مطالب دوستان salam110

با سلام به شما کاربر محترم دغدغه و نگرانی شما برای ازدواج آقاپسرتون رو درک می کنم. طبعا دنبال این هستید تا در ازدواج، انتخاب درستی داشته باشد. اینکه تمایل دارید طرفین قبل از ازدواج به مشاوره بروند، اتفاقا کار بسیار خوبی است. مشاوره ازدواج به طرفین کمک می کند تا شناخت عمیق تری نسبت به هم پیدا کنند. مشاور از طریق مصاحبه، گفتگو و تست های شخصیت بررسی می کند تا به طرفین کمک کند متوجه شوند چقدر با هم تناسب دارند. از این رو استفاده از مشاوره ازدواج، ریسک ازدواج رو به شدت کاهش می دهد. اما چه زمانی باید به مشاوره ازدواج مراجعه کنیم؟ بعد از آشنایی اولیه میان خانواده های دختر و پسر، با توافق همدیگر، دختر و پسر می تواند به مشاوره ازدواج مراجعه کنند.  چه سوالاتی باید در جلسات آشنایی و خواستگاری بین دختر و پسر مطرح شود؟ دختر و پسر باید بررسی کنند که چقدر از جهات اعتقادی، اخلاقی، فکری، فرهنگی، رفتاری، خانوادگی، علایق و سلایق، خواسته ها و تمایلات به هم نزدیک و تناسب دارند. از این رو سوالات خواستگاری باید ناظر به این جهاتی که گفته شد باشد.  اما برای شناخت عمیق و دقیق دختر و پسر از همدیگر علاوه بر مشاوره ازدواج، راهها و ترفندهای دیگری هم وجود دارد. پیشنهاد می دهم که حتما لینک ذیل رو مطالعه کنید. https://btid.org/fa/news/187552 جهت مطالعه بیشتر نیز می توانید لینک ذیل رو مطالعه کنید. https://btid.org/fa/news/87902 موفق باشید.

با سلام به شما کاربر محترم افسردگی، عصبانیت و کاهش تحمل همه اینها دلایلی دارد که منجر به بروز اینها در رفتارهای شما می شود. در قدم اول تشخیص اینکه علت یا علل این موارد در زندگی شما چیست بسیار حائز اهمیت است. باتوجه به سوالاتی که قبلا هم در انجمن مشاوره مطرح کردید، توصیه بنده است که اگر واقعا برطرف شدن این مسائل برای شما دغدغه است و باتوجه به اینکه همسرتون هم برگشت به منزل رو منوط به حل این مسائل کرده است، بهتر است به یک مشاوره حضوری در این زمینه مراجعه کنید تا مشاور با اشراف و شناخت بهتر شما و مسائلتون بتواند در حل مشکلاتتون به شما کمک کند.  با تشکر

