باتشکر از حضور شما و بیان نظرتون
ظاهرا شما یا مطلب را اصلا نخوانده اید، چرا که مشاور در اینجا نه تنها توصیه به ازدواج موقت نکرده است بلکه از آن هم نهی نموده است(همانطور که کاربر گرامی فرشته ۱۱۰ نیز بیان کردند)و یا اینکه این نظر را اشتباهی در این پست گذاشته اید.
موفق باشید
سلام
برای انتخابی خوب و موفق بودن در امر ازدواج باید اصل تفاهم و داشتن تناسبهای لازم را مد نظر قرار دهید و همه مسایل را با آن بسنجید یعنی مثلا در مورد بزرگتر بودن سن دختر باید بررسی کنید که آیا این مسئله میتواند موجب اختلافات و ناسازگاریها بشود یا نه؟ این بدین معناست که هستند زوجهایی که خانم از لحاظ سنی بزرگتر از مرد هست و در زندگی موفقند از جمله ازدواج پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) با حضرت خديجه (سلام الله علیها) که در زندگی آنها معضلي به خاطر تفاوت سن و سال ديده نشد و نیز بالعکس افرادی هم هستند که به خاطر بزرگتر بودن سن دختر با مشکلاتی مواجه شده اند. پس نمی توان به طور کلی گفت بزرگتر بودن دختر مشکلی ایجاد میکند یا نه بلکه بستگی به این دارد که طرفین چگونه به این مسئله نگاه کنند البته اگر سن دختر بیشتر از سن پسر بود زمینه مشکلات و ناسازگاریهای احتمالی را بیشتر میکند که برای جلو گیری از چنین آسیبی باید نکاتی را رعایت کنند که در پست زیر به آنها اشاره شده است.
« بزرگتر بودن دختر در ازدواج »
اما در مورد غیر ایرانی بودن هم همین مسئله وجود داره یعنی مهم تناسب و تفاهم با یکدیگر هست و از لحاظ دینی، هم شهری یا هم کشوری بودن ملاک انتخاب در ازدواج نیست.خداوند متعال ملاک فضیلت را تقوا معرفی میکند و میفرماید:« إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَاللّهِ أَتقَاکُم[حجرات/13]؛ در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست» بله از آنجایی که مسایل فرهنگی میتونه در تفاهم و درک یکدیگر نقش داشته باشه مهمه؛ پس به این مسئله نیز توجه کنید که اگر با شخصی غیر هم وطن ازدواج کردید چه پیامدهای احتمالی ممکنه داشته باشه (مثلا اختلافات فرهنگی و آداب و رسوم های خاص آنها که ممکنه قابل پذیرش شما نباشه و یا پذیرفته نشدن از جانب خانواده و ...که موجب اختلاف خواهد شد) در این صورت باید با آگاهی کامل از همه جوانب مسئله بتونید با آن کنار بیایید و باهم بسازید.
اما در مورد اینکه برای ازدواج از نظر مالی دستتون تنگه شما میتونید در صورت به نتیجه رسیدن برای ازدواج با هم عقد کنید و تا یکی دو سال دیگه که میگویید اوضاع درست میشه صبر کنید.
خداوند متعال در سوره نورآیه 32 میفرماید:« وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ؛ بى همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگ‌دستند خداوند آنان را از فضل خويش بىنياز خواهد كرد و خدا گشايش‌گر داناست»
موفق باشید.
مشاوره قبل از هر کاری بسیار پسندیده و خوب است چنانکه سفارش دین هم همینه.اما اگر کسی از روی نادانی و یا هر دلیل دیگه اشتباهی مرتکب شد با توبه اشتباهش پاک میشه ولی ممکنه اثرات طبیعی دنیویش (مثل همین مورد) بمونه که این هم باید به متخصصش مراجعه کنه و تا جای ممکن زندگیش رو بازسازی کنه.و این هم شدنیه
و صد البته که ترک گناه آسانتر از توبه کردن است.
