مطالب دوستان asmaa

با سلام چون به این سوال قبلا پاسخ داده شده لذا نیاز به بحث نیست و نظراتش بسته می شود.

با سلام از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم امیدوارم بتونیم برای حل مشکل تان کمک کنیم. لازمه یک ازدواج موفق پسند قلبی و دوست داشتن حداقلی است که بعضی مواقع این مسئله بنا به دلایلی نادیده گرفته می شود مثلا ممکنه مثل شما کسی قبلا یک شکست را تجربه کرده باشد در این صورت هر طور هست می خواهد رابطه فعلی را حفظ کند و از اینکه مورد مواخذه افکار عمومی قرار بگیرد هراسان هست. اصولا در زنان شکست خورده دو حالت خطرناک به وجود می آید اول اینکه در رابطه جدید تنها به دنبال خلا رابطه قبلی هستند و اگر شخص مورد قبلی را نداشت به نظرشون ایده آل می آید مثلا شخصی شوهرش معتاد بوده و از وی جدا شده حال به تمامی خواستگارها از زاویه اعتیاد نگاه می کند و اگر کسی از مواد بیزار باشد به نظرش شوهر ایده آلی می رسد در حالی که ممکن است شخص صد مرتبه از معتاد بدتر باشد و زندگی را سیاه کند و مورد دوم اینکه چون یک بار شکست خورده اند از ترس حرف مردم تحمل می کنند!  که هیچ کدام از این دو موضوع صحیح نیست  و باید با واقع بینی کامل خواستگار را بررسی کنید. در مسئله شما دو مورد اهمیت بیشتری دارد که بیان می کنم. 1- باید توجه داشته باشید که شما در مرحله دوم می خواهید انتخاب داشته باشید و حق شکست ندارید و نباید دوباره شخصی را بپذیرید که نتونید زندگی کنید لذا خوب فکرهاتون را بکنید و درست انتخاب کنید به هر حال، باید توجه داشت که انتخاب همسر، غیر از انتخاب لباس و یا گزینش نوکر و کلفت است؛ زیرا، شخص با انتخاب همسر می‏خواهد شریکی در زندگی خانوادگی برای خود برگزیند؛ شریکی که تا پایان عمر همراه و همراز او باشد و از مصاحبت با او لذت ببرد. می‏خواهد او را شریک مال و زندگی خود و مهم‏تر از همه، محرم اسرار خویش نماید. از این‏رو، عقل سلیم حکم می‏کند که انسان باید درباره همسر آینده‏اش تحقیق کند و از هرگونه عجله‏کاری و اغماض در جوانب قضیه بپرهیزد، ویژگی‏های اخلاقی و روحی همسر مورد انتخاب را بشناسد و بنگرد که چه کسی را برای همسری برمی‏گزیند. از این ‏رو، مرحله بررسی و شناخت جهت گزینش همسر، اهمیت بسزایی در زندگی انسان دارد؛ زیرا، تجربه نشان داده که بیشتر اختلافات خانواده‏ها و طلاقها و از هم‏پاشیدگی‏ها، منشأ آن شتابزدگی در انتخاب همسر بوده است[1] بنابراین، پیشوایان معصوم درباره این امر خطیر و سرنوشت‏ ساز دستور داده ‏اند که هنگام انتخاب همسر، ابتدا وضو بگیرید و دو رکعت نماز بجای آورید و آن‏گاه از خداوند مهربان درخواست نمایید که همسری شایسته که از لحاظ اخلاق و پاکدامنی و نگه‏داری مال و آبروی شوهر و زیبایی و فرزندآوری سرآمد زنان است، نصیب شما گرداند و سپس به سراغ انتخاب همسر بروید [2] این دستور معصوم  بیانگر این است که فکر و اندیشه انسان به تنهایی کافی نیست، بلکه باید در این امر مهم به حق تعالی پناه برد و از او استمداد نمود. 2- از آنجایی که شما پسر عموتون هم رد کردید و الان به انتخاب خودتون هم شک دارید احتمالا دچار وسواس یا ایده آلگرایی شده اید که در این صورت بایستی قبل از ازدواج با مراجعه به مشاور این مشکل را حل کرد. چون همان طور كه مي دانيد ايده ال گرايي يا كمال گرايي منفي يكي از ويژگي هاي افراد مبتلا به وسواس فكري مي باشد افراد مبتلا به وسواس فكري چارچوب هاي ذهني سخت گيرانه ای دارند و هر چيزي كه در اين چار چوب هاي متصلب و غير قابل انعطاف نگنجد بر نمي تابند وسواس فكري ريشه در اضطراب بالاي فرد دارد و هر