با سلام مجدد
بله ممنون از شما که مطرح می‌کنید و ما هم در حد توان در خدمت شما هستیم.
بنده خودم دانشگاه تدریس میکنم، اندیشه اسلامی رو تدریس کنم، معمولا چنین افرادی در اصول مشکل دارن، من مقداری که در رابطه با اصول حرف میزنم معمولا قبول میکنن حالا عمل هم بکنن یا نه خدا میدونه ولی بسیاری بعد از شنیدن صحبت ها قبول میکنن و میگن مثلا نماز رو شروع کردیم یا حجاب رو کامل میکنن و حتی چند مورد از خانم ها چادری شدن.
شما باید توحید رو براشون جا بندازی، خدایی قادر و متعال، خدایی که ما و تمام دنیا و تمام مایحتاج ما رو خلق کرده، ما باید بندگی شو بکنیم، مثلا در مورد نماز، من اینجوری قانع کردم، خدایی هست یا نه؟ گفتن بله؛ گفتم باید بندگیشو بکنیم یا نه؟ گفتن چرا؟ گفتم به دو دلیل: ا. همه هستی ما از اوست پس او مالک ماست و دوم اینکه زندگی ابدی ما در گرو بندگی است؛ قانع شدن.
گفتم خوب الان دستورش اینه که نماز بخونید 83 مرتبه هم در کتابش(قرآن) فرموده نماز بخونید، یکی گفت: نماز برای یاد خدا، من خدا رو یاد میکنم با زبان خودم و نماز نمی‌خونم؛ گفتم: کی میگه نماز برای یاد خداست، نه نیست؛ گفتم نماز دستور خداست، خدا گفته اینجوری با من حرف بزن، من اینو می‌خوام، همین؛ می‌خواد بندگانش رو امتحان کنه، آقا اصلا خدا دوس داره مثلا من سرم رو بکوبم به دیوار، من باید بگم چشم دیگه فلسفه نبافم، عقل اینجا کاره ای نیست.
مثال به روابط زن و مرد میزنم، میگم گاهی زن برای امتحان اینکه مردش دوست داره یا نه، یه درخواست عجیبی از مرد میکنه و اصلا اون خواسته براش مهم نیست ها، مثلا شب ساعت 12 میگه برو پفک بخر بیار، می‌خواد همسرش رو امتحان کنه، اینجا اگه رفت، یعنی تو برام مهمی دوست دارم و زنش خوشحال میشه، چون واقعا پفک براش مهم نیست و لو اینکه برگرده و بگه پفک نبود یا هیچ مغازه ای باز نبود، همسرش خوشحال میشه.
اینجا هم همینه خدا میگه این کار رو بکن، حالا من اگه خدا رو قبول دارم، بندگی شو هم قبول دارم باید اطاعت کنم.
مگر کسی بگه که الانم زیاد دارن میشن، نه من بنده نیستم، انسان آزاده برده و بنده نیست، که این جا باید طور دیگری صحبت کرد و اول باید این مطلب رو براش اثبات کرد که او خدای ماست و ما بنده او اطاعت از خدا خوبه.
ببنید اصول دین اسلام و تشیع طوری هستن اگر کسی هوا و هوس رو بذاره کنار با اندک مطالعه ای بهشون میرسه؛ من دانشجوهای زیادی داشتم که با بودن در فضای مجازی کاملا به هم ریختن اما باور کنید با چند ساعت صحبت منطقی و اصولی کاملا بر گشتن و قبول کردن.
بله درست می‌فرمایید منم برخورد داشتم و بسیاری رو تونستم قانع کنم، باید گفت شما از کجا می‌دونید دستورات خدا چیه؟ ما بنده خدا هستیم و باید بندگی کنیم، (اگر کسی اینجا بحث داره که باید اول اصولش رو درست کرد، به حکم عقل و شرع ما باید دستورات خدا رو رعایت کنیم) خوب عقل از کجا می‌فهمه دستور خدا چیه؟؟؟؟؟ ما تا با خدا ارتباط نداشته باشیم هرگز دستور خدا رو درک نمی‌کنیم، دستور خدا هم توسط پیامبر یا جانشین برحقش(کسی که خدا تعیین کنه نه مردم) به انسان ها میرسه و ما باید تبعیت کنیم، آیا غیر اینه؟؟؟؟
خدا گفته مثلا گوشت خوک حرامه، و اینو قطعی بهش رسیدم، حالا هزار دلیل هم بیارن که گوشت خوک برای بدن مفیده، من باید بگم چون خدا گفته من نمی‌خورم، یعنی اطاعت کن.
