مسئله 13 اگر کسی بداند که مثلاً نماز صبح از او قضا شده، ولی نداند که چند دفعه قضا شده، میتواند بهاندازهای بخواند که بیشتر از آن یقین ندارد، و نیز بهتر است که بهاندازهای بخواند که گمان پیدا کند که دیگر نماز قضا ندارد، و بهتر از آن این است که بهاندازهای بخواند که یقین پیدا کند که دیگر نماز قضا ندارد. و همچنین است نمازهای دیگر، و فرق نمیکند که از اول نداند یا اول میدانسته و بعداً فراموش کرده که چند نماز بوده.
مسئله 14 اگر بداند که چند شبانهروز نماز نخوانده، ولی شمارهٔ آنها را نداند، مثلاً نداند پنج شبانهروز بوده یا شش شبانهروز، وظیفهاش همان است که در مسئلهٔ بالا گفته شد.
برای این کار میتوانید مسافرت کنید، با در نظر داشتن اینکه: مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد. ولی اگر برای فرار از روزه باشد مکروه است (1).
حتی برخی از مراجع مثل آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی در ادامه مسئله دارند: و همچنین است (خوئی، سیستانی: مطلقِ) سفر (خوئی، تبریزی: قبل از روز بیست و چهارم) در ماه رمضان، مگر اینکه سفر برای حج یا عمره یا به جهت ضرورتی باشد.
زنجانی: و همچنین است مطلق سفر قبل از پایان شب بیست و سوم ماه رمضان، مگر اینکه سفر برای حج یا عمره یا استقبال برادر مؤمن یا از بیم تلف مال و یا تلف جان برادر مؤمن یا به جهت ضرورت دیگر باشد.1
عمل زناشویی و نزدیکی با همسر در روزهای ماه مبارک رمضان برای افراد روزهدار حرام و موجب بطلان روزه آنها میشود؛ اما کسانی مثل مسافر و مریضی که شرعاً روزه بر آنها واجب نیست، اشکال ندارد
آیا امام زمان (عج) در اجتماعات ما حضور جسمی دارند یا خیر؟
پاسخ: حضرت حجة (عج) قطعاً حضور جسمی دارند ولی چنانکه قرآن کریم نسبت به پیامبر اکرم فرمودند و اذا قرأت القرآن و جعلنا بینک و بین الذین لایؤمنون بالآخره حجاباً مستوراً [بنی اسرائیل/ 45]ترجمه: زمانی که قرآن قرأئت مینمایی ما در میان تو و کسانی که ایمان به آخرت ندارند پردهای پوشیده و پنهانی قرار میدهیم.
یعنی وجود مبارک رسول صلی الله علیه وآله حضور داشتند ولی دیگران حضرت را نمیدیدند پس این اصل که کسی باشد ولی به امر حق از انظار پنهان باشد امری ممکن بوده و واقع نیز شده است.
و در صورت دیگر آن همان است که در روایات بیان شده است که حضرت حجة اروحناه فداه در ایام حج حاضر میشوند مردم ایشان را میبیند ولی نمیشناسند.
پس به هر دو صورت حضرت حجة (عج) حضور جسمی دارند منتهی یک بار اصلاً دیده نمیشوند یکبار هم دیده میشوند ولی شناخته نمیشوند.
نکته دیگر اینکه درباره کیفیت خفای مهدی (ع) در عصر غیبت کبرا دو نظریه است:
یکی اینکه شخص حضرت مخفی است (خفای شخص)، به این معنا که حضرت مهدی (ع) از ما دور بوده ودر مکانی زندگی میکنند که هیچ کس به آن دسترسی ندارد.
دیگر اینکه شخص حضرت از ما مخفی نیست، بلکه او در میان ما به سر میبرد ولی عنوان او برای ما مخفی است (خفای عنوان)، به این معنا که او را میبینیم ولی به جا نمیآوریم ونمیتوانیم تطبیق کنیم که این شخصی که ما تاکنون او را دیدهایم همان امام زمان است. فعلاً بحث در این جهت نداریم که قول حقّ کدام است، ولی بنا بر نظر "خفای عنوان" ممکن است که انسان اوصاف کسی را شنیده باشد واو را مکرّر مشاهده کرده باشد، ولی به جا نیاورده وتطبیق نکرده باشد. موضوع غیبت امام زمان (ع) نیز از همین قبیل است.
