از چه راه‌هایی برای گسترش حجاب اقدام کنیم؟

برای این‌که بتوانیم راه ترویج حجاب موفق شده و حجاب را در بین مردم و خانم‌ها گسترش دهیم، باید از راه‌های متفاوت استفاده کرده و یکی از این راه‌ها آگاهی دادن زنان و دختران در مورد فواید حجاب می‌باشد.
بین آگاهی و اعتقاد بیشتر و عمیق‌تر زنان نسبت به فواید حجاب و پوشش، و رعایت بیش‌تر حجاب توسط آن‌ها، رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد که نمونه‌ی بارز آن را در حجاب فاطمه‌ زهرا(سلام‌الله‌علیها) و دیگر زنان اهل بیت(علیهم‌السلام) و اصرار آنان بر حفظ حجاب در شرایط سخت اسارت و اعتراض‌های افشاگرانه‌ی آن‌ها در مقابل هتاکی‌های مخالفان اهل بیت(علیهم‌السلام) می‌توان مشاهده نمود.

نقش آگاهی زنان نسبت به فواید و فلسفه‌ی حجاب، در مقابله با نقشه‌های حجاب‌زدایی استعمارگران در مبارزه‌ی مردم الجزایر با دولت استعمارگر فرانسه و هم‌چنین مقاومت دانشجویان دختر محجبه در مقابل مقررات ضد حجاب حکومت لائیک ترکیه نیز، قابل توجه است.[۱]

جلوه‌ی دیگر تأثیر آگاهی زنان بر علیه بی‌حجابی، قیام زنان آگاه ایرانی در مقابل کشف حجاب رضاخان است، امام خمینی(قدس‌سره) در این‌ باره فرمودند: «زن‌های ایرانی هم قیام کردند بر ضدش و تودهنی به او زدند که ما نمی‌خواهیم این‌طور چیزی را یعنی کشف حجاب را».[2]

هم‌چنین عامل اصلی گرایش انسان‌ها، مخصوصاً زنان، به حجاب و پوشش، تأمین یک نیاز فطری و درونی به نام «حیا» است. شرم، یکی از صفات مخصوص انسان است، و انسان تنها موجودی است که اصرار دارد، دست کم، بعضی از اندام‌های خود را بپوشاند.

پروفسور «اسوالد شوارتز» طبیب و روان‌شناس اتریشی، در کتاب روان‌شناسی جنسی درباره‌ی احساس شرم در انسان‌ها می‌نویسد: «علاوه بر مردم‌شناسی، تجزیه و تحلیل روان‌شناسی نیز ثابت می‌کند که احساس شرم، یکی از صفات عمده‌ی نوع بشر است، هیچ قبیله‌ی اولیه‌ای، هر قدر هم بدوی بوده باشد، شناخته نشده است که از خود، شرم بروز ندهد و بچه‌های کوچک نیز شرم دارند. در طی دوران رشد بشر و هم‌چنین در خلال رشد افراد، بر وسعت موضوعاتی که مورد حمایت شرم قرار می‌گیرند افزوده می‌شود. حمایت، وظیفه‌ی مخصوصی است که به عهده‌ی شرم گذارده شده است. کاملاً معلوم است که شرم، قبل از همه چیز از اعضای تناسلی و وظایف آن‌ها حمایت می‌کند… ادعای پیش‌رفت و مدرنیزم ارزش‌های اساسی را از بین می‌برد؛ و شرم، نخستین قربانی این گم‌راهی اخلاقی است؛ مثلاً نهضت اعتقاد به لختی، نمونه‌ی وحشت‌ناکی از این ادعاست».[3]

عوامل دیگری، مثل محفوظ ماندن بدن از سرما و گرما، گرایش به تجمل و زیبایی، شرایط محیطی، جغرافیایی، قومی و… در پیدایش تعدد و تنوع و مدل‌های مختلف پوشش مؤثر بوده‌اند.
البته مقاومت زنان آگاه و عفیف ایرانی در مقابل نقشه‌های استعمارگران، حتی قبل از واقعه‌ی کشف حجاب رضاخان نیز سابقه داشته است.

یکی از نویسندگان خارجی در تمجید از ایستادگی زنان با حجاب ایرانی در مقابل استعمارگران نوشته است:
درود و عزت بی‌حد، به زنان روبسته‌ی ایران باد. وی به عزم ثابت سیصد زن شجاع اشاره میکند که با چادر سیاه و نقاب سفید، در حالی که بسیاری از آنان در زیر لباس طپانچه داشتند، به مجلس رفتند تا نمایندگان از تسلیم کشور به بیگانگان احتراز نمایند. به اعتراف این نویسنده‌ی آمریکایی، آن بانوان شجاع اعلام داشتند که اگر وکلای مجلس بخواهند در حفظ شرف و عزت ایران تسامح به خرج دهند و یا تردید نمایند، هم آنان و هم شوهران و فرزندان خویش را خواهند کشت، تا لااقل اجسادشان گواهی بر شرف ایرانی باشد. [4]

یکی از نویسندگان داخلی نیز درباره‌ی رابطه‌ی حجاب و آگاهی زنان و نقش آن در خنثی کردن توطئه های استعمار غربی می‌نویسد: «حجاب مال نسل آگاهی است که به پوشش اسلامی بر می‌گردد، این نسلی است که با این پوشش اسلامی می‌خواهد به استعمار غربی و به فرهنگ اروپایی بگوید: پنجاه سال کلک زدی، کارکردی، نقشه کشیدی که مرا فرنگی مآب کنی، من با این لباس به تو می‌گویم نه، و به تمام پنجاه سال کارت فاتحه می‌خوانم».[5]

در نتیجه: بیشتر وقت‌ها جهالت است که باعث می‌شود ما از خیلی چیزها غفلت کنیم، مثلا اگر کسی از اول زندگی با فواید و ثمرات حجاب آشنا باشد و بتواند در مقابل تهاجم غرب نسبت به حجاب مقاومت کند، هیچ وقت از حجابش دست نخواهد کشید، زیرا برای او این مسئله ملکه شده است.

------------------------------------------------------------
پی نوشت
[۱]. محبوبه‌ی پلنگی، «زنان در الجزایر»، پیام زن، شماره‌ی 50 ـ 59.
[2]. امام خمینی، صحیفه‌ی نور، ج 2، ص 30.
[3]. به نقل از غلامعلی حداد عادل، فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی، ص 68.
[4]. غلامرضا گلی زواره، «استعمار و استبداد و هجوم به فرهنگ عفاف و حجاب» پیام زن، ش 70، ص 15، به نقل از: مورگان شوستر، اختناق ایران، ترجمه‌ی اسماعیل رایین، ص 241.
[5]. علی شریعتی، مجله‌ی زن روز، ش 1659، ص 77.