اما اصلاح طلبان بدشان نمی آید با مطرح کردن مذاکره این مسئله را عاملی در تقویت موقعیت خود در انتخابات آتی قرار دهند.
صبح دوشنبه(۱۹ آبانماه) روزنامه همشهری وابسته به شهرداری تهران در مصاحبهای که با محمد صدر عضو اصلاح طلب مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام داد، رسما خبر از آمادگی ایران برای مذاکره با آمریکا و توافق در چارچوب برجام داد.(1)
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در مصاحبه با روزنامه دولتی ایران گفت: "اگر آمریکا بخواهد عضو برجام شود، که ترامپ آن عضویت را از بین برده، ما حاضریم گفتوگو کنیم که آمریکا چگونه وارد برجام شود." اصلاحطلبان در حالی که باید در بزنگاههای حساس پاسخگوی عملکرد خودشان باشند، چنین موضوعاتی را مطرح میکنند تا پاسخی به مردم ندهند. در واقع اینها در این مقطع میخواهند فشارها را به رهبری زیاد کنند تا بگویند آن کسی که موجب عدم مذاکره ایران با آمریکا میشود، رهبری است و اگر مذاکره با آمریکا صورت بگیرد، تمام مشکلات اقتصادی کشور حل خواهد شد. در حالی که پاسخ اینها روشن است؛ زیرا چند سال پیش بود که رهبری اجازه دادند دولت کنونی با آمریکاییها مذاکره کند و نتیجه آن را هم اکنون شاهدید ، اما پس از آن شاهد بدعهدی آمریکاییها بودیم. از سوی دیگر، بسیاری از مشکلات ناشی از سوء مدیریت هاست و نباید همه مشکلات را به تحریمها ارتباط داد.
پالسهایی که در مورد مذاکره مجدداز طرف اصلاح طلب ها نوعی نمایش ضعف است و آنها را جری ترخواهد کرد. وبا موضع گیری دولت از جایگاه ضعف و ادامه این روند در آینده، تهران به عنوان متهم پای میز مذاکره میرود نه مدعی. آن وقت آمریکاییها با بهانهگیری بر سر رفع تحریمها نه تنها تلاش خواهند کرد برجام نامحدود را بر کشورمان تحمیل کنند، بلکه برای انعقاد برجام موشکی و منطقه ای هم توطئه خواهند کرد. این پالس ها یک بازی و فریب افکار عمومی وکلاهبرداری سیاسی است.اینکه گفته میشود اگر دوباره به برجام برگردیم اتفاقات بهتری خواهد افتاد، باید بگوئیم اولا ما از برجام خارج نشدیم، و دوم اینکه ما به صورت یکجانبه همه تعهداتی که در برجام داشتیم انجام دادیم و در روی زمین و در قلب نیروگاههایمان سیمان ریختیم، سانتریفیوژها را قطع و فعالیت های هستهای را به نوعی تعطیل کردیم در حالیکه طرف مقابل هیچ کاری انجام نداد. این نوعی بازی با افکارعمومی است تا بتوانند افکارعمومی را همچون گذشته شرطی کنند.
امید به بازگشت آمریکا به برجام یعنی دوباره از نقطه صفر شروع کنیم. افکار عمومی ما در ماجرای برجام یک تجربه تاریخی بزرگ کسب کرد و به نظر میرسد این ماجرا آنگونه که دولتیها و اصلاحطلبان به دنبال آن هستند به فرجام نخواهد رسید.در انتخابات آمریکا، اصلاح طلب ها از حالا بهدنبال داغ کردن تنور مذاکره هستند وسیگنالهایی را بهسمت طرف آمریکایی ارسال میکنند که گویا ایران فردای رویکارآمدن بایدن، نیازمند مذاکره است و یک طرف میز نشسته است. کریس کونز که یکی از گزینههای احتمالی تصدی وزارت خارجه در دولت جو بایدن است گفته است تنها در صورتی از بازگشت به برجام حمایت خواهد کرد که چنین توافقی زمینه محدود کردن برنامه موشکی ایران و حمایت تهران از نیروهای نیابتیاش در منطقه را فراهم کند.
اصلاح طلبان بدشان نمی آید که با مطرح کردن مذاکره این مسئله را عاملی در تقویت موقعیت خود در انتخابات آتی قرار دهند.اما با سخنرانی اخیر رهبری و اتمام حجت در مورد برجام و تذکر به مسئولین که بازگشت آمریکا به برجام مهم نیست و رفع تحریم ها مهم هست و تعهد در مقابل تعهد نقشه لیبرال های غرب زده بر آب شد.این جماعت به دنبال دادن آدرس اشتباه هستند تا ریشه مشکلات را در عدم مذاکره مجدد با کدخدا نشان دهند و همچنین با پمپاژ مذاکرات مجدد امیدی برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰داشته باشند.اما تاریخ انقضا آنها سر رسیده و دولت جوان حزب اللهی انتخاب ۱۴۰۰مردم خواهد بود.
پی نوشت ها:
اصلاحطلبان در حالی که باید در بزنگاههای حساس پاسخگوی عملکرد خودشان باشند، چنین موضوعاتی را مطرح میکنند تا پاسخی به مردم ندهند. در واقع اینها در این مقطع میخواهند فشارها را به رهبری زیاد کنند تا بگویند آن کسی که موجب عدم مذاکره ایران با آمریکا میشود، رهبری است و اگر مذاکره با آمریکا صورت بگیرد، تمام مشکلات اقتصادی کشور حل خواهد شد. در حالی که پاسخ اینها روشن است؛ زیرا چند سال پیش بود که رهبری اجازه دادند دولت کنونی با آمریکاییها مذاکره کند و نتیجه آن را هم اکنون شاهدید، اما پس از آن شاهد بدعهدی آمریکاییها بودیم.