ببینید اینکار یک شبه بصورت عادت در نیامده که ما انتظار داشته باشیم یک شبه ترک بشه. و این انتظار نامعقول خودش عامل یأس و سرخوردگی و غرق شدن در این ورطه میشه. بنابراین ایشان باید یک برنامه ریزی مثلا یکی دوماهه برای خودشون ببندند و بتدریج کمش کنند تا اینکه ازش فارغ شوند.
رهرو ان نیست که گه تند و گه اهسته رود
رهرو انست که اهسته و پیوسته رود
اینکه تحقیق کنید و مشورت بگیرید عالی هست. ولی نهایت همه چیز به اراده خودتون برمیگرده. یعنی تئوریها رو میشنوید و عملی ها رو شما باید پیاده کنید.
تقویت اراده هم به این نیست که یه قرصی بخوری و تقویت بشید. چرا میگن روزه بگیرید چون روزه تمرین تقواست و تقوا یکی از عوامل تقویت اراده است.
چرا در مراحل خودسازی بزرگان ما میخوانیم مثلا امام خمینی (ره) روزی هندوانه ای برایشان اوردند که شیرین و قرمز بود؛ ایشان دلشان کشید. سریع گفتند نمک بیارید، نمک به هندوانه پاشیدند و بعد تناول کردند. چرا؟ چون میخواستند کنترل نفس داشته باشند. نفسشان را رام کنند. میخواستند اراده شون رو تقویت کنند.
حدیث از امام علی (ع) که : ما قلعت باب خیبر بقوّه جسدانیّه و لا قوّه غذائیه و لكن بقوّه ملكوتیه و نفس بنور ربّها مضیئه؛ (من در خیبر را با نیروی بدن نكندم، با قدرت اراده این در را از جای كندم) یعنی اگر اراده نیرومند شد، بدن توانمند می شود. قدرت روح است كه بدن را نیرومند می كند.
بنابراین تقویت اراده و قدرت روحی فواید و ثمرات زیادی دارد که بزرگان در مراحل خودسازی و تهذیب نفس خیلی روی تقویت اراده کار میکردند.
لذا شما سعی کنید برنامه ریزی دقیقی برای ترک داشته باشید و بهیچ وجه نا امید نشوید. این مساله حق الله هم هست از همان خدا کمک بگیرید. خدا ابواب رحمتش بر همه بندگانش باز هست. همانها که صدایش میزنند بهش نزدیکترند. تا انانکه سالها بر مسند عُجب تکیه زده اند.
این ناامیدی از همان خودارضایی هم بدتر و خطرناکتر و اسیب زننده تر هست. شما با خودارضایی به خودتان ضربه میزنید و خدایتان را نافرمانی می کنید. ولی با نا امیدی هم خدا را کوچک پنداشته اید و هم خودارضایی می کنید. کدام اسیب زننده تر است؟!
بنابراین در قدم اول ناامید نشوید. خدا قطعا بخشنده تر و بزرگتر از گناه شماست. خودش بهتر میداند چه خلق کرده!
بازا بازا هر انچه هستی بازا
گر کافر و گبر و بت پرستی بازا
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی بازا
و صد البته گناهتان را کوچک نپندارید که بقولی بی خیال شوید که غرق شدن در این گناه کار را به مراتب سختتر میکند.
زان که خوی بد بگشته ست استوار
مور شهوت شد ز عادت هم چو مار
مار شهوت را بکش در ابتدا
ورنه اینک گشت مارت اژدها
ان شاء الله که خدا کمکتان می کند ما هم دعایتان می کنیم. امین
![تصویر "نمی دانم" چون سقراط](https://btid.org/sites/default/files/styles/user/public/pictures/default.png?itok=e4dNyP-a "تصویر "نمی دانم" چون سقراط")
ببینید اینکار یک شبه بصورت عادت در نیامده که ما انتظار داشته باشیم یک شبه ترک بشه. و این انتظار نامعقول خودش عامل یأس و سرخوردگی و غرق شدن در این ورطه میشه. بنابراین ایشان باید یک برنامه ریزی مثلا یکی دوماهه برای خودشون ببندند و بتدریج کمش کنند تا اینکه ازش فارغ شوند.
رهرو ان نیست که گه تند و گه اهسته رود
رهرو انست که اهسته و پیوسته رود
اینکه تحقیق کنید و مشورت بگیرید عالی هست. ولی نهایت همه چیز به اراده خودتون برمیگرده. یعنی تئوریها رو میشنوید و عملی ها رو شما باید پیاده کنید.
تقویت اراده هم به این نیست که یه قرصی بخوری و تقویت بشید. چرا میگن روزه بگیرید چون روزه تمرین تقواست و تقوا یکی از عوامل تقویت اراده است.
چرا در مراحل خودسازی بزرگان ما میخوانیم مثلا امام خمینی (ره) روزی هندوانه ای برایشان اوردند که شیرین و قرمز بود؛ ایشان دلشان کشید. سریع گفتند نمک بیارید، نمک به هندوانه پاشیدند و بعد تناول کردند. چرا؟ چون میخواستند کنترل نفس داشته باشند. نفسشان را رام کنند. میخواستند اراده شون رو تقویت کنند.
حدیث از امام علی (ع) که : ما قلعت باب خیبر بقوّه جسدانیّه و لا قوّه غذائیه و لكن بقوّه ملكوتیه و نفس بنور ربّها مضیئه؛ (من در خیبر را با نیروی بدن نكندم، با قدرت اراده این در را از جای كندم) یعنی اگر اراده نیرومند شد، بدن توانمند می شود. قدرت روح است كه بدن را نیرومند می كند.
بنابراین تقویت اراده و قدرت روحی فواید و ثمرات زیادی دارد که بزرگان در مراحل خودسازی و تهذیب نفس خیلی روی تقویت اراده کار میکردند.
لذا شما سعی کنید برنامه ریزی دقیقی برای ترک داشته باشید و بهیچ وجه نا امید نشوید. این مساله حق الله هم هست از همان خدا کمک بگیرید. خدا ابواب رحمتش بر همه بندگانش باز هست. همانها که صدایش میزنند بهش نزدیکترند. تا انانکه سالها بر مسند عُجب تکیه زده اند.
این ناامیدی از همان خودارضایی هم بدتر و خطرناکتر و اسیب زننده تر هست. شما با خودارضایی به خودتان ضربه میزنید و خدایتان را نافرمانی می کنید. ولی با نا امیدی هم خدا را کوچک پنداشته اید و هم خودارضایی می کنید. کدام اسیب زننده تر است؟!
بنابراین در قدم اول ناامید نشوید. خدا قطعا بخشنده تر و بزرگتر از گناه شماست. خودش بهتر میداند چه خلق کرده!
بازا بازا هر انچه هستی بازا
گر کافر و گبر و بت پرستی بازا
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی بازا
و صد البته گناهتان را کوچک نپندارید که بقولی بی خیال شوید که غرق شدن در این گناه کار را به مراتب سختتر میکند.
زان که خوی بد بگشته ست استوار
مور شهوت شد ز عادت هم چو مار
مار شهوت را بکش در ابتدا
ورنه اینک گشت مارت اژدها
ان شاء الله که خدا کمکتان می کند ما هم دعایتان می کنیم. امین