تن ادمی شریف است به جانِ آدمیت

هرچند نه همین لباس زیباست نشان آدمیت، ولی پوشش قطعا بیانگر بخشی از شخصیت هر فرد می‌تواند باشد.اینکه برخی بخصوص سلبریتی‌ها در جشنواره‌ها و مناسبت‌های خاص، لباس‌هایی خاص که معمولا هم چشم بینندگان را نه از روی تحسین بلکه از باب تعجب خیره می‌کند، نشان از چه چیزی می‌تواند داشته باشد جز عقده‌ی دیده شدن؟ البته اینکه چطور سلبریتی‌هایی که همواره در فیلم‌ها و سریالها دیده می‌شوند باز هم عقده‌ی دیده شدن دارند خود محل بحث است .اما در این میان هم هستند چهر‌هایی که ما را نسبت به جهان سلبریتی‌ها امیدوار می‌کنند.

پوشش خانم مریلا زارعی بازیگر ارزنده‌ی کشورمان  در جشنوار فجر در حالی خبرساز شد و واکنش‌های زیادی را در پی داشت که دقیقا موافق عرف جامعه بود.
بخشی از همین واکنش‌ها این بود:
بله عزیزان؛ میشه سلبریتی باشی و برای دیده شدن هر لباس جلفی رو نپوشید.
می بینید چقدر زیبائیه طبیعی قشنگتره؟ میبینید حتما نباید خودنمایی کنید؟ می بینید حفظ اصالت چقدر شیکه؟

با نگاهی به واکنش‌های اقشار مختلف جامعه به این پوشش خانم زارعی می‌توان دریافت، مردم نسبت سلبیرتی‌هایی که از جنس خودشان هستند احساس خوبی دارند و با آنها احساس هم زیستی بیشتری دارند. از طرفی نوع پوشش سلبریتی‌ها نشان می دهد آنها خیلی به این شعر که می‌گوید: تن آدمی شریف است به جان آدمیت/ نه همین لباس زیباست نشان آدمیت. اعتقاد چندانی ندارند و لباس زیبا_بخوانید خاص _ را نشان آدمیت می‌پندارند.