در ادامه جریان ایجاد تفرقه و تن میان ملتهای ایران و افغانستان حربهی تکراری تفرقه اندازی میان ملتها ، برای عقب نگهداشتن مردم و دولتها با مدیریت جریان استکبار همواره در حال اکران شدن است.
حربهی تکراری تفرقه اندازی میان ملتها که همواره برای عقب نگهداشتن مردم و دولتها در اقصی نقاط جهان با مدیریت جریان استکبار همواره در حال اکران شدن است اینبار میدان تازهای برای عرض اندام پیدا کرد. در ادامه جریان ایجاد تفرقه و تنش میان ملتهای ایران و افغانستان که با شایعه ها و کلیپهای کذایی آزار کودکان و اتباع افغانستانی در ایران منتشر شد وسپس با قتل دو طلبه اهل سنت در گنبد ادامه یافت و در حرم رضوی یک تبعه افغانستانی به سه طلبه شیعه حمله برد و قسمت بعدی پازل فتنهگری حمله به کنسولگری ایران در هرات بود. واقعهای که ادعا شد در واکنش به آزار و اذیت مهاجرین افغان در ایران رخ داده است.
هرچند پس از احضار سفیر طالبان در تهران و اعتراض ایران به این حرکت شنیع، مقامات طالبان: تعرض به کنسولگری ایران در هرات را "خودسرانه" خواندند(1) و والی هرات شبانه در محل کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در هرات حضور یافت و با محمد صدیقیفر سرکنسول کشورمان دیدار تا حسن نیت مقامات طالبان را نشان دهد، اما احتمالا باید ریشهی این وقایع را در جای دیگری جستجو کرد.
در9 فروردین سال 1401 سخنگوی طالبان اعلام کرد: ایران می تواند در استخراج معادن در افغانستان سرمایه گذاری کند، واز سوی دیگر ظاهرا ایران نیز وعده داده پروژه خط آهن خواف–هرات را تا بدخشان و چین توسعه دهد.(2) طبق تجارب متعددِ اثبات شده به راحتی میتوان دریافت، این اخبار که هم بُعد اقتصادی دارد و هم میتواند زمینه نزدیکی وهمبستگی فرهنگی دو ملت ایران و افغانستان را فراهم آورد دلیل اصلیِ بخشی از این دشمن سازیهای اخیر است. بعلاوه این خط آهن قرار است چین را به آلمان متصل سازد.
این کمربندیِ ریلی، میتواند اقتصادهای مهم بینالمللی را از حمل و نقل دریایی و مشکلات آن مبرا ساخته و کریدوری اساسی، سریع و امن را برای اقتصاد جهانی ایجاد کند و در این میان قطعا افغانستان و ایران که در مرکز این مسیر ریلی قرار دارند، از لحاظ اقتصادی منافع بسیاری از این کریدور خواهند برد. خط ریلی که هم اکنون زیرساخت مربوط به آن در کشورهای ایران، ترکیه، حوزه بالکان و اروپا موجود است و تنها نقطه بی اتصال همان مسیری است که مقامات ایرانی به مقامات طالبان قولش را دادهاند. در صورتی که این فاصله کوتاه نیز متصل شود دیگر نمیتوان ایران را به راحتی از اقتصاد جهانی بیرون انداخت.
از طرف دیگر چین نیز بخش مهمی از پازل اقتصادی کلان خود را تکمیل خواهد کرد. با این اوصاف میتوان گفت این پروژه قطعا خوشایند آمریکا و اذناب منطقهای آن نخواهد بود. بنابراین ایالات متحده از هیچ تلاشی برای ناکام گذاشتن این فرآیند فروگذار نخواهد کرد. بنابراین میتوان ایجاد تفرقه و تنشزایی میان ملتهای ایران و افغانستان را بخشی از همین جریان تحلیل کرد.
پینوشت:
1. صدای امریکا https://b2n.ir/u43980
2. تسنیم https://b2n.ir/f1613
هرچند پس از احضار سفیر طالبان در تهران و اعتراض ایران به این حرکت شنیع، مقامات طالبان: تعرض به کنسولگری ایران در هرات «خودسرانه» خواندند، اما احتمالا باید ریشهی این وقایع را در جای دیگری جستجو کرد.