تفکر معاد گرایی

یکی از اصول دین که در عرفان‌ها و در معنويت‌هاي جديد كاملاً مورد هجمه و انکار است، اصل معاد می‌باشد. این جریانات عرفانی اصلاً به عالم رستاخيز (معاد) باور ندارند و به جاي آن اصلي به نام «كارما» دارند كه از داخل تناسخ در‌مي‌آيد.

ادیان و مذاهبی که به پرستش خدای متعال دعوت می کنند و بشر را به نیکوکاری امر و از بدکاری نهی می نمایند، برای انسان، معاد و زندگی دیگری پس از مرگ قایلند، زیرا هرگز تردید نمی کنند که نیکوکاری وقتی ارزش خواهد داشت که پاداش نیکی به دنبال خود داشته باشد.

آن چه در آیات و روایات در باب شرافت، تفکر به چشم می خورد، تفکری است که از ظلمت به نور رهنمون کند! تفکری که انسان را از حالت ایستایی بازستاند و به حرکت و پویایی درآورد.

- اعتقاد به معاد و پاسخگویی در قبال کارها یکی از مهم‌ترین برنامه‌های تربیتی دینی است که می تواند در بدست آوردن جامعه‌ای امن و به دور از هرگونه آسیب کمک بسیاری بنماید.