رفاقت زن و شوهر و استحکام خانواده

همه زن و شوهرها میل دارند که زندگی خوبی داشته و خوشبخت باشند. بسیاری از آن ها تصور می‌کنند روابط عاشقانه لازمه این موضوع است. آن ها متوجه نیستند که عشق بدون یک دوستی و رفاقت صمیمانه برای این منظور کافی نیست. کمبود یا نبودن روابط صمیمانه موجب سوء تفاهمات و بدبینی‌ها می‌شود، که نتیجه آن عدم اعتماد است و سرانجام ممکن است به اختلاف و جدایی منجر شود. به طور کلی تمایلات و روابط عاشقانه به تدریج کاهش می‌یابد و اگر این کاهش به وسیله روابط عاطفی جبران نشود به استحکام زندگی خانواده لطمه می‌زند. روابط زن و شوهر باید مخلوطی از عشق و صمیمیت و دوستی باشد. از جمله اموری که می‌تواند دوستی و رفاقت بین همسران را کاهش دهد عبارتند از؛

۱.طرز فکر ناصحیح 
برخی از شوهرها فکر می‌کنند که همسران آن ها برای زندگی خانوادگی بوده با دوستان آن ها که افرادی دیگر هستند تفاوت دارد. درباره همسر خود به عنوان شوهر احساس مسئولیت می‌کنند. احساسات محبت آمیز به او داشته و مسائل مربوط به زندگی داخلی و فرزندانشان را با او در میان می‌گذارند. اما نسبت به دوستان خود احساس دیگری داشته مشکلات و گرفتاری‌های خود را از جمله مسائل مالی را با آن ها مطرح می‌کنند و آنان را محرم اسرار خود می‌دانند. یا آن که همسر خود را برای رفع احتیاجات و تامین آسایش خود و فرزندانشان می خواهند و دوستانشان را برای امور کسبی و خصوصی خود ضروری می‌دانند. گاهی نسبت به آن ها بیش از آنچه که درباره همسرانشان دارند گذشت و بخشش می‌کنند. بعضی خانم‌ها نیز به جای اینکه احساسات و خواسته‌های خود را با شوهر خود در میان گذارند و تبادل نظر داشته باشند  آن ها را به عنوان درد و دل با دوستان خود مطرح می‌کنند و در حالی که شوهر را ستون خانواده و نوشت ساز می‌شمارند نمی‌توانند با او رفاقت و صمیمیت داشته باشند.

۲.عدم شناخت کافی از یکدیگر 
برخی از زندگی‌های خانوادگی بر پایه روابط عاشقانه شروع می‌شود. زن و شوهر روزهای خوشی را با هم می‌گذرانند اما از عقاید مشخصات روحی یکدیگر اطلاع کافی ندارند. در حقیقت یکدیگر را کاملاً نمی‌شناسند بعد از مدتی اختلافات ظاهر می‌شوند و ممکن است موجب به هم خوردن زندگی آن ها شود. بنابراین کسانی که با شناسایی لازم از همسر خود با او ازدواج می‌کنند پایه محکم برای زندگی خود می‌گذارند.

۳.انتظارات بی‌مورد 
روابط دوستانه وقتی استحکام می‌یابد که توقعات زن و شوهر از یکدیگر در حد منطقی باشد. با هم منصفانه رفتار کنند و حقوق یکدیگر را مراعات کنند، به خصوص بعضی از شوهران از همسر خود انتظار دارند که همیشه کارهای آن ها را تایید کند و مطیع آنها باشند. اگر در مواقعی از آن ها انتقاد کنند ناراحت می‌شوند و عکس العمل نامطلوبی از خود نشان می‌دهند.

۴.عدم قبول برخی تفاوت‌ها 
برخی از زن و شوهرها تصور می‌کنند که روابط دوستانه مستلزم آن است که کاملاً مثل یکدیگر فکر کنند و هیچ گونه تفاوت اخلاقی بین آن ها نباشد. آن ها توجه ندارند که بسیاری از افرادی که با یکدیگر دوستی صمیمانه دارند اختلاف نظر و تفاوت سلیقه یکدیگر را تحمل می‌کنند. البته به طور کلی توافق زن و شوهر ضرورت دارد، اما با وجود برخی تفاوت‌ها روابط آن ها می‌تواند صمیمانه باشد وباید اختلافات جزئی را تحمل کرد.

۵.لجبازی و انتقام جویی 
دوستی و رفاقت وقتی ادامه پیدا می‌کند که ناراحتی‌ها و اختلافات گذشته کنار گذاشته شود و لجبازی‌ها و انتقام جویی جای خود را به گذشت و رفتار مسالمت آمیز بدهد. برخی از اختلافات ممکن است برطرف نشود و اگر همچنان مورد بحث و گفتگو باشد، روابط زن و شوهر لطمه‌ای بیشتری وارد می‌آورد و زندگی آن ها را تلخ و ناگوار می‌کند.