پوشش این چنین خانمها میتواند مانع از حضور جسمی امام زمان باشد
مسأله ۵۶۷. اگر عادت زن كمتر از ده روز باشد، در بین ایام عادت هر وقت شک داشته باشد كه خون در باطن قطع شده یا نه استبراء میکند و در صورت آلودگی، بر حیض بودن باقی میماند تا این كه ایام عادت سپری گردد؛ مگر آنكه قبل از آن پاک شود و اگر بعد از سپری شدن ایام عادت، شک در پاكی باطن دارد، استبراء میکند و اگر آلودگی باقی بود - هرچند به شكل لكّه زردِ كم رنگ - سه حالت پیش میآید:
الف. در صورتی كه بداند قبل از تمام شدن ده روز یا سرِ ده روز پاک میشود نباید غسل كند و تا پاكی صبر میکند.
ب. اگر میداند خون از ده روز بیشترمیشود، خون بعد از روزهای عادت استحاضه است بنابر این غسل نموده و وظایف مستحاضه را انجام میدهد.
ج. در صورتی كه شک دارد و احتمال میدهد كه آن خون، قبل از تمام شدن ده روز قطع میشود، احتیاط مستحب است كه یک روز عبادت را ترک نماید سپس غسل حیض نموده و اعمال مستحاضه را انجام دهد هرچند جایز است در صورتی که شک نسبت به وضعیت خون همچنان باقی است، بیشتر از یک روز (تا كامل شدن ده روز)، عبادت را ترک نماید. این ترک عبادت پس از سپری شدن ایام عادت را اصطلاحاً «استظهار» مینامند.
مسأله ۵۶۸. استظهار به معنای ترک عبادت و سایر كارهایی كه در حال حیض بر حائض حرام است، میباشد و زن در مدت استظهار احكام حائض را دارد، اصل عمل استظهار واجب نیست و مراعات آن احتیاط مستحب است و نوعی احتیاط در مورد حیض احتمالی به شمار میرود. استظهار در موردی انجام میشود كه زن دارای پنج شرط است:
1. دارای عادت عددیه باشد خواه عادتش وقتیه هم باشد یا نباشد.
2. عادت وی كمتر از ده روز باشد.
3. بیشتر از مقدار عادت خود خون ببیند.
4. نداند خون بعد از ایّام عادت از ده روز میگذرد یا نه.
5. حكم استظهار مخصوص زنی است كه خون دیدن او، پس از ایام عادت ادامه پیدا میكند و در مورد زنی كه قبل از ایّام عادتش خونی مشاهده میکند كه حکم استحاضه را دارد، سپس خون ادامه پیدا كرده و از عادتش بیشتر میشود، جاری نیست، مثلاً زنی كه عادت وقتیه و عددیه دارد و در ماه اول و ماه دوم ایّام عادت او از دهم تا پانزدهم ماه بوده است، اگر این زن در ماه سوم در ایّام عادت خون ببیند ولی این خون ادامه پیدا كند و تا ماه آینده قطع نشود پس از سپری شدن ایّام حیض در ماه چهارم، زن نداند خونریزیاش تا بعد از بیستم ماه ادامه پیدا میكند یا نه، چنین فردی دهم تا پانزدهم ماه چهارم را حیض قرار میدهد و بعد از تمام شدن ایام عادت یعنی پانزدهم ماه در صورت شک در وضعیت خون، باید وظایف مستحاضه را انجام دهد و نمیتواند استظهار نموده و عبادت را ترک نماید.
سلام
مسئله 13 اگر کسی بداند که مثلاً نماز صبح از او قضا شده، ولی نداند که چند دفعه قضا شده، میتواند بهاندازهای بخواند که بیشتر از آن یقین ندارد، و نیز بهتر است که بهاندازهای بخواند که گمان پیدا کند که دیگر نماز قضا ندارد، و بهتر از آن این است که بهاندازهای بخواند که یقین پیدا کند که دیگر نماز قضا ندارد. و همچنین است نمازهای دیگر، و فرق نمیکند که از اول نداند یا اول میدانسته و بعداً فراموش کرده که چند نماز بوده.