اصلا مگر عقل غیر این دستوری داره؟؟؟؟ آیا عقل سلیم نه عقلی که با هزار هوا هوس آلوده شده، غیر این، حکم میکنه که باید از خدا تبعیت کرد؟؟؟؟؟ چون مالک ماست و سود و ضرر ما رو بهتر میدونه.
معمولا اونایی که این حرفها رو میزنن تو توحید مشکل دارن، هنوز خدا رو خوب نشناختن، خدا بالاتر از این حرفهاست، خدا ما و تمام هستی رو آفریده، حق مالکیت داره بر گردن ما. بهشت و جهنم هم از همین اطاعت و عدم اطاعت بر می‌خیزن، لذا ما به حکم عقل و شرع باید از خدا اطاعت کنیم.
شما به دکتر مثال بزن، بگو: فرض کنید معده شما درد میکنه، میرید پیش دکتری که ماهر هست و واقعا علم، درایت و توانایی هاش بی نظیر هست؟؟ بعد اون دکتر تشخیص میده که باید عمل کنید و مقداری از معده شما برداشته بشه، آیا تبعیت می‌کنید یا میگید برو بابا کدوم عاقلی میاد معدشو جراحی میکنه؟؟؟؟؟ تقریبا صدردصد مردم تبعیت می‌کنند چون به دکتر یا تیم پزشکی اعتماد میکنن، ممکنه اول اعتماد نکنه ولی وقتی 10 دکتر ماهر و توانمند یک حرف رو بزنن، اون شخص هم دیگه قبول میکنه.
چرا ما به اندازه یه دکتر ماهر به خدای خودمون اعتماد نداریم، به خدایی که روح و جان ما رو افریده و خودش بهتر میدونه چی آفریده، خودش تمام رموز انسان جسمی و روحی رو خوب میدونه، خودش خلق کرده، حالا دستور داده این کار رو بکن، من بگم چون عقل من میگه نه، بذارم کنار؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اصلا خود عقل دستور میده از خدا اطاعت کن.
اینجوری نیست؟
با سلام مجدد خدمت شما.
ببنید تمام مواردی که مثال زدید پاسخ داره، متاسفانه بسیاری از ما همین که احساس کنیم چیزی با عقل و درک خودمون جور در نمیاد انکارش میکنیم، بدون اینکه بریم و از متخصص فنش بپرسیم.تساوی حقوق بین زن و مرد از قدیم بحث بوده و علما مفصل پاسخ دادن شما کتاب نظام حقوق زن در اسلام از شهید مطهری رو بخونید اگر قانع نشدید اون وقت بگید!!!!!!!!!! بسیاری از این صحبت ها به خاطر بی اطلاعی ماست.
همین محرم و نامحرم که میگید، مگه بین فامیل ارتباط نامشروع کم داریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بسیاری از فامیل بی تقوا و سست عنصر هستن که با هم ارتباط نامشروع دارن و کار به روابط جنسی هم کشیده شده به خاطر همین لخت بودن و بی حجاب بودن زنان فامیل. اینجوری نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه اسلام گفته پوشش منظور این نیست که مثلا پسر عمو اومد، دختر عمو بره مانتو و مقنعه و چادر و ... بپوشه؛ نه منظور پوشش کل بدن هست که با یک بلوز و دامن و روسری مناسب درست میشه، اگر میگیم حفظ حریم یعنی قاطی نشدن به حدی که اون حرفهایی که به شوهر گفته میشه رو بین خودشون بزنن؛ اما در غیر این موارد که اسلام جایز دونسته.
