حوزههای علمیه و طلاب در چند سال گذشته به خوبی نشان دادند که میتوانند محلی امن و بازویی قوی، برای حمایت از اقشار نیازمند باشند، وهمچنین همدل، همراه و یاریرسان برای هموطنان آسیبدیده در حوادث طبیعی باشند، که با وجود گسترش کرونا در کشور در یکی دو ماه گذشته شاهد این جانفشانیها و خدمترسانیها به مردم عزیز کشور از طرف طلاب بودهایم. خدمت طلاب به هموطنان عزیزمان را در معضل کرونا در بخشهایی مانند: پشتیبانی، گندزدایی معابر، کمک به کادر پزشکی، تغسیل، تکفین و تدفین بیماران کرونایی میتوان دید.
اما آنچه که بیش از همه مورد توجه واقع میگردد، کمک در امور معنوی و اعتقادی در بیماری کرونا است. خصوصا که امروز رویکرد معاندین علیه ایران اسلامی دارای جنبههای مختلف روانی و اعتقادی است. البته باید خاطر نشان کرد که این امر تنها در دنیای امروز برای طلاب نبوده و با سیری در سیرهی علمای سلف به خوبی میتوان جهاد علما را در هر دو عرصهی میدانی و اعتقادی مشاهده کرد. "محدث جزایری" یکی از این بزرگان است که در سال ۱۱۰۳ کتابی را با عنوان «مسکن الشجون فی حکم الفرار من الوباء و الطاعون» نوشت. ایشان در این کتاب، فرار از عوامل هلاکت را به حکم عقل لازم و از نظر نقل واجب دانسته است. این اثر دارای پنج باب بوده که در ضمن آنها به موضوعاتی مانند وظیفه حاکمان و عالمان در چنین شرایطی پرداخته شده است. وظیفه فرمانداران در قبال مردم، حقیقت مرگ و أجل، عوامل طاعون و حکم فرار از بیماریهای فراگیر از دیگر موضوعات مطرح شده در این کتاب است. به همین دلیل یکی از مؤثرترین وظایف طلاب و روحانیت، همانند علمای سلف، ایجاد و القای آرامش روحی و روانی در سطح جامعه است.
در قرون گذشته، یکی از معقولترین راههای جلوگیری از مرگ و میر بیشتر در این حوادث، فرار کردن از کانونهای آلودگی بوده و بسیاری از مردم با دلکندن از داشتههای مادی، جایگاههای شغلی، اجتماعی و… موطن و محل زندگی خود را رها کرده و سر به بیابان و دیگر شهرها میگذاشتند. در زمان ما نیز بهترین و عاقلانهترین تصمیم در خانه ماندن و رعایت مسائل بهداشتی پیشنهاد شده است. اما طلاب جوان با توجه به نیاز و کمبود نیروی کمکی در بخشهایی که در بالا بدان اشاره شد، در عین سفارش به خانوادهها درمورد عدم خروج از منزل، سعی در کمک و پشتیبانی در امر از بین بردن کرونا داشتهاند.
لذا امروز حوزه و بزرگان آن، با همراهی جهادگران سلامت جامعه و طلاب و گروههای جهادی، با اندیشه و عمل خود، بشریت را به این راه روشن که استفاده از معنویت و علم در کنار هم است، فرامیخوانند و خود نیز در مرحلهی عمل هم به تقویت معنوی در جامعه مبادرت میورزند و هم در زمان بحرانها با فداکاری و جهاد به میدان عملی آمده و تمام تلاش خود را برای تسکین و در عین حال از بین بردن بحرانها انجام میدهند.
در همین راستا شاهدیم که مدیریت حوزههای علمیه سراسر کشور باتوجه به فداکاریها و تلاشهای جهادی در دو عرصهی معنوی و میدانی پیامی در ده بند خطاب به طلاب، فضلا، اساتید، پزشکان و گروه های جهادی بیان داشتهاند که این پیام را میتوان به عنوان یک روشنگری در مورد نقش و جایگاه معنویت و همچنین تبیین جایگاه فعالیتهای جهادی از طرف طلاب بیان داشت و ازطرفی پاسخی مناسب به معاندین در مورد شبهات و کژاندیشیهایی که نسبت به طلاب روا میدارند، دانست.
#شکست_کرونا
#کرونا در ایران وجهان