احترام به همسر راز بقای زندگی مشترک است.
بدگویی از همسر در مقابل دیگران و در حضور جمع، کار درستی نیست. به طور کلی برخی از افراد، مهارت های ارتباطی لازم را ندارند؛ به همین دلیل به جای حل مشکلات، از دیگران بدگویی می‌کنند. این مورد مخصوصا در مورد همسر، بسیار کار اشتباهی است. احترام و داشتن ارتباطی موثر با دیگری جزو اصول اولیه زندگی مشترک است که دو طرف باید به آن پایبند باشند. این موضوع بر روی فرزندان تاثیر گذاشته و آنها را دچار سردرگمی می‌کند. در واقع اینکار نوعی خشونت محسوب شده و بر رفتار دیگران با فرد مورد نظر نیز تاثیر دارد. حتی اگر همسر رفتارهای نادرستی دارد؛ بازهم بدگویی از او، راه حل مناسبی نیست.
بدگویی از همسر این اجازه را به دیگران می‌دهد که همسر را مورد بی احترامی قرار دهند. افراد نیاز دارند که در مورد مسائل مختلف و مشکلات شان با دیگران صحبت کنند، اما گاهی اینکار به روش اشتباهی انجام می‌شود. در واقع افراد به جای اینکه از دیگران کمک بگیرند و بر مشکل تمرکز کنند؛ از همسر خود ایراد گرفته و یا برای همه چیز او را مقصر می‌دانند.
با بدگویی کردن از همسر در مقابل دیگران و یا حتی فرزندان، ذهنیت آنها نسبت به خود فرد هم تغییر پیدا خواهد کرد. فردی که از همسر خود بدگویی می‌کند؛ این رفتار را در قبال دیگران نیز انجام داده و به طور کلی همه را به غیر از خود متهم می‌کند. بنابراین به بیان آسیب های ناشی از بدگویی از همسر می‌پردازیم؛
۱. بی احترامی و بی اعتمادی دیگران
وقتی بدگویی از همسر در مقابل دیگران، صورت می‌گیرد؛ آنها نسبت به همسر بی اعتماد شده و همچنین به او بی احترامی نیز می‌کنند. در واقع آنها تحت تاثیر حرف های زوج قرار گرفته و دیدشان تغییر می‌کند. این موضوع می‌تواند زندگی اجتماعی همسر را به طور کلی تغییر دهد. به همین دلیل باید در صحبت کردن در مورد همسر بسیار دقت کرد. در واقع نیازی نیست که همه مسائل را برای دیگران بازگو کرد و به طورکلی افراد با تخریب همسر، موقعیت بهتری نزد دیگران، پیدا نخواهند کرد.
۲. کم ارزش شدن جلوی فرزندان
یکی دیگر از پیامدهای بدگویی از همسر در مقابل فرزندان، کم ارزش شدن والدین در مقابل آنها است. در واقع آنها نیز نسبت به والد خود بی اعتماد شده و تصویر ذهنی آنها تغییر می‌کند. فرزندان مخصوصا در سنین پایین نمی‌توانند موضوعات را از یکدیگر جدا کنند. به همین دلیل حرف های دیگران را باور کرده و علاقه و حس امنیت خود را از دست می‌دهند.
۳. به هم ریختگی روانی فرزندان
آشفتگی و فشار روانی فرزندان نیز، یکی دیگر از پیامدهای ناشی از بدگویی از همسر است. در بعضی از مواقع، کودک مجبور به مداخله شده و هرچه سن او کمتر باشد؛ عوارض بیشتری را در این زمینه تجربه می‌کند. همچنین در چنین حالتی او مجبور به انتخاب یکی از والدین برای دوست داشتن بیشتر است. این مورد کودک را بر سر دوراهی سختی قرار خواهد داد و این حالت فشار روانی زیادی را بر فرزندان وارد می‌کند.
۴. کم شدن صمیمیت فرزندان با والدین
در صورت بدگویی از همسر در مقابل فرزندان، آنها صمیمیت و علاقه خود را نسبت به والد از دست داده و دیگر نمی‌توانند ارتباط موثری با والدین خود داشته باشند. این مورد یکی از عوامل زمینه ساز دوری فرزندان از والدین است. در مواردی این احساس تبدیل به نفرت می‌شود و در ناخودآگاه کودک نفوذ می‌کند. در واقع او بدون هیچ دلیل عینی، والدین خود را دوست ندارد.