مسئله 14 اگر بداند که چند شبانهروز نماز نخوانده، ولی شمارهٔ آنها را نداند، مثلاً نداند پنج شبانهروز بوده یا شش شبانهروز، وظیفهاش همان است که در مسئلهٔ بالا گفته شد.
---------------------
نجاة العباد (امام خمینی)؛ ص: 125
سلام
در سوالات فقهی نام مرجع تقلید خود را ذکر کند.
برای این کار میتوانید مسافرت کنید، با در نظر داشتن اینکه: مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد. ولی اگر برای فرار از روزه باشد مکروه است (1).
حتی برخی از مراجع مثل آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی در ادامه مسئله دارند: و همچنین است (خوئی، سیستانی: مطلقِ) سفر (خوئی، تبریزی: قبل از روز بیست و چهارم) در ماه رمضان، مگر اینکه سفر برای حج یا عمره یا به جهت ضرورتی باشد.
زنجانی: و همچنین است مطلق سفر قبل از پایان شب بیست و سوم ماه رمضان، مگر اینکه سفر برای حج یا عمره یا استقبال برادر مؤمن یا از بیم تلف مال و یا تلف جان برادر مؤمن یا به جهت ضرورت دیگر باشد.1
عمل زناشویی و نزدیکی با همسر در روزهای ماه مبارک رمضان برای افراد روزهدار حرام و موجب بطلان روزه آنها میشود؛ اما کسانی مثل مسافر و مریضی که شرعاً روزه بر آنها واجب نیست، اشکال ندارد
-------------------------------
1. توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج 1، ص: 951
سلام
در سوالات احکام نام مرجع تقلید خود را ذکر کنید.
دستور سجدهٔ سهو
دستور سجدهٔ سهو این است که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجدهٔ سهو کند و پیشانی را به چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید:
«بِسْمِ اللّٰهِ وَ بِاللّٰهِ وَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ»
یا «بِسْمِ اللّٰه وَ بِاللّٰهِ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ»
ولی بهتر است بگوید: «بِسْمِ اللّٰهِ وَ بِاللّٰهِ السَّلامُ عَلَیک ایهَا النَّبِی وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ»
بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود و یکی از ذکرهایی را که گفته شد بگوید و بنشیند و بعد از خواندن تشهد سلام دهد.
--------------
توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)؛ ج 1، ص: 674
سلام
سلام
آیا امام زمان (عج) در اجتماعات ما حضور جسمی دارند یا خیر؟
پاسخ: حضرت حجة (عج) قطعاً حضور جسمی دارند ولی چنانکه قرآن کریم نسبت به پیامبر اکرم فرمودند و اذا قرأت القرآن و جعلنا بینک و بین الذین لایؤمنون بالآخره حجاباً مستوراً [بنی اسرائیل/ 45]ترجمه: زمانی که قرآن قرأئت مینمایی ما در میان تو و کسانی که ایمان به آخرت ندارند پردهای پوشیده و پنهانی قرار میدهیم.
یعنی وجود مبارک رسول صلی الله علیه وآله حضور داشتند ولی دیگران حضرت را نمیدیدند پس این اصل که کسی باشد ولی به امر حق از انظار پنهان باشد امری ممکن بوده و واقع نیز شده است.
و در صورت دیگر آن همان است که در روایات بیان شده است که حضرت حجة اروحناه فداه در ایام حج حاضر میشوند مردم ایشان را میبیند ولی نمیشناسند.
پس به هر دو صورت حضرت حجة (عج) حضور جسمی دارند منتهی یک بار اصلاً دیده نمیشوند یکبار هم دیده میشوند ولی شناخته نمیشوند.
نکته دیگر اینکه درباره کیفیت خفای مهدی (ع) در عصر غیبت کبرا دو نظریه است:
یکی اینکه شخص حضرت مخفی است (خفای شخص)، به این معنا که حضرت مهدی (ع) از ما دور بوده ودر مکانی زندگی میکنند که هیچ کس به آن دسترسی ندارد.