حضرت صادق عليه السلام فرمود: امير المؤمنين عليه السلام فرموده: دست برداشتن از گناه آسانتر از طلب توبه است، و بسا شهوترانى يك ساعت كه اندوه درازى بجاى گذارد. و مرگ دنيا را رسوا كرده و براى هيچ صاحب خردى شادى نگذاشته.(اصول کافی،ترجمه مصطفوی،ج4، ص: 188)
جمع بندی پاسخ به این سوال:
سلام
دغدغه شما نسبت به این مسئله قابل تقدیره اما نکته مهمی که باید بهش توجه داشته باشیم این است:
همچنان که سخت گرفتن و مانع طلاق شدن در مواردی که جای طلاق هست آسیب زننده میباشد؛ شل گرفتن نسبت به طلاق و جدایی نیز آسیبهای بسیار زیادی دارد و اتفاقا فسادش هم بیشتره.
بنابراین بهترین کار در مسئله اختلاف بین همسران این است که نباید فوری حکم به طلاق کرد و نه به شدت مانع طلاق شد بلکه راه درست را انتخاب نمود.
راه درست این است که در وهله اول با مشاوره و بررسی های لازم تا جایی که امکان دارد کاری کنیم تا به روابط آنها بهبود ببخشیم. بسیاری از اوقات هست که یک اختلاف کوچک و یا یک بیماری جسمی و یا روانی(از جمله اختلالات جنسی) که قابل درمان هست باعث ناراحتی و اختلاف بین همسران میشود و به بهانه های مختلف دوست دارند از هم جدا شوند خب وقتی میشود این را اصلاح کرد چرا بگوییم طلاق بگیرید و آسیبهای زیاد بعد از طلاق از جمله ضربه های عاطفی به همسران و حتی فرزندان،فروپاشی یک خانواده ، احیانا به فساد افتادن و... را به آنها تحمیل کنیم؟ البته اگه بعد از بررسی های لازم، طلاق گرفتن بهترین راه حل باشه خب باید انجام بگیره و مانع شدن دلیلی نداره. به همین خاطر در روایات از طلاق به عنوان مبغوض ترین حلالها یاد شده است.
پیامبر خدا(صلی الله علیه و اله) می فرمایند:
«مَا أَحَلَ اللَّهُ شَيْئاً أَبْغَضَ إِلَيْهِ مِنَ الطَّلَاق؛[۱]خداوند چیزی را که نزد او منفور تر از طلاق باشد حلال نکرده است.»
یعنی طلاق حلاله اگر راه درمان باشه و مبغوضه اگه بی جهت انجام بگیره.
همچنانکه امام باقر(علیه السلام) در روایتی از پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند:
«...فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْغِضُ أَوْ يَلْعَنُ كُلَ ذَوَّاقٍ مِنَ الرِّجَالِ وَ كُلَّ ذَوَّاقَةٍ مِنَ النِّسَاءِ؛[۲] رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: خدای عزوجل مردان و زنانی را که همواره تغییر ذایقه میدهند دشمن دارد یا از رحمت خود دور میگرداند.»
پس اگه شل گرفته بشه به خاطر هر امر کوچکی از جمله گذشتن مدتی از زمان ازدواج و تنوع طلبی و...فوری سراغ طلاق میروند.
نظر دیگر کاربران در این بحث:
الف. افرادی که ضعیف باشن کارای اشتباه خودشون میندازن گردن دیگران و جامعه و....
ب. بیشتراین جورمشکلات برمیگرده به ضعف وجودی افراد...
ج. هر چی فکر میکنم میبینم قیاسی که کردی درست نیست.
د. چرا نمیگی مردم بدون مطالعه تو یه هفته میرن خواستگاری و عقد میکنن و بعد تازه میفهمن پسره معتاده و الکلی هست و سابقه داره و زن و بچه داره اونوقت خانواده ها برداشتن به همچین ادم بدرنخوری دختر دادن یا پسره بعدا میفهمه سرش کلاه رفته و اخرش کار به طلاق میرسه.
منابع:
[۱].مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل،نوری، ج۱۵، ص۲۸۰.
[۲].الكافي، شیخ کلینی،چاپ الإسلامية، ج۶، ص ۵۴.
