اولا این نکته را نباید فراموش کرد؛ حقوقی که مرد نسبت به همسر خودش باید رعایت کند خیلی بیشتر است از حقوقی است که زن باید در قبال مرد متعهد به آن باشد.
ضمن این که خیلی از حکمت ها و قوانین الهی برای ما مخفی است اما با این حال به چند نکته برای پاسخ به این پرسش اشاره می کنیم.
با توجه به این که هر مجموعه ای نیازمند به یک مدیر و رهبر است تا آن مجموعه را اداره کند لذا نیازمند آن است که برای این مجموعه قوانینی وضع شود و اسلام برای مجموعه کوچک خانواده بصورت معمول مرد را با توجه به این که اکثر مسئولیت های اداره خانه به دوش اوست لذا او را به عنوان مدیر خانه قرار داده است و این یک امتیاز نیست بلکه یک بار مسئولیت سنگین برای اداره خانه و خانواده است.
به همین جهت یکی از قوانین خانه این است که زن با هماهنگی همسرش از خانه خارج شود تا به نظم و اداره خانه لطمه ای وارد نشود.
یکی دیگر از حقوق مرد؛ حق جنسی است که بر عهده زن می باشد که در این نیاز متقابل؛ زن باید در خواست همسرش را تامین کند و به این جهت که گاهی عدم اجازه زن برای خروج از منزل به این نیاز لطمه وارد می کند لذا اجازه برای ترک منزل لازم و ضروری است.
باید به این نکته توجه داشت که این گونه قوانین در حد یک اصل قانونی است برای زمانی که اختلافی پیش آمد؛ برای حل اختلاف مبنا و قانونی باشد اما ما در عرف جامعه نداریم که زن برای هر خروج از منزلی بخواهد اجازه ای از همسرش بگیرد بلکه بصورت توافقی خیلی از این مسائل بین زوجین حل شده است و کسی به این نکات توجه ای ندارد و در خانه اصول اخلاق باید حاکم باشد و نه اصول فقه.
این حکم فقهی اجازه گرفتن برای همیشه نیست بلکه استثنا هایی نیز دارد که زن می تواند بدون اجازه همسرش از خانه خارج شود بطور مثال اگر زن هنگام عقد شرط کند که بتواند بدون اجازه از خانه خارج شود این قانون اجازه گرفتن لازم الاجرا نخواهد بود.
اینکه گفته شود چون که باید اجازه بگیرد پس از خود اختیاری ندارد حرف کاملا نادرستی است زیرا زن به اختیار خودش با مرد ازدواج کرده است و هر زمان ببیند که به حقوق او توجه ای نمی شود می تواند از همسرش جدا شود و ضمن این که گفتیم حتی می تواند ضمن عقد این قانون را مستثنی کند و به آن پایبند نباشد.
اینکه شخصیت انسانی مثل زن را کسی بخواهد با حیوان مقایسه کند و احساسات او را تحریک کند جز قصد و غرض شوم و شیطانی نیت دیگری نخواهد داشت که از طرف بدخواهان و دشمنان چنین شبهاتی وارد می شود.
چرا که حیوان شعوری ندارد که بخواهد با نظم و قانون زندگی کند بلکه با همان غرایزی که خداوند او را آفریده میخورد و می خوابد ... و آزادی برای او معنایی ندارد.
ضمن اینکه هیچ کس بی قانونی را آزادی نمی داند.
نسبت به این پرسش چند نکته را باید توجه داشت:
اولا این نکته را نباید فراموش کرد؛ حقوقی که مرد نسبت به همسر خودش باید رعایت کند خیلی بیشتر است از حقوقی است که زن باید در قبال مرد متعهد به آن باشد.
ضمن این که خیلی از حکمت ها و قوانین الهی برای ما مخفی است اما با این حال به چند نکته برای پاسخ به این پرسش اشاره می کنیم.
با توجه به این که هر مجموعه ای نیازمند به یک مدیر و رهبر است تا آن مجموعه را اداره کند لذا نیازمند آن است که برای این مجموعه قوانینی وضع شود و اسلام برای مجموعه کوچک خانواده بصورت معمول مرد را با توجه به این که اکثر مسئولیت های اداره خانه به دوش اوست لذا او را به عنوان مدیر خانه قرار داده است و این یک امتیاز نیست بلکه یک بار مسئولیت سنگین برای اداره خانه و خانواده است.
به همین جهت یکی از قوانین خانه این است که زن با هماهنگی همسرش از خانه خارج شود تا به نظم و اداره خانه لطمه ای وارد نشود.
یکی دیگر از حقوق مرد؛ حق جنسی است که بر عهده زن می باشد که در این نیاز متقابل؛ زن باید در خواست همسرش را تامین کند و به این جهت که گاهی عدم اجازه زن برای خروج از منزل به این نیاز لطمه وارد می کند لذا اجازه برای ترک منزل لازم و ضروری است.
باید به این نکته توجه داشت که این گونه قوانین در حد یک اصل قانونی است برای زمانی که اختلافی پیش آمد؛ برای حل اختلاف مبنا و قانونی باشد اما ما در عرف جامعه نداریم که زن برای هر خروج از منزلی بخواهد اجازه ای از همسرش بگیرد بلکه بصورت توافقی خیلی از این مسائل بین زوجین حل شده است و کسی به این نکات توجه ای ندارد و در خانه اصول اخلاق باید حاکم باشد و نه اصول فقه.
این حکم فقهی اجازه گرفتن برای همیشه نیست بلکه استثنا هایی نیز دارد که زن می تواند بدون اجازه همسرش از خانه خارج شود بطور مثال اگر زن هنگام عقد شرط کند که بتواند بدون اجازه از خانه خارج شود این قانون اجازه گرفتن لازم الاجرا نخواهد بود.
اینکه گفته شود چون که باید اجازه بگیرد پس از خود اختیاری ندارد حرف کاملا نادرستی است زیرا زن به اختیار خودش با مرد ازدواج کرده است و هر زمان ببیند که به حقوق او توجه ای نمی شود می تواند از همسرش جدا شود و ضمن این که گفتیم حتی می تواند ضمن عقد این قانون را مستثنی کند و به آن پایبند نباشد.
اینکه شخصیت انسانی مثل زن را کسی بخواهد با حیوان مقایسه کند و احساسات او را تحریک کند جز قصد و غرض شوم و شیطانی نیت دیگری نخواهد داشت که از طرف بدخواهان و دشمنان چنین شبهاتی وارد می شود.
چرا که حیوان شعوری ندارد که بخواهد با نظم و قانون زندگی کند بلکه با همان غرایزی که خداوند او را آفریده میخورد و می خوابد ... و آزادی برای او معنایی ندارد.
ضمن اینکه هیچ کس بی قانونی را آزادی نمی داند.