مطالب دوستان salam110

درحال پاسخگویی

با سلام به شما کاربر محترم در ابتدا بابت اعتمادی که به ما کردید و سوالتون رو با ما به اشتراک گذاشتید تشکر می کنم. قطعا بدرفتاری، دلیل یا دلایلی دارد که ممکن است شما بدانید یا از آن غافل باشید. لذا تا علت یا علل بدرفتاری برطرف نشود، این بدرفتاری همچنان ادامه خواهد داشت. شما باید بررسی کنید که علت بدرفتاری های همسرتان در خانه به ویژه با دخترتان چیست؟ فارغ از اینکه بد خلقی و عصبانیت ممکن است تبدیل به شخصیت ایشون شده باشد، باید بررسی کرد که اولا چرا همسرتون نسبت به دختر 8 ساله تون پرخاشگری دارد؟ آیا توقع و انتظار زیاد از حدی نسبت به او دارد؟ آیا نگاهش به مسئله دختر و پسر یک نگاه جنسیتی است که مثلا پسر دوست هست؟ آیا رفتارهای خود دختر8ساله شما منجر به ایجاد این حساسیت در همسرتان شده است؟  چه بسا دلایل مختلف دست به دست هم بدهد و باعث شود تا همسرتون نسبت به رفتارهای دخترتون حساس تر شود. اما راهکار چیست و چه باید کرد تا حداقل میزان بدخلقی، پرخاشگر و بدرفتاری همسرتون در خانه کاهش پیدا کند؟ باید در نوع تعامل با همسرتون یک بازنگری کنید. بسیاری از بدخلقی ها و عصبیت ها در خانه ناشی از عدم آرامش، وجود نگرانی است. هرازگاهی این آرامش از طرق مختلف باید به همسرتون منتقل کنید. در بستر آرامش هست که می توان انتظار رفتار معقول و کنترل شده ای رو از همسرتون داشته باشید. در جایی که بستر خانه از آرامش برخوردار نباشد، هیجانات منفی در خانه حاکم باشد، نمی توان انتظار داشت که اعضای خانواده رفتارهای معقول و کنترل شده ای داشته باشند. پس اگر می خواهید که بطور کلی هیجانات منفی همسرتون در خانه کمتر شود، باید بستر آرامش رو در خانه ایجاد کنید، اما چگونه؟ لطفا نکات ذیل رو رعایت کنید تا اون وقت شاهد تغییر مثبت در رفتارهای همسرتون بشید.

