چرا انسان بايد در جستجوی دين باشد و با تحقيق، شناخت صحيح پيدا كند؟
تمام گرفتاريهای بشر به دليل جهلِ او به واقعيات است. هيچ تلاشی با ارزش‌تر از اين نيست كه انسان درباره گذشته و آينده خود و جهان، شناخت صحيح پيدا كند. بنابراين اصل اين كار، مقدس و باارزش است؛ اضافه بر اينكه سه امر، انسان را به تحقيق وامي‌دارد:
1. لزوم شُكر مُنعِم: عقل انسان حكم مي‌كند كه از احسان‌كننده تشكر كند؛ زيرا او حيوان نيست كه به احسان بي‌اعتنا باشد.
بنابراين انسان بايد بررسی كند كه آيا احسان كننده‌ای دارد يا نه، كه اگر دارد از او تشكر كند و مثل حيوانات نباشد. پس اين حكمِ عقل به لزوم شكر مُنعِم، آدمی را به بررسی وامي‌دارد.
2. جلب منفعت احتمالي: اگر انسانها احتمال منفعت در چيزی بدهند، هر چه ميزان منفعت زيادتر باشد، بيشتر به دنبال آن مي‌روند؛ حتی در موردی كه منفعت زياد باشد، ولی احتمال دستيابی به آن كم باشد، باز به دنبال آن مي‌روند.
اكنون اگر انسان، احتمال هم بدهد كه پيامبران راست گفته باشند و قيامت و بهشتی در كار باشد، بايد ترتيب اثر دهد و بررسی كند تا اين منفعتِ عظيم احتمالی از دست او نرود.
3. دفع ضرر محتمل: در موارد احتمال ضرربه خصوصاگر ضرر مهم باشد، عقل حكم مي‌كند كه انسان، اين ضرر رااز خود دور سازد.
اکنون انسان مي‌بيند مردم، افكار و مذاهب گوناگون دارند و از طرفی احتمال مي‌دهد كه پيامبران راست گفته باشند. در نتيجه، احتمال بودن جهنم را مي‌دهد. اينجاست كه عقل به لزوم تحقيق حكم مي‌كند تا گرفتار اين ضرر عظيمِ احتمالی نشود.
نویسنده: محمد ترسلی
کتاب اصول عقاید وپاسخ به پرسشهای اعتقادی جوانان