مطالب دوستان paragone

مسأله این نیست که طرف مقابلتون شمارو به چه خاطر دوست داره و یا می خواد با شما ازدواج کنه. بالاخره هرکسی، زیبایی و اخلاق خوب رو می‌پسنده. مسأله این است که اگر ایشون با شما ازدواج کرد آیا تضمینی وجود دارد که خطاهای گذشته‌اش رو تکرار نکنه و اینکه اگر هم تکرار کرد شما می تونید با این قضیه کنار بیایید یا خیر. بنابراین شما نیاز به یک تضمینی دارید که بتونید به طرف مقابلتون اعتماد کنید.

اگر از خطاهای گذشته پشیمان نیست و آنها را تجربه می داند اما در عین حال قول داده که انجامش ندهد به نظرشما ایا قابل اعتماد است؟ یکی از انگیزه های مهم ترک خطا، نادرست دانستن آن است لذا اگر کاری را خطا نداند تضمینی برای وفای به قول وجود ندارد چون اولا انگیزه قوی برای ترک ندارد و ثانیا ممکن است در موقعیتی خاص تصمیم به تجربه دوباره آن بگیرد. همچنین رابطه داشتن طرف مقابل، با شما یا دیگری: ممکن است موجب شک از طرف شما به طرف شود مگر اینکه: اولا: رابطه او گناه الود نبوده باشد یا اینکه شما این مقدار رابطه را ناپاکی ندانید ثانیا: اگر رابطه گناه الود بوده هرزه و لاابالی نشده باشد و ارتباطش به قصد ازدواج بوده باشد ثالثا: صرف نظر از عشق، او را به صورت مجموعی بخاطر نقاط قوت دیگرش قبول کنید رابعا: برای شما ثابت شود که او این کارها را ناپاکی می‌داند و توبه کرده و رفتارش نیز تایید پاک بودن او باشد مثل اینکه حریمها را در برابر نامحرم مراعات کند خامسا: رفتار و برخوردهایش در حال و اینده کاملا شفاف باشد که زمینه شک کردن را از بین ببرد. درهرصورت اگر به این نتیجه رسیدید که می توانید با هم ازدواج کنید، از او بخواهید که به خواستگاری شما بیاید.زیرا ادامه ارتباط شما به همین صورت درست نیست. اگرطرف مقابلتان به رابطه اصرار کرد و گفت قصد ازدواج دارد به او بگویید اگر قصد ازدواج داری، رسما اقدام کن تا هم خانواده ها با هم آشنا بشوند و هم اینکه ما در کنار خانواده همدیگر را بیشتر و بهتر بشناسیم. چون بدون چنین کاری، اولا وابستگی شما به هم بیشتر می شود ثانیا قبل از اینکه خانواده نظرشان را اعلام کنند، شما تصمیم گرفتید و این درست نیست. ثالثا ممکن است شما قبول کنید ولی خانواده ها موافقت نکنند و در آن صورت برای فراموش کردنِ هم، رنج زیادی را باید متحمل شوید.

سلام اگر در مورد ازدواج مصمم هستید و در مورد طرف مقابلتون شناخت درستی دارید و قصد و شرایط ازدواج را دارید می توانید از این راهکار برای توجیح خانواده ها استفاده کرد ولی سعی کنید با این مسأله به صورت احساسی رفتار نکنید و عاقلانه تصمیم گیری کنید. بهترین راه، اطلاع دادن به خانواده در صورت امکان است چون هرچقدر خسارت داشته باشد بهتر از نگفتن آن است مگر اینکه یقین داشته باشد که جلوی اصل ازدواج را خواهند گرفت. البته با اطمینان از عدم سوء استفاده، دخترخانم می تواند شماره منزل را به طرف بدهد که مادرش تماس بگیرد و طوری وانمود کند که خواستگار از طریق دیگری آشنا شده است؛ مثل معرفی توسط فرد سوم یا دیدن در محل تحصیل یا کار یا یک محل عمومی یا شماره گرفتن و ... (البته این کارها را انجام دهد تا حرفش دروغ نباشد) امّا چندنکته: - آنهایی که بخاطر عشق کوتاه میایند و شرایط طرف را قبول می کنند احتمال اینکه بعد ازدواج نتوانند تحمل کنند، وجود دارد. - عشق مثل خواب است و آدم همان طور که متوجه نمی‌شود چه زمانی خوابش می‌برد همان طور هم اگر حواسش نباشد یک دفعه متوجه می‌شود که عاشق شده است. البته عشق بد نیست ولی باید مراقب بود که جلوی تعقل را نگیرد.

از حرف زدن والدین بر آشفته نشید؛ اگر مادرشوهرتون حرف نامربوط یا نادرستی هم زدند ناراحت نشید؛ چون در طول زندگی زناشویی حرف زدن خانواده‌ها زیاد اتفاق می‌افتد، لذا به جای بر اشفتگی درست برخورد کنید. در ضمن از هرگونه گفتار و رفتاری که موجب خراب شدن ارتباط می‌شود خودداری کنید؛ بلکه سعی کنید بدون انتظار محبت از خانواده همسرتون، به اونها محبت کنید. چونکه محبت دلهای اونها رو کم کم به شما نزدیکتر می‌کند.(ناگفته پیداست که اضافه شدن و پذیرفتن یک عضوجدید به خانواده، کمی زمان نیاز دارد.)