حجاب هم بسیار مفیده الان کشورهای اروپایی هم به فکر حجاب افتادن، چون در منجلابی گیر کردن که دیگه برون رفتی برای اونا وجود نداره، شما سایت های خودشون رو نگاه کنید روابط نامشروع بین محارم هم زیاد شده، تجاوز به زنان که در اروپا و آمریکا وحشت ناکه، همش هم علتش نبود حجاب و حریم بین زن و مرده.
هیچ چیزی در شریعت نیست که مخالف عقل برهانی باشه، ببیند ما دو عقل داریم یه عقل برهانی و یه عقل عرفی و عامیانه؛ عقل برهانی یعنی همون عقلی که منطق و فلسفه میگه و با برهان و استدلال سروکار داره، مثلا عقل با دلایل خاص خودش اثبات میکنه که خدا یکی هست و جسم نداره و مادی نیست، اما مسیحیت میاد میگه خدا سه تاست، میگه حضرت عیسی پسر خداست، خوب این میشه مخالفت صریح با عقل.
یا مسیحیت میگه حضرت عیسی فدا شد که بشریت نجات پیدا کنه، در حالیکه این مخالف عقل برهانی است و عقل برهانی میگه هر کسی مسئول اعمال خودش هست و قرآن هم اینو تایید کرده و فرموده: « وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ» لذا ما این اعتقاد مسیحیت رو میذاریم کنار.
اما عقل عرفی همین استدلال های خودمون هست که ما بهش میگیم کوچه بازاری، تحلیل هایی که خودمون ارائه میکنیم، طرف میگه به نظر من اشکال نداره، این یکی میگه به نظر من اینجوری باشه، اون یکی میگه نه اینطوری و هر کدوم برای خودشون دلیل هم دارن، خوب حق که یکی بیشتر نیست، پس چرا اینجا اینقدر تعدد پیدا میکنه.
در کل عرض کردم در فروع دین عقل حکمی نداره، نه اینکه مخالفت کنه، بلکه اصلا حکم نداره، البته حکم قطعی ها، میگه ممکنه، واقعا از کجا میشه صدرصد مطمئن شد که مثلا گوشت خوک هیچ ضرری نداره، آیا امکان نداره 100 سال دیگه چیز جدیدی کشف بشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آیا علم بشر دیگه به نهایت خودش رسیده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ واقعا دلیل بسیاری از احکام رو نمی‌دونیم.
در ضمن نگاه ما تنها به دنیا و جنبه مادی نیست، گاهی عملی برای روح مخرب هست، مثلا گوشت خوک یا برخی دیگر از موارد برای روح مخرب هست، لذا باید به خدا با دید اعتماد نگاه کنیم.شیطان هم اومد و برای خودش فلسفه درست کرد، گفت من چرا بر آدم سجده کنم، من از آدم برترم، من از جنس آتش هستم، لذا بر آدم سجده نکرد، دیگه نگفت بابا خدا داره دستور میده و من باید اطاعت امر خدا رو بکنم.
دوست عزیز برخی از دستورات خدا هم برای همینه که کی اطاعت میکنه، علما میگن دستور به ذبح اسماعیل، دستور واقعی نبود، یعنی واقعا خدا نمی‌خواست ابراهیم سر مبارک اسماعیل رو جدا کنه، بلکه دستوری آزمایشی بود، خدا واقعا می‌خواست ابراهیم رو بسنجه که چقدر بنده است. ممکنه برخی از دستورات الهی هم برای همین باشه، حالا من بیام پیش خودم دو دوتا چهارتا کنم، درست نیست، مثلا خدا دستور روزه داده، حالا من بیام هی با خودم بگم روزه مفیده یا مضر، بابا دستور خداست 11 ماه گفته بخور، یک ماه گفته نخور، ما باید اطاعت کنیم، البته اگر برای کسی ضرر خاصی داشته باشه و متخصص تایید کنه، اون نباید بگیره، ولی دیگه فلسفه بافی و ... درست نیست.
در رابطه با اهل سنت و وهابیت هم باید همه حرفهاشون رو تحقیق کرد، متاسفانه دروغ زیاد میگن، اینکه پیامبر عزاداری نکرده دروغه، طبق منابع خود اونا پیامبر تا 3 روز برای حمزه سید الشهدا عزاداری کرد و به زنها هم گفت گریه کنن و نوحه بخوانند، پیامبر خودش به زیارت قبور میرفته و به دیدن قبر مادرش آمنه رفته و ... در مورد خلفا هم دروغ محضه که امیرالمومنین با اونا روابط حسنه داشته و...لذا هر چیز شنیدید اول باید پرسش کرد درسته یا غلط، سپس دلیلش رو پرسید شاید قانع کننده باشه.
