نویسنده عزیز ؛ این مطلب را برای شما نمی نویسم. عزیزم شما مخاطب من نیستید. و این را مطمئن باشید که منی که حقوق خوانده ام، میدانم نمی توانم قصاص قبل از جنایت کنم که نه مشروع است و نه قانونی.
ایام متمادی در این سایت ما شاهد سوالاتی با موضوع بحث برانگیز خیانت بوده ایم.
خانمهایی که بواقع دچار غبن و خسرانی ابدی شده اند. و بار ندامتی بزرگ را برای یک عمر به دوش می کشند. و لذا پیگیر و در صدد چاره جویی برخواسته و همه هم اذعان داشته اند که گول خورده اند. و دیگر رضایت همسرانشان حاصل نمی شود. با اندوهی برابر یک عمر خود را مواجه می بینند.
فکر می کنید آنها خائن و بد ذات به دنیا آمده اند؟ یا یک شبه خائن شده اند؟!
خیر؛ آنها هم روزی در آستانه خیانت قرار گرفته اند و متنبه نشده اند.
یکی پیدا شده که از زیبایی های آنها تمجید کند که:
گفت به به چقدر زیبایی
چه سری چه دُمی عجب پایی
پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ
نیست بالاتر از سیاهی رنگ
گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان
نبودی بهتر از تو در مرغان
و بله خب ؛ آنکه در خانه از همه لحاظ تأمین است که پی محبت و دیده شدن نمی گردد. آنها هم بندگان خدا دلشان خواسته همچون زاغ خود را نشان دهند.
زاغ می‌خواست قار قار کند
تا که آوازش آشکار کند
طعمه افتاد چون دهان بگشود
روبهک جست و طعمه را بربود
و امان از آن روزی که بفهمند؛ طعمه ی روبهی شده اند. امان از وقتی که طعمه ، ربوده شود. امان ؛ امان!
نویسنده عزیزم؛ شاید خیلی دلتان را شکسته باشم. ولی خدای من گواه هست که جز پاکی و سادگی در پیام شما چیزی ندیدم.
دخترم؛ خواهرم؛ عزیزم ؛ مشکلت را با همسرت حل کن!
به مشاوره... به گذشت... به مقاومت ... به هر آنچه که صلاح می بینی . یقینا همانطور که خود فرمودید به طلاق و ... فکر نمی کنید و مطمئنا 16 سال زندگی ارزشش را دارد.
نویسنده عزیزم؛ من باز هم از شما عذر میخواهم. بر دستانت بوسه میزنم که جواب تندی هایم را امروز ، متانت و وقار و صبر بی نظیرت داده است. چشمان زیبایت را باز کن از منظری دیگری به پیامهایم بنگر.
زندگیت نورباران، چشمان پراشکت، پرفروغ، دلت سرشار از شادی ؛ سرت سبز و قلبت روشن!
خدای من گواه است که من خود چقدر عذاب وجدان هتاکی به شما رو دارم. قطعا من این حق را نداشته ام. ببخش مرا.
به خاطر خودت می‌گویم
که سردت نشود
که دلت نلرزد
که ترس برت ندارد
که دستت خالی نماند ؛
![تصویر "نمی دانم" چون سقراط](https://btid.org/sites/default/files/styles/user/public/pictures/default.png?itok=e4dNyP-a "تصویر "نمی دانم" چون سقراط")
نویسنده عزیز ؛ این مطلب را برای شما نمی نویسم. عزیزم شما مخاطب من نیستید. و این را مطمئن باشید که منی که حقوق خوانده ام، میدانم نمی توانم قصاص قبل از جنایت کنم که نه مشروع است و نه قانونی.
ایام متمادی در این سایت ما شاهد سوالاتی با موضوع بحث برانگیز خیانت بوده ایم.
خانمهایی که بواقع دچار غبن و خسرانی ابدی شده اند. و بار ندامتی بزرگ را برای یک عمر به دوش می کشند. و لذا پیگیر و در صدد چاره جویی برخواسته و همه هم اذعان داشته اند که گول خورده اند. و دیگر رضایت همسرانشان حاصل نمی شود. با اندوهی برابر یک عمر خود را مواجه می بینند.
فکر می کنید آنها خائن و بد ذات به دنیا آمده اند؟ یا یک شبه خائن شده اند؟!
خیر؛ آنها هم روزی در آستانه خیانت قرار گرفته اند و متنبه نشده اند.
یکی پیدا شده که از زیبایی های آنها تمجید کند که:
گفت به به چقدر زیبایی
چه سری چه دُمی عجب پایی
پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ
نیست بالاتر از سیاهی رنگ
گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان
نبودی بهتر از تو در مرغان
و بله خب ؛ آنکه در خانه از همه لحاظ تأمین است که پی محبت و دیده شدن نمی گردد. آنها هم بندگان خدا دلشان خواسته همچون زاغ خود را نشان دهند.
زاغ می‌خواست قار قار کند
تا که آوازش آشکار کند
طعمه افتاد چون دهان بگشود
روبهک جست و طعمه را بربود
و امان از آن روزی که بفهمند؛ طعمه ی روبهی شده اند. امان از وقتی که طعمه ، ربوده شود. امان ؛ امان!
نویسنده عزیزم؛ شاید خیلی دلتان را شکسته باشم. ولی خدای من گواه هست که جز پاکی و سادگی در پیام شما چیزی ندیدم.
دخترم؛ خواهرم؛ عزیزم ؛ مشکلت را با همسرت حل کن!
به مشاوره... به گذشت... به مقاومت ... به هر آنچه که صلاح می بینی . یقینا همانطور که خود فرمودید به طلاق و ... فکر نمی کنید و مطمئنا 16 سال زندگی ارزشش را دارد.
نویسنده عزیزم؛ من باز هم از شما عذر میخواهم. بر دستانت بوسه میزنم که جواب تندی هایم را امروز ، متانت و وقار و صبر بی نظیرت داده است. چشمان زیبایت را باز کن از منظری دیگری به پیامهایم بنگر.
زندگیت نورباران، چشمان پراشکت، پرفروغ، دلت سرشار از شادی ؛ سرت سبز و قلبت روشن!
خدای من گواه است که من خود چقدر عذاب وجدان هتاکی به شما رو دارم. قطعا من این حق را نداشته ام. ببخش مرا.
به خاطر خودت می‌گویم
که سردت نشود
که دلت نلرزد
که ترس برت ندارد
که دستت خالی نماند ؛
به خاطر خودت می‌گویم
من دوستت دارم.
بخدا دوستت دارم.