سلام با تبریک سال نو
ببینید اگر من جای خانم شما بودم و قهر میکردم و میرفتم، بهترین هدیه ای که همسرم میتونست بهم بده این بود که متوجه بشه چرا من قهر کردم و رفتم. و از همه مهمتر اینکه اگر مقصر بوده تصمیم بگیره دیگه اشتباهاتش رو تکرار نکنه. درسته هدیه مالی برای یک خانم خیلی خیلی مهمه، اما مهمتر از اون حسی هست که پشت اون هدیه وجود داره. توجه و عاطفه ای که یک مرد برای خانمش خرج میکنه، از همه چیز بالاتره.
در حد وسع مالی تون یک هدیه که دوست دارند، من نمیدونم ایشون گردنبند دوست دارن، ساعت، ... و در کنار اون یا داخل اون هدیه حتما نامه ای با دستخط خودتون و انشای خودتون بنویسید و بهشون بگید دلتون براشون تنگ شده. و اینکه وقتی نیستن چقدر جاشون خالیه. یادتون باشه هر چقدر متنی که مینویسید احساس واقعی تون رو بیشتر بیان کنه، بهتره.
به قول معروف
آنچه از دل برآید بر دل نشیند.
انشالله سالی خوب براتون رقم بخوره.
کلا عادت ندارم نظر کسی رو نقد کنم، رو به صحبتم شما نیستید، چون این مسئله رو بیان کردید ، عرض میکنم.
اینکه در دوران عقد دو نفر به هم محرم هستند کاملا درسته. اما....زمانی یک مرد میتونه بگه زنم باید به حرفم گوش بده که دختر رو عقد کنه و ببره خونه خودش. کلا با عقد و عروسی جدا کاملا مخالفم. نمی فهمم مرد و زن محرم بشن، گاهی چندین سال عقد بمونن. زن باید نیاز مرد رو فراهم بکنه، کجا؟ در منزل پدری خودش؟ زمانیکه هنوز پدر داره نیازهای مالی و عاطفی دختر رو تامین میکنه، باید به حرف همسرش که فقط یک اسم در شناسنامه هست، تمام و کمال گوش بده؟ نه، این قانون اسلام نیست. این فقط یک اسم در شناسنامه س. اگر قرار هست زن تمام و کمال به حرف مرد گوش بده، باید از زمان خوانده شدن خطبه عقد، مرد هم تمام و کمال به وظایف همسری خودش عمل کنه. بنظرم لازمه یکسری قانون جدید راجع به این مسائل نوشته بشه. چون قانون اسلام یعنی از زمانیکه مردی، دختری رو عقد میکنه، مسئول تامین زندگی اون دختر هست. متقابلا زن هم باید از شوهر تبعیت کنه.
سلام
ببینید تا حدودی در زمان عقد نباید اون حالت بعد از ازدواج وجود داشته باشه، اما انقدر فاصله اصلا درست نیست. شما باید با هم ارتباط داشته باشید، اما رابطه زناشویی موکول به بعد از ازدواج بشه. باید همسر آینده تون رو بخوبی بشناسید. اول در مورد نامزدتون عرض میکنم، ممکنه سرد برخورد کردن نامزد شما اصلا به دلیل رفتارهای پدرتون یا خانواده تون نباشه. ایشون عاقل و بالغ هستند، آیا برای ارتباط بیشتر با شما پافشاری کردند؟ از پدرتون درخواست کردند که اجازه بدن بیشتر شما رو ببینند؟ یا نامزدتون هم خیلی بی تفاوت و راحت از این قضیه گذشتند. اینجور مسائل گاهی در دوران عقد اتفاق میفته بخصوص خانواده ها و پدرانی که اجازه نمیدن زیاد دخترشون با نامزدشون ارتباط بگیره. اما من کمی سخت گیری پدرتون رو میپسندم، شما درسته محرم اون آقا هستید اما فعلا در خانه پدری هستید، تا حدودی این سخت گیری به نفع زندگی آینده تون هست. اما نه در حدی که باعث بشه شما نتونید طرف مقابل تون رو بشناسید. بیشتر از هر چیزی سعی کنید نامزدتون رو بشناسید. ببینید هدفش از نیومدن و عروسی نگرفتن چی هست؟ ممکنه مشکل مالی دارن و الان نمی تونند عروسی بگیرند. شاید کمتر به منزل شما میان چون باید به هر حال تکلیف شما مشخص بشه. من که حس میکنم رفتارهای نامزدتون دلیل دیگری غیر از دلخوری از خانواده تون داشته باشه. به پدرتون بفرمایید خیلی عاقلانه با نامزدتون مرد و مردونه صحبت کنند. اصلا یعنی چه که کم محلی کنید تا خودشون بیان. شاید ایشون شما رو تا 4 سال دیگه بلاتکلیف نگه داشتند. اصلا کار درستی نیست.
من با نظر شما موافقم، همین حرفها رو من به مادرم میگم، اما تا از زبان کارشناس احکام بیان نشه، قبول نمیکنند. گاهی من رو مجبور میکنن بارها و بارها یک مسئله شرعی رو از دفاتر مراجع تقلید بپرسم. یا تو این انجمن سوال کنم. مادر من خیلی خیلی در کارش دقیق بوده، یعنی یه جوری متاسفانه وسواس گونه رفتار میکنند. حتی به همین دلیل که نمی خوان حق دیگران رو بخورن، شخصی که با ماشین من تصادف کرد و مقصر بود و باید خسارت میداد، دلشون به حال اون شخص سوخت، گفتن خسارت نگیر. ماشین اون آقا خیلی خراب شده، گفتم مادر من کسیکه با سرعت میپیچه داخل کوچه و بعد هم با بی ادبی به منه خانم میگه تو ترمز کردن بلد نیستی، باید خسارت بده تا ادب بشه.
سلام عزیز دلم
فدات بشم، عید شمام پیشاپیش مبارک.
دعا میکنم تو این سال جدید بلا ازتون دور باشه و خداوند بهترین ها رو براتون رقم بزنه.
خوشبخت و عاقبت بخیر بشید. الهی آمین.
سلام
من شما رو درک میکنم خیلی زیاد. چون من خاله دو تا دختر شیطونم که هفته ای دو سه روز میان خونه ما. منم یه وقتایی بی حوصله میشم چون ماشالا خیلی شیطونن. اما بجای اینکه غر غر کنم خودمو اندازه اونا میکنم. هم به حرفم گوش میدن، هم خودم پر انرژی میشم. مثلا میخوان آبرنگ بازی کنن، اول همه میرم یه پیشبند واسه خودم میبندم، یا میخوان بدو بدو کنن میبرمشون تو حیاط خودمم باهاشون میدوم. میخوان غذا بخورن، میرم پیششون میشینم، هر چی من بخورم اونام میخورن.
بعضی وقتا مثلا میخوام سیب زمینی سرخ کنم، به اون که بزرگتره یه ماهیتابه کوچولو میدم چند تام اون سرخ کنه. موقع ظرف شستن، چند تا ظرف کوچولو رو میزارم بشورن، خلاصه از این کارا. یا وقتی چیزی میخورن میریزه زمین یا روی میز، یکی یه دستمالم میدم به اونا میگم هر کی زودتر تمیز کنه اون برنده س. تازه موقع خواب باید کتاب هم بخونم براشون و خواهر زاده بزرگترم که پنج سالشه همیشه شبا تو اتاق من میخوابه. بهش میگم اگر بخوابی فردا صبح با هم صبحونه درست میکنیم. سرشون و یجوری گرم کن عزیزم، بچه ان دیگه، من خودم بچه بودم خیلی شیطون و خرابکار بودم. حالام میگم عیبی نداره اینام بزرگ میشن خلاصه.
سلام خواهر نازنینم
داستان جالب و تامل برانگیزی بود. گاهی در زندگی مون اتفاقاتی رخ میده که ما رو رنجور میکنه. اما ای کاش حکمت این اتفاقات رو می فهمیدیم.
ممنونم از شما
سلام
خودتون دارید میگید فعلا سربازی رفتن و کار ندارن
فعلا خواستگاری شما نیومدن
شما باید برید شهر دیگری دور از خانواده تون زندگی کنید.
اول تکلیف خودت رو با این مسائل مشخص کن، بعد برو سراغ راضی کردن پدر و مادرت. چرا میخوای با این پسر ازدواج کنی؟ تفاهم فرهنگی و فکری دارید؟ خانواده ش رو میشناسی؟ خواهش میکنم ازت چشمت رو روی واقعیت نبند. ببین این پسر چقدر برای بدست آوردن شما تلاش میکنه؟
میتونی با پسری که فعلا هیچ چی نداره در یک شهر دیگه زندگی کنی؟ فرض رو بر این قرار بده که نه خانواده خودت و نه خانواده اون آقا نمی تونن شما رو حمایت مالی کنن. و فرض رو بر این بگذار که شما سالی یکبار باید به دیدن خانواده ت بری و دائم باید با خانواده و فامیل اون آقا رفت و آمد کنی. اگر فرهنگ و سنت ها خیلی متفاوت باشه که کار خیلی سخت تر هم میشه.
دختر خوب پدر و مادرت بد شما رو که نمیخوان، شما اجازه بده سربازی ایشون که تموم شد و کار پیدا کرد، بعد با مامان صحبت کن و بگو پدرتون رو راضی کنند.
Páginas