دیگر اینکه شخص حضرت از ما مخفی نیست، بلکه او در میان ما به سر میبرد ولی عنوان او برای ما مخفی است (خفای عنوان)، به این معنا که او را میبینیم ولی به جا نمیآوریم ونمیتوانیم تطبیق کنیم که این شخصی که ما تاکنون او را دیدهایم همان امام زمان است. فعلاً بحث در این جهت نداریم که قول حقّ کدام است، ولی بنا بر نظر "خفای عنوان" ممکن است که انسان اوصاف کسی را شنیده باشد واو را مکرّر مشاهده کرده باشد، ولی به جا نیاورده وتطبیق نکرده باشد. موضوع غیبت امام زمان (ع) نیز از همین قبیل است.
پوشش این چنین خانمها میتواند مانع از حضور جسمی امام زمان باشد
ضمیمه
مسأله ۵۶۷. اگر عادت زن كمتر از ده روز باشد، در بین ایام عادت هر وقت شک داشته باشد كه خون در باطن قطع شده یا نه استبراء میکند و در صورت آلودگی، بر حیض بودن باقی میماند تا این كه ایام عادت سپری گردد؛ مگر آنكه قبل از آن پاک شود و اگر بعد از سپری شدن ایام عادت، شک در پاكی باطن دارد، استبراء میکند و اگر آلودگی باقی بود - هرچند به شكل لكّه زردِ كم رنگ - سه حالت پیش میآید:
الف. در صورتی كه بداند قبل از تمام شدن ده روز یا سرِ ده روز پاک میشود نباید غسل كند و تا پاكی صبر میکند.
ب. اگر میداند خون از ده روز بیشترمیشود، خون بعد از روزهای عادت استحاضه است بنابر این غسل نموده و وظایف مستحاضه را انجام میدهد.
ج. در صورتی كه شک دارد و احتمال میدهد كه آن خون، قبل از تمام شدن ده روز قطع میشود، احتیاط مستحب است كه یک روز عبادت را ترک نماید سپس غسل حیض نموده و اعمال مستحاضه را انجام دهد هرچند جایز است در صورتی که شک نسبت به وضعیت خون همچنان باقی است، بیشتر از یک روز (تا كامل شدن ده روز)، عبادت را ترک نماید. این ترک عبادت پس از سپری شدن ایام عادت را اصطلاحاً «استظهار» مینامند.
مسأله ۵۶۸. استظهار به معنای ترک عبادت و سایر كارهایی كه در حال حیض بر حائض حرام است، میباشد و زن در مدت استظهار احكام حائض را دارد، اصل عمل استظهار واجب نیست و مراعات آن احتیاط مستحب است و نوعی احتیاط در مورد حیض احتمالی به شمار میرود. استظهار در موردی انجام میشود كه زن دارای پنج شرط است:
1. دارای عادت عددیه باشد خواه عادتش وقتیه هم باشد یا نباشد.
2. عادت وی كمتر از ده روز باشد.
3. بیشتر از مقدار عادت خود خون ببیند.
4. نداند خون بعد از ایّام عادت از ده روز میگذرد یا نه.
5. حكم استظهار مخصوص زنی است كه خون دیدن او، پس از ایام عادت ادامه پیدا میكند و در مورد زنی كه قبل از ایّام عادتش خونی مشاهده میکند كه حکم استحاضه را دارد، سپس خون ادامه پیدا كرده و از عادتش بیشتر میشود، جاری نیست، مثلاً زنی كه عادت وقتیه و عددیه دارد و در ماه اول و ماه دوم ایّام عادت او از دهم تا پانزدهم ماه بوده است، اگر این زن در ماه سوم در ایّام عادت خون ببیند ولی این خون ادامه پیدا كند و تا ماه آینده قطع نشود پس از سپری شدن ایّام حیض در ماه چهارم، زن نداند خونریزیاش تا بعد از بیستم ماه ادامه پیدا میكند یا نه، چنین فردی دهم تا پانزدهم ماه چهارم را حیض قرار میدهد و بعد از تمام شدن ایام عادت یعنی پانزدهم ماه در صورت شک در وضعیت خون، باید وظایف مستحاضه را انجام دهد و نمیتواند استظهار نموده و عبادت را ترک نماید.
Pages