصص علم تغذیه و انتخاب یک رژیم غذایی مناسب، وضعیت جسمانی خود را به صورت نرمال و قابل تاییدی برسانید.
نکته دیگری که از شما می‌خواهیم به آن توجه داشته باشید این است که معمولاً این استرس‌ها ناشی از یک ضعف در فکر و باور می‌باشد.
اگر یک انسان از نظر موقعیت اجتماعی و همچنین از نظر علمی خود را در سطح عامه مردم بلکه بالاتر ببینند در مواجهه با سایر انسان‌ها دچار استرس و ضعف نخواهد شد.
پس از شما می‌خواهیم موقعیت اجتماعی خود را مورد بررسی قرار داده و از روش های بالا بردن سطح عزت نفس استفاده نمایید و همچنین بر داشته‌های علمی خود نیز بی‌افزایید.
نکته دیگر اینکه از شما می‌خواهیم به ترس و استرس خود و این تصوّرات که اگر فردی از من سوال بپرسد چه بگویم و یا فرد مقابل چه برداشت خواهد کرد و از این قبیل فکرها بها ندهید و علی‌رغم وجود حتی استرس، خود را در مواجهه با دیگران قرار دهید، مطمئن باشید تکرار این رفتار بی‌باکانه برای شما می‌تواند کمک کننده محسوب شود.
چنانکه در روایتی امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌فرماید:
«إذا هِبتَ أمراً فَقَع فیهِ فإنَّ شِدَّةَ تَوَقّیهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ؛ هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز، زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.» [نهج البلاغه ص ۵۰۱، ح ۱۷۵]
امیدواریم با استفاده از نکات فوق وضعیتی بهتر از قبل را شاهد باشید.
سلام و احترام
هرچند از سن خود و همسرتان و میزان تحصیلاتی که دارید و اینکه چند سال است ازدواج کرده‌اید چیزی بیان نفرمودید اما ممنون می‌شویم بفرمایید علت مخالفت شما با چادر چیست؟ آیا واقعاً برای شما امکان ندارد خود را مزیّن به پوشش برتر چادر نمایید؟
البته باید دقت داشته باشید که مخاطب ما در حال حاضر شما می‌باشید و شما هستید که به ما مراجعه کرده‌اید و اگر همسرتان مراجعه کننده بودند حتما نکات دیگری را مطرح می‌کردیم ولی از شما می‌خواهیم اگر واقعاً برایتان مقدور است خود را به چادر زینت ببخشید و مطمئن باشید با این کار می‌توانید پایه‌های زندگی خود را مستحکم کرده و عشق و علاقه را در محیط خانه حاکم و به وصیت بسیاری از شهدا عمل کنید.
البته چنانکه آمد پیرامون خصوصیات شما و همسرتان هیچ اطلاعی نداریم و همین سبب خواهد شد نتوانیم راهنمایی جامعی را داشته باشیم اما باز هم تاکید می‌شود مطمئن باشید اگر بتوانید به درخواست همسرتان جامه عمل بپوشانید، عشق ایشان به شما افزوده و برکات زیادی را ان‌شاءالله وارد زندگیتان خواهید نمود.
با آرزوی خوشبختی برای شما.
سلام و احترام
ممنون می‌شویم بفرمایید روش آشنایی شما با ایشان چگونه بوده است و چه نکات مثبتی را در ایشان دیده‌اید که بعد از گذراندن دوران عقد (آنهم به مدت ۴ سال که زمان تقریبا زیادی جهت بررسی و شناخت ویژگی های طرف مقابل است) حاضر شده‌اید با ایشان ازدواج کنید.
همچنین بفرمایید منظورتان از اینکه همسرتان به شما محبتی اصلا نداره چیست؟ آیا شده تا به امروز برخورد تندی با شما داشته باشند؟ یا صرفاً آنچه شما را آزار می‌دهد این است که جملات عاطفی نسبت به شما به کار نمی‌برند ولی به سایر نیازهای شما توجه لازم را دارند.
به هر حال فرق بسیار است بین همسری که صرفا ابراز علاقه نمی‌کند با مردی که به صورت روحی و جسمی به همسرش آزار نیز می‌رساند.
اما در هر صورت از شما می‌خواهیم به این نکته توجه داشته باشید که بسیاری از مردان متاسفانه تصوّرشان این است که من با عمل خودم ابراز عشق می‌کنم و لازم نیست به زبان بیاورم یا کار عاطفی انجام بدهم و همین‌که صبح تا شب دنبال درآوردن یک لقمه نان هستم و به خواسته‌های مادّی خانواده‌ام تا حد توان رسیدگی می‌کنم کافی است و باید آنها خودشان بفهمند که من آنها را دوست دارم!
هرچند تاکید می‌شود این طرز تفکر اشتباه است اما بسیاری از آقایان چنین تفکری را دارند و البته بسیاری از خانم‌ها نیز از همین بابت ناراحت و شاکی هستند.
لذا از شما می‌خواهیم اولا برداشت بدی از عدم ابراز محبت همسرتان نداشته باشید و در مرحله بعد از شما می‌خواهیم از خود همسرتان علت را جویا شوید و به او مهربانانه بگویید که احتیاج به ابراز محبت دارید.
نکته دیگر اینکه از شما می‌خواهیم به این مطلب توجه داشته باشید که نباید به اصطلاح با خودخوری و ریختن ناراحتی‌ها درون خود، خودتان را از همسرتان دور کنید و در ابراز محبت نسبت به ایشان کم بگذارید، چون این کار می‌تواند به پیچیده شدن مسئله کمک کند.
سعی نمایید با محبّت مدیریت شده، حاکمِ قلبِ همسرتان باشید و از این طریق او را متوجه خود کرده و به آنچه می‌خواهید برسید.
