به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی فرهنگ جهاد و شهادت آمده است:حی العزا فی ماتم الحسین مظلوم کربلا
حسین جان! مسافرین و زائران تو از شهر عشق می آیند؛
برخیز و بغل بگشای و خوش آمد گوی.
شهادت، راه دلخواهی است که شهیدان با همه آگاهی و همه منطق و شعورخویش
انتخاب می کنند و این چنین است که حسین علیه السلام، این آموزگار بزرگ،
حج را نیمه تمام رها می کند و به سوی کربلا می رود تا به همه حج گزاران
تاریخ و مومنان به سنت ابراهیم بیاموزد که اگر امام امت نباشد،اگر هدف نباشد،
اگر حسین علیه السلام نباشد و یزید باشد، چرخیدن برگرد خانه خدا و خانه بت
یکی است؛ چرا که وقتی شهید و شاهد عصر خودت نیستی، وقتی که در صحنه
حق و باطل جامعه ات حضور نداری، هر کجا که باشی، چه به نماز ایستاده باشی،
چه به شراب نشسته باشی، چه در طواف خانه کعبه باشی و چه بر طواف کاخ
سبز معاویه، تفاوتی نمی کند. ...
شهید حسین نادری در وصیت نامه خود ادبیاتی را بیان می کند که همان ادبیات
کربلا در مقابل ظلم است. کم کم به لحظات ماه محرم نزدیک می شویم و صدای
روضه های ارباب بی کفن به گوشمان می رسد. شهر لباس سیاه به تن کرده است؛
خیابان ها بوی عزا گرفته اند. هیات های عزاداری سرورمان برپا شده است؛
علم ها با پرچم های یا حسین و یا ابالفضل خود نمایی می کنند.
آری محرم فرا رسید؛ لباس عزا به تن می کنیم، شال سیه به گردن می آویزیم
وبا یک سلام برحسین علیه السلام و فرزندان واصحابشان قدم درماه محرم می گذاریم.
شهید نادری چه زیبا از امام غریبمان یاد می کنند؛ چه زیبا می نویسد:
" حسین آموزگار بزرگ "
یا حسین جان
ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده ....
التماس دعا