مطالب دوستان هواهیان

سلام اگر ایشان واقعا قصد ازدواج با شما را داشته باشند و تصمیم واقعی و ثابتی داشته باشند، با متقاعد کردن والدین خودش می‌تواند به خواستگاری شما بیاید ولی اگر هم والدین او نظرش را عوض کرده باشند، این نشان دهنده عدم ثبات در تصمیم گیری خودش است. بنابراین دلیلی برای ناراحتی وجود ندارد، زیرا اگر هم نسبت به شما دلسرد شده است و نظرش عوض شده باشد، از این جهت تکلیف شما مشخص شده است، لذا قید این ارتباط را بزنید. نکته بعدی این است؛ وقتی گفته می شود رابطه قبل از ازدواج صحیح نیست یکی از دلایلش همین است؛ یعنی ممکن است که بعد از مدتی ازتباط، امکان ازدواج وجو نداشته باشد وبرای قطع ارتباط طرفین به وِیژه دختر سختی بیشتر را باید تحمل کند تا بتواند این رابطه را فراموش کند. اما برای فراموش کردن این رابطه بی اسرانجام: - کلید فراموشی این است که دل شما از رسیدن به او نا امید شود - توجه کنید که این عشق مثل اعتیاد روح و جسم شما را نابود خواهد کرد و سعی کنید از آن متنفر شوید - خود را برای مدتی سختی کشیدن آماده کنید - فکر نکنید که فراموش کردن محال است چون عده زیادی از دخترها توانسته اند پس شما هم می توانید - هر وقت به یادش می افتید سعی کنید بیشتر به عیوب و نقصها و کارهای بدی که احیانا انجام داده فکر کنید - هر گونه نشانه ی او را از بین ببرید یا از خود دور کنید و جایی که شما را یاد او می اندازد نروید - خود را به حدی مشغول کنید تا وقت فکر کردن به او را نداشته باشید و همچنین اوقات فراغت را با تفریح و بازی و مطالعه و ... پر کنید - در نشست های دوستانه و فامیلی و سفرهای جمعی و کلاسهای مختلف بیشتر شرکت کنید - از تنهایی بپرهیزید - فعالیتهای ورزشی فکر شما را مشغول و انرژی شما را تخلیه می کند - ارتباط محبت امیز با مادر و اعضای دیگر خانواده و یا دوستان صمیمی را تقویت کنید - ارتباط عاشقانه قلبی با خدا و اهل بیت علیهم السلام برقرار کنید

سلام آیا خود شما با تحقیق متوجه شدید که ایشون قبلا صیغه کرده است و یا خودش این مسئله رو عنوان کرده. اگر که خودش به شما گفته این نشون میده که می خواد با شما رو راست باشه و چه بسا این نشون دهنده این باشه که نمی خواد این مسئله رو در اینده تکرار کنه و گرنه می تونست در مورد گذشته اش به شما چیزی نگه.

سلام اول باید مشخص بشه که دلیل مخالفت پدرشون چیه؟ شاید دلیل قانع کننده ای داره و جه بسا هم نداره لذا باید اول مشخص بشه که دلیل مخالفت چیه و بعد میشه راهکار ارائه داد.