موفق باشی
سلام
اگر چه این اتفاق بسیار ناراحت کننده بود اما نباید موجب مختل کردن زندگی شما شود یک نقطه امیدی که میتونه موجب دل گرمی شما باشه اینه که وقتی کسی مرتکب اشتباهی میشه میتونه اون تجربه را که با تمام وجود لمسش کرده را به دیگران منتقل کنه تا حداقل دیگران از این نتیجه تلخ عبرت گرفته و دچارش نشن . به نظر من این یک نکته مثبت و اغاز شروعی جدید برای زندگی است.
همین که شما این تجربه تلخ را در اینجا بیان کرده اید مطمئن باشید افراد زیادی این را میخوانند و از عاقبت دوستی قبل از ازدواج که بارها در همین جا گفته شده باخبر میشوند و این مسئله را درنظر میگیرند.
خواهر گرامی کسی که به شما خیانت کنه نه تنها زندگی کردن با او ارزشی نداره بلکه زندگی را تلخ خواهد کرد پس در گوشه ذهنت به خودت بگو بهتر که این گونه اشخاص پایشان از زندگی من بیرون بکشند.
اما این مسئله هم که اون شخص ضربه روحی بدی بر شما وارد کرده جای انکار نیست و مطمئن باشید حق الناس تنها با رضایت فردی که بهش ظلم شده قابل بخشش می باشد.
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: «اَمّا الظّلم الّذي لا يُتركُ، فَظلمُ العباد بَعضُهُم بعضاً؛ امّا ظلمي كه بخشوده نمي‌شود ظلمي است كه بعضي از بندگان خدا بر بعض ديگر مي‌كنند». (نهج البلاغه، خطبه 175)
و هر کس در این دنیا هر چیزی بکارد همان را برداشت خواهد کرد. خداوند متعال می فرماید:« فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ. وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ ؛[زلزال/7و8] پس هر كس به مقدار ذرّهاى كار نيك كرده باشد همان را ببيند. و هركس هم وزن ذرهاى كار بد كرده باشد آن را ببيند.»
شرایطی که شما دارید باید با کمک یک روانشناس خبره، خوب پیگیری کنید البته نباید انتظار داشته باشید که مشاور معجزه کنه بلکه باید با کمک و فعالیت خودتون و مشاور دوره درمان را طی کنید و الا مشکل بدتر از اینها خواهد شد.
خواستگاری و ازدواج هم باید بعد از خوب شدن اوضاع و احوال شما و کمرنگ شدن این خاطره باشه.
نکته آخر هم اینکه افراد زیادی بوده اند که بعد از شکست سنگین در زندگی چه از لحاظ مالی چه عاطفی و... بر این مشکل غلبه کرده اند و زندگی خوبی را از صفر آغاز کرده اند، بستگی به نوع فکر و خودگویی های شما داره سعی کنید از سرزنش خود و خودگویی های منفی پرهیز کنید و به خودتون روحیه بدید،ارتباطتون با دوستان و آشنایان بیشتر کنید تا زیاد درگیر این تفکرات نشید. هر گاه خیانتهای او در ذهنتون یادآوری شد اوضاع بدتر از اون را تصور کنید و به خودتون بگید خوبه که به اونجا ها نرسید.به آینده فکر کنید و زندگی زیبا و به دور از هر گونه ناراحتی را تصور کنید.
موفق باشید.
جمع بندی پاسخ:
با سلام
از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم امیدوارم بتونیم همفکری خوبی داشته باشیم.
به عنوان مقدمه نظر اسلام را در مورد انجام گناهان و توبه از گناهان بیان میکنم:
بر اساس آیات ۶۸ تا ۷۱ از سوره مبارکه فرقان اگر چه برخی گناهان از جمله شرک،قتل،زنا عقوبت چند برابری دارد اما اگر کسی از گناهان توبه کرده و ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد نه تنها گناهانش بخشیده می شود بلکه رو به سوی خدا آورده وآن گناه تبدیل به نیکی و ثواب می شود.
«وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا * يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا * إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا * وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ؛[۱] و كسانى كه با خدا معبودى ديگر نمىخوانند و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمىكشند و زنا نمىكنند و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را دريافت خواهد كرد * براى او در روز قيامت عذاب دو چندان مىشود و پيوسته در آن خوار مىماند * مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند پس خداوند بدي‌هايشان را به نيكي‌ها تبديل مىكند و خدا همواره آمرزنده مهربان است * و هر كس توبه كند و كار شايسته انجام دهد در حقيقت به سوى خدا بازمىگردد».
اما در خصوص مسئله شما چند نکته را خدمتتان عرض میکنم:
نکته اول: شما با چند شرط میتونید بهش فکر کنید و برنامه ازدواج را پی بگیرید:(البته بعد از تحقیق و تشخیص همکفو بودن و داشتن تمام شرایط و ملاکهای لازم)
الف: اطمینان از صحت اصل ماجرا(یعنی داشتن رابطه دوستی چرا که ممکنه طرف هیچ گونه رابطه دوستی نداشته)
ب: در صورت داشتن رابطه، اطلاع از میزان ارتباط(اینکه در چه حد بوده؟ آیا در حد صحبت بوده و یا اینکه روابط نامشروع هم داشته‌اند؟اگر در حد صحبت بوده مشکل خیلی کمتره و راحتتر میتوان باهاش کنار اومد.)
ج: اینکه واقعا توبه کرده باشه و با دوست پسر سابق یا فرد دیگری(از جنس مخالف) هیچگونه ارتباطی نداشته باشه.
د: این توانایی را در خودت ببینی که میتونی به صورت کامل این ماجرا را فراموش کنی و تحت هیچ شرایطی بهش فکر نکنی (خیلی مهمه). و در صورتی که ارتباط نامشروع نیز داشته و توبه کرده بتوانی با تبعات بعدی احتمالی از دست دادن بکارت در صورتی که خانواده ها متوجه شوند و یا هر مشکلی که به این مسئله بر میگردد کنار بیایی.
در صورتی که هر یک از شرایط بالا محقق نشود در صورت ازدواج ممکنه بعدها به روابط شما آسیب برساند.
نکته دوم: در صورتی که این ازدواج را به صلاح ندانستید موارد زیر را رعایت نمایید:
الف: حفظ آبروی دختر و در میان نگذاشتن این مسئله با دیگران حتی پدر و مادر و اطرافیان.
ب: رد کردن ازدواج به بهانه های دیگر مثلا عدم تفاهم و... چرا که امام سجاد علیه السلام میفرماید: «مَنْ كَفَ عَنْ أَعْرَاضِ الْمُسْلِمِينَ أَقَالَ اللَّهُ تَعَالَى عَثْرَتَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛[۱]هر که از لطمه زدن به آبروی مسلمانان خودداری کند، خدای عزوجل روز قامت از لغزش او درگذرد.»
ج: پس از پایان ماجرا به هیچوجه به اون دختر و مسایل پیش آمده فکر نکن بلکه روی یک زندگی خوب و با نشاط در کنار یک همسر ایده ال و مطلوب فکر کن و بدنبال موردی مناسب باش و مطمئن باش هر گاه موردی متناسب با شما و شرایط شما پیدا شد بهش علاقه پیدا میکنی و عشق می ورزی انشاالله.
موفقیت و خوشبختی شما را آرزو مندم
منابع:
[۱]. قرآن کریم سوره مبارکه فرقان آیات ۶۸ تا ۷۱.
[۲]. بحار الأنوار،مجلسی، چاپ بيروت، ج ۷۲، ص ۲۵۶.
سلام
در ابتدا این مسئله مهم را خدمتتون بیان کنم که چون این اختلافات خصوصا که بر سر مسائل جزیی هم هست میتونه برخاسته از دلایل و قصدهای متفاوتی باشه که برای کشف اونها نیاز به گفتگوی بیشتری است لذا اگر خودت نتونی دلیلش رو درست کشف کنی توصیه اول من اینه که حتما پیش یه مشاور بروی.
