چطور مي‌شود کسی را دوست داشت؟!

19:53 - 1393/08/02
چکیده: خواستگاری دارم که مدت خيلی زيادي است از من خواستگاری می‌کند. ایشان 4 سال از من بزرگتر است و از فامیل‌های دور ما هستند. دلم نمي‌خواهد با اين همه ويژگی خوبی كه ايشان دارد جواب رد بدهم ولی از يک طرف هم نمي‌دانم چرا یک حسی نسبت به ایشان دارم.
دوست داشتن ظاهر افراد

رهروان ولایت ـ سلام

خواستگاری دارم که مدت خيلی زيادي است از من خواستگاری می‌کند. ایشان 4 سال از من بزرگتر است و از فامیل‌های دور ما هستند. ظاهرا به من علاقه زیادی دارد. هر دوی ما در خارج از کشور زندگی می‌کنیم منتها در دو کشور متفاوت. الان ايشان مي‌خواهند بيایند و از نزديک خواستگاری كند. دلم نمي‌خواهد با اين همه ويژگی خوبی كه ايشان دارد جواب رد بدهم ولی از يک طرف هم نمي‌دانم چرا یک حسی نسبت به ایشان دارم. در اين مدت وقتی كارهایش را مي‌بينم خيلی خوشحال مي‌شوم؛ چون حس مي‌كنم خيلی دوستم دارد ولی وقتی عكسهایش را مي‌بينم حس خوبی ندارم و انگار اصلا دوستش ندارم و ازش خوشم نمي‌آید. (البته اين را بگویم كه از لحاظ قيافه اصلاً مشكلی ندارد). اطرافيانم به من مي‌گویند شايد علت علاقه نداشتن تو، توجه بیش از حد ایشان است!

من چكار كنم؟! اگر وقتی از نزديک ديدمش و همين حس را داشتم، جواب رد بدهم؟!

يا اينكه وقتی با هم آشنا شویم و خوبي‌های او را ببينم، اين حس از بين می‌رود؟!

حيف نيست اين موقعيت را از دست بدهم؟!

پاسخ

سلام

برای ازدواج باید بتوانی طرف را به عنوان همسر آینده‌ات بپذیری و به عبارتی علاقه حداقلی به او داشته باشی وگرنه اگر این احساس وجود نداشته باشد، ممکن است در آینده هم ایجاد نشود. لذا بهتر است ریسک نکنید.

اما این مسئله به این معنا نیست که ایشان را همان اول رد کنید بلکه شما میتوانی چیزی که گفتی را امتحان کنی؛ یعنی از او بخواهید مدتی با هم نامزد باشید و اگر به توافق رسیدید ازدواج کنید. اگر در این مدت نظرتان عوض شد و توانستید ایشان را به عنوان همسر آینده‌تان بپذیرید می‌توانید با هم ازدواج کنید ولی اگر باز هم این علاقه ایجاد نشد، بهتر است جواب رد بدهید و به امید اینکه بعدا این علاقه ایجاد خواهد شد تن به این ازدواج ندهید چون ممکن هم هست با تمام خوبی هایی که ایشان دارد باز هم این علاقه ایجاد نشود و با مشکل روبرو شوید. البته این نوع رابطه را من به هیچ وجه بدون صیغه محرمیت توصیه نمی‌کنم چون معمولا وقتی طرفین به سمت رابطه احساسی می‌روند، رنگ نگاه‌ها و صحبت‌ها عوض می‌شود و اگر به هم محرم نباشند تبادل احساسشان گناه آلود می‌شود و گناه الود شدن رابطه غیر از اثر منفی معنوی و احساس گناهی که به همراه می‌آورد، زمینه بی‌اعتمادی به عفت دختر را در طرف مقابل به وجود آورده که این مسئله ممکن است یا جلوی ازدواج را بگیرد و یا اگر هم به ازدواج برسد، شاید بعدا پسر به دختر بگوید تو که با من این نوع رابطه حرام را برقرار کردی حتما پاک نبودی و ...

اینکه دوستان شما علت عدم علاقه شما را توجه بیش از حد ایشان معرفی کرده‌اند باید عرض کنم اتفاقا در اول آشنایی این مسئله متفاوت است یعنی اگر توجه زیاد باشد معمولا دختر علاقه بیشتری پیدا می‌کند؛ هر چند مشکل شما عدم علاقه به خود ایشان نیست بلکه عدم پسند ظاهر ایشان است. با این حال اگر فرض کنیم علتش همین باشد، باز هم چاره‌اش همان چیزی است که عرض کردم؛ یعنی می‌توانید مدتی را با هم نامزد باشید تا بتوانید در این باره تصمیم بگیرید؛ چون کم کردن توجه فقط از این جهت ممکن است علاقه شما را تحریک کند که فکر می‌کنید از ایشان دور شده‌اید؛ به عبارتی یک علاقه کاذب ایجاد می‌شود و بعد از وصال دوباره از بین می‌رود؛ ولی اگر این علاقه در سایه شناخت و وجود تناسب‌های طرفینی ایجاد شود، واقعی و پایدار خواهد بود.

لینک پست در انجمن: يعنی ميشه دوسش داشته باشم ؟!

پیروز و سربلند

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 1 =
*****