به خدا، خدا و رسول خدا را خوشحال کرد

در زمان امام صادق علیه السلام شخصی به نام نجاشی استاندار اهواز و فارس بود و از مردم مالیات زیادی می گرفت.
یکی از اهالی اهواز حضور امام صادق علیه السلام آمد و اظهار داشت: یاابن رسول اللّه! در دفتر مالیات نجاشی مالیات [سنگینی] برای من نوشته شده است.
و با توجّه به این که او شخصی مومن و از دوست داران شما است، اگر ممکن است نامه ای برایش بنویس.
امام صادق علیه السلام نامه ای برای نجاشی بدین مضمون نوشت:
«بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم، سرّ أخاک یسرّک اللَّه...؛ برادرت را خوشحال کن تا خداوند متعال تو را خوشحال نماید.»
مرد اهوازی نامه حضرت را گرفت و سپس تحویل نجاشی داد، چون نجاشی نامه را خواند آن را بوسید و بر چشم نهاد و آن گاه گفت: ای مرد! خواسته ات چیست؟
اهوازی گفت: مأموران شما مالیات [زیادی] برایم تعیین کرده است.
نجاشی پرسید: مگر مالیات دریافتی از تو چه مقدار بوده است؟ جواب داد: مقدار ده هزار درهم.
نجاشی دستور داد که مالیات امسال و سال آینده را از جانب او  بپردازند، پس از آن به آن مرد گفت: آیا خوشحالت کردم؟
اظهار داشت: بلی، جانم به فدایت.
آن گاه نجاشی دستور داد تا یک حیوان سواری و یک کنیز و یک غلام، همچنین یک دست لباس کامل و ... نیز به او داده شود.
سپس مرد اهوازی به شهر مدینه منوّره آمد و جریان نجاشی را برای امام صادق علیه السلام تعریف کرد و حضرت بسیار شادمان و مسرور گردید.
اهوازی گفت: یاابن رسول اللَّه! گویا شما هم شاد و خوشحال گشته ای؟
حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم اجمعین فرمود: بلی، به خدا قسم! خداوند و پیامبر خدا را خوشحال نمود.    

بحارالأنوار: ج 47، ص 370، ح 89، اختصاص شیخ مفید: ص 260.