یک علامت سوال خیلی بزرگ در ذهنم شکل گرفته بود و آن از شنیدن یکسری اخبار (رسمی و غیر رسمی) ناشی می شد. در اخبار می شنیدم و می خواندم که قضیه کاملاً بر عکس شده است. درست مثل اینکه از فردا بگویند دروغ بگویید!!! و فرد راست گو را تقبیح کنند. یعنی از فردا هر کس که راست گو بود بر علیه او به خیابانها بیایند و راهپیمایی کنند!
این مساله در حال حاضر در مورد حجاب صدق می کند؛ با اینکه حجاب یک عمل موافق با فطرت آدمی است، اگر یکی از علما (با الفاظ درست یا نادرست) از آن حمایت کرده و دیگران را به آن ترغیب کند، از فردا یک عدّه بی حجاب راهی خیابانها شده و شعار دفاع از مظلومیّت علم و مقابله با خرافات سر می دهند.
چرا به اینجا رسیده ایم؟
در علائم آخرالزمان آمده است که در آن زمان، زمین «مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جوراً» یعنی از ظلم و ستم پر خواهد شد. (این بدان معنا نیست که حاکمان ظالم زیاد می شوند یا یک حاکم ظالم، ظلمی عجیب را اعمال می کند) بلکه به این معنا که عهد جمعی انسانها (توافق همگانی) بر ظلم خواهد بود.
خدای متعال در سوره رعد، آیه 11 می فرماید «إِنَّ اللَّـهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُ‌وا مَا بِأَنفُسِهِمْ یعنی تا قومی حال خود را تغییر ندهد و عهد جمعی بر مساله ای خاص نداشته باشد، خداوند حال آنها را تغییر نمی دهد».
از دوره رنسانس به بعد، اندیشه های غربی دو واژه هنجار و ناهنجار را به جای واژه ثواب و گناه به كار بردند. در حالی كه زمین تا آسمان تفاوت است بین آنها. شاید بتوان هنجار را همان عهد جمعی دانست یعنی آن عهدی كه فرهنگ و تمدّن تحت تاثیر آن است. به این بیان كه: امروز اگر بی حجابی به عهد جمعی رسید، هنجار می شود و حجاب كه قطب مخالف آن است و مورد توافق و عهد جمعی نیست، می شود ناهنجاری و باید بر علیه با حجاب ها به خیابان آمد و در میادین ورزشی راهشان نداد و پرونده تحصیلی آنها در دانشگاه را هم باطل نمود.
پی نوشت:
بسیاری از آنچه كه امروز در جوامع غربی دیده می شود، ناشی از اندیشه های مادّی و غلطی است كه در بین آنها رایج شده است. به نظر من یكی از مهمترین آنها، مساله اومانیسم هست (كه آقای مومنی در چند مطلب به آن می پردازند) این مساله خودش ریشه بسیاری از این اندیشه های غلط هست.