-همه‌ی فرزندان آقای هاشمیان که یک معلم بازنشسته است، طلبه می باشند. در سالهای جنگ همه‌ی 4 پسر خانواده‌ی آقای هاشمیان در جنگ حضور داشتند که سید جواد متولد سال 1344 و سید حسین متولد سال 1346 است.
سید حسین 18 سالش که بود به جبهه رفت و در عملیات والفجر هشت شهید شد، سید حسین که از برادرش بزرگتر بود سه سال بعد در شلمچه به شهادت رسید و پیکرش بعد از 14 سال گمنامی به خانه برگشت. علاوه بر این دو شهید، سید سجاد و سید صادق دو فرزند دیگر حاج احمد هم از بچه های جبهه و جنگ هستند که یادگاری هایی نیز از آن دوران را در بدن دارند.
نگاه پدر به شهادت فرزندان و دفاع مقدس بسیار زیباست: «در آن زمان همه مردم اشتیاق حضور در جبهه را داشتند. وقتی انسان به شهادت می‌رسد وارد دنیای دیگری می‌شود، در برخی حالت اشتیاق به شهادت بروز پیدا می‌کند و برخی دیگر بر اثر عوامل مختلف دیرتر به این اشتیاق می‌رسند. در هر صورت حضور بچه ها در جبهه وظیفه بود، حس پدری من هم موافق با این قضیه بود و بنده و مادر بچه ها مخالفتی برای این کار نداشتیم.» [1]
با نکاتی که در بالا بیان شد می‌توان این نتایج را بدست آورد:
ـ با اینکه در میان شهدای هشت سالدفاع مقدس خانواده‌هایی با چند شهید موجود است از افتخارات روحانیت این است که در جمع خانوادهای شهدا و طلاب چند شهید و جانیاز نیز موجود است.
ـ طلاب و روحانیون علاوه بر تبلیغ دینی در خط مقدم جبهه حضور فعال داشته اند.
ـ ایفای نقش در دادن جنبه دینی و تکلیف الهی به دفاع و ایدئولوژیک بودن آن.
ـ تقدس و تکلیف مدارکردن دفاع از دین و جغرافیای کشور.
ـ بالابردن میزان تأثیر روحیه در عوامل آمادگی و توان رزمی.
ـ تأثیرگذاری در معنویت جنگ و انتقال معنویت از جبهه به جامعه.
ـ ایفای نقش پیشتازی همچون سایر عرصه های انقلاب اسلامی.
پی‌نوشت:
1). مشرق نیوز (yon.ir/GvWDy)