اخلاقمداری ملاک شایستهای برای انتخاب کاندیدای اصلح است؛ زیرا بیاخلاقی کاندیداها بر خلاف آموزههای دینی و قرآنی است و انسجام جامعه را نیز به خطرمیاندازد.
با داغ شدن تنور انتخابات ریاست جمهوری، و پخش دومین مناظره تلوزیونی شش کاندیدا، خالی از لطف نیست در رابطه با یکی از ملاک های مهم انتخاب کاندیدای اصلح، تبیین مناسبی صورت پذیرد. آن ملاک چیزی غیر از اخلاقمدنی کاندیداها نیست، که نقش مهمی در انتخاب و گزینش کاندیدای اصلح دارد، زیرا اخلاقمندی کاندیداهاست که فرصتهای ویژهای را در اختیار کل جامعه قرار میهد، کما اینکه بیاخلاقی کاندیداها علاوه بر فرصتسوزی، تهدیدهایی را برای کشور اسلامی نیز به همراه دارد و باعث جریحتر شدن دشمنان قسم خورده این مرز و بوم میشود.
لذا کاندیداهای جناحهاى مختلف (ولو با سياستها و جهتگيريهاى متفاوت) موظفاند، در مقابله با دشمن، با هم متحد بوده و كارى نكنند كه دشمن سوء استفاده كند. هر چند اختلاف در مواضع سیاسی و غیره سياسى مانعى ندارد؛ اما مبارزات انتخاباتى باید به شكل سالم، و عاری از بیاخلاقی باشد، زیرا خراب كردن يكديگر، خراب كردن چهرهى كشور، خراب كردن ذهن مردم و چهرهى مسؤولين دلسوز و بر خلاف آموزههای دینی است، زیرا قرآن نیز همه را دعوت به اتحاد در برابر دشمن میکند و میفرماید: «كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ [صف / 4] گويى بنیان آهنيناند»، یعنی امت اسلامی مانند يك دژ پولادين، در مقابل دشمن میايستند؛ مانند چند برادر در يك خانه. چه بسا دو برادر از يكديگر كدورت داشته باشند، اما در مقابل كسى كه به خانهى آنها حمله مىكند، دوش به دوش در كنار هم میايستند. کاندیداهای ریاست جمهوری اگر نماینده آحاد ملتاند، ملزماند با اخلاقمندی سنگر کشور را حفظ كنند.
کاندیداهای انتخابات وظیفه سازماندهی نگرشهای سیاسی کشور را به عهده دارند، که توسعه مردمسالاری، با مشارکت عموم مردم در انتخابات و تضمین حق رأی آنان در فرآیند نظامهای نظارتی و اجرایی تامین میشود، پس اگر رقابت کاندیداها عملا منجر به ایجاد مشارکت بیشتر مردم در حاکمیت شده و زمینه رقابت سالم و اخلاقی را در میان افراد جامعه فراهم کند، میتواند در مشارکت احاد مردم در مردم سالاری دینی نقشی سازنده، ایفا کند.
اما اگر رقابت کاندیداها به بیاخلاقیها کشیده شود، نتیجهای به جز دشمنی، تفرقه و تنازع در متن جامعه و میان ملت ندارد، و به یقین برگزاری انتخابات سالم را به خطر انداخته و میزان مشارکت افراد را کاهش خواهد داد. در هر حال مهمتر از تعداد و قابلیت کاندیداها در یک انتخابات سالم، رعایت اصول رقابت سالم اخلاقی و ایجاد روح اخلاق و احترام در جامعه است. از آنجا که در هر نظام سیاسی شرایط و اصول خاصی حاکم است. در نظام جمهوری اسلامی نیز رعایت اصول اخلاق دینی و موازین اسلامی و مبنای اصول استقلال، آزادی و وحدت ملی به عنوان شرایط اصلی فعالیت افراد برشمرده شده است.[1] در حقیقت رعایت این اصول باعث میشود که اختلاف میان افراد به اختلافات زیر بنایی و مخرب منجر نشود و در چارچوب نظام جمهوری اسلامی، رقابت سالمی جهت ارتقای کشور ایجاد شود. رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(رحمهاللهعلیه) نیز تأکید داشتند اختلاف، اگر زیر بنایی و اصولی شد، موجب سستی نظام میشود و اختلاف در آنها را جایز ندانستهاند که آن اصول عبارتاند از: اسلام، قرآن، انقلاب اسلامی، استقلال در عرصههای سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی و رفاه عمومی و بر چیدن ستم اقتصادی. [2]
علاوه بر این اگر اختلاف احزاب سیاسی، به تنازع، تفرقه و اختلافات سیاسی منجر شده، تضعیف و سستی قوای دولت اسلامی و امنیّت ملّی کشور را به ارمغان بیاورند بر اساس آیه قرآن که میفرماید: «وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُكُمْ [انفال/46] و نزاع (و كشمكش) نكنيد، تا سست نشويد، و قدرت (و شوكت) شما از ميان نرود» فاقد مشروعیت دینی نیز میشود، پس اگر کاندیداها با تبلیغات و برنامهها و فشارهای آشکار و پنهان، شخصیّت رقیبان را مخدوش و احترام آنان را از میان بردارند، مقبولیت دینی خود را در مردمسلاری دینی از دست می دهند.
در نتیجه: با توجه به این همه آثار سوء و مخرب بیاخلاقیها در رقابتهای انتخاباتی به وضوح میتوان به این نتیجه رسید که اخلاقمدنی ملاک شایستهای برای انتخاب کاندیدای اصلح است، چه اینکه بیاخلاقی بر خلاف آموزههای دینی و قرآنی است و انسجام جامعه را نیز به خطر اندخته و مقبولیت کاندیدا را مخدوش میکند.
________________________________________________
پینوشت
[1]. قانون اساسی، اصل 26.
[2]. صحیفه نور، ج 21، ص 178-179.
اخلاقمندی کاندیداها فرصت ویژهای را در اختیار کل جامعه قرار داده و بیاخلاقی آنان، فرصت سوزی و تهدیدی است، که باعث جریتر شدن دشمنان قسم خورده این مرز و بوم میشود. کاندیداها موظفند در مقابله با دشمن، با هم متحد شده و مبارزات انتخاباتى با اخلاق پیگیری کنند.
اگر رقابت کاندیداها به بیاخلاقیها کشیده شود، نتیجهای به جز دشمنی، تفرقه و تنازع در متن جامعه ندارد و انتخابات سالم را به خطر انداخته و میزان مشارکت افراد را کاهش میدهد. لذا در نظام جمهوری اسلامی رعایت اصول اخلاق دینی و موازین اسلامی و مبنای اصول استقلال، آزادی و وحدت ملی به عنوان شرایط اصلی فعالیت افراد برشمرده شده است [قانون اساسی، اصل 26] و اختلاف در اصول مانند: اسلام، قرآن، انقلاب اسلامی، استقلال در عرصههای سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی و رفاه عمومی و بر چیدن ستم اقتصادی پذیرفته نیست.[صحیفه نور، ج 21، ص 178]