در کل عرض میکنم در موارد که یقین کنیم مطلبی از شارع صادر شده، بدون شک باید انجام داد و پذیرفت و لو گفته باشه: برو توی تنور و آتش بگیر؛ اما اگر معلوم نیست از شارع صادر شده یا نه خوب اینجا فرق داره، باید تحقیق کرد.
نکته پایانی اینکه در فقه شیعه عقل خودش یکی از منابع شرعه، یعنی اگر به صورتی قطعی حکم کرد، همونم میشه واجب یا حرام؛ البته تشخیص اینم با فقیه نه هر کسی اومد و گفت عقل من اینو میگه؛ مثلا حج واجبه بدون شک، اما اگر جان ما به خطر بیافته، اینجا عقل میگه حفظ جان مهم تره، لذا حج میشه حرام و ما نباید حج بریم. لذا عقل اگر حکم قطعی بده و برهاین باشه حجته.
موفق باشید.
با سلام خدمت شما.
ببنید اینکه گفتم بپرسه یعنی از اهلش بپرسه، بله اگر از متخصص فن پرسید و چیزی نبود، بذاره کنار، متخصص دین مراجع و علما هستن، باید کتاب اونا رو خوند و از اونا پرسید، تا حالا مساله ای نبوده که علما پاسخ ندن. بسیاری از خرافات رو همین علما مخالفت کردن و گذاشتن کنار؛ مثلا همین فال گیری و رمالی و ... اینها همش دروغه و بسیاری از آداب و رسوم مختلف که چون ریشه ای نداشته علما مخالفت کردن.
در مورد امامت ما دلیل کاملا عقلی داریم، به نظرتون خدایی که حکیمه و بندگانش رو دوست داره و پیامبری فرستاده که دین رو به اونا تعلیم داده و 23 سال زحمت کشیده، بعد از اون پیامبر بندگانش رو رها میکنه که مثلا 2 یا 3 یا 10 هزار سال دیگه زندگی کنن بدون راهنما؟؟؟؟؟؟؟؟ اگر دین تحریف شد اگر سوالات جدید پیش اومد، احکام جدید پیش اومد که پیامبرش نگفته، اگر دو عالم با هم دعوا کردن در تفسیر قرآن و ... مردم باید چیکار کنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ایا خدا نباید یک هادی و امامی بین مردم قرار میداد؟؟؟؟؟؟
خوب دین یهود و مسیحیت هم دقیقا به همین خاطر قابل قبول نیست، چون تحریف شدن، بعد از گذشت حدود 2 یا 3 هزار سال، دیگه چیزی از دین نمونده؛ بدون شک اگر امامی از جانب خدا نباشه که معصوم باشه و خطا و اشتباه نکنه، اسلام هم مثل یهود و مسیحیت منحرف میشه.
آیا این دلیل قانع کننده نیست؟؟؟؟
وهابی ها میگن نه لازم نیست، همین قرآن برای ما کفایت میکنه، در حالیکه اگر کفایت میکرد این همه فرقه در بین خود اهل سنت به وجود نمی اومد، ببیند بین خودشون چقدر با هم مشکل دارن، فقط 4 شاخته بزرگ دارن حنبلی و حنفی و شافعی و مالکی، و دهها شاخه کوچیک؛ کدوم درست میگه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟معتزله داریم، اشاعره داریم، ماتریدی داریم، مجبره داریم، مشبهه داریم و هزار فرقه دیگه، پس چرا قرآن این تفرقه رو از بین نبرده؟؟؟؟؟؟ لذا عقل میگه باید امام و هادی ای از جانب خدا وجود داشته باشه!!!!!!!!!!!!!
ایا این دلیل قانع کننده نیست.
با سلام خدمت شما.