باسلام اول اینکه عرض کنم شرایط شما رو کاملا درک می کنم و به شما حق میدم که ناراحت بشید وامیدوارم حال روحی بهتری پیدا کنید. دوم؛ درخصوص موردی که قصد رفتن به خواستگاری ایشون رو داشتید ولی متاسفانه قبل از هرچیزی از شما سوال کردند که خونه و شغل و... دارید یا خیر، باید عرض کنم که چند حالت داره؛یکیش اینه که این مسائل رو مطرح کردند چه بسا به این خاطر باشد که واقعا قصدشون رد کردن شما بوده ولی به طور غیر مستقیم این رو عنوان کردند.(هر چند این کار اشتباهی است) دوم اینکه شاید قصدشون رد کردن شما نبوده ولی ملاکهای اولیه ازدواج برای دخترشون رو این چیزهای بود که به شما عنوان کردند، میدونند وفکر میکنند که اگر دامادشون خونه و ماشین وشغل نداشته باشه نمی تونه دخترشون رو خوشبخت کنه.(اگر اینگونه باشه بازهم دارن اشتباه می کنند.) بنابراین در هر دو حالت چه واقعا قصدشون رد کردن شما بوده ویا چیز دیگری بوده، هیچ چیزی موجب نمیشه که اعتبار و شخصیت شما زیر سوال بره. از آنجایی که انتظار چنین برخوردی از این خانواده نداشتید کمی شما رو غافل گیر و ناراحت کرده. اما این رو مدنظر داشته باشید و بدونید که همه خانواده ها چنین طرز برخوردی با خواستگارها، ندارند. لذا سعی کنید این مورد رو فراموش کنید وبه فکر مورد دیگه ای باشید. البته انتظار هم نداشته باشید که همه به صورت منطقی و درست رفتار کنند.اما این رو بدونید که برخورد نادرست هر فردی موجب پایین امدن اعتبار و شخصیت خودش میشه ونه دیگری. اما در مورد خویشتنداری، اینکه تا به حال خودتون رو کنترل کردید و... کار درستی انجام دادید و اینکه الان هم قصد ازدواج دارید و شرایط ازدولج رو هم دارید باز هم کار درستی رو انجام میدید. اما یه نکته: اجازه ندید رفتار نادرست دیگران روی تصمیم شما تاثیر منفی بذاره. زیرا قرار نیست با یه بار جواب منفی شنیدن، قید ازدواج و تصمیم عاقلانه ای که گرفتید رو بزنید.(اگر چنین برخوردی موجب بشه که تحت تاثیر شدیدی قرار بگیرید باید عرض کنم که جسارتا شرایط روحی ازدواج رو ندارید. زیرا به طور مسلم با ورود به زندگی مشترک با اولین ترک، شکسته میشید.) لذا بهتره این موضوع رو به دیده فرصت نگاه کنید و ببینید از جهت اراده و روحی چقدر قوی هستید. اما ناامید نشید و تصمیمی که گرفتید نیازمند اراده قوی داره. در مورد اینکه گفتید الان ازدواج نکنید و خویشتنداری کنید و مثلا بعد 25سال یا بیشتر ازدواج کنید و در حالی که بهترین شرایط جوونی رو صرف خویشتنداری کنید و بعد مثلا ده سال دیگه چه نیازی به ازدواج هست چون دیگه فکر می کنید کمتر بهتون فشار جنسی میاد و میتونید راحتتر از قبل کنترلش کنید، باید عرض کنم اصلا اینطور نیست و مواظب باشید چنین طرز تفکری بسیار خطرناک است. اولا اصلا معلوم نیست از الان که 21 سال دارید تا ده سال دیگه یا کمتر یا بیشتر بتونید خویشتنداری کنید زیرا کسی که می خواد به جای ازدواج خویشتن داری کنه ممکنه تدریجا قدرت مقاومتش کم شود و حرفهای دیگران در او اثر بگذاره که می گن؛ دوست دختر داشتن بد نیست لذا فرد به سمت ارتباط بره. نکته مهم اینکه انجام حرام در ابتدا سخت است اما تدریجا اسان می شود و از رابطه گفتاری به بدنی و در نهایت جنسی کشیده می شود. دوم اینکه؛ از آنجایی که خویشتنداری از انجام گناه بهتر است ولی این رو مدنظر داشته باشید که خویشتنداری طولانی مدت، پیامدهای خودش رو هم به دنبال داره که ازجمله: افسردگی، خمودگی جنسی،در آزار و اذیت دائمی قرار داشتن بخاطر مبارزه برای دوری از گناه. سوم اینکه؛ اصلا اینطور نیست که مثلا بعداز ده سال خویشتنداری، میل جنسی شما کم شود. بنابراین؛اگر کسی بخواهد تحریک نشود یا باید ازدواج کند و یا اینکه هیچ نگاه یا ارتباطی با جنس مخالف نداشته باشد البته راه سومی هست که حرام است یعنی خودش رو از راه حرام ارضا کند که در این صورت موجب دور شدن از رحمت خدا میشه. لذا در قدم اول باید فرد خودش رو برای ازدواج آماده کنه و باید به سمت ازدواج بره.در نتیجه تصمیم شما برای ازدواج درست و ثابت بودن در این تصمیم نیازمند عزم و اراده قوی است. با آرزوی موفقیت