اما در اینجا برخی نکات و راه کارهایی هم میگم که البته مهمه و ممکنه مشکلتون رو حل کنه:
1- قاعده کلی اینه که در زمان خاستگاری بعد از تحقیق و توافق بر سر اصل تفاهم و همکفو بودن و داشتن تناسبهای لازم وارد دوران عقد شده و در این دوران باید با روحیات منحصر به فرد (مثبت و منفی)هر کدوم آشنایی یافت و راه کنار آمدن و تعامل با یکدیگر و احیانا اصلاح روحیه منفی آموخته شود. پس در صورت بروز اختلاف سریع ناراحت و ناامید نشید و با این نگاه (روحیات منحصر به فرد هر شخص)به مسئله توجه کنید و به دنبال چگونگی تعامل با آن باشید
2- یکی از آسیبهای دوران عقد تحت تاثیر اطرافیان قرار گرفتن هست ممکنه مادر، خواهر، عمه، خاله و حتی دوست و یا دیگران مسایلی را به دختر بگویند و به اصلاح به او آموزش زرنگی و تسلط داشتن بر شوهر بدند که باعث بوجود امدن اختلاف بین زن و شوهر بشه (مثلا در برخی موارد به دختر میگویند زرنگ باش و از همین الان خودت رو نشون بده که هالو نستی. یا میگویند نسبت به مسایل مالی با شوهرت صحبت کن ببین ماهی چند میخواد بهت بده؟. یا اگه شوهر کادویی خریده اونو مسخره کنن و بی اهمیت نشون بدن. نسبت به مسایل مادی از جمله نوع ماشین و خونه و نوع جهزیه صحبتهایی بکنن و خواسته هایی داشته باشن و...) لذا در صورت وجود نداشتن مشکل جدی هر چه دوران عقد کوتاه تر بشه بهتره.
3-در دوران عقد نسبت به ابراز عشق و محبت و دیدن یکدیگر بیشتر توجه داشته باشید و از ابراز عشق و محبت به شیوه های متفاوت و حتی خلاقانه تا آخر عمر غافل نشو.
4-سعی کنید معنویت دینی در زندگی و همین دوران عقد ایجاد کنید (از طریق صحبت کردن در مورد مسایل معنوی، خاطرات معنوی بزرگان، شرکت در مجالس دینی و معنوی و...)
5-خودتون دو نفر با هم بر سر زندگی آینده و اهدافتون در فضایی همراه با صمیمیت گفتگو کنید و چگونگی زندگی آینده را ترسیم کنید.
6-سعی کنید با مطالعه یا شرکت در کلاسهای مهارتهای زندگی مهارتهای خودتون رو بالا ببرید.
7-ممکنه برخی اختلافات و مشکلات چه در دوران عقد و چه در دوران بعد از عقد نیاز به مداخله مشاور و یا متخصص باشه که از این نکته هم غافل نباشید.
موفق باشید
در ادامه سوالی داشتید درخدمتم
سلام
آنچه در بحث ازدواج و انتخاب همسر مهمه و حرف اول میزنه داشتن تفاهم و همکفو بودن هست اما منظور از تفاهم چیه؛ برای هر شخصی میتونه متفاوت باشه.
شما ملاک هایتان را برای ازدواج مشخص کنید و آنها را به دو دسته تقسیم کنید 1- ملاکهای اصلی: یعنی اون ملاکهایی که براتون بسیار مهمند و به هیچ عنوان نمیتونید ازشون بگذرید مثلا برای خانمی که مذهبی هست اگه همسرش اهل نماز نباشه براش قابل توجیه نیست و یا اگه پوشیدن چادر براش یک اصله و همسرش بگه باید با مانتو بگردی خب در این صورت این ملاک اصلی میشه 2- ملاکهای ترجیحی: یعنی ملاکهایی که اگه باشه خیلی خوبه ولی اگه نباشه میتونید باهاش کنار بیایید مثلا برای یه نفر شغل دولتی با حقوق و مزایا میتونه یه ملاک ترجیحی باشه یعنی اگه یه خواستگار داشت که خیلی پسر خوبیه اما شغل آزاد داره میتونه از این ملاک بگذره و قبول کنه.