ببنید دوست عزیز؛ ما دین رو به قسم مهم تقسیم میکنیم، اصول دین و فروع دین؛ اصول دین اعقادات ما هست، مجموعه ای از هست ها و نیست ها، آیا خدا هست، اگر هست اوصاف و ویژگی های او چگونه است؟؟؟؟ آیا نبوت درسته اگر بله خصوصیات نبی چیه؟؟؟؟ آیا قیامتی هست و اگر هست چه باید کرد؟؟؟؟؟؟؟ آیا امامی بعد از پیامبر لازمه یا خیر، اگر بله او باید چگونه باشد؟؟؟؟؟
فروع دین یعنی فقه یعنی انجام واحبات و ترک محرمات، اینها برخی عقلانی است و همه مردم می‌دانند بده یا خوبه، مثلا همه تایید میکنن دزدی بده، خیانت بده؛ کمک به هم نوع خوبه، عدالت خوبه، ایثار و از خودگذشتگی خوبه؛ برخی چیزها رو هم عقل نمی فهمه که خوبه یا بد، مثلا گوشت خوک حرامه یا حلال، گوشت خرگوش حلاله یا حرام، غسل و وضو خوبه یا نه؟؟؟؟؟
لذا باید بین فروع دین و اصول دین فرق گذاشت، در اصول دین ما کاملا آزادیم که نقد کنیم سوال بپرسیم، مطالعه کنیم و .... لذا هر چیزی که به نظرمون مخالف با عقل اومد رو باید سوال پرسید و اگر نتیجه ای نگرفتیم بذاریم کنار.
اما فروع دین فرق داره، فروع دین رو عقل اصلا تشخیص نمیده، نه اینکه عقل گریز باشد؛ بلکه عقل در مقابل اون سکوت میکنه، مثلا عقل از کجا تشخیص میده که نماز صبح باید دو رکعت باشه یا 3 رکعت، وضو باید از بالا به پایین باشه یا از پایین به بالا، زکات باید چه مقدار باشه، خمس چطور، نماز و روزه مسافر چگونه هست و هزاران مساله فقهی دیگر.
ما از کجا می‌تونیم بفهمیم که گوشت کدوم حیوان حلاله و کدام حیوان حرام، چگونه ذبح کنیم، آیا حیوان رو خفه کنیم یا سر ببریم و ... لذا در فروع دین باید از یک مرجع که مسلط به کتاب و سنت هست، تقلید کنیم، او با درسی که در این زمینه خونده متخصص فن هست و از کتاب و سنت، احکام الهی رو در آورده.
حتی نسبت به جزئیات معاد هم عقل سکوت میکنه، مثلا تا روز قیامت بشینیم و فکر کنیم هرگز نمی‌تونیم تشخیص بدیم شب اول قبر چیه؟ چه سوالی می‌پرسن، مراحل بعد از اون چیه؟ چون عقل انسان به اون جاها اصلا قد نمیده، لذا اینجا هم باید سخن دین رو بدون چون چرا پذیرفت.
در مسائل اجتماعی هم باید رعایت مسائل دینی بشه، و طوری رفتار کنیم که اصول کلی که دین ترسیم کرده ضربه نخوره، در غیر اون ما آزادیم که خودمون تصیمیم بگیریم و عمل کنیم. حالا ممکنه در موضوع خاصی فقیه حکم حکومتی اعلام کنه، اون جاها هم باید تبعیت کرد و در غیر اون ما آزادیم که با عقل و توان خودمون تصمیم بگیریم.
در کل باید بدونیم خود عقل انسان دستور میده که به مراجع رجوع کنیم، البته اگر اینجا تعصب و لجاجتی در کار نباشه، مثلا عقل میگه جاهل باید به عالم رجوع کند، خوب کسی که درد معده داره، به متخصص داخلی مراجعه میکنه برای تشخیص درد، کسی که می‌خواد خونه بسازه یا پل یا بیمارستان به مهندس عمران مراجعه میکنه، کسی که می‌خواد باغ خوبی داشته باشه به مهندس کشاورزی رجوع میکنه؛ اما نوبت به دین که میرسه همه متخصص میشن!!!!!!!!!!!! خوب ما برای فهم دین و دستورات الهی هم باید به متخصص رجوع کنیم آیا غیر این است؟؟؟؟؟؟
یعنی تقلید هم عاقلانه است.