۵. کاهش اعتماد به نفس همسر
در صورتی همسر از این موضوع مطلع شود؛ بسیار آسیب دیده و اعتماد به نفس و عزت نفس خود را به طور کلی از دست می‌دهد. در واقع بیشترین آسیب برای خود فردی است که مورد بدگویی قرار می‌گیرد. این وجهه خود را در مقابل دیگران و حتی فرزندان خود از دست داده و دیگر نمی‌تواند اعتماد آنها را جلب کند. به طور کلی زوجین نباید به دیگران اجازه دخالت در مسائل خود را بدهند؛ چرا که در این صورت خود نیز دچار مشکلات زیادی از نظر روانی می‌شوند. همچنین اوضاع پیچیده تر شده و امکان مقابله با آن سخت تر می‌شود.
بهتر است زوجین به جای بدگویی از همسر در مقابل دیگران و یا فرزند، از روش های موثر دیگری در این زمینه استفاده کنند. با استفاده از این روش ها، نه تنها مشکل راحت تر و سریع تر حل می‌شود؛ بلکه ارتباطات آنها نیز آسیب نمی‌بیند. بنابراین به بیان راهکارها می‌پردازیم؛
۱. فراموش کردن اشتباهات جزئی
برخی از اشتباهاتی که از همسر سر می‌زند؛ اصلا ارزش بازگو کردن و یا حتی بدگویی را ندارد. افراد بهتر است روحیه بخشش را در خود تقویت کرده و مسائل کوچک و پیش پا افتاده را فراموش کنند. آنها بهتر است از فاجعه سازی پرهیز کرده و در قدم اول احساسات خود را کنترل نمایند.
۲. صحبت کردن با همسر به صورت خصوصی
یکی دیگر از راهکارهای موثر به جای بدگویی از همسر، صحبت کردن با خود او به صورت خصوصی است. در واقع در ابتدا بهتر است؛ به او در این مورد تذکر داده و اجازه مطلع شدن فرزندان و دیگران را ندهند. و یا حتی در صورت صحبت کردن در جمع، احترام او نگه داشته و آرام و دوستانه با او صحبت کنند.
۳. سکوت به جای بدگویی از همسر
طبیعی است که در شرایط بحرانی، افراد کنترل احساسات خود را از دست بدهند و یا برون ریزی روانی داشته باشند. اما گاهی بهتر است به جای بدگویی از همسر، سکوت کرده و کمی صبر کنند. برخورد افراطی و شدید؛ اوضاع را بدتر کرده و می‌تواند باعث بروز واکنش های نامناسبی در همسر نیز شود. این به معنی نادیده گرفتن و بی اهمیتی به مشکلات نیست. بلکه باید با توجه به شرایط، با مسائل برخورد کرد.
۴. در نظر گرفتن فرزندان
زوجین باید در هنگام چالش ها، همیشه احساسات و حضور فرزندان را نیز در نظر بگیرند. مخصوصا اگر سن کمی دارند؛ بهتر است در مقابل آنها واکنش بدی از خود نشان ندهند. کودکان از والدین خود تقلید کرده و همین موضوع می‌تواند منجر به شکل گیری رفتارهای اشتباه در آنان نیز بشود.
۵. تمرکز بر شباهت ها به جای تفاوت ها
زوجین باید در هنگام صحبت کردن در مورد همسر، در حضور دیگران، همیشه بر شباهت ها بیشتر از تفاوت ها تاکید کنند. قطعا مشکلات در زندگی مشترک همه افراد وجود دارد. اما اگر زوجین با بیان کردن آنها احساس بهتری پیدا می‌کنند؛ بهتر است به روش درست آنها را بیان کرده و همچنین به عواقب اینکار نیز فکر کنند.
بدگویی از همسر، هیچ مشکلی را در زندگی مشترک حل نمی‌کند. با اینکار تنها دیگران و حتی فرزندان از افراد فاصله گرفته و اوضاع پیچیده تر می‌شود. به همین دلیل بهتر است زوجین همواره در هنگام مشکلات خونسردی خود را حفظ کرده و به جای بدگویی کردن از دیگری، به دنبال راهکار باشند. زوج درمانگر می‌تواند به شکل موثری در این زمینه مداخله کرده و عادت های رفتاری افراد را تغییر دهد.
زوجین نباید فراموش کنند که نزد دیگران و پشت سر همسر خود به هیچ عنوان بدگویی نکنند چراکه این رفتار نوعی بی‌احترامی به همسر محسوب می‌شود. با این حال خیلی از زوجین به سادگی از کنار این عنصر مهم عبور می کنند و آن را نادیده می‌گیرند. هرچقدر زوجین حرمت همسر را نگه دارند، حس خوب و عاشقانه همسر نسبت به خود را بیشتر درک می‌کنند و به تبع رابطه زیباتری را با هم تجربه خواهند کرد.
زوجین نباید بگذارند احساسات منفی بین آنها و همسران تلنبار شود؛ اجازه ندهتد که احساسات منفی و حتی مثبت زندگی زناشویی روی هم جمع شوند و به نقطه‌ای برسند که دیگر چاره‌ای جز داد و فریاد نداشته باشند.