مخاطرات دختران عفیف و با حجاب

مقدمه

اگر عفاف و غیرتمندی یک جامعه مورد تهدید و تجاوز قرار گیرد و این دژ مستحکم شکسته شود، به منزله این است که یک جامعه در مسیر سیلاب‌های پرخطر، سدّی نداشته باشد. اگر جامعه‌ای از تمهیدات لازم برای سیلاب‌ها تهی شود، با کوچک‌ترین باران یا آب گرفتگی تمام موجودی خود را از دست می‌دهد.
مسأله عفاف از حسّاسیّت و اهمیّت بسیار زیادی برخوردار است. به همین جهت هرگاه استعمارگران می‌خواستند حیثیت دینی و خانوادگی یک جامعه را به تاراج ببرند، نوک تیز حمله خود را متوجه عفاف و غیرتمندی می‌کردند.
جامعه‌ای که حریم عفاف و غیرتش شکسته شود، ارزش‌ها و دارایی‌های جامعه به تاراج می‌رود. مهم‌ترین عامل در تقویت بنیان خانواده حفظ حریم عفاف است.
راغب اصفهاني در لغت نامه «مفردات» می‏گويد: «عفّت حالتي در نفس است كه انسان را از غلبه شهوت باز مي‏دارد.»[1]

از روايات نيز همين معنا استفاده مي‏شود، لذا اين واژه يك معناي عام دارد، ولي بيشتر در مورد خويشتن‌داري در دو مسأله استعمال شده است؛ 1- خويشتن داري و قناعت در امور مالي 2- كنترل غريزه جنسي، كه اوّلي موجب حفظ عزّت و آبرو شده و دوّمي موجب حيا، شرم و غيرت در مقابل پرده‌دري و انحرافات جنسي مي‏گردد.

البته از اين دو در اصطلاح روايات به عفّت بطن و فرج تعبير شده است؛ مثلاً پيامبر(ص) فرمود: «در مورد امّتم در مورد شكم‌پرستي و شهوت‌پرستي جنسي، بيمناك هستم.»[2]
در این نوشتار برآنیم که به مسأله عفت و غیرت در جوامع‌غربی و همچنین مخاطرات پیش روی دختران عفیف و با حجاب، به صورت تحلیلی و مستند بپردازیم.

عفت و غیرت در جوامع غربی

در تحلیل وضعیت جوامع غربی در مسأله غیرت و عفاف، توجه به زمینه‌ها و اهداف بسیار مهم است. باید زمینه حرکت غرب به سوی بی‌عفتی و دامن زدن به شهوات را بررسی کرد.
دامن زدن به شهوات گاهی تحت عنوان آزادی خود را نشان می‌دهد. آزادی فردی به این معنا است که هرکس هرکاری دلش می‌خواهد انجام دهد. شهوت‌رانی در لذت طلبی فردی ریشه دارد.
اگر ما هدف جامعه را رسیدن به لذت فردی و جمعی قرار دادیم، جامعه یک جهت‌گیری خاصی پیدا می‌کند؛ یعنی هرکسی در صدد این است که بیشترین لذت را از هر راهی که می‌تواند به دست آورد.
به طور طبیعی در چنین جامعه‌ای با چنین هدفی، برداشته شدن محدودیت‌های جنسی، خوب و مطلوب تلقی می‌شود تا افراد بتوانند راحت، ساده و ارزان یا با هزینه کم به لذت‌هایی که می‌خواهند برسند. لازمه چنین نگرشی، بی‌بند و باری و تزلزل کانون خانواده است.
در چنین جامعه‌ای، انگیزه ازدواج تضعیف و موجودیت خانواده تهدید می‌شود؛ چون فردی که زیاده ‌طلب و تنوع‌ طلب است، در رفع نیازهای جنسی‌اش مایل نیست که فقط به یک نفر در روابط جنسی اکتفا کند.
در غرب بسیاری از ازدواج‌ها بیش از پنج سال بیشتر دوام نمی‌آورد. خیلی‌ها وقتی می‌شنوند در ایران و سایرکشورهای اسلامی خانواده‌هایی هستند که 30-40 سال است که با هم با موفقیت زندگی می‌کنند، تعجب می‌کنند. این عبارت زیاد شنیده می‌شود که می‌گویند؛ مگر شما از هم خسته نمی‌شوید؟[3]
همین غربی‌ها که مدام از آزادی حرف می‌زنند، در برابر کسی که فکر اسلامی دارد و می‌خواهد حجاب و عفت خود را داشته باشد، واکنش منفی نشان می‌دهند و او را در زندگی فردی دچار مشکل می‌کنند.
«در عراق، سربازان آمریکایی جلو ماشینی که حامل خواهران مربی تربتی بود، گرفتند و آن‌ها را مجبور کردند حجابشان را بردارند و به آن‌ها گفتند: اگر حجابتان را برندارید، شما را به زندان ابوغُرَیب می‌فرستیم!»[4]
این سربازها ناشیانه عمل کردند؛ چرا که رسانه های جمعی آنان بی سروصدا این کار را می‌کنند و از شیوه‌های روانی و جامعه‌شناختی استفاده می‌کنند که طرز فکر اسلامی را بکوبند.