با سلام مجدد به شما کاربر محترم دغدغه تون رو نسبت به آقاپسرتون که نگران سیگار و قلیون کشیدنش هستید قابل درکه، ولی بنا نیست با یک هفته بهبود رابطه، بطور کلی ایشون سیگار کشیدن رو کنار بگذارد، بلکه شما باید این روند اصلاح رابطه رو همینطور ادامه بدهید تا اثر این رو در روابط و تعاملتون و رفتارهای او مشاهده کنید.  اشاره کردید که آزمایش دادند و عدم اعتیاد رو نشان داد، خب این نتیجه خوبی است. اینکه ایشون یک شب و یک روز می خوابه یا موقعی که خواب صدایش می زنید، به شدت عصبانی می شود یا لاغر شده، لزوما نشان اعتیاد نیست، بلکه می تواند دلایل دیگه ای داشته باشد. یکی از این دلایل می تواند نشانه افسردگی باشد، معمولا خواب زیاد، احساس یاس و ناامیدی نسبت به خود یا آینده، عصبانیت و پرخاشگری، میل به رفتارهای پرخطر و ... در یک دوره زمانی چند ماهه از نشانه های افسردگی می تواند باشد که فرد برای فرار و رهایی از احساسات بد و نگرانی و افکار منفی به سمت رفتار و کارهایی گرایش پیدا می کند که حس بهتری رو به او می دهد. لذا می بینید که بیشتر اوقات رو می خوابد یا با دوستانش گعده های شبانه همراه با سیگار و قلیون رو سپری می کند تا کمی از اون احساسات بد و ناخوشایند به دور باشد.  شما به عنوان والد با درک شرایط روحی اش سعی کنید همانطور که عرض کردم محیط خانه رو برای فرزندتون از آرامش، محبت و امیدواری پر کنید، اما چگونه؟ با بازخوردهای مثبتی که به او می دهید؛ مثلا برای اینکه حس بهتری نسبت به خودش داشته باشد، از ویژگی های مثبت و شاخصی که دارد بنا به موقعیت های مختلف برایش بگویید تا هم خودآگاهی مثبتی نسبت به خودش داشته باشد و هم اعتماد به نفسش بهتر شود. البته نباید بصورت تصنعی و غیرواقعی باشد بلکه با شناخت دقیق خصوصیات اخلاقی و رفتاری اش اون بخش مثبت و شاخصش رو برایش بازگو کنید. آدم ها دوست دارند که مورد تایید و تمجید دیگران قرار بگیرند و با این کار، حس خوبی پیدا می کنند و در گذر زمان، به افرادی که حس خوبی به اونها می دهند گرایش بیشتری پیدا می کنند و این گرایش بیشتر باعث می شود که تعامل و گفتگوی بیشتری با شما پیدا کند و اون وقت بیشتر از گذشته از دغدغه ها، افکارش و نگرانی هایش برای شما خواهد گفت. اون وقت بهتر اون رو خواهید فهمید. اما مواظب باشید همون اول که با شما از دغدغه هایش برای شما می گوید، واکنش بدی نشون ندهید، بلکه سعی کنید تا جایی که ممکنه شنونده فعالی باشید یعنی با سوال کردن و گوش دادن به حرفهایش، او را همراهی کنید. اکیدا قضاوتش نکنید. اگر در جاهایی یا مواردی هم نظر با او نیستید، سریعا مخالفت نکنید بلکه در موقعیت دیگری می توانید درباره اون مسئله نظرتون رو بگید. با این قضاوت نکردنتون باعث می شوید که کامل حرفهای او رو گوش بدهید و به عمق افکار، خواسته ها، تمایلات و سلایقش پی ببرید و بفهمید که چگونه باید با او تعامل داشته باشید. اگر این مکانیزمی که عرض کردم رو شما و پدرش مدام در تعامل با او رعایت کنید، کم کم منبع آرامشش را در خانه جستجو خواهد کرد. اما این به معنی قطع رابطه اش با دوستانش نیست، بلکه طبعا او باتوجه به شرایط سنی نیاز به دوست و رفیق دارد، ولی اون احساس وابستگی و تعلق شدید در او تعدیل خواهد شد و خودآگاهی و تفکر در او فعال تر خواهد شد تا جایی با نگرش به رفتارهای خودش پی به رفتارهای خطا آلود خودش می برد و اونجاست که نیاز به تغییر رو در خودش احساس می کند و از درون میل به شکوفایی و تغییر مثبت در او جوانه می زند. اما همه اینها بستگی به تعامل مثبت و خوشایند والدین با او دارد. باتوجه به اینکه 16 سال سن دارد، اگر در این دوره سنی، پدر رابطه صمیمی بیشتری با او داشته باشد، چند برابر رابطه شما با او اثرگذاری دارد. سعی کنید رابطه پدر و پسری رو در خانه بیشتر کنید. اوج رابطه صمیمیت رو اونجا می تونید ببینید که نوجوان شما در آغوش پدرش قرار بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد بی شک بهترین منبع آرامش رو در زندگی اش ایجاد کردید و دیگر کمتر نگران دیگر رفتارهایش خواهید بود چرا که با این کار، ریسک رفتارهای پرخطرش رو به شدت کاهش داده اید. در این فرایند بهبود رابطه ما در کنار شما هستیم تا به نتیجه مطلوب برسید. لذا هرجایی که نیاز به راهنمایی دارید حتما با ما درمیان بگذارید. بنابراین این مکاتبه ها تازه شروع ماجراست. امیدوارم موفق باشید.

در حال پاسخگویی