هیاهوی رسانه‌ای؛ این‌بار با خوراک مهاجرین افغانی

مهاجرت یکی از واقعیت‌های عمومی و جهانی بوده که دارای پیشینه‌ای به طول تاریخ است. افراد با انگیزه‌های متفاوت ترجیح می‌دهند که کشور خود را به مقصد کشور دیگری ترک کنند. البته گاهی نیز این مهاجرت از روی اجبار صورت می‌گیرد. مهاجرت همانطور که می‌تواند یک تهدید باشد، می‌تواند یک فرصت باشد؛ به‌گونه‌ای که اگر سیاست‌های مهاجرپذیری و مهاجرفرستی هوشمندانه‌ای را به همراه داشته باشد، برای برخی از کشورهایی که به دنبال توسعه و پیشرفت در امور مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و... هستند به یک ضرورت تبدیل می‌شود.

 بسیاری از کشورهای توسعه یافته، بخش زیادی از پیشرفت خود را مدیون استفاده از توانمندی‌های مختلف مهاجرینی هستند که چه از روی اختیار و چه از روی اجبار یا تبلیغات رسانه‌ای که بهشتی از غرب برای مردم و نخبگان دیگر کشورها ترسیم می‌کنند به آنجا کوچ کرده‌اند. کشورهای استعمارگری همچون انگلیس، فرانسه و آمریکا از یکسو، برای تحقق و توسعه اهداف زیاده‌خواهانه و چپاولگرانه، افراد زیادی از کشور خود را در قالب نیروهای نظامی و تخصصی به دیگر کشورهای تحت استعمار خود کوچ می‌دهند و از سویی دیگر، با جذب مهاجرین از دیگر کشورها، استعدادها و توانایی‌های مختلف آنها را به نفع خود بکار می‌گیرند.

این یک حقیقت است که انسان‌ها از استعدادها و توانمندی‌های مختلفی برخوردارند که ممکن است این استعدادها در هر کشوری به وفور نباشد؛ از این رو لازم است برای تأمین آنها دست به سوی نیروی دیگر کشورها دراز کنند. بسیاری از کشورها برای جذب نیروی متخصص و ماهر دیگر کشورها حاضرند هزینه‌های زیادی را صرف کنند و آنها را از جهات مختلف تأمین کنند.

کشور ما نیز برای پیشرفت و توسعه خود مانند دیگر کشورها نیازمند اجرای سیاست‌های مهاجرتی دقیق و هوشمندانه و فارغ از هیاهوسازی رسانه و استکبار است. دشمن در قالب جوسازی‌های رسانه‌ای تلاش می‌کند که با ارائه آمار دروغین، موضوع مهاجرت از افغانستان به ایران را دستمایه‌ای برای تهدید و اختلاف‌افکنی قرار دهد. این در حالی است که از یکسو، رتبه کشور ما در مهاجرپذیری نسبت به دیگر کشورها پایین است و از سویی دیگر، خود مردم کشور اقبال زیادی به استفاده از نیروی کار افغانی نشان می‌دهند. همچنین مهاجران افغانی می‌توانند فعالیت‌هایی را انجام دهند که معمولاً نیروهای داخلی تن به آن نمی‌دهند.

کشور ما به دلیل تمایز و برتری ایدئولوژیکی که بر کشورهای استعماری دارد، هیچ شباهتی با روحیه زیاده‌خواهانه دیگر کشورهای استعماری ندارد. آنچه که دشمن را به تلاش واداشته تا فرصت مهاجرت مردم افعانستان به ایران را به یک تهدید تبدیل کند، قدرت نفوذ فرهنگی کشور در مقابله با فرهنگ زیاده‌خواهی و استعمارگری و چپاولگری آنهاست. آنها به درستی فرصت‌ها و ضرورت‌های سیاست‌های مهاجرپذیری ما را درک کرده‌ و تلاش می‌کنند با فرافکنی، خیانت‌ها و ستم‌هایی را که خودشان با سیاست‌های مهاجرتی خود نسبت به دیگر ملت‌ها واداشته‌اند، با سیاست‌های انسان دوستانه کشور ما توجیه کنند.

البته در همین زمینه لازم است ساماندهی لازم از سوی نهادهای ذی‌ربط انجام شود تا در آینده شاهد معضلات حاصل از سیاست‌های مهاجرتی مانند غلبه فرهنگی، مشکلات اقتصادی، نیروی کار و... نشویم.