با توجه به آموزه های دینی آنچه مهم است و به عنوان ملاک اصلی در ازدواج ها بیان شده همکفو بودن دینی است در سوره مبارکه نور آیه 26 خداوند متعال میفرماید: «الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ..؛زنان پليد براى مردان پليدند و مردان پليد براى زنان پليد و زنان پاك براى مردان پاكند و مردان پاك براى زنان پاك...»
و در روایات دین داری،خوش خلقی،عفت و پاکدامنی،شرافت خانوادگی و...از مهمترین ملاکها بیان شده است. در یک روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم به یکی از ملاکهای مهم ازدواج اشاره کرده و میفرمایند:
هر گاه کسی به خواستگاری نزد شما آمد و دینداری و امانتداری او را پسندیدید به او زن بدهید که اگر چنین نکنید در روی زمین تبهکاری و فساد بسیار پدید خواهد آمد (وسائل ج 14 ص 51)
البته در جایی که تناسب در زیبایی بسیار زیاد باشد یعنی یکی خیلی زیبا و خوش اندام باشه و دیگری زشت صورت احتمال به وجود آمدن ناراحتی و مشکل برای هر دو نیز هست اما اگر در حد کم و یا نگرانی از حرف و حدیث دیگران باشد و بتونید به این چیزا توجه نکید بلکه به عشق و محبت و سایر ملاکها توجه داشته باشید مشکلی ایجاد نمیکند.
در مورد شغل هم مهم اینه که فرد اهل کار و جربزه کار کردن رو داشته باشه و آدم سهل انگار و بیتفاوت و یا احیانا متکی به دیگران نباشه.
حال با توجه به شناختی که از خودتون داری ببین ظاهر و شغل خواستگارتون براتون از ملاکهای اصلی است یا ترجیحی؟ اگه میخواهید بعد از ازدواج بگید اشتباه کردم یا همسرم زشته و یا از این حرفا بدانید کار را بدتر میکنه و زندگی خوشی نخواهید داشت اما اگه میتونید بعد از ازدواج نسبت به این مسایل بی تفاوت باشید و خودگویی های منفی نداشته باشید میتوانی از این مسئله به راحتی عبور کنی و شاد و راضی از زندگی باشید.
موفق باشید
سلام
با توجه به شرايطي كه شما بيان كردين از جمله سابقه خانوادگي و... به نظر ميرسه اين يه مورديه كه حتما بايد به متخصص اعصاب و روان مراجعه كنه لذا شما تا جايي كه كه امكان داره با زباني خوش و با مهر و محبت او را قانع كنيد كه يه سري به پزشك بزنه.
براي اينكه بتونيد اون را قانع كني اولا بايد رفتن به نزد دكتر را برايش عادي جلوه بدهي. از جمله اينكه بگي عصبانيت و ناراحتي يه چيزي كه در همه هست ولي گاهي ممكنه به خاطر اختلالات هورموني در برخي افراد اين عصبانيت كمي بيشتر بشه كه يه متخصص با دادن دارو سطح هورمونها را تنظيم ميكنه و مشكل برطرف ميشه.
دوما در هنگام عصبانيت به هيچ وجه نبايد با مقابله به مثل كردن او را نسبت به روانپزشك و دكتر رفتن بدبين كني(مثلا ممكنه بعضي ها در هنگام عصبانيت به طرف مقابل بگن تو رواني هستي يه سر برو روانپزشك و ...)اينها كار را بدتر ميكنه .
نكته مهم ديگر اينه كه ببینی آیا رفتار يا گفتار خودت هم باعث فراهم شدن زمینه برای بد دهانی و عصبانیت شوهرت شده یا نه ؟ حساسیت های شوهرت كه باعث ناراحتي و يا عصبانيت او ميشه را بشناس و آن را در نظر داشته باش و يا بنويس و آن را رعايت كن آنچه كه موجب زياد شدن ناراحتي او ميشه را انجام نده.