مخاطرات دختران عفیف و با حجاب

در کلمات حکما آمده است؛ «کسی که عفت نداشته باشد، دین ندارد.»[5] و در مضامین روایی نیز ارتباط بسیار زیبایی میان خردورزی و عفاف وجود دارد و روایاتی با این مضمون که اگر کسی عفاف نداشته باشد، خردورزی ندارد، آمده است.
اگر دشمن بخواهد حیثیت دینی جامعه ما را خراب کند، باید عفاف را از بین ببرد. اگر می‌خواهد خردورزی جامعه ما را دچار آسیب کند، باید عفاف را از بین ببرد. گاهی بعضی از دانشجویان مطرح می‌کنند که اگر ما عفاف و حجاب داشته باشیم، جامعه دانشگاهی ما را مورد توجه قرار نمی‌دهد!

هَنفل که از مشاوران و جاسوسان کاخ سفید است می‌گوید: «اگر ما بتوانیم زنان ایران را گول بزنیم و حجاب و عفاف را از آنان بگیریم، به تمام نقشه‌های خود رسیده‌ایم! او در یکی از گزارشات خود می‌گوید: ما موفق شدیم که چادر مشکی زن ایرانی را به چادر توری و گلدار تبدیل کنیم و چادر توری و گلدار زنان مسلمان را به مانتو تبدیل کنیم و مانتوهای بلند را به مانتوهای رنگین، خیلی کوتاه و تنگ تبدیل کنیم و اکنون از حجاب یک زن مسلمان در ایران فقط یک روسری مانده است که جلو موها و پشت آن کاملا مشخص است و آن‌ها از این که با مردان نامحرم ارتباط داشته باشند شرمنده نیستند؛ بلکه برعکس از این شرمنده‌اند که در محیطی نتوانند با مردان نامحرم ارتباط مستقیم و روابط آزادتری داشته باشند! اگر ما موفق شویم این روسری را هم از خانم‌های ایرانی بگیریم، دیگر چیزی از اسلام و انقلاب در ایران نخواهد ماند!»[6]
این ذهنیت را در ذهن دختران دانشجوی ما نهادینه کرده‌اند که اگر عفاف و حجاب داشته باشند، در جامعه مطرح نمی‌شوند؛ چرا؟ چون آن‌ها باید زیبا باشند و با چادر و حجاب نمی‌توان زیبا بود! زیبایی‌های طبیعی باید به زیبایی‌های مصنوعی تبدیل شود. جدایی از وحی و دستورات الهی و توجه به دیدگاه فمینیستی بی‌عفتی به بار می‌آورد.

خانم شیلت کتابی به نام «نابودی عفاف، ارمغان فمینیسم» دارد. در آن کتاب وضعیت آمریکا را و این که چگونه «فمینیسم» باعث شد زنان آمریکایی را مورد تهاجم قرار دهند و آن‌ها قربانی بی‌عفتی شوند، بررسی می‌کند و می‌گوید: «در جامعه ما همه چیز برای یک زن، آزاد است؛ امّا ما هیچ‌گاه به اندازه الان احساس بدبختی نکرده‌ایم!»[7]

نتیجه

این مسأله که عفاف باید درونی باشد، نقشه مزوّرانه دشمن برای گرفتن عفت از ما است. وقتی حالت درونی ما نمود بیرونی نداشته باشد، این در واقع گرفتن عفاف به شکل مرموزانه و مزورّانه است.

یک خانم نمی‌تواند بگوید: من عفاف دارم؛ اما در برخورد و ارتباط با نامحرم هیچ گونه حریمی را رعایت نکند.
برخی از خانواده‌های ما تحت برخی از نگاه های روشنفکرانه، فکر می‌کنند نشانه روشنفکری این است که حریم‌های خصوصی بازتر و آزادتر شود. امّا بهترین راه‌کار این است که ما خانواده ها را نسبت به حریم عفاف حسّاس کنیم.
خانم شیلت می‌گوید: «مصیبت دختران آمریکا از آن زمانی آغاز شد که پدران و مادران آن‌ها، دختران را رها کردند و فکر کردند که باید آن‌ها را آزاد بگذارند. در جامعه‌ای که بی‌عفتی باشد، اولین قربانی آن جامعه زنان هستند.»[8]

منابع:
1. مفردات راغب
2.اصول‌كافي، ج2، ص79
3.خانواده پویا، ج10، ص61
4.خانواده پویا،ج10،ص62
5. معدن الجواهر، ص68
6.خانواده پویا،ج10،ص64
7. خانواده پویا، ج10، ص64
8. خانواده پویا،ج10، ص68