با سلام مجدد به شما نگرانی شما رو درک می کنیم! اینکه انسان مذهبی و معتقدی هستید و سعی کردید در طول زندگی روی عقاید و باورهای دینی خودتون بایستید بسیار ارزشمند است. درسته که همسرتون عنوان بازنشسته سپاه و جانباز و فرزند شهید را به یدک می کشد، ولی هیچ یک از این عناوین نمی تواند مُهر پاکی، سلامت و عصمت رو به کسی بزند! گرچه هنوز خطای همسرتون هم مشخص نشده است بلکه باید در یک موقعیت مناسب در این زمینه با همسرتون گفتگو کنید و علت رو جویا شوید و چه بسا ایشون هم توضیحاتی در این زمینه داشته باشد. عکس العمل و توضیحات ایشون خیلی می تواند به شما کمک کند تا پی ببرید چقدر احتمال اصلاح ایشان وجود دارد. البته به نظر می رسد باتوجه به شناختی که شما از همسرتون داشتید، هیچ گاه انتظار چنین رفتاری رو از ایشون نداشتید. طبعا افراد در مواجهه با یک موضوع شوک آور که انتظار رخ دادنش رو ندارند مراحلی رو طی می کنند. دانستن این مراحل به شما کمک می کند تا بفهمید که در چه مرحله ای به سر می برید و بعدا ممکن است چه اتفاقی برای شما رخ بدهد. این مراحل شامل 1- مرحله انکار 2- مرحله خشم 3- مرحله احساس ناراحتی، یأس و افسردگی 4- مرحله پذیرش. در واقع افراد وقتی با مسئله چالش و شوک آور مواجه می شوند، بلافاصله سعی می کنند اصل موضوع رو انکار کنند، ولی وقتی مدتی که می گذرد و اصل موضوع پابرجا می ماند، خشم سراسر وجودشان را فرا می گیرد که چرا چنین اتفاقی افتاده است وچه بسا برخی در این مرحله دست به رفتارهای پرخاشگرانه و خطرناک بزنند. در ادامه فرد احساس غم و ناراحتی به سراغش می آید و تصور می کند که در انتخابش دچار خطا شده و شروع می کند به سرزنش و سرکوب خودش که چرا چنین انتخابی رو کرده است و بعد احساس یأس و ناامیدی ور در ادامه تجربه می کند و با همین احساس یأس و ناامیدی، نظام باورهایش را ارزیابی می کند. از این رو نسبت به همه چیز و همه کس احساس منفی و بدبینی پیدا می کند. درنهایت با سپری کردن این دوره، فرد به مرحله پذیرش می رسد و به این باور می رسد که باید اتفاق بوجود آمده را بپذیرد و برای ادامه زندگی یا طرف مقابلش را که دچار خطا شده است را ببخشد و از خطایش بگذرد یا او را کنار بگذارد. باتوضیحاتی که شما از وضعیت خودتون دادید، به نظر می آید که بین مرحله دوم و سوم هستید. لذا از یک طرف احساس خشم و از طرفی احساس غم و اندوه سراسر وجودتون رو فرا گرفته و یک بی اعتمادی نسبت به همه در شما شکل گرفته است. اما برای رهایی از این وضعیت چند نکته رو عرض می کنم: 1- این دوره بی اعتمادی و احساس غم و اندوه، مقطعی است و به مرور زمان این حالتها در شما تعدیل خواهد شد. لذا نگران ضربه خودن به نظام باوری خودتون نباشید. طبیعی است که تا مدت زمانی حتی احساس بدبینی رو نسبت به اطرافیانتون تجربه کنید، ولی به مرور و با توضیحاتی که در ادامه خواهم داد این مرحله رو هم به سلامت طی خواهید کرد. 2- بی شک رابطه مخفیانه همسرتون با یک خانم نامحرم غیرقابل توجیه است و ناراحتی شما هم از این مسئله هم وارد است. اما توصیه می کنم که در این زمینه با همسرتون صحبت کنید و اصل مسئله رو از ایشون جویا بشوید. چه بسا در این زمینه توضیحاتی بدهند و این توضیحات تاحدودی شما رو متقاعد بکند تا از خطای ایشون بگذرید. به هرحال همه ما انسان هستیم و امکان اشتباه و خطا در ما وجود دارد. بزرگمنشی می طلبد که از اشتباه دیگران بگذریم و به اونها فرصت جبران بدهیم. 3- توضیحات و واکنش ایشون به این مسئله می تواند نقشه راه آینده رو برای شما مشخص کند. در واقع می تونید از نوع بیان و توضیح ایشون حدس بزنید که آیا ایشان از خطایی که کرده پشیمون و نادم است یا نه! آیا می تونید به او فرصت دوباره برای جبران بدهید یانه. لذا در وضعیت فعلی به جای اینکه ذهنتون رو از افکار و قضاوتهای منفی و بدبینانه بمباران کنید، دکمه stop رو در ذهنتون بزنید و با همسرتون در این زمینه صحبت کنید. 4- صحبتهای همسرتون در این زمینه به شما کمک می کند تا از مرحله دوم و سوم خارج بشید و وارد مرحله چهارم شوید. درنهایت هم اگر تصمیم گرفتید که از خطای همسرتون بگذرید، سعی کنید در ازای شفافیت او را ببخشید یعنی از او بخواهید که از این به بعد رفتارهای شفافی داشته باشد و از پنهان کاری از جمله پنهان کردن گوشی همراه و ... خودداری کند. باز هم اگر سوال یا ابهامی داشتید با ما درمیان بگذارید. موفق باشید.  

با سلام به شما کاربر محترم ابتدا بابت اعتمادی که به ما کردید و سوالتون رو با ما به اشتراک گذاشتید تشکر می کنم. دغدغه شما رو در زمینه تربیت قابل درکه. بطور کلی بچه ها در دوره نوجوانی و جوانی به جهت استقلال طلبی چه بسا با خانواده برای بیرون رفتن همراهی نکنند. لذا این مسئله تا حدودی طبیعی است که نوجوان و جوان حق داشته باشد که در جاهایی با خانواده برای بیرون رفتن همراهی نکند یا تمایل داشته باشد که بیشتر در کنار دوستان و همسن و سالان خودش به گردش و تفریح برود.  اما برای اینکه اعضای خانواده تفریحات مشترکی داشته باشند و این موضوع تبدیل به یک رویه نشود، بهتر است نظر دخترتون رو هم برای تفریح و سفر جویا بشید. مثلا ممکنه حضور دخترتون در خانه پدربزرگش بخاطر نبود همسن و سالانش چندان جذابیتی برایش نداشته باشد، ولی رفتن به خونه خاله اش بخاطر دخترخاله اش جذاب است. لذا با مشارکت دادن دختر 17 ساله تون می تونید نظر اون رو هم جلب کنید. به علاوه با این کار فرصت دیده شدن به او و ارتباط بیشتر اعضای خانواده می دهید. در کنار آن، با خوشایند سازی و تغییر برنامه می تونید دخترتون رو هم برای سفر و تفریح بیشتر همراه کنید. مثلا بازی های گروهی و خانوادگی رو بطور کلی در خانه ترتیب بدهید تا دخترتون از حضور در کنار اعضای خانواده حس بهتری رو تجربه کند و تمایل بیشتری به تفریحات و سفرهای خانوادگی داشته باشد.  موفق باشید.