خواهر گرامی! درمورد این مشکل که بیان فرمودید:( اما مسئله اصلی مربوط به نداشتن اعتماد بنفسم اینه که من یه مشکلی تو چهرم دارم که البته تو نگاه اول و ...مشخص نمیشه و امکان اصلاحشم به دلیل هزینه زیادش وجود نداره به همین دلیل از بچگی رو این مسئله خیلی حساس هستم و حالا که موضوع ازدواجم پیش اومده حساس تر شدم و فک می کنم حتی اگه من از طرف مقابل هم خوشم نیومد و ایشون هم پیگیر نشدن حتما بخاطر همین مشکلمه و این منو عذاب میده) توجه به نکات زیر مفید خواهد بود:نکته اول اینکه: افکار و تفسیر شما از موقعیتها میتواند احساسات و حتی رفتار شما را تحت تاثیر قرار بده در مورد مشکلی که در چهره دارید هم همین جوره درسته که داشتن چنین مشکلی میتونه عاملی برای نگرانی باشه اما نباید به نحوی باشه که اعتماد به نفس را ضعیف کند. برای این که نسبت به این مسئله احساس بهتری پیدا کنید خوبه افکار منفی خودتون در مورد این مشکل شناسایی کنید و آنها را اصلاح کنی؛ مثلا این افکار: هر خواستگاری که برام میاد ظاهر من براش خیلی مهمه؛ یا این تفکر: توی چهره ام مشکلی هست پس من زشتم یا کسی از قیافم خوشش نمیاد و.. ، افکار غلطی هستند که ممکنه ذهن شما را درگیر کنه در حالی که اشتباه بوده و به نوعی از تحریف شناختی حاصل میشه.(جمله ای هست که میگه: به جای جراحی ظاهر؛ افکارت را جراحی کن)سلیقه ها بسیار متفاوته ممکنه یک چهره ای برای شما زشت باشه در حالی که برای دیگری زیباست از کجا میدونید خواستگاری که برای شما میآید چه سلیقه ای داره؟ اینطور نیست که این مشکل چهره شما برای هر شخصی مهم باشه! بلکه خیلی از مردها اخلاق و رفتار خوب و مناسب را بیشتر میپسندند شاید خود شما هم دیده باشید که برخی از مردها همسرانی دارند که از لحاظ ظاهر بی عیب نیستند.به این نکته هم توجه داشته باشید که هیچ شخصی نیست که هیچ گونه عیب و ایرادی نداشته باشد چه ظاهری و چه باطنی بلکه عیب درونی بسیار بدتر از عیوب ظاهری است.نکته آخر اینکه نباید با برجسته سازی و اهمیت به بدن افراد و خودتان، ارزش وجودی هر فرد را تنها در بدن ببینید، بلکه خوش خلقی، ایمان، عشق، صمیمیت، هوش، صداقت، شوخ طبعی و بسیاری از نکات مثبت دیگه که ممکنه در شما وجود داشته باشه ارتباطی به قیافه ندارن و شما میتونید با شناسایی و مد نظر قرار دادن آنها تنها بر همین نقاط قوت متمرکز بشید تا اعتماد به نفستان افزایش پیدا کنه.
