ناسزاگویی: استفاده از الفاظ ناپسند و انتساب ناحق آن به افراد. اسلام از ناسزاگویی نهی کرده است.
تأثیر ناسزاگویی: احساسات و عواطف پاک را فاسد می‌کند. از نظر دینی، ناسزاگویی بدترین تمثیل گناهان کبیره است.
عوامل ناسزاگویی: تربیتی، جامعه، جهل و نادانی تأثیرگذار هستند.
بسم الله الرحمن الرحیم
عوامل فحاشی
یکی از ناهنجاری ها و اعمال به شدت ناپسند و متداول در میان قشرهای مختلف جامعه، عمل زشت ناسزاگویی می باشد، ناسزا و به تعبیری دیگر فحش به معنای استفاده از الفاظ رکیک و ناپسند و انتساب به ناحق آن به افراد می باشد، اسلام به شدت ناسزا گفتن را تحریم و مسلمانان واقعی را از ارتکاب به آن نهی نموده است.
همانطور که بیماری سخت که کلیه اجزاء جسم را فرا گرفته و فاسد می کند، ناسزاگویی نیز همچون دمل چرکین همه ی ابعاد و تعلقات پاک نفسانی را دربرگرفته و انسان را از احساسات و عواطف پاک تهی می سازد، چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:((ما کانَ الفُحشُ فی شیءٍ قَطُّ إلاّ شانَهُ، و لا کانَ الحَیاءُ فی شیءٍ قَطُّ إلاّ زانَهُ.)).(۱).زشت گویی (زشت کرداری) هرگز در چیزی نبود مگر این که آن را عیبناک گردانید و شرم و حیا هرگز در چیزی نبود مگر این که آن را آراست.
از منظر دین مبین اسلام برای هر یک از گناهان تمثلاتی و صورتهای ظاهری می باشد که در عالم برزخ عینیت خواهند یافت، در میان گناهان کبیره، فحش گفتن بدترین تمثل و صورت ظاهری را برای صاحبش خواهد داشت، چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:((إنَّ الفُحشَ لو کانَ مِثالاً لَکانَ مِثالَ سَوءٍ.)).(۲).اگر فحش تجسّم یابد، بی گمان بد ترکیب خواهد بود.
عوامل مختلفی اعم از تربیتی(خانوادگی) و اجتماعی عادت افراد به ناسزاگویی تاثیر مستقیم خواهد گذاشت که از جمله این عوامل می توان به موارد ذیل اشاره نمود؛
۱. تربیتی؛ عدم فضای تربیتی مناسب و انسانی خصوصا عدم باورمندی دینی پدر و مادر در خانواده، بستری مناسب برای انحرافات اخلاقی گسترده در میان فرزندان می باشد، در واقع فرزندان، پدر و مادر را اولین الگوی رفتاری و کلامی در آغاز زندگی خود ی دانند و هر نوع گفتار و کرداری تاثیرات گسترده ای در شکل گیری شخصیت کودکان خواهد داشت. فرزندان عصاره ای از شخصیت فکری پدر و مادر می باشند.
۲.جامعه؛ گستردگی فساد و ناهنجاری های فرهنگی در جامعه کلان که البته خود از انحرافات در جامعه خرد یعنی خانواده نشأت می گیرد، نقش تعیین کننده ای در انحرافات اخلاقی افراد خواهد داشت، افراد با قرار گرفتن در گروهها ی کوچک اجتماعی نظیر؛ گروههای علمی، ورزشی، دوستانه و غیره تحت تاثیر فرهنگ غالب در آن قرار گرفته به نوعی به صورت آرام تغییرات در تفکرات و مبانی رفتاری وی ایجاد می شود.
۳.جهل؛ نادانی و عدم شناخت از جهات و زوایای مختلفی در عادت افراد به صفت مذموم فحاشی تاثیر گذار می باشد، چنانچه در برخی موارد عدم شناخت حقیقی به یک شخصیت بواسطه ی جایگزین بودن اطلاعات غلط به جای اطلاعات صحیح می باشد به این نحو که؛ انسان صالح و درستکار در نزد برخی به عنوان فردی فاسد و جنایتکار شناخته شده باشد در این صورت، نسبت به چنین انسانی فحاشی می شود و این به عدم شناخت بر می گردد، اما در برخی موارد دیگر، جهل و نادانی به کلیت یک گزاره بر می گردد به این معنا که نسبت به گزاره ای همانند دین اسلام، شناخت سطحی وجود دارد و این امر موجب می شود تا با رسوخ کوچکترین شبهات در ذهن افراد جاهل یا کم سواد، نسبت به دین اسلام فحاشی صورت بگیرد.
منابع
۱.مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، موسسه الوفاء، ج٧٩،ص١١١/ ٦.
۲.کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،ج۲، ص۳۲۴/ ۶.