پس برای پاسخ به سوال شما، باید بین حیطه های مختلف دین فرق گذاشت و هر حیطه رو با روش خودش سنجید.
با سلام خدمت شما.
نه اینگونه نیست دوست عزیز، من در پست قبلی آیه گذاشتم، انبیا گفتن ما انجام می‌دیم اما به اذن الهی، یعنی خدا نیرو و توانی به انبیای خودش داده که با اون معجزه انجام بدن و چون عصمت هم دارن هرگز اشتباه نمیکنن و هرگز در جای ندارست ازش استفاده نمیکنن، پس معجزات کار خود انبیاست اما با اذن و اراده الهی.
با سلام خدمت شما.
بله این سوال رو بنده نوشتم و پاسخ دادم، ولی این سوال رو در اینستاگرام از من کرده بودن و گفتم اینجا هم بذارم شاید کسی همین سوال رو داشته باشه و پاسخش رو بگیره.
با سلام مجدد خدمت همه دوستان عزیز که در انجمن فعالیت دارن.
این سوال یکی از کاربران بود که در ایتا برای من فرستاده بود، ولی منظور من فحش دادن نبود، فحش دادن به هر کسی و لو دشمن و قاتل اهل بیت درست نیست، اما نکته متن رو ظاهرا نگرفتید، نکته انحرافی متن رفته رو فامیل بودن اهل بیت با کسانی که شیعه از اونا تنفر داره، میگه شمر و امام حسین فامیل بودن، عمر و ابوبکر و امام علی(ع) همه فامیل بودن و اینها درگیری خانوادگی هست و به ما ربطی نداره، چرا ما خودمون رو درگیر کنیم، اونا عرب بودن و ما ایرانی و ...
لذا داره اصل اسلام رو میزنه و اینکه اونا عرب بودن و ما ایرانی و ما چرا باید برای یه عرب عزاداری کنیم و باید همهشون رو با هم رها کنیم و ایرانی باشیم. این نکته انحرافی بحث هست.
بله منم میگم فحش دادن بده و ما نباید به هیچکی فحش بدیم.
اما لعن فرق میکنه لعن که فحش نیست، لعن دعاست اما دعایی بر ضد یک نفر که خدا از رحمت بی انتهای خودش دورش کنه، این دعاست و ما دشمنان اهل بیت رو لعن میکنیم، حالا دشمنان اهل بیت هرکی باشه فرقی نمی‌کنه، می‌خواد برادر خود امام باشه مثل جعفر کذاب که برادر امام حسن عسکری(ع) بوده و بعد از ایشان هم ادعای امامت کرده و خودش رو به دروغ امام دوازدهم نامید، ما اونم لعن میکنیم.
بله در زمان کنونی که وحدت شیعه و سنی مطرح هست ما مقدسات اهل سنت رو لعن نمی‌کنیم در ملا عام، اما باید این مطلب در قلب ما باشه که اونا دشمن اهل بیت بودن و هرگز فراموش نکنیم.
سلام علیکم
خوب معلومه چون خودمون واجب الوجود نیستیم، ما از ازل که نبودیم و نخواهیم بود!!!!!!!!!!!!!!!!!! خوب چون نبودیم و خدا ما رو خلق کرده پس وجود مال خودمون نیست دیگه، شما آب رو در نظر بگیر شیرین نیست، برای اینکه شیرین بشه باید توش شکر بریزیم دیگه، پس شیرینی مال آب نیست، از شکر گرفته، لذا محتاج شکر هست، اگر حتی یه لحظه خیلی کوچیک شکر رو ازش جدا کنیم شیرینی شو از دست میده، پس تا شکر هست، شیرین هست. اما خود شکر چی؟ نیازی به چیز دیگه نداره، خودش شیرینه لذا بی‌نیاز از غیره.
ما هم همین طوریم اگر خدا حتی یک لحظه وجود و هستی ای که به ما داده رو بگیره، نیست میشیم و از بین میریم، چون وجود و هستی که مال خود ما نیست؛ به این احتیاج میگیم فقر وجودی.
Pages