چه كه بر اضطراب فرد افزوده مي شود بر ميزان افكار وسواسي و كمال گرايي منفي فرد افزوده مي شود افكار كمال گرايانه نوعي خطاي شناختي يعنی خطاي شناختي همه يا هيچ محسوب مي گردد در هر صورت وسواس فكري اگر به كاهش شديد عملكرد شما در يك مدت قابل توجه مثلا 6 ماه بينجامد قطعا نيازمند درمان تخصصي مي باشد درمان وسواس فكري از دو طريق ممكن است دارودرماني (از طريق مراجعه به روان پزشك) و روان درماني (از طريق مراجعه به روانشناس باليني متخصص در درمان اختلالات اضطراب و وسواس) ممکن است در برخي موارد توامان گشتن اين دو شيوه درمان ضرورت مي يابد. پی نوشت ها 1-عسکری اسلامپور،کریمی، معیارهای گزینش همسر در آموزه‏های اسلامی،مجله پاسدار اسلام مهر 1386 شماره310 ص 19. 2-محدث نورى، مستدرک الوسائل، ج 14، ص 217، مؤسسة آل البیت علیهم السلام قم، 1408 ه ق. ارزوی موفقیت

با سلام از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای هم فکری و مشاوره متشکریم امیدوارم بتوانیم در رفع مشکلات شما را یاری کنیم. مبحثی که شما بیان کردید مسئله ای نیست که من بتوانم در یکی دو صفحه پاسخگویی کنم چون شما فعلا درگیر چندین مشکل هستید و اگر بخواهی به زندگی برگردی بایستی همه مشکلات مثل تکه های پازل حل شوند و الا اگر یکی حل نشود باز زندگی تان به هم خواهد ریخت لذا دقیقا بایستی مثل مکعب روبیک تمام اضلاع آن یکی یکی حل شود. من با اجازه تان ابتدا به مشکلات موجود در زندگی اشاره می کنم سپس به مباحث حقوقی طلاق می پردازم. البته خاطرتان باشد این مباحث را من با توجه به متن شما عرض می کنم چه بسا شوهر شما هم دفاعیاتی داشته باشد که از بحث ما خارج می باشد. بعضی از گناهان وی مثل شراب خواری حق الله [1] هست و اگر شما در این امر به وی کمکی نکنید گناه نکرده اید و شما نباید در گناهان وی شریک شوید خداوند در قران کریم می فرماید: «وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ» (مائده/2) یعنی: در گناه و تعدى دستيار هم نشويد. هر چند این گناه حق الله است اما آثار رروانی این گناهان خانواده را در بر می گیرد و تربیت فرزند تان با مشکل روبرو می شود لذا بایستی این گناهان ترک شوند. توجه داشته باشید که برای ترک گناهان باید ریشه ای عمل شود و این کار ممکنه نیاز به چندین جلسه مشاوره  داشته باشد این طور نیست که یک روزه حل شود بلکه فشارهای شما تنها حالت گناه را تغییر خواهد داد و همان طور که اشاره کردید فقط به پنهان کاری بیشتر روی خواهد آورد برای ترک دادن شوهر شراب خوار مطلب زیر را مطالعه کنید. در مورد ارتباطش با زنان دیگر هم عرض کنم بایستی این مسئله هم ترک شود و الا زندگی با چنین فردی صلاح نخواهد بود چون شوهر شما علنا به فساد می پردازد و زنان دیگر را وارد خانه تان می کند و حریم شخصی تان را می شکند و در واقع شمشیر را از رو بسته و تفاوتی به حالش ندارد که زن و زندگی دارد یا خیر و الا با چند بار اشتباه توبه می کرد اما می بینیم که فقط روش را تغییر می دهد و پنهان کاری می کند و از توبه خبری نیست در هر صورت برای پی بردن به خیانت های وی مطلب زیر هم مطالعه کنید با توجه به محدودیت پاسخگویی من به زذایل اخلاقی (دروغ، تهمت، پنهان کاری و...) نمی پردازم در باره این مسائل تو همین سایت مطالب خوبی دوستان نوشتند می توانید مطالعه کنید. اما مسائل حقوقی. برای جدا شدن همیشه فرصت هست و یادتون باشد شما صاحب یک فرزند هستید و فرزندتان به هر دو شما نیازمند هست لذا قبل از تصمیم گیری برای طلاق خوب فکرهای خود را بکنید و قبل از مراجعه به مشاور اقدام به طلاق نکنید اما چون سوال