ساده زیستی، معیار بسیار مناسبی برای یک رئیس جمهور اصلح است.
یکی از ویژگی هایی رئیس جمهور اصلح ساده زیستی است. ساده زیست بودن به معنای اعتقاد کامل به ساده زیستی و زندگی بر اساس آن است. متاسفانه تفکر غلطی که مدتی است در جامعه پیدا شده، این است که هر فردی که از لحاظ مالی متمکنتر و ثروتمندتر باشد، دیگر به فکر دزدی و اختلاس و سوء استفاده از بیت المال نمیافتد، لذا باید شخصی سر کار بیاید که متمکن و ثروتمند است. درحالی که اینگونه نیست، بلکه میل به ثروت به گونهای است که هر چه انسان ثروت بیشتری داشته باشد، باز طالب بیشتر از آن است. امام صادق(علیه السلام) فرمود: «دو گرسنه هرگز سير نمیشوند: يكى جوينده علم و ديگر طالب ثروت.»( بحار الانوار، ج70، ص 161)
در حال حاضر کشور ما دارای مشکلات اقتصادی فراوانی است و بیشتر مردم با فقر و ناداری سرکار دارند. اگر مدیران کشور اهل ساده زیستی نباشند، اولا: درد فقرا را درک نخواهند کرده و تبعا به سمت حل مشکلات قشر ضعیف جامعه گام برنمیدارند و ثانیا: میل بیشتری به تصاحب بیت المال دارند. اما کسانی که به ساده زیستی توجه جدی و اعتقاد دارند، درد فقرا را درک می کنند و به فکر آنها هستند. حال که برخی از این نامزدهای ریاست جمهوری در خانههای میلیاردی زندگی میکنند و در سطح بسیار بالایی از رفاه هستند، نمیتوانند فقر را درک کنند و به فکر مردم فقیر باشند.