بيشتر به نكات مثبت شوهرتون توجه كن (كه بحمدالله كم هم نيستند) و البته در نظر هم داشته باش كه حفظ خونسردي و صبر و تحمل در برخوردهاي تند همسر چه از جانب مرد و چه از جانب زن داراي ارزشه. در روايتي از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه مي فرمايد: سه گروه از زنانند که خداوند عذاب قبر را از آنان برطرف کرده و با فاطمه‌زهرا(س) در قیامت محشور خواهند شد؛ یکی از آن سه گروه زنانی هستند که بر بد اخلاقی همسرشان صبر می‌کنند. [1] و در روايتي ديگر رسول اكرم (صلى الله علیه و آله و سلّم) به بانویی که خدمت ایشان شرفیاب شده بود فرمودند: ای حولاء زنی نیست که سخنی از شوهرش بشنود و بر آن صبر کند مگر اینکه خداوند به قدر هر کلمه ای که شنیده و بر آن صبر نموده است، برای او مزد روزه گیر و مجاهد در راه خدا را بنویسد. [2]
البته اين به معناي بي تفاوتي و انفعال نيست بلكه وظيفه شما همانطور كه ذكر شد تا جايي كه امكان دارد در كنار صبر و تحمل ؛ كمك كردن به وي نيز ميباشد.
موفق باشيد.
پي نوشت:
[1]. وسائل الشیعه ج ۲۱، ص ۲۸۵.
[2]. مستدرک الوسائل۱۴/۲۷۴.
سلام
دغدغه شما نسبت به این مسئله قابل تقدیره اما نکته مهمی که باید بهش توجه داشته باشیم این است:
همچنان که سخت گرفتن و مانع طلاق شدن در مواردی که جای طلاق هست آسیب زننده میباشد؛ شل گرفتن نسبت به طلاق و جدایی نیز آسیبهای بسیار زیادی دارد و اتفاقا فسادش هم بیشتره.
بنابراین بهترین کار در مسئله اختلاف بین همسران این است که نباید فوری حکم به طلاق کرد و نه به شدت مانع طلاق شد بلکه راه درست را انتخاب نمود.
راه درست این است که در وهله اول با مشاوره و بررسی های لازم تا جایی که امکان دارد کاری کنیم تا به روابط آنها بهبود ببخشیم. بسیاری از اوقات هست که یک اختلاف کوچک و یا یک بیماری جسمی و یا روانی(از جمله اختلالات جنسی) که قابل درمان هست باعث ناراحتی و اختلاف بین همسران میشود و به بهانه های مختلف دوست دارند از هم جدا شوند خب وقتی میشود این را اصلاح کرد چرا بگوییم طلاق بگیرید و آسیبهای زیاد بعد از طلاق از جمله ضربه های عاطفی به همسران و حتی فرزندان،فروپاشی یک خانواده ، احیانا به فساد افتادن و... را به آنها تحمیل کنیم؟ البته اگه بعد از بررسی های لازم، طلاق گرفتن بهترین راه حل باشه خب باید انجام بگیره و مانع شدن دلیلی نداره. به همین خاطر در روایات از طلاق به عنوان مبغوض ترین حلالها یاد شده است.
پیامبر خدا(صلی الله علیه و اله) می فرمایند:
«مَا أَحَلَ اللَّهُ شَيْئاً أَبْغَضَ إِلَيْهِ مِنَ الطَّلَاق؛[1]خداوند چیزی را که نزد او منفور تر از طلاق باشد حلال نکرده است.»
یعنی طلاق حلاله اگر راه درمان باشه و مبغوضه اگه بی جهت انجام بگیره.
همچنانکه امام باقر(علیه السلام) در روایتی از پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند:
«...فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْغِضُ أَوْ يَلْعَنُ كُلَ ذَوَّاقٍ مِنَ الرِّجَالِ وَ كُلَّ ذَوَّاقَةٍ مِنَ النِّسَاءِ؛[2] رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: خدای عزوجل مردان و زنانی را که همواره تغییر ذایقه میدهند دشمن دارد یا از رحمت خود دور میگرداند.»
پس اگه شل گرفته بشه به خاطر هر امر کوچکی از جمله گذشتن مدتی از زمان ازدواج و تنوع طلبی و...فوری سراغ طلاق میروند.
موفق باشی
منابع:
[1].مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل،نوری، ج15، ص280.
[2].الكافي، شیخ کلینی،چاپ الإسلامية، ج6، ص 54.
Páginas