با سلاماصولا مهریه باید در ابتدای ازدواج پرداخت گردد اما امروزه به خاطر مهریه های نا متعارف و غیر اصولی بعضی ها رجوع می کنند به اون ضرب المثل قدیمی که می گوید: مهریه را کی داده و کی گرفته! غافل از اینکه این دینی است بر گردن مرد و طلب خانم می باشد لذا باید به اندازه توان مهریه را قبول کرد.اما در مورد سوال تون عرض کنم که شرعا و قانونا چنین مهری مشکل ندارد و می تونید نصف خونه را به اسم خودتون کنید. اما اینکه خواستگارتون از این مسئله ناراحت شود یا خیر بستگی به عرف منطقه زندگی و شرایط خانواده ها دارد که اگر بیشتر توضیح بدید بهتر می تونیم کمکتون کنیمموفق باشید
با سلاماز اعتماد شما به مشاورین گروه رهروان ولایت تشکر میکنم.ابتدا در مورد خواستگار قبلی (همون پرستاره) چند نکته خدمتتون عرض میکنم بعد به سوالات بعدی شما می پردازم:نکته اول اینکه: اصولا صحبت کردن قبل از انجام تحقیق و در مراحل اولیه برای این مسئله است که بر سر ملاکهای اصلی به توافق برسید و البته نباید این انتظار را داشت که همان اولین خواستگار، تمام شرایط شما را بپذیره یا اینکه شما تمام شرایط خواستگار را بپسندید؛ پس این مسئله ای عادی است و شما نیز باید به این مسئله کاملا عادی و کاملا طبیعی نگاه کنید. اینکه در همان ابتدا ملاکها و شرایط یکدیگر را بررسی کرده و به توافق برسید یا به خاطر عدم توافق از ازدواج با هم منصرف بشوید خیلی بهتره؛ شما تصور کنید شاغل بودن خانم برای خواستگار شما خیلی مهم باشه و کاملا ذهنش درگیر این مسئله باشه اما به دلیل برخی ملاحظات از این مسئله کوتاه بیاد. اما بعد از ازدواج و عادی شدن زندگی و احیانا احساس نیاز به بیشتر شدن درآمد مالی دوباره این دغدغه ذهنش را مشغول کنه؛ اون وقته که شما باید از خواسته تان کوتاه بیایید و شاغل بشید یا اینکه زندگی به چالش کشیده بشه. (به نظر من اگه خواستگار قبلی شما به خاطر عدم اعتقاد شما به شاغل بودن از ازدواج با شما منصرف شده کار بجایی کرده و در واقع این لطفی در حق شما نیز بوده چرا که اصرار آن شخص به شاغل بودن همسر آینده اش و اصرار شما به شاغل نبودنتان یعنی عدم تفاهم بر سر یک اصل ) پس هیچگاه به خاطر این مسائل خودتون را ناراحت نکنید بلکه باید احساس موفقیت داشته باشید. (در ضمن شما توجه داشته باشیدکه برخی از مشکلات و تعارضات زناشویی از یک مسئله کوچک و اختلافی شروع می شه)نکته دوم اینکه:شما تمام ملاکهای مد نظر خودتون را نوشته و به دو دسته تقسیم کنید یکی ملاکهای اصلی که به هیچ وجه حاضر به کوتاه آمدن نیستید و دسته دیگر ملاکهای ترجیحی که اگر طرف مقابل دارای آن ملاکها بود چه بهتر و اگه نبود بتونید باهاش کنار بیایید و زندگی تون را تحت تاثیر قرار نده. حال هر خواستگاری برای شما آمد با این دو دسته ملاک بسنجید ممکنه در برخی موارد شما طرف مقابل را رد کنید. و این لازمه رسیدن به تفاهم و یک ازدواج موفق خواهد بود که در پی آن عشق و علاقه هم ایجاد خواهد شد. اما در مورد نگرانی تون نسبت به خواستگار جدید هم چند نکته بیان کنم:1- ازدواج یک امر دو طرفی است و ملاکها و سلیقه ها با هم متفاوته ممکنه خواستگاری برای شما بیاید و شما را نپسنده و یا ممکنه شما خواستگار را نپسندید این مسئله طبیعیه؛ لذا شما اصل رسیدن به توافق را برای خودتون یک اصل مهم و اساسی در نظر بگیرید در این صورت اگه