کردید من از باب وظیفه مباحث حقوقی این مسئله را ذکر می کنم شما گفتید وی در پیش پدر و مادرتان امضا کرده که اگر فلان کار را انجام دهد حق طلاق و حضانت را به شما خواهد داد. در مورد این موضوع عرض کنم باتوجه به ماده 177 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 یکی از  شرایط شاهدین ذی نفع نبودن در موضوع  و نداشتن خصومت با طرفین یا یکی از انها می باشد که در این ماده اشاره ای به درست نبودن شهادت اقوام درجه یک نشده  بسته به نظر قاضی چنانچه شهادت آنان را نپذیرد شهادت انان می توانداماره ای بر علم قاضی در تشخیص اتهام یا عدم آن باشد. با توجه به این ماده قانونی شهادت والدین شما محل اشکال است هر چند که شهادت اینها خودش منوط به اثباط شراب خواری و زن باز بودن وی می باشد که اگر شما این ادعا را ثابت کنید اصلا نیاز به شهادت نیست و شما می توانید به خاطر عسر و حرج طلاق بگیرید. در مورد مهریه تان عرض کنم طبق ماده 10 قانون مدنی، توافق و قراردادهای خصوصی افراد در صورت عدم مخالفت صریح با قانون، نسبت به آنها نافذ است. همچنین، برابر ماده 1119 همان قانون، طرفین عقد نكاح می‌توانند هر شرطی كه مخالف با مقتضای عقد مزبور نباشد در ضمن عقد ازدواج یا عقد لازم دیگر بگنجاند،[3] مانند همین شرطی که شما در مورد مهرتان گذاشتید و عندالاستطاعه کردید از نظر حقوقی و قضایی، مشروط‌کردن پرداخت مهریه به استطاعت زوج به دلیل ابهامی که در آن است، در اجرای آن نیز ابهام دیده می‌شود. زیرا اگر صحت و سلامت این شرط را بپذیریم، زن نخست باید استطاعت مالی همسر را ثابت کنید تا بتوانید مهریه‌ را مطالبه کنید. معمولاً محاکم قضایی در چنین مواردی رأی به پرداخت مهریه صادر می‌کنند ولی اجرای حکم را منوط می‌کنند به این که زن مالی را از شوهر معرفی نماید. اما قابل توجه این که برخی از قضات نظرشان بر این است که در چنین مواردی پرداخت مهریه باید تقسیط شود. برخی دیگر از قضات و حقوق‌دانان بر این نظرند که اساساً این شرط باطل است. خلاصه مطلب در مورد مهرتان اینکه این مسئله ربطی به طلاق ندارد و شما می تونید دریافت کنید اما چون عندالمطالبه نیست کمی با مشکل مواجه خواهید شد و باید مالی را برای شوهرتان ثابت کنید تا بتوانید مهرتان را دریافت کنید. در مورد طلاق عرض کنم در روایت نبوی معروف آمده است: «الطلاق بید من اخذ بالساق »[4] یعنی طلاق دست مرد است اما با شرایطی می تواند زن از شوهر خود جدا شود و این شرایط در سند ازدواج به امضای زوج می رسد که در صورت اثبات این موارد زوجه وکیل در توکیل است و می تواند خود را مطلقه کند از جمله این موارد عسر و حرج است که شامل حال شما می شود. در صورتی که دوام زندگی زناشویی موجب عسر و حرج زن شود، زن می تواند از این بابت درخواست طلاق داشته باشد و در صورت اثبات آن دادگاه زوج را اجبار به طلاق می کند. و در صورتی که اجبار شوهر ممکن نباشد زن به اذن دادگاه طلاق داده می شود. در ماده 1130 قانون مدنی قانونگذار با تمسک به قاعده نفی عسر و حرج، قاعده اولیه را که طبق نظر مشهور فقها، طلاق را مطلقا به دست مرد می داند، [5]به کناری نهاده و نظریه مذکور را جایگزین آن کرده است. اینکه چه اموری از مصادیق عسر و حرج است کاملا بستگی به نظر دادگاه دارد. از آنجایی که رویه قضایی در این خصوص از شفافیت لازم برخوردار نبوده، و همین امر موجبات اطاله دادرسی و سرگردانی زنان در راهروهای دادگستری را فراهم کرده بود بنابر این مجمع تشخیص مصلحت نظام با الحاق تبصره ای به ماده 1130 قانون مدنی به احصای مصادیق عسر و حرج پرداخت و مواردی از قبیل: 1- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا 9 ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه 2- اعتیاد زوج به یکی از انواع موادمخدر و یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد (این بند شامل حال شما می شود) 3- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر 4- ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمر زوج که عرفا با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد 5- ابتلای زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا مسری و یا هر عارضه صعب العلاج دیگر در مورد حضانت فرزند تان عرض کنم.برای نگهداری طفل (چه پسر و چه دختر) مادر تا هفت سال اولویت دارد و بعد از هفت سال اگر برای حضانت طفل بین پدر و مادری كه از هم جدا شده اند، اختلاف وجود داشت، دادگاه تصمیم نهایی را اتخاذ خواهد كرد.[6] پی نوشت ها 1- گناهان دو نوع است: يكي گناهاني كه مربوط به حق الله است وديگري مرتبط با حق الناس. 2-ماده 177 قانون مجازات اسلامی 3- ماده 10 و 1119 قانون مدنی 4- کنزالعمال، 5/155، رقم 3151. 5- قانون مدنی ماده 1130 6-قانون مدنی موضوع حضانت در قسمت اشخاص (باب دوم از كتاب هشتم) با عنوان نگهداری و تربیت اطفال مطرح شده است (مواد ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۹ قانون مدنی)    

با سلام از انتخاب گروه مشاوران رهروان ولایت برای همفکری و مشاوره متشکریم مسئله شما یک بحث مفصل و دامنه داری است و آتشی که در واقع شما به پا کردید دامن چندین خانواده را گرفته و خودتون و افراد دیگر را در این آتش سوزانده اید لذا بایستی برای حل این مشکل به چند نکته کلی اشاره کنیم. 1- اول بحث شرعی که مطرح کردید: چنانچه شخصی با زن شوهردار زنا کند، این که آیا زن بر مرد حرام ابدی می شود ؟ سه نظر است: 1. طبق نظر آیات عظام: امام خمینی، بهجت، گلپایگانی، صافی گلپایگانی، خامنه ای، نوری همدانی، زنا با زن شوهردار موجب حرمت ابدی می شود. اگر مردی با زن شوهردار زنا کند، زن بر مرد حرام ابدی می شود. دیگر نمی تواند با او ازدواج کند.[1] 2. به نظر آيات عظام:شبيري زنجاني، مکارم شيرازي، فاضل لنکرانی زنا با زن شوهردار سبب حرمت ابدی نمی شود. از این رو اگر کسی با زن شوهردار زنا کند، و زن طلاق بگیرد و عده نگه دارد، بعد از گذشت عده می تواند با او ازدواج کند.[2] 3. طبق نظر آیات عظام :خویی، تبریزی، اراکی، سیستانی و وحید خراسانی، بنابر احتیاط واجب زنا با زن شوهردار موجب حرمت ابدی می شود.[3] 2- بحث فقهی: زنا و رابطه نا مشروع با زنان یکی از مفاسد بزرگ اجتماعی است که باعث خسارت های جبران ناپذیر است به همین جهت اسلام آنر ا حرام دانسته و با آن شدیداًً مبارزه نموده است . خداوند در قرآن فرموده است: ...و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهى است!( اسراء،32.) در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده: الف- نمى‏گوید زنا نکنید، بلکه مى‏گوید به این عمل شرم‏آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تاکیدى که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفى به این است که آلودگى به زنا غالبا مقدماتى دارد که انسان را تدریجا به آن نزدیک مى‏کند، چشم‏رچرانى یکى از مقدمات آن است، برهنگى و بى حجابى مقدمه دیگر، کتاب هاى بدآموز و" فیلم هاى آلوده" و" نشریات فاسد" و" کانون هاى فساد" هر یک مقدمه‏اى براى این کار محسوب مى‏شود. ب- جملۀ" إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً" که مشتمل بر سه تاکید است (انّ و استفاده از فعل ماضى و