همانطور که واضح است تاکید مدام حضرت علی (علیه السلام) به دارا بودن حس مردم دوستی و مردم دار بودن است، تاکید حضرت، دوری از هرگونه گوشه گیری و عزلت نشینی است و توصیه اهم ایشان در رابطه با معیار انتخاب والی و استاندار، داشتن روحیه مردم داری است... ازطرفی امام خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره به دو قشر در مورد امور حکومت داری اهم توصیه را داشتند، یکی از این دو: روحانیون و طلاب بودند که همواره به آنها در رعایت زیّ طلبگی، پرهیز و اجتناب از دنیاگرایی و انجام تکلیف و رسالت ذاتی تأکید داشتند.
آیت الله اعرافی در مراسم افتتاحیه حوزه های علمیه بیان داشتند که حوزه های علمیه باید ویژگی مردمی بودن را حفظ کرده و عمق ببخشند .
تاکید به مردمی بودن و مردمی ماندن در شریعت اسلام علی الخصوص مذهب تشیع امری است جدی و توصیه و تاکید پیشوایان معصوم(علیه السلام) رعایت همین مسئله بوده است. چرا که امیرالمومنین علی(علیه السلام) در نامه53 نهج البلاغه خطاب به جناب مالک می‌فرمایند: «ای مالک بپرهیز از فاصله گرفتن از مردم و تشریفات و پاره‌ای از وقت خود را برای نیازمندان از خود قرارده که در آن وقت خویشتن را برای ایشان آماده ساخته، در مجلس عمومی بنشینی.»
همچنین امام علی(ع) می‌فرمایند: «مبادا غیبت تو در میان مردم زیاد شود.»
در ادامه بیانات ،حضرت خطاب به مالک می‌فرمایند «هیچ وسیله ای برای جلب اعتماد والی به رعیت بهتر از نیکوکاری به مردم و تخفیف مالیات و عدم اجبار مردم به کاری که دوست ندارند نمی باشد.»
همانطور که واضح است تاکید مدام حضرت علی (علیه السلام) به دارا بودن حس مردم دوستی و مردم دار بودن است، اشاره ایشان دوری از هر گونه گوشه گیری و عزلت نشینی است و توصیه اهم ایشان در رابطه با معیار انتخاب والی و استاندار ،داشتن روحیه مردم داری است. بدیهی است که با عنایت به این مطالب، حوزه باید روابطش را با مردم گسترش داده و در کنار نقاط قوت خود نیز (به طور مستقیم با مردم در ارتباط باشد و در پی حل مشکلات آنها در حد توان باشد...) و در پی جبران بعضی صدمه ها نیز باشد.
قابل توجه است که انقلاب اسلامی به برکت روحیه مردمی امام روح الله، نتیجه گرفت چرا که متولی و پایه‌های این انقلاب، مردم بودند و خون و جان‌شان را در راه آرمانهای انقلاب تقدیم نمودند .
در ادامه بحث ابتدا باید گفت: امام خمینی برای ملت و مردم ارزش فراوانی قائل بودند و همواره به نقش مردم در امور تأکید داشتند و در نهایت میزان را رأی مردم می‌دانستند، باتوجه به نقش و جایگاه مردم، امام خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره نسبت به دو قشر حساسیت بالایی را داشتند، اولین آنها روحانیون و طلاب می‌باشند که همواره به آنها در رعایت زیّ طلبگی، پرهیز و اجتناب از دنیاگرایی و انجام تکلیف و رسالت ذاتیشان تأکید داشتند که اولین قدم مردمی بودن رعایت همین موارد است و دوم مسئولین و کاگزاران حکومتی و مدیران ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران. در بیانات امام هویداست که آن حضرت نسبت به آینده عملکرد این دو قشر حساس بوده و دغدغه آینده رفتار و کردار و اعمال این دو قشر را داشته‌اند و سلامت، ثبات و مشروعیت نظام‌های اسلامی و به ویژه نظام جمهوری اسلامی ایران را مرهون عملکرد این دو قشر دانسته‌اند.
به نظر می‌رسد امام خمینی با این هشدار به مسئولین، جلب رضایت مردم را ضامن حفظ مقبولیت اجتماعی برای بقای نظام جمهوری اسلامی ایران می‌دانند. [1]
پی نوشت :
1پرتال امام خمینی [yun.ir/bpw7q4]