در پایان خوشحال خواهیم شد در صورت صلاحدید به سوالات مطرح شده در ابتدای این پاسخ، جواب داده تا امکان بررسی بهتر مسئله فراهم شود.
برایتان آرزوی موفقیت داریم.
سلام مجدد
آنچه بیان کردید یقیناً مطلوب نبوده اما مهم این است که ریشه رفتاری ایشان مورد بررسی قرار بگیرد.
آیا تا به حال شده که علت را از خود دخترتان جویا شوید و از او بپرسید چرا این کار را انجام داده و مثلا اگر پولی را برداشته آیا به آن پول احتیاج داشته یا علت دیگری سبب شده که چنین اقدام خاصی را انجام دهد؟
تاکید می‌شود آنچه مهم است این می‌باشد که ببینیم ریشه رفتارهای او چیست و بر اساس همان مدیریت لازم صورت بگیرد.
از باب نمونه بعضی وقت‌ها که چنین رفتارهایی را ما از برخی نوجوانان و جوانان شاهد هستیم، بعد از بررسی مشخص می‌شود ریشه رفتاری فرد موردنظر خود تحقیربینی بوده است، به طوری که احساس می‌کرده برای رسیدن به یک امتیاز، باید از طریق روش‌های غیر معمول اقدام کند تا اسباب جلب توجه یا رسیدن به خواسته‌هایش را برای خود فراهم آورد در هر صورت تا وقتی با خود دخترتان صحبت نشود امکان بررسی کامل مسئله فراهم نخواهد بود.
لذا از شما می‌خواهیم اسباب مراجعه حضوری ایشان به یک مشاور را فراهم آورده و یا حداقل سوالاتی که پیش از این مطرح شد را از ایشان مهربانانه پرسیده و به ما اطلاع دهید، همچنین لطفاً بفرمایید این رفتارهای اشتباه چند دفعه در طول ماه یا سال اتفاق می‌افتد تا امکان بررسی بهتر مسئله فراهم شود.
موفق باشید.
سلام و احترام
از سن همسرتان یاد کردید اما از سن و میزان تحصیلات خود چیزی در متن سوال درج نفرمودید ولی در هر صورت از شما می‌خواهیم به این نکته توجه داشته باشید که باید ریشه‌های عصبانیت همسرتان را شناسایی و مدیریت صحیحی را نسبت به آن انجام دهید.
هرچند بیان نکردید معمولاً همسرتان در چه موضوعاتی عصبانی می‌شود اما بدانید راهکار موفقیت شما این است که اجازه ندهید زمینه‌های تحقق عصبانیت اتفاق افتاده و شرایط را به سمت عصبانی شدن همسرتان پیش ببرد چراکه یقیناً پیشگیری بهتر ازدرمان است.
نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که بر فرض تحقق عصبانیت برای همسرتان، از عواملی که می‌تواند تشدید این عصبانیت را فراهم آورد خودداری کرده و اسباب فراهم شدن آرامش را مهیّا نمایید.
گاهی اوقات پافشاری روی برخی خواسته‌ها و یا بیان بعضی توقعات شاید حتی به‌جا اسبابی باشد برای تشدید ناراحتی و حتی سرایت پیدا کردن آن به مسائل دیگر، لذا لازم است این موارد به خوبی مدیریت شود.
بیان کردید "یه اخلاق خیلی بدشون خسیس بودنشه، اصلا بهم پول نمیده همیشه سر پول ندادنش بحثمون میشه اصلا درست نمیکنه اخلاقشو نمیدونم چیکار کنم؟؟؟ وقتی میخوام چیزی تهیه کنم یا کلاسی چیزی برم میگه من پولشو ندارم خودت داری برو یا انجام بده، نداری نرو..." هرچند از نوع شغل و میزان درآمد همسرتان چیزی بیان نکردید منتها باید توجه داشت معمولا خساست را انسان‌ها اینگونه معنا می‌کنند که شخصی پولی را داشته باشد اما از انجام کار و یا خرید وسیله‌ای ضروری خودداری کند، حال آیا این تعریف را برای همسرتان می‌توان به کار برد؟
یعنی ایشان درآمدی بیشتر از مخارج طبیعی زندگی دارند اما با این حال برای کلاس رفتن شما که امری فوق العاده ضروری محسوب می‌شود و نمی‌توان مطلقا آن را ترک کرد و ایشان نیز ضرورت کلاس را می‌دانند از دادن پول خودداری می‌کنند، یا اینکه درآمد ایشان کم است و یا به هر دلیلی ضرورت کلاس رفتن شما را متوجه نشده‌اند؟
اگر ماجرا به این صورت باشد که واقعاً درآمدی ندارند و زندگی را به سختی دارند مدیریت می‌کنند، نمی‌توان ایشان را واقعاً سرزنش کرد.
اما اگر به هر دلیل به اندازه کلاس شما پول دارند و ضرورت کلاس شما نیز فوق‌العاده زیاد است و ایشان هم می‌توانند با مدیریتی که خواهند داشت پولی را به شما در این راستا بدهند، شاید چنان که آمد ضرورت کار شما را متوجه نشده باشند، که در این صورت شما می‌توانید به صورت مهربانانه و منطقی اهمیت این کلاس را به ایشان تفهیم نمایید تا همراهی لازم را با شما داشته باشند.
البته با توجه به اینکه ما نسبت به موقعیت شغلی و درآمدی ایشان و همچنین اصل ضرورت کلاس‌های شما اطلاع دقیقی نداریم، نمی‌توانیم به صورت کامل راهنمایی داشته باشیم که در صورت صلاحدید می‌توانید توضیحات بیشتری را ارسال نمایید.
در هر صورت برای شما آرزوی موفقیت داریم.
Pages