تعبیر به فاحشه) عظمت این گناه آشکار را آشکارتر مى‏کند. ج- جملۀ" ساءَ سَبِیلًا" (راه زنا بد راهى است) بیانگر این واقعیت است که این عمل راهى به مفاسد دیگر در جامعه مى‏گشاید. با این حال در وهله اول باید توبه و استغفار کنید چرا که خداوند توبه پذیر و مهربان است اما توبه شرایطی دارد. شخصى براى خودنمايى در محضر على عليه السلام گفت: "استغفر الله". حضرت على عليه السلام به او فرمود: مادرت به عزايت بنشيند آيا مى‌دانى استغفار (تنها به زبان نيست و) از درجه اعلى است؟ سپس فرمود: استغفار و توبه داراى شش ركن است: - پشيمانى از گناهان قبل، - تصميم بر ترك گناه، - اداى حق مردم، - اداى حق الله، - ذوب شدن گوشت بدن كه از غذاى حرام روييده شده با حزن و اندوه، - بدن سختى طاعت خدا را بچشد همانگونه كه شيرينى گناه را چشيده است.[4] حال شما بایستی اینجا حقوق چندین نفر را استیفا کنید چرا که احتمال اینکه آن مرد خانمش را طلاق داده ارتباط با شما بوده است و علت اینکه از شوهرتان جدا شدید باز ارتباط با آن مرد بوده است! اینها را چطور باید جبران کنید؟ شکستن دلها، دروغ و تهمت ها، از هم پاشیدن خانواده و ... آیا توان جبرانش را دارید؟ 3- از این مسئله که بگذریم مسئله روانشناختی پیش میاد: در این بحث کاری به مسئله شرع و توبه ندارم بلکه اصولا آیا ازدواج با چنین فردی (سوای حکم شرعی که حرمت داره یا خیر) درست هست یا خیر؟ اصولا شخصی که حریم شکسته آیا واهمه شکسته شدن حریمش را نخواهد داشت؟ آیا نسبت به شما بد بین نخواهد بود؟ و اینکه آیا فردی که تهدید به خودکشی و خود سوزی می کند ایا اصولا از منظر روانشناختی فرد سالمی هست؟ برای همه این پرسشها و دهها پرسش دیگر بایستی جواب پیدا کنید اصولا کسی که تهدید به خودکشی می کند فرد سالمی نیست و نیاز به روان درمانی دارد همچنین شخصی که حریم شکسته در وهم و ترس به سر می برد مثلا شخصی که خدا نکرده مرتکب قتل شده باشد حتی اگر قتلش غیر عمد هم باشد مدتها کابوس می بیند این در حالی است که گناه زنا کمتر از قتل نیست و وی حریم را شکسته و تجاوز به ناموس نموده است که قطعا بعد از رسیدن به شما وجدانش بیدار شده و امانش را خواهد برید. با توجه به توضیحات بالا در این وصلت بایستی تامل صورت گیرد چون از هر سه زاویه ای که بررسی کردیم خدشه و اشکال براش وارد هست هم از نظر شرعی چون اکثر فقها حکم به حرمت داده اند هم از منظر توبه که کار بسیار دشواری است و هم از لحاظ روانشناختی که اصولا چنین ازدواجی فرجامی نخواهد داشت. پي نوشت ها: 1. امام خمینی ،تحریرالوسیله، ج2 ،ص267م22؛ استفتائات، ج3، ص297، سوال 14؛ آیت الله بهجت، استفتائات، ج4، ص13، سوال 4583؛ آیت الله گلپایگانی، مجمع المسائل، ج2، سوال 587؛ آیت الله صافی گلپایگانی، جامع الاحکام، ج2، ص49، سوال 1384؛ آیت الله نوری همدانی، توضیح المسائل، مسأله 2399. 2 . آيه الله شبيري زنجاني، توضيح المسائل. ج2 ،مسئله2407؛ المسائل الشرعیه، ص548، مسأله 2411؛ آيت الله مکارم شیرازی، استفتاءات جدید، ج3، سؤال 641؛ آيت الله تبريزي، توضيح المسائل، مسئله 2407 و2412؛ آيت الله فاضل لنکرانی،توضيح المسائل ،مسئله2517. جامع المسائل، ج1، سوال 1467، ج2، سوال 998؛ الاحکام الواضحه، ص377، مسأله 1664. 3. آیت الله خویی، منهاج الصالحین، ج2، ص266، مسأله 1263؛ آیت الله تبریزی، منهاج الصالحین، ج2، ص338، مسأله 1263؛ آیت الله اراکی، المسائل الواضحة، ج2، 86، مسأله 2412؛ آیت الله سیستانی، منهاج الصالحین، ج3، ص61، مسأله 180؛ آیت الله وحید خراسانی، منهاج الصالحین، ج3، ص302، مسأله 1263. 4- تحف العقول / ص 149.