غیرت کاذب به وقت غربگرایی

افغانستان مشهور به سرزمین تحولات سریع، چند قومیتی، چند نژادی و بحرانی با معادن بی‌کران و بی قیمت و باتلاق بیگانگانی است که سوغاتی جز ناامنی، عقب ماندگی و آوارگی برای مردم رنج کشیده‌اش نداشته‌اند که در شرایط کنونی به عملکرد طالبان چشم دوخته‌اند.
روسیاهتر از بیگانگان در این کشور اشرف غنی ها و عناصر غربگرایی بودند که کشورشان را به امید کدخدا بر باد داده و امروز با چمدانهای اسکناس مردم همچون شاهان پهلوی و چند تابعیت‌های خائن به وطن فرار کردند.
در این میان عجیبتر از این تحولات، غیرتی شدن غربگراهای داخلی با سابقه شعار نه غزه، نه لبنان است، مهره‌هایی که هیچ وقت مرد میدان و مصاف با دشمن نبوده‌اند، حالا با هیاهو و تنفس مصنوعی به آمریکا می‌خواهند ایران را به باتلاق افغانستان هُل بدهند که اگر برفرض، کشور وارد این معرکه شود، دوباره سُرنا را از سر گشادش باد کنند و همچون طعنه به مدافعان حرم، شعار و ناله وافغان سر دهند؛ مشابه بلبشوی سال‌ها برجام نافرجام که نخست هشدارها را دلواپسی و خط قرمزها را نادید گرفتند و بعد از تحمیل خسارت به ملت و زیرپاگذاشتن منافع ملی دوباره فرافکنی کرده و شعار کی بود، من نبودم را فریاد کشیدند.
به هر حال امروز اشرف غنی که مفتخر به نوکری آمریکای در حال افول و دلخوش به ارتش مدرنش بود، بعد از سال‌ها بزک کردن غرب و عرض ارادت به شیطان بزرگ، سرانجام آویزان و عبرت آموز شد.
امروز آمریکا مثل همیشه خلف وعده کرد و نه تنها ۱۸ هزار کارمند محلی افغانی را با خود نبرد، بلکه به آنها تیراندازی هم کرد.
امروز حتی رسانه‌های آمریکایی هم اذعان کردند که وعده آمریکایی را تضمینی نیست و آنچه ایالات متحده بعد از بیست سال در این کشور باقی گذاشته، یک افتضاح تمام عیار است.