به توافق نرسیدید؛ جواب رد دادن از جانب شما یا اون فرقی نداره و این به هیچ وجه دلیلی بر تحقیر کردن یا تحقیر شدن نیست.2- اما در مورد اینکه همسر تان به شما علاقمند بشه این نکته را بگم که علاقمندی یک زوج در سایه تفاهم و درک متقابل است که بعد از انتخاب درست ایجاد خواهد شد. متاسفانه برخی به دنبال این هستند که ابتدا عاشق بشن بعد ازدواج کنن که این یک اشتباه مسلم است و مانع بزرگی برای شناخت میباشد در حالی که عشق باید بعد از انتخاب درست ایجاد بشه (در این زمینه مهارتهایی هم وجود داره).3- در مورد جلسه خواستگاری که مطرح فرمودید توصیه اینه که اولا از طریق واسطه تون با کلیات شرایط خواستگار آشنا بشید همچنین او را در جریان ملاکهای اصلی خودتان اجمالا قرار بدید(از طریق همون واسطه) اگه مشکل اساسی وجود نداشت از او بخواهید با در جریان گذاشتن خانواده تون جلسه خواستگاری رسمی برگزار بشه. اینجوری هم شان و جایگاه شما بهتر حفظ میشه و هم از برخی مشکلات احتمالی بعدی جلوگیری خواهد کرد.4- در همه امور خصوصا ازدواج از توسل به اهل بیت(علیم السلام) و دعا کردن و توکل بر خداوند متعال غافل نشید و حتما از پدر و مادر بخواهید برای خوشبختی شما دعا کنند این خیلی مهمه.موفق باشید
با سلام
سوال تون را از بخش ارسال سوال برای مان بفرستید در ضمن سوال را کامل بفرستید شما می توانید راههای راضی کردن خانواده را در مطالب قبلی هم مطالعه کنید
جمع بندی مطالب:سلامبعد از تفاهم هر دو طرف برسر مسایل دینی و اخلاقی و ... داشتن شغل براي مردان یک ملاک لازم و ضروري است و جزء ملاك هاي اصلی به شمار می رود؛ زیرا آن ها باید توان اداره امور مالی زندگی را داشته باشند. اما نوع شغل و اینکه شغل طرف دولتی باشه و یا تضمین شده باشه به عنوان ملاکهای فرعی است ؛ آنچه در ازدواج مهمه اینه که طرف اهل کار و تلاش باشه، پس اگر طرف اهل دین و اخلاق نیکوست و نسبت به کار کردن جوهره کار داره و مسئولیت پذیره، شغل نداشتنش در حال حاظر اشکال نداره و درست نیست به صرف اینکه چون الان شغلی نداره و یا اینکه شغلش دولتی نیس ردش کرد.فردی که اهل کار باشه اگر شغل دولتی و ... هم پیدا نکرد به هر صورت شده با هر شغلی که شد زندگیش رو می چرخونه اما اگر فقط دنبال شغل مناسبه و حاضر نیست هر کاری رو انجام بده و زندگی رو لنگ می ذاره در این صورت نمی شه بهش اعتماد کرد.برای اینکه این مسئله را بفهمید باید سابقه کاری او را بررسی کنید ببیند در این مدت چه فعالیت هایی داشته است. و علت اینکه تا الان شغل ثابتی(هر چند شغل آزاد) پیدا نکرده چیست؟اگر با همه این موارد باز هم نسبت به شغل ایشان تردید وجود داشت، می توان فرصتی به او داد تا شغل ثابتی (هر چند شغل آزاد) پیدا کرده و بعد جواب قطعی را به او داد.نکته مهم دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که: در صورتی که در خانواده دختر و پسر از لحاظ اقتصادی اختلاف وجود دارد خود دختر و پسر باید نسبت به شرایط اقتصادی زندگی آینده شان آگاهی داشته باشند و خود را برای زندگی جدید با شرایط جدید آماده کنند چرا که اگر بدون شناخت نسبت به شرایط مالی آینده اقدام به چنین کاري کرده باشند و خود را براي یک زندگی کاملاً متفاوت با گذشته آماده نکرده باشند، دچار برخی اختلافات، ناراحتی ها و گاه جدایی ها در زندگی می